19.10.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΤΟΝΙ ΣΕΝΕΤ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο TONI ZENET: UN BESO DE ESOS

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΑΡΤΣΕΛΛΑ ΜΠΕΛΛΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MARCELLA BELLA


SICILIA ANTICA


Tra mare e fiori
Sei nata tu
Terra d'amore
Non morirai mai
Campi di grano
Bruciati dal sole
Dove lasciai il primo amore
Sicilia antica
Del mio cuore
Quante ricchezze
Qua tieni tu.

Facce indurite (dal sole)
Occhi impietosi
Ma nel cuore
C'e' tanto calore
E' la mia gente
Che canta per niente
E la fatica
Li felici.

Sicilia antica
Del mio cuore
Quante ricchezze
Qua tieni tu

Tra mare e sole
Nacqui io
Figlia di terra
Non (ci) sei piu'
Mille vicoli
Mi tornano in mente
Dovo ho lasciato
I ricordi piu' belli

Sicilia antica
Del mio cuore
Quante ricchezze
Qua tieni tu.

Sicilia antica
Terra di sale
Come l'amore
Non torni piu'

18.10.09

ΚΑΜΑΡΟΝ ΔΕ ΛΑ ΙΛΑ ΚΑΙ ΠΑΚΟ ΔΕ ΛΟΥΘΙΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CAMARON DE LA ISLA & ΠΑΙΖΕΙ Ο PACO DE LUCIA: BULERIAS

17.10.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΣΟΥΣΑΝΑ ΚΟΡΣΙΝΙ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η SUSANA CORSINI


GARGANTA CON ARENA


Ya ves,
el día no amanece,
Polaco Goyeneche,
cantame un tango más.
Ya ves,
la noche se hace larga,
tu vida tiene un carma,
cantar, siempre cantar.

Tu voz,
que al tango lo emociona
diciendo el punto y coma
que nadie le cantó.
Tu voz,
de duendes y fantasmas,
respira con el asma
de un viejo bandoneón.

Canta
garganta con arena,
tu voz tiene la pena
que Malena no cantó.
Canta,
que Juárez te condena
al lastimar tu pena,
con su blanco bandoneón.

Canta,
la gente está aplaudiendo,
y aunque te estés muriendo
no conocen tu dolor.
Canta,
que Troilo desde el cielo,
debajo de tu almohada
un verso te dejó.

Cantor,
de un tango algo insolente,
hiciste que a la gente
le duela tu dolor.
Cantor,
de un tango equilibrista,
más que cantor artista,
con vicios de cantor.

Ya ves,
a mí y a Buenos Aires
nos falta siempre el aire
cuando no esta tu voz.
A vos,
que tanto me enseñaste,
el día que cantaste
conmigo una canción.



Στίχοι - μουσική: Cacho Castaña.

ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Ο ΣΑΛΒΑΤΟΡΕ ΦΙΛΑΝΤΖΕΡΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΡΜΕΛΟ ΤΣΑΠΟΥΛΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Ο SALVATORE FILANGIERI ΚΑΙ Ο CARMELLO ZAPPULLÀ: COMME A TE

11.10.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΑΝΤΡΙΑΝΑ ΒΑΡΕΛΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ADRIANA VARELA


MANO A MANO


Rechiflado en mi tristeza, te evoco y veo que has sido
en mi pobre vida paria sólo una buena mujer.
Tu presencia de bacana puso calor en mi nido,
fuiste buena, consecuente, y yo sé que me has querido
como no quisiste a nadie, como no podrás querer.

Se dio el juego de remanye cuando vos, pobre percanta,
gambeteabas la pobreza en la casa de pensión.
Hoy sos toda una bacana, la vida te ríe y canta,
Ios morlacos del otario los jugás a la marchanta
como juega el gato maula con el mísero ratón.

Hoy tenés el mate lleno de infelices ilusiones,
te engrupieron los otarios, las amigas y el gavión;
la milonga, entre magnates, con sus locas tentaciones,
donde triunfan y claudican milongueras pretensiones,
se te ha entrado muy adentro en tu pobre corazón.

Nada debo agradecerte, mano a mano hemos quedado;
no me importa lo que has hecho, lo que hacés ni lo que harás...
Los favores recibidos creo habértelos pagado
y, si alguna deuda chica sin querer se me ha olvidado,
en la cuenta del otario que tenés se la cargás.

Mientras tanto, que tus triunfos, pobres triunfos pasajeros,
sean una larga fila de riquezas y placer;
que el bacán que te acamala tenga pesos duraderos,
que te abrás de las paradas con cafishos milongueros
y que digan los muchachos: Es una buena mujer.
Y mañana, cuando seas descolado mueble viejo
y no tengas esperanzas en tu pobre corazón,
si precisás una ayuda, si te hace falta un consejo,
acordate de este amigo que ha de jugarse el pellejo
pa'ayudarte en lo que pueda cuando llegue la ocasión.



Μουσική: Carlos Gardel / José Razzano.
Στίχοι: Celedonio Flores.
Τραγούδι του 1923.

10.10.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΙΒΑ ΤΖΑΝΙΚΙ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η IVA ZANICCHI


LA RIVA BIANCA, LA RIVA NERA


Signor capitano si fermi qui,
sono tanto stanco, mi fermo si,
attento sparano, si butti giù...
sto attento, ma riparati anche tu.
Dimmi un pò soldato, di dove sei...
Sono di un paese vicino a lei...
però sul fiume passa la frontiera.
la riva bianca, la riva nera,
e sopra il ponte vedo una bandiera,
ma non è quella che c'è dentro il mio cuor.

Tu soldato, allora, non sei dei miei...
ho un'altra divisa lo sa anche lei...
non lo so perché non vedo più,
mi han colpito e forse sei stato tu...
Signor capitano, che ci vuol far...
questa qui è la guerra, non può cambiar.
Sulla collina canta la mitraglia...
e l'erba verde diventa paglia...
e lungo il fiume continua la battaglia,
ma per noi due è già finita ormai.

Signor capitano io devo andar...
Vengo anch'io che te non mi puoi lasciar...
non non ti lascerò, io lo so già,
starò vicino a te per l'eternità.
Tutto è finito, tace la frontiera,
la riva bianca la riva nera,
Mentre una donna piange nella sera
e chiama un nome che non risponderà.

1.10.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΝΙΝΟ ΦΙΟΡΕ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο NINO FIORE: O' BALCONE DA SIMPATIA

30.9.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΛΦΡΕΔΟ ΣΙΤΑΡΡΟΣΑ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ALFREDO ZITARROSA


ADAGIO EN MI PAÍS


En mi país, que tristeza,
la pobreza y el rencor.
Dice mi padre que ya llegará
desde el fondo del tiempo otro tiempo
y me dice que el sol brillará
sobre un pueblo que él sueña
labrando su verde solar.
En mi país que tristeza,
la pobreza y el rencor.

Tú no pediste la guerra,
madre tierra, yo lo sé.
Dice mi padre que un solo traidor
puede con mil valientes;
él siente que el pueblo, en su inmenso dolor,
hoy se niega a beber en la fuente
clara del honor.
Tú no pediste la guerra,
madre tierra, yo lo sé.

En mi país somos duros:
el futuro lo dirá.
Canta mi pueblo una canción de paz.
Detrás de cada puerta
está alerta mi pueblo;
y ya nadie podrá
silenciar su canción
y mañana también cantará.
En mi país somos duros:
el futuro lo dirá.

En mi país, que tibieza,
cuando empieza a amanecer.
Dice mi pueblo que puede leer
en su mano de obrero el destino
y que no hay adivino ni rey
que le pueda marcar el camino
que va a recorrer.
En mi país, que tibieza,
cuando empieza a amanecer.

CORO:
En mi país somos miles y miles
de lágrimas y de fusiles,
un puño y un canto vibrante,
una llama encendida, un gigante
que grita: ¡Adelante... Adelante!

29.9.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΙΟ ΛΑΝΤΣΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο MARIO LANZA


SANTA LUCIA


Sul mare luccica l’astro d’argento.
Placida è l’onda. Prospero è il vento.
Sul mare luccica, l’astro d’argento.
Placida è l’onda. Prospero è il vento.
Venite all’agile, barchetta mia,
Santa Lucia, Santa Lucia.
Venite all’agile, barchetta mia,
Santa Lucia, Santa Lucia.

Con questo zeffiro, così soave,
Oh, com’è bello star sulla nave!
Con questo zeffiro, così soave,
Oh, com’è bello star sulla nave!
Su passegieri! Venite via!
Santa Lucia! Santa Lucia!
Su passegieri! Venite via!
Santa Lucia! Santa Lucia!

In fra le tende, bandir la cena
In una sera così serena,
In fra le tende, bandir la cena
In una sera così serena,
Chi non dimanda, chi non desia.
Santa Lucia, Santa Lucia.
Chi non dimanda, chi non desia.
Santa Lucia, Santa Lucia.

Mare si placida, vento si caro,
Scordar fa i triboli al marinaro,
Mare si placida, vento si caro,
Scordar fa i triboli al marinaro,
E va gridando con allegria,
“Santa Lucia! Santa Lucia!”
E va gridando con allegria,
“Santa Lucia! Santa Lucia!”

O dolce Napoli, o suol beato,
Ove sorridere volle il creato,
O dolce Napoli, o suol beato,
Ove sorridere volle il creato,
Tu sei impero dell’armonia,
Santa Lucia, Santa Lucia.
Tu sei impero dell’armonia,
Santa Lucia, Santa Lucia.

Or che tardate? Bella è la sera.
Spira un’auretta fresca e leggiera.
Or che tardate? Bella è la sera.
Spira un’auretta fresca e leggiera.
Venite all’agile, barchetta mia,
Santa Lucia, Santa Lucia.
Venite all’agile, barchetta mia,
Santa Lucia, Santa Lucia.



Στίχοι: T. Cottrau.
Μουσική: A. Longo.
Γράφτηκε το 1848.

28.9.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΧΟΡΧΕ ΒΑΛΔΕΣ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Ο JORGE VALDEZ : HASTA SIEMPRE AMOR

27.9.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΚΑΡΜΕΝ ΒΙΒΙΑΝΙ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η CARMEN VIVIANI: FREVA 'E GELUSIA

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΙΧΑΕΛ ΜΠΟΥΜΠΛΕ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο MICHAEL BUBLÈ


ANEMA E CORE


Nuje ca perdimmo 'a pace e 'o suonno,
nun ce dicimmo maje pecché?...
Vocche ca vase nun ne vonno,
nun só' sti vvocche oje né'!
Pure, te chiammo e nun rispunne
pe' fá dispietto a me...

Tenímmoce accussí: ánema e core...
nun ce lassammo cchiù, manco pe' n'ora...
stu desiderio 'e te mme fa paura...
Campá cu te,
sempe cu te,
pe' nun murí...
Che ce dicimmo a fá parole amare,
si 'o bbene po' campá cu nu respiro?
Si smanie pure tu pe' chist'ammore,
tenímmoce accussí...ánema e core!

Forse sarrá ca 'o chianto è doce,
forse sarrá ca bene fa...
Quanno mme sento cchiù felice,
nun è felicitá...
Specie si ê vvote tu mme dice,
distratta, 'a veritá...

Tenímmoce accussí: ánema e core...


Στίχοι: Salve D'Esposito.
Μουσική: Tito Manlio.
Τραγούδι του 1948.

26.9.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΛΑ ΦΕΡΡΙ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η GABRIELLA FERRI: ER ZELLETTA

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΛΟΥΤΣΑ ΡΕΓΕΣ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η LUCHA REYES


LIMEÑA


Limeña que tienes alma de tradición,
Repican las castañuelas de tu tacón
pasito a paso vas caminando, por la vereda
que va entonando, como si fuera un bordón
compases de Marínera con tu tacón,
Boquita de caramelo cutiz de seda
Magnolia que se ha escapado de la alameda
En tu sonrisa hay un pañuelo que enamorado llega hasta el cielo
Perfumado de Jazmin, para bailar Marínera con San Martín.

25.9.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΡΟΖΑ ΠΟΝΣΕΛ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ROSA PONSELLE


MARIA MARÍ


A rapete fenesta
Fam m'afficia Maria
Ca stong mie-z'a via
Sperato p'a vede

Nun trove n'o rae pace
Anot-t'a faccio journo
Sempe staccaatuorno
Spe ranno c'ce par la

Oh Mari, oh Mari
Quanta suon-no, che perso pete
Fam m'addurmi
Una nocha abbracciato cuté
Oh Mari, oh Mari
Quanta suan-no che perso pete
Fam m'addurmi
Oh Mari, oh Mari

Nun trove n'o rae pace
Anot-t'a faccio journo
Sempe staccaatuorno
Spe ranno c'ce par la

Oh Mari, oh Mari
Quanta suon-no, che perso pete
Fam m'addurmi
Una nocha abbracciato cuté
Oh Mari, oh Mari
Quanta suan-no che perso pete
Fam m'addurmi
Oh Mari, oh Mari

Oh Mari, oh Mari
Quanta suon-no, che perso pete
Fam m'addurmi
Una nocha abbracciato cuté
Oh Mari, oh Mari
Quanta suan-no che perso pete
Fam m'addurmi
Oh Mari, oh Mari.

23.9.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΛΒΕΡΤΟ ΜΑΡΙΝΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ALBERTO MARINO: NECESITO QUERER

22.9.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΧΟΥΛΙΟ ΣΟΣΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο JULIO SOSA


EN ESTA TARDE GRIS


Qué ganas de llorar
en esta tarde gris,
en su repiquetear
la lluvia habla de ti.
Remordimiento de saber
que, por mi culpa, nunca,
vida, nunca te veré.
Mis ojos al cerrar
te ven igual que ayer,
temblando al implorar
de nuevo mi querer.
Y hoy es tu voz que vuelve a mí,
en esta tarde gris.
Ven,
triste me decías,
que en esta soledad
no puede más el alma mía...
Ven,
y, apiadate de mi dolor,
que estoy cansada de llorar,
de sufrir y esperar
y de hablar siempre a solas
con mi corazón.
Ven,
que te quiero tanto,
que si no vienes hoy
voy a quedar ahogada en llanto...
No,
no puede ser que siga así,
con este amor clavado en mí
como una maldición.
No supe comprender
tu desesperación
y alegre me alejé
en alas de otro amor.
Qué solo y triste me encontré
cuando me vi tan lejos
y mi engaño comprobé.
Mis ojos al cerrar
te ven igual que ayer
temblando al implorar
de nuevo mi querer
y hoy es tu voz que sangra en mí
en esta tarde gris.



Μουσική: Mariano Mores.
Στίχοι: José M. Contursi.

21.9.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΙΟ ΑΜΠΑΤΕ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο MARIO ABBATE


I TE VURRÍA VASÀ


Ah ! che bell'aria fresca
ch'addora e malvarosa.
E tu durmenno staje
ncopp'a sti ffronne 'e rosa.
'O sole a poco a poco
pe 'stu ciardino sponta;
'o viento passa e vasa
'stu ricciulillo 'nfronta.
'I te vurria vasa'...
'I te vurria vasa'...
Ma 'o core nun m' 'o
ddice 'e te sceta'.
'I me vurria addurmi'
'I me vurria addurmi'
vicino 'o sciato tujo
n'ora pur'i'!

Sento 'stu core tujo
che sbatte comm' 'a ll'onne.
Durmenno, angelo mio,
chi sa tu a chi te suonne!
'A gelusia turmenta
'stu core mio malato;
te suonne a me? Dimmello...
O pure suonne a n'ato?
'I te vurria vasa'...
'I te vurria vasa'...
Ma 'o core nun m' 'o
ddice 'e te sceta'.
'I me vurria addurmi'
'I me vurria addurmi'
vicino 'o sciato tujo
n'ora pur'i'!



Στίχοι: Vicenzo Russo.
Μουσική: Eduardo Di Capua.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΧΟΡΧΕ ΦΑΛΚΟΝ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο JORGE FALCON


Y TODAVIA TE QUIERO


Cada vez que te tengo en mis brazos,
que miro tus ojos, que escucho tu voz,
y que pienso en mi vida en pedazos
el pago de todo lo que hago por vos,
me pregunto: ¿ por qué no termino
con tanta amargura, con tanto dolor?...
Si a tu lado no tengo destino...
¿Por qué no me arranco del pecho este amor?
¿Por qué...
si mentís una vez,
si mentís otra vez
y volvés a mentir?...
¿Por qué...
yo te vuelvo a abrazar,
yo te vuelvo a besar
aunque me hagas sufrir?
Yo sé
que es tu amor una herida,
que es la cruz de mi vida,
y mi perdición...
¿Por qué
me atormento por vos
y mi angustia por vos
es peor cada vez?...
¿Y por qué,
con el alma en pedazos,
me abrazo a tus brazos,
si no me querés?
Yo no puedo vivir como vivo...
Lo sé, lo comprendo con toda razón,
si a tu lado tan sólo recibo
la amarga caricia de tu compasión...
Sin embargo... ¿Por qué yo no grito
que es toda mentira, mentira tu amor
y por qué de tu amor necesito,
si en él sólo encuentro martirio y dolor?

10.9.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΡΧΕΝΤΙΝΟ ΛΕΔΕΣΜΑ







ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ARGENTINO LEDESMA


SILUETA PORTEÑA


Cuando tú pasas caminando por las tardes,
repiqueteando tu taquito en la vereda,
marcas compases de cadencias melodiosas
de una milonga juguetona y callejera.
Y en tus vaivenes pareciera la bailaras,
así te miren y te miren los que quieran,
porque tú llevas en tu cuerpo la arrogancia
y el majestuoso ondular de las porteñas.

Tardecita criolla, de límpido cielo
bordado de nubes, llevas en tu pelo.
Vinchita argentina que es todo tu orgullo...
¡Y cuánto sol tienen esos ojos tuyos!

Y los piropos que te dicen los muchachos,
como florcitas que a tu paso te ofrecieran
que las recoges y que enriedas en tu pelo,
junto a la vincha con que adornas tu cabeza.
Dice tu cuerpo tu arrogancia y tu cadencia
y tus taquitos provocando en la vereda:
Soy el espíritu criollo hecho silueta
y te coronan la más guapa y más porteña.



Μουσική: Nicolás Luis Cuccaro / Juan Ventura Cuccaro.
Στίχοι: Ernesto Nolli / Orlando D'Aniello.
Τραγούδι του 1946.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΤΖΑΚΟΜΟ ΡΟΝΤΙΝΕΛΛΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο GIACOMO RONDINELLA: TUTTA PE' MME

8.9.09

Η ΑΝΑ ΒΕΛΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΛΟΡΚΑ



Η ANA BELÉN ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ FEDERICO GARCÍA LORCA


ZORONGO GITANO


Las manos de mi cariño
te están bordando una capa
con agremán de alhelies
y con esclavinas de agua.

Cuando fuiste novio mío
por la primavera blanca,
los cascos de tu caballo
cuatro sollozos de plata.

La luna es un pozo chico
las flores no valen nada;
lo que valen son tus brazos
cuando de noche me abrazas.

Tengo los ojos azules,
y el corazoncito igual
que la cresta de la lumbre.

De noche me salgo al campo
y me harto de llorar
de ver que te quiero tanto
y tú no me quieres ná.

La luna es un pozo chico
las flores no valen nada;
lo que valen son tus brazos
cuando de noche me abrazas.

Veinticuatro horas del día,
veinticuatro horas que tiene;
si tuviera veintisiete,
tres horas más te querria.

Este gitano está loco,
loco que le van a atar;
que lo que sueña de noche
quiere que sea verdad.

La luna es un pozo chico
las flores no valen nada;
lo que valen son tus brazos
cuando de noche me abrazas.

7.9.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΛΒΕΡΤΟ ΜΑΡΙΝΟ






ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ALBERTO MARINO


TRES AMIGOS


De mis páginas vividas, siempre llevo un gran recuerdo
mi emoción no las olvida, pasa el tiempo y más me acuerdo.
Tres amigos siempre fuimos
en aquella juventud...
Era el trío más mentado
que pudo haber caminado
por esas calles del sur.

¿Dónde andarás, Pancho Alsina?
¿Dónde andarás, Balmaceda?
Yo los espero en la esquina
de Suárez y Necochea...
Hoy... ninguno acude a mi cita.
Ya... mi vida toma el desvío.
Hoy... la guardia vieja me grita:
"¿Quién... ha dispersado aquel trío?"
Pero yo igual los recuerdo
mis dos amigos de ayer...

Una vez, allá en Portones, me salvaron de la muerte.
Nunca faltan encontrones cuando un pobre se divierte.
Y otra vez, allá en Barracas,
esa deuda les pagué...
Siempre juntos nos veían...
Esa amistad nos tenía
atados siempre a los tres.



Στίχοι και μουσική: Enrique Cadícamo.
Τάνγκο του 1944.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΑΡΛΟΣ ΓΑΡΔΕΛ





ΤΡΑΓΟΥΔΑ Ο CARLOS GARDEL


TEMPOS VIEJOS


¿Te acordás, hermano? ¡Qué tiempos aquéllos!
Eran otros hombres más hombres los nuestros.
No se conocían cocó ni morfina,
los muchachos de antes no usaban gomina.
¿Te acordás, hermano? ¡Qué tiempos aquéllos!
¡Veinticinco abriles que no volverán!
Veinticinco abriles, volver a tenerlos,
si cuando me acuerdo me pongo a llorar.

¿Dónde están los muchachos de entonces?
Barra antigua de ayer ¿dónde está?
Yo y vos solos quedamos, hermano,
yo y vos solos para recordar...
¿Dónde están las mujeres aquéllas,
minas fieles, de gran corazón,
que en los bailes de Laura peleaban
cada cual defendiendo su amor?

¿Te acordás, hermano, la rubia Mireya,
que quité en lo de Hansen al loco Cepeda?
Casi me suicido una noche por ella
y hoy es una pobre mendiga harapienta.
¿Te acordás, hermano, lo linda que era?
Se formaba rueda pa' verla bailar...
Cuando por la calle la veo tan vieja
doy vuelta la cara y me pongo a llorar.



Μουσική: Francisco Canaro.
Στίχοι: Manuel Romero.
Τραγούδι του 1926.

6.9.09

ΜΙΑ ΡΟΜΑΝΑ ΣΤΗ ΝΑΠΟΛΗ, 3


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η GABRIELLA FERRI


LUNA ROSSA


Vaco distrattamente abbandunato,
l'uocchie sotto 'o cappiello annascunnute,
mane int'a sacca e bavero aizato,
vaco fiscann'a 'e stelle ca so' asciute.
E 'a luna rossa me parla 'e te...
Io le domando si aspiette a me
e me risponne: "si 'o vvuò sapè...
cca nun ce sta nisciuna!"
E io chiammo 'o nomme pe te vedè,
ma tutt'a gente ca parla 'e te
risponne: "è tarde, che vvuò sapè!?
Cca nun ce sta nisciuna!"
Luna rossa... chi me sarrà sincera?
Luna rossa... se n'è gghiuta ll'ata sera senza me vedè!
E io dico ancora ca aspetta a me
fore 'o balcone stanotte 'e tre
e prega 'e sante pe me vedè
...ma nun ce sta nisciuna!
E io chiammo 'o nomme pe te vedè
ma tutta 'a gente ca parla 'e te
risponne: "è tarde, che vvuò sapè!?
Cca nun ce sta nisciuna!"
E 'a luna rossa me parla 'e te...
io le domando si aspiette a me
e me risponne: "si 'o vvuò sapè...
cca nun ce sta nisciuna!"
Cca nun ce sta nisciuna!
Cca nun ce sta nisciuna!



Στίχοι: Vincenzo de Crescenzo.
Μουσική: Antonio Vian.

5.9.09

Ο ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ ΣΤΗ ΝΑΠΟΛΗ


Μέγας ποιητής, αλλά... φασίστας. Ή, φασίστας μεν, μέγας ποιητής δε.
Ezra Pound a Napoli.

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΪΡΕΣ


... με τη μουσική του Carlos Libedinsky.

ΜΙΑ ΡΟΜΑΝΑ ΣΤΗ ΝΑΠΟΛΗ, 2



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η GABRIELLA FERRI


TAMMURRIATA NERA


Io nun capisco, ê vvote, che succede...
e chello ca se vede,
nun se crede! nun se crede!
E' nato nu criaturo niro, niro...
e 'a mamma 'o chiamma Giro,
sissignore, 'o chiamma Giro...

Séh! gira e vota, séh...
Séh! vota e gira, séh...
Ca tu 'o chiamme Ciccio o 'Ntuono,
ca tu 'o chiamme Peppe o Giro,
chillo, o fatto, è niro, niro,
niro, niro comm'a che!...

'O contano 'e ccummare chist'affare:
"Sti fatte nun só' rare,
se ne contano a migliara!
A 'e vvote basta sulo na guardata,
e 'a femmena è restata,
sott''a botta, 'mpressiunata..."
Séh! na guardata, séh...
Séh! na 'mpressione, séh...
Va' truvanno mo chi è stato
ch'ha cugliuto buono 'o tiro:
chillo, 'o fatto, è niro, niro,
niro, niro comm'a che!...

Ha ditto 'o parulano: "Embè parlammo,
pecché, si raggiunammo,
chistu fatto nce 'o spiegammo!
Addó' pastíne 'o ggrano, 'o ggrano cresce...
riesce o nun riesce,
sempe è grano chello ch'esce!"
Mé', dillo a mamma, mé'...
Mé', dillo pure a me...
Ca tu 'o chiamme Ciccio o 'Ntuono,
ca tu 'o chiamme Peppe o Giro,
chillo...'o ninno, è niro, niro,
niro, niro comm'a che!...



Στίχοι: Edoardo Nicolardi.
Μουσική: E.A.Mario.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΜΟΥΡΟΛΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ROBERTO MUROLO: LA CIOCIARA