27.5.13

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΑΡΛΟΣ ΓΑΡΔΕΛ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CARLOS GARDEL
GARDEL, ΤΑΝΓΚΟ, ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ,
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΑΡΛΟΣ ΓΑΡΔΕΛ
CAMINITO

Caminito que el tiempo ha borrado
Que juntos un día nos viste pasar
He venido por última vez
He venido a contarte mi mal.

Caminito que entonces estabas
Bordeado de trébol y juncos en flor
Una sombra ya pronto serás
Una sombra lo mismo que yo.

Desde que se fue
Triste vivo yo
Caminito amigo
Yo también me voy.

Desde que se fue
Nunca más volvió
Seguiré sus pasos
Caminito, adiós.

Caminito abierto de cardos
La mano del tiempo tu huella borró
Y a tu lado quisiera caer
Y que el tiempo nos mate a los dos.

Desde que se fue
Triste vivo yo
Caminito amigo
Yo también me voy.

Desde que se fue
Nunca más volvió
Seguiré sus pasos
Caminito, adiós.



Στίχοι: Gabino Coria Peñolaza.
Μουσική: Juan de Dios Filiberto.

ΤΕΣΣΕΡΑ ΤΑΝΓΚΟ ΤΟΥ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ ΚΑΝΑΡΟ




ΤΕΣΣΕΡΑ ΤΑΝΓΚΟ ΤΟΥ FRANCISCO CANARO

1. FUELLE QUERIDO
2
. GACHO GRIS
3
. GALLO CIEGO
4
. GURRUMINA

26.5.13

ΤΑΝΓΚΟ ΑΛ ΟΝΓΚΡΟΥΑΖ




EL CHOCLO

Βιολί: ILLÉNYI KATICA.
Τσέλο: ILLÉNYI ANIKÓ.



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΝΤΟΝΙΟ ΤΟΡΜΟ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ANTONIO TORMO 


VIVO EN LA TABERNA

Μουσική: José María De Hoyos. 
Στίχοι: Carlos Marín.

11.5.13

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΤΕΟΦΙΛΟ ΙΒΑΝΙΕΣ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο TEOFILO IBAÑEZ: A LA DERIVA

10.5.13

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΝΑΡΤΣΙΖΟ ΠΑΡΙΤΖΙ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο NARCISO PARIGI: INCANTATELLA

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΟΣΚΑΡ ΣΕΡΠΑ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο OSCAR SERPA

 

SIN PALABRAS

Nació de ti...
buscando una canción que nos uniera,
y hoy sé que es cruel brutal -quizá-
el castigo que te doy.
Sin palabras
esta música va a herirte,
dondequiera que la escuche tu traición...
La noche más absurda, el día más triste.
Cuando estés riendo, o cuando llore tu ilusión.

Perdóname si es Dios,
quien quiso castigarte al fin...
Si hay llantos que pueden perseguir así,
si estas notas que nacieron por tu amor,
al final son un cilicio que abre heridas de una historia...
¡Son suplicios, son memorias...
fantoche herido, mi dolor, se alzará, cada vez,
que oigas esta canción!...

Nació de ti...
mintiendo entre esperanzas un destino,
y hoy sé que es cruel, brutal -quizá-
el castigo que te doy...
Sin decirlo esta canción dirá tu nombre,
sin decirlo con tu nombre estaré yo.
Los ojos casi ciegos de mi asombro,
junto al asombro de perderte y no morir.



Στίχοι: Enrique Santos Discepolo.
Μουσική: Mariano Mores.
Τάνγκο του 1946.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΟΥΓΟ ΔΕΛ ΚΑΡΡΙΛ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο HUGO DEL CARRIL


LAS CUARENTA

Con el pucho de la vida apretado entre los labios,
la mirada turbia y fría, un poco lerdo el andar,
dobló la esquina del barrio y, curda ya de recuerdos,
como volcando un veneno esto se le oyó acusar.

Vieja calle de mi barrio donde he dado el primor paso,
vuelvo a vos, gastado el mazo en inútil barajar,
con una llaga en el pecho, con mi sueño hecho pedazos,
que se rompió en un abrazo que me diera la verdad.

Aprendí todo lo malo, aprendí todo lo bueno,
sé del beso que se compra, sé del beso que se da;
del amigo que es amigo siempre y cuando le convenga,
y sé que con mucha plata uno vale mucho más.

Aprendí que en esta vida hay que llorar si otros lloran
y, si la murga se ríe, hay que saberse reír;
no pensar ni equivocado... ¡Para qué, si igual se vive!
¡Y además corrés el riesgo de que te bauticen gil!

La vez que quise ser bueno en la cara se me rieron;
cuando grité una injusticia, la fuerza me hizo callar;
la experiencia fue mi amante; el desengaño, mi amigo...
Toda carta tiene contra y toda contra se da!

Hoy no creo ni en mí mismo. .. Todo es grupo, todo es falso,
y aquél, el que está más alto, es igual a los demás...
Por eso, no has de extrañarte si, alguna noche, borracho,
me vieras pasar del brazo con quien no debo pasar.



Στίχοι: Francisco Gorrindo. 
Μουσική: Roberto Grela. 
Τάνγκο του 1937.


9.5.13

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΤΖΟΥΖΕΠΠΕ ΝΤΙ ΣΤΕΦΑΝΟ




Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο GIUSEPPE DI STEFANO


'I TE VURRÍA VASÀ

Ah ! che bell'aria fresca
ch'addora e malvarosa.
E tu durmenno staje
ncopp'a sti ffronne 'e rosa.
'O sole a poco a poco
pe 'stu ciardino sponta;
'o viento passa e vasa
'stu ricciulillo 'nfronta.
'I te vurria vasa'...
'I te vurria vasa'...
Ma 'o core nun m' 'o
ddice 'e te sceta'.
'I me vurria addurmi'
'I me vurria addurmi'
vicino 'o sciato tujo
n'ora pur'i'!

Sento 'stu core tujo
che sbatte comm' 'a ll'onne.
Durmenno, angelo mio,
chi sa tu a chi te suonne!
'A gelusia turmenta
'stu core mio malato;
te suonne a me? Dimmello...
O pure suonne a n'ato?
'I te vurria vasa'...
'I te vurria vasa'...
Ma 'o core nun m' 'o
ddice 'e te sceta'.
'I me vurria addurmi'
'I me vurria addurmi'
vicino 'o sciato tujo
n'ora pur'i'!



Στίχοι: Vincenzo Russo.
Μουσική:  Eduardo Di Capua.

7.5.13

ΠΑΙΖΕΙ Ο ΚΑΡΛΟΣ ΝΤΙ ΣΑΡΛΙ



ΠΑΙΖΕΙ Ο CARLOS DI SARLI: EL AMANECER


6.5.13

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΙΟ ΑΜΠΑΤΕ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο MARIO ABATE: CATENA

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΛΒΕΡΤΟ ΜΑΡΓΑΛ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ALBERTO MARGAL

VUELVO AL BARRIO

He llegado hasta la esquina de mi infancia
para verla, como entonces, otra vez.
He llegado con un dejo de nostalgia,
porque la vida pasó y se fue.
Allí está la vieja casa de mis viejos,
pero el viejo ya no vuelve nunca más.
Fue mi padre, fue mi amigo y sus consejos
de viejo amigo no he de olvidar.

El guardapolvo, los cuadernos y la escuela,
la maestrita y el primero superior;
la calesita de la esquina, la rayuela,
trompo, fútbol, corralón.
Después, la piba pizpireta que en el barrio
fue la más linda que mi alma conquistó.
El billar, el café, el cigarrillo
y el primer pantalón largo, ¡todo se fue!

Vuelvo al barrio y esta noche tengo ganas
de una copas en la esquina de este aquel bar.
Vuelvo al barrio para ver a los muchachos,
pero la barra no existe más.
Solamente está la vieja en su casita,
con su hamaca, su tejido y su emoción;
la vecina, cariñosa, madrecita,
me han pedido que les cante una canción.



Στίχοι: Lito Bayardo.
Μουσική: Alberto Margal.




5.5.13

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΑΡΛΟΣ ΓΑΡΔΕΛ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CARLOS GARDEL
 
 
ESTA VIDA ES PURO GRUPO

Esta vida es puro grupo, ¡qué vas a hablarme ‘e la vida,
si habré corrido la liebre mangando pa’ mal comer.
Que en esta lucha del morfi hay tan solo una salida,
tener las pilchas bacanas y una bonita mujer.
Lo demás es puro cuento, quién da puntada sin hilo,
la razón es del más fuerte, tenelo por buen saber.
Podrás ser hombre instruido, laburante o tirifilo,
pero sin vento y sin pilchas, no tenés nada que hacer.

¡Qué vas a hablarme ‘e la vida!
Si yo hago el gilún por ella.
Unos nacen con estrella
y otros nacen con farol...
El problema es la partida
y seguir luego la huella,
pero eso sí, con medida,
y atento siempre al control.

Esta vida es puro grupo —coty, rouge y vaselina—,
si podré batir el justo yo que entré siempre placé...
Me engrupieron los amigos y me cacharon las minas,
y cansao un día de todo, piqué en la punta y gané.
Pa’ qué más se dio la racha y hoy soy bacán distinguido,
tengo razón, prepotencia, soy dueño señor y juez.
Vos que manyás mi pasado y conocés lo que he sido,
vestite y gastá aspamento y haceme el cuento después.

Con un mango en la cartera
y un empilche dominguero,
tu estampa de pordiosero
se transformará en señor.
Serás todo un caballero,
de alta alcurnia milonguera,
pero al largar la carrera
dejá a un lao tu corazón.



Στίχοι: Enrique Carrera Sotelo.
Μουσική: Alberto Tavarozzi.

4.5.13

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΤΖΑΚΟΜΟ ΡΟΝΤΙΝΕΛΛΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο GIACOMO RONDINELLA: MAGGIO SENZA RROSE

ΠΑΙΖΕΙ Η ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΟΥ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ ΚΑΝΑΡΟ




ΠΑΙΖΕΙ Η ΟΡΧΗΣΤΡA TOY FRANCISCO CANARO: PURA MILONGA

30.4.13

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΦΛΟΡΕΑΛ ΡΟΥΙΣ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο FLOREAL RUÍZ


TRÁS CARTÓN

Me citaste la otra noche,
ansioso por verte fui.
Te busqué, te esperé mucho;
lo cierto es que no te vi.
Entonces bien convencido
que verte ya no podría,
me dije: "Será otro día",
y me fui pensando en ti.

Yo me dije: "Es seguro
que algo grave le ha pasado
porque ella nunca ha faltado,
siempre bien supo cumplir".
¡Qué noche, cuánto sufrir!
Así llegó el nuevo día,
busqué verte y saber algo
pero no lo conseguí.

Al cabo de algunos días,
una carta recibí
en la que vos me decías,
en pocas líneas, así:
"Te ruego que me perdones.
Engañándote venía
con otro amor que tenía...
Para siempre a él me uní.

Tomé dos cartas de un naipe
después de haberlas marcado,
las mezclé bien con cuidado
para mi suerte jugar.
Pronto pude comprobar
que tu contra se había dado,
tras cartón habías quedado,
lo demás lo sabés ya".



Στίχοι: Santiago Adamini.
Μουσική: Anselmo Aieta.
Τάνγκο του 1929.

29.4.13

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΙΟ ΠΟΜΑΡ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο MARIO POMAR



DEL BARRIO DE LAS LATAS

Del barrio de las latas
se vino pa’ Corrientes
con un par de alpargatas
y pilchas indecentes.
La suerte tan mistonga
un tiempo lo trató,
hasta que al fin, un día,
Beltrán se acomodó.

Y hoy lo vemos por las calles
de Corrientes y Esmeralda,
estribando unas polainas
que dan mucho dique al pantalón.
No se acuerda que en Boedo
arreglaba cancha’e bochas,
ni de aquella vieja chocha,
por él, que mil veces lo ayudó.

Y allá, de tarde en tarde,
haciendo comentarios,
las viejas, con los chismes
revuelven todo el barrio.
Y dicen en voz baja,
al verlo un gran señor:
“¿Tal vez algún descuido
que el mozo aprovechó?”

Pero yo que sé la historia
de la vida del muchacho,
que del barrio de los tachos
llegó por su pinta hasta el salón,
aseguro que fue un lance
que quebró su mala racha,
una vieja muy ricacha
con quien el muchacho se casó.



Στίχοι: Emilio Fresedo.
Μουσική: Raúl De los Hoyos.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΠΙΝΟ ΜΑΟΥΡΟ




Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο PINO MAURO: 'A MEGLIO GUAPPARIA

26.4.13

ΠΑΙΖΕΙ Ο ΕΝΡΙΚΕ ΦΡΑΝΣΙΝΙ




ΠΑΙΖΕΙ Ο ENRIQUE FRANCINI: SENSIBLERO


25.4.13

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΟΒΕΡΤΟ ΦΛΟΡΙΟ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ROBERTO FLORIO: DAME MI LIBERTAD

24.4.13

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΧΟΡΧΕ ΦΑΛΚΟΝ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο JORGE FALCÓN: VOLVIÓ UNA NOCHE

23.4.13

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΕΡΣΕΔΕΣ ΣΙΜΟΝΕ




ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MERCEDES SIMONE: EL AGUACERO

19.4.13

ΠΑΙΖΕΙ Η ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΟΥ ΡΟΒΕΡΤΟ ΦΙΡΠΟ



ΠΑΙΖΕΙ Η ΟΡΧΗΣΤΡΑ ROBERTO FIRPO: PILCHA BRUJA

18.4.13

ΧΟΡΕΥΟΥΝ Η ΑΡΙΑΔΝΗ ΝΑΒΕΪΡΑ ΚΑΙ Ο ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΣΑΝΤΣΕΣ


ΧΟΡΕΥΟΥΝ Η ARIADNA NAVEIRA ΚΑΙ Ο FERNANDO SANCHEZ

1. Quema esas cartas - Nina Miranda
2. Tus Palabras y la noche - Alfredo de Angelis
3. El Pillete - Astor Piazzolla

14.4.13

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΡΟΖΑ ΜΠΑΛΙΣΤΡΕΡΙ




ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ROSA BALISTRERI
LA SICILIA HAVI UN PATRUNI

La Sicilia havi un patruni
un patruni sempri uguali
ca la teni misa ncruci
e cci canta u funerali.

La Sicilia havi un guvernu
un guvernu ’taliànu
cu la furca a lu capizzu
e la corda nna li manu.

La Sicilia havi una patria
chi la stringi nta li vrazza
ma nzammài dumanna pani
finci dallu e tannu ammazza.

La Sicilia è spupulata
un disertu ogni paisi
vecchi e cani nta li strati
picciriddi scàvusi misi.

Li picciotti sunnu fora
ca li vrazza l’hannu sani
ma lu patri ’taliànu
si vinniu p’un pezzu di pani.

La Sicilia è addummisciuta
dormi u sonnu di li morti
ed aspetta mentri dormi
chi canciassi la so’ sorti.

Ma la sorti nun è ostia
un è grazia di li santi
si conquista cu la forza
nta li chiazzi e si va avanti.

Povira terra mia
comu si po’ campa’.

13.4.13

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΛΒΕΡΤΟ ΚΑΣΤΙΓΙΟ




Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ALBERTO CASTILLO

MANOBLANCA

Dónde vas carrerito del este
castigando tu yunta de ruanos,
y mostrando en la chata celeste
las dos iniciales pintadas a mano.

Reluciendo la estrella de bronce
claveteada en la suela de cuero,
dónde vas carrerito del Once,
cruzando ligero las calles del Sur.

¡Porteñito!... ¡Manoblanca!...
Vamos ¡fuerza, que viene barranca!
¡Manoblanca!... ¡Porteñito!
¡Fuerza! ¡vamos, que falta un poquito!

¡Bueno! ¡bueno!... ¡Ya salimos!...
Ahora sigan parejo otra vez,
que esta noche me esperan sus ojos
en la Avenida Centenera y Tabaré.

Dónde vas carrerito porteño
con tu chata flamante y coqueta,
con los ojos cerrados de sueño
y un gajo de ruda detrás de la oreja.

El orgullo de ser bien querido
se adivina en tu estrella de bronce,
carrerito del barrio del Once
que vuelves trotando para el corralón.

¡Bueno! ¡bueno!... ¡Ya salimos!...
Ahora sigan parejo otra vez
mientras sueño en los ojos aquellos
de la Avenida Centenera y Tabaré.



Στίχοι: Homero Manzi.
Μουσική: Antonio De Bassi.
Τάνγκο του 1941.

30.3.13

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΡΜΑΝΔΟ ΓΕΡΡΙΚΟ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ARMANDO GUERRICO


TODO ES AMOR

¿Dónde está el por qué de mis ansias y mi fe?
¿Dónde la razón de mi intensa desazón?
Dónde, sino en tus sueños que me alientan tanto,
sino en tus labios que al brindar su encanto
me dan las fuerzas de luchar por ti.

¿Quién le dio a mi voz el acento de tu voz?
¿Quién llenó de luz largas horas de ansiedad?
Alguien que desde el cielo señaló el camino
para poder unir nuestros destinos
y así lograr nuestra felicidad.

Todo es amor,
la brisa y tú
jugando en el rumor,
y el ruiseñor
cantando en una flor
buscando amor, amor...

Todo es amor,
la rosa y yo
trepando en tu balcón,
después los dos
temblando de emoción
buscando amor, amor...



Στίχοι: Alejandro Romay.
Μουσική: Leo Lipesker.

29.3.13

ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΕΝΤΣΟ ΓΙΑΝΝΑΤΣΙ


Από σήμερα δεν θα είναι πια ανάμεσά μας ο Έντσο Γιαννάτσι. Στη μνήμη του αφιερώνουμε το παρακάτω βίντεο που έχουμε αναρτήσει στο γιουτιούμπ.



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ENZO JANNACCI: HO VISTO UN RE

Και εδώ  μαζί με τον Ντάριο Φο, τον Τζόρτζιο Γκάμπερ, τον Αντριάνο Τσελεντάνο και τον Αντόνιο Αλμπανέζε.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΕΝΡΙΚΟ ΚΑΡΟΥΖΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ENRICO CARUSO


SANTA LUCIA

Sul mare luccica l’astro d’argento.
Placida è l’onda. Prospero è il vento.
Sul mare luccica, l’astro d’argento.
Placida è l’onda. Prospero è il vento.
Venite all’agile, barchetta mia,
Santa Lucia, Santa Lucia.
Venite all’agile, barchetta mia,
Santa Lucia, Santa Lucia.

Con questo zeffiro, così soave,
Oh, com’è bello star sulla nave!
Con questo zeffiro, così soave,
Oh, com’è bello star sulla nave!
Su passegieri! Venite via!
Santa Lucia! Santa Lucia!
Su passegieri! Venite via!
Santa Lucia! Santa Lucia!

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΡΧΕΝΤΙΝΟ ΛΕΔΕΣΜΑ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ARGENTINO LEDESMA


SILUETA PORTEÑA

Cuando tú pasas caminando por las tardes
repiqueteando yu taquito en la vereda
marcas compases de cadencias melodiosas
de una milonga juguetona y callejera.
Y en tus vaivenes pareciera la bailaras,
así te miren y te miren los que quieran
porque tú llevas en tu cuerpo la arrogancia
y el majestuoso ondular de las porteñas.

Tardecita criolla, de limpido cielo
bordado de nubes, llevas en tu pelo.
Vinchita argentina que es todo tu orgullo.
Y cuanto sol tienen esos ojos tuyos.

Y los piropos que te dicen los muchachos
como florcitas que a tu paso te ofrecieran
Que las recoges y que enriedas en tu pelo
junto a la vincha con que adornas tu cabeza.
Dice tu cuerpo, tu arrogancia y tu cadencia
y tus taquitos provocando en la vereda:
"Soy el espíritu criollo hecho silueta"
y te coronan la más guapa y más porteña.