1.5.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΛΑΟΥΡΑ ΦΕΡΡΕΡΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η LAURA FERRERO


TINTA ROJA


Paredón,
tinta roja en el gris
del ayer...
Tu emoción
de ladrillo, feliz
sobre mi callejón,
con un borrón
pintó la esquina...
Y aquel buzón
carmín,
y aquel fondín,
donde lloraba el tano
su rubio amor lejano
que mojaba con bon vin.
¿Dónde estará mi arrabal?...
¿Quién se robó mi niñez?...
¿En qué rincón, luna mía,
volcás como entonces
tu clara alegría?
Veredas que yo pisé,
malevos que ya no son.
Bajo tu cielo de raso
trasnocha un pedazo
de mi corazón...
Paredón,
tinta roja en el gris
del ayer...
Borbotón
de mi sangre infeliz
que vertí en el malvón
de aquel balcón
que la escondía...
Yo no sé
si fue negro de mis penas
o fue rojo de tus venas
mi sangría...
Por qué llegó y se fue
tras el carmín
y el gris
fondín lejano,
donde lloraba un tano
sus nostalgias de bon vin.



Μουσική: Sebastián Piana.
Στίχοι: Cátulo Castillo.
Τραγούδι του 1941.


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΛΑ ΦΕΡΡΙ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η GABRIELLA FERRI: SEMO IN CENTOVENTITRE.

30.4.08

Η ΑΛΛΑ ΜΠΑΓΙΑΝΟΒΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΟ "ΤΑΝΓΚΟ" ΤΟΥ ΓΚΕΟΡΓΚΗ ΥΨΗΛΑΝΤΗ


ΤΑΝΓΚΟ ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΣΣΙΑ


Τη μουσική έχει γράψει ο σύζυγος της Μπαγιάνοβα, ο Γκεόργκη Υψηλάντης.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΠΙΑ ΚΡΙΓΚΕΡ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η BIA KRIEGER


QUE NADIE SEPA MI SUFRIR


No te asombres si te digo lo que fuiste
una ingrata con mi pobre corazσn,
porque el fuego de tus lindos ojos negros
alumbraron el camino de otro amor.

Y pensar que te adoraba tiernamente
que a tu lado como nunca me sentν
y por esas cosas raras de la vida
sin el beso de tu boca yo me vi

Amor de mis amores
reina mνa Ώquι me hiciste?
que no puedo conformarme
sin poderte contemplar.
Ya que pagaste mal
a mi cariρo tan sincero
lo que conseguirαs
que no te nombre nunca mαs.

Amor de mis amores
si dejaste de quererme
no hay cuidado, que la gente
de esto no se enterarα.
ΏQuι gano con decir
que una mujer cambiσ mi suerte?
Se burlarαn de mi
que nadie sepa mi sufrir.

Η ΜΠΑΛΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΤΖΟΥΖΕΠΠΕ ΠΙΝΕΛΛΙ


JOE FALLISI


LA BALLATA DEL PINELI


Quella sera a Milano era caldo
ma che caldo che caldo faceva
brigadiere apra un po' la finestra
ad un tratto Pinelli cascò.

Signor questore io gliel'ho già detto
lo ripeto che sono innocente
anarchia non vuol dire bombe
ma giustizia amor libertà.

Poche storie confessa Pinelli
il tuo amico Valpreda ha parlato
è l'autore del vile attentato
e il suo socio sappiamo sei tu.

Impossibile grida Pinelli
un compagno non può averlo fatto
e l'autore di questo misfatto
tra i padroni bisogna cercar.

Stiamo attenti indiziato Pinelli
questa stanza è già piena di fumo
se tu insisti apriam la finestra
quattro piani son duri da far.

Quella sera a Milano era caldo
ma che caldo, che caldo faceva
brigadiere apra un po' la finestra
ad un tratto Pinelli cascò.

L'hanno ucciso perché era un compagno
non importa se era innocente
"Era anarchico e questo ci basta"
disse Guida il feroce questor.

C'è un bara e tremila compagni
stringevamo le nere bandiere
in quel giorno l'abbiamo giurato
non finisce di certo così.

Calabresi e tu Guida assassini
che un compagno ci avete ammazzato
l'anarchia non avete fermato
ed il popolo alfin vincerà.

Quella sera a Milano era caldo
ma che caldo, che caldo faceva
brigadiere apra un po' la finestra
ad un tratto Pinelli cascò.

[E tu Guida e tu Calabresi
Se un compagno ci avete ammazzato
Per coprire una strage di stato
Questa lotta più dura sarà.]

29.4.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΝΤΑΝΙΕΛΕ ΣΕΡΡΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο DANIELE SERRA


COME LE FOGLIE


Daniele Serra was born in Italia or in Spain (on some labels his name is Daniel, without „e" in the end, suggesting, he could be of a Spanish origin). He recorded a lot of sides since about 1911 for Pathé, La Fonografia Nazionale and La Voce del Padrone (Italian HMV, the label under which Serra recorded most of his sides). He died in New York City, around 1979.

Come le Foglie - Canzone-valzer (Frassinett / David Serra), La Voce del Padrone, 1932.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΕΛΕΝΙΤΑ ΒΑΡΓΑΣ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η HELENITA VARGAS


EL ROSARIO DE MI MADRE


Aunque no creas tú,
como que me oye Dios...
esta será la última
cita de los dos.

Comprenderás, que es por demás,
que te empeñes en fingir...
porque el dolor de un gran amor
no es como para morir...

Pero desecha ya
mi más noble ilusión,
a nadie ya en el mundo
querrá mi corazón.

Devuélveme mi amor
para matarlo...
devuélveme los besos
que te dí...
tú no eres quien merece
conservarlos,
tú ya no vales nada
para mí.

Devuélveme el rosario
de mi madre
y quédate con todo
lo demás...
lo tuyo te lo envío
cualquier tarde,
no quiero que me veas
nunca más.



Στίχοι & Μουσική: Mario Cavagnaro.


28.4.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΛΙΔΙΑ ΒΟΡΔΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η LIDIA BORDA


TINTA ROJA


Paredón,
tinta roja en el gris
del ayer...
Tu emoción
de ladrillo, feliz
sobre mi callejón,
con un borrón
pintó la esquina...
Y aquel buzón
carmín,
y aquel fondín,
donde lloraba el tano
su rubio amor lejano
que mojaba con bon vin.
¿Dónde estará mi arrabal?...
¿Quién se robó mi niñez?...
¿En qué rincón, luna mía,
volcás como entonces
tu clara alegría?
Veredas que yo pisé,
malevos que ya no son.
Bajo tu cielo de raso
trasnocha un pedazo
de mi corazón...
Paredón,
tinta roja en el gris
del ayer...
Borbotón
de mi sangre infeliz
que vertí en el malvón
de aquel balcón
que la escondía...
Yo no sé
si fue negro de mis penas
o fue rojo de tus venas
mi sangría...
Por qué llegó y se fue
tras el carmín
y el gris
fondín lejano,
donde lloraba un tano
sus nostalgias de bon vin.



Μουσική: Sebastiàn Piana.
Στίχοι: Càtulo Castillo.
Τραγούδι του 1941.



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΟΝΙΚΑ ΣΑΡΝΕΛΛΙ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MONICA SARNELLI


CHESTA SERA


chesta sera...
nun ci'a faccio a piglia'
a vita comme vene
me ne vaco dint''a notte
e nu bicchiere
p'addurmi' a verita'
chesta sera....
voglio sta' senza nisciune
chesta sera
a muri' senza nu dio
ca me vo' bene
e cerca'
o curaggio e nun te pensa'
accarezza'
a paura pe nun tremma'
pe te.....
ca nun staie male
comm''a mme.

addo staie....
addo' staie....
uocchie belle
ca si te ricorde
me faie male assaie
addo' staie
addo' staie
dint''a qual'ammore
t'annascunne
chesta sera ca ie vulesse
sul'a tte.

chesta sera
nun c'ha faccio
a piglia' 'a vita
comme vene
nun''a trovo na buscia
pe me fa' scemo
nun te saccio scurda'
chesta sera
assettato 'ncopp''e scale
d''o quartiere
parlo je sulo
sto' giuranne
e nun me crede
che ce sta'
dopp'e 'e te
ca fa' 'nnammura'
ma che ce sta'
doppo 'o tiempo
ca se ne va'
cu tte
ca nun staie male comm'a che

addo' staie...
addo' staie
uocchie belle
ca si te ricordo
me faie male assaie
addo'staie
addo' staie
dint''a qual'ammore
t'annascunne
chesta sera ca vulesse
sulo a tte.

addo' staie
addo' staie
dint''a quale ammore
t'annascunne
chesta sera
ca je vulesse sul'a tte.


27.4.08

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΧΟΥΑΝ ΧΕΛΜΑΝ

Homenaje al poeta Juan Gelman
Premio Cervantes de literatura

BALADA PARA UN LOCO -


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η CORINA PIATTI


BALADA PARA UN LOCO


Las tardecitas de Buenos Aires tiene ese qué sé yo, ¿viste?
Salgo de casa por Arenales, lo de siempre en la calle y en mí,
cuando de repente, detrás de ese árbol, se aparece él,
mezcla rara de penúltimo linyera y de primer polizonte
en el viaje a Venus. Medio melón en la cabeza,
las rayas de la camisa pintadas en la piel,
dos medias suelas clavadas en los pies,
y una banderita de taxi libre en cada mano... Ja...ja...ja...ja...
Parece que sólo yo lo veo, porque él pasa entre la gente
y los maniquíes me guiñan, los semáforos me dan tres luces celestes
y las naranjas del frutero de la esquina me tiran azahares,
y así, medio bailando, medio volando,
se saca el melón, me saluda, me regala una banderita
y me dice adiós.

Ya sé que estoy piantao, piantao, piantao,
no ves que va la luna rodando por Callao
y un coro de astronautas y niños con un vals
me baila alrededor...
Ya sé que estoy piantao, piantao, piantao,
yo miro a Buenos Aires del nido de un gorrión;
y a vos te vi tan triste; vení, volá, sentí,
el loco berretín que tengo para vos.
Loco, loco, loco, cuando anochezca en tu porteña soledad,
por la ribera de tu sábana vendré, con un poema
y un trombón, a desvelar tu corazón.
Loco, loco, loco, como un acróbata demente saltaré,
sobre el abismo de tu escote hasta sentir
que enloquecí tu corazón de libertad, ya vas a ver.

Y así el loco me convida a andar
en su ilusión súper-sport,
y vamos a correr por las cornisas
con una golondrina por motor.
De Vieytes nos aplauden: Viva, viva...
los locos que inventaron el amor;
y un ángel y un soldado y una niña
nos dan un valsecito bailador.
Nos sale a saludar la gente linda
y el loco, pero tuyo, qué sé yo, loco mío,
provoca campanarios con su risa
y al fin, me mira y canta a media voz:

Quereme así, piantao, piantao, piantao...
trepate a esta ternura de loco que hay en mí,
ponete esta peluca de alondra y volá, volá conmigo ya:
vení, quereme así piantao, piantao, piantao,
abrite los amores que vamos a intentar
la trágica locura total de revivir,
vení, volá, vení, tra...lala...lara...


Στίχοι: Horacio Ferrer.
Μουσική: Astor Piazzolla.
Γράφτηκε το 1969.


Η ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ ΣΤΗ ΝΑΠΟΛΗ


Η MARIA CALLAS ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ VERDI (: NABUCCO) ΣΤΟ SAN CARLO ΤΗΣ ΝΑΠΟΛΗΣ

"Ben io t'invenni o fatal scritto"
"Anch'io dischiuso un giorno"
"Salgo già del trono aurato"

1949 - Teatro San Carlo Napoli.
Διευθύνει ο Vittorio Gui.

26.4.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ΜΑΓΑΛΙ ΦΟΝΤΑΝΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MAGALÍ FONTANA


MILONGA SENTIMENTAL


Milonga pa' recordarte.
Milonga sentimental.
Otros se quejan llorando
yo canto pa' no llorar.
Tu amor se seco de golpe
nunca dijiste por que.
Yo me consuelo pensando
que fue traición de mujer.

Varon, pa' quererte mucho,
varon, pa' desearte el bien,
varon, pa' olvidar agravios
porque ya te perdone.
Tal vez no lo sepas nunca,
tal vez no lo puedas creer,
tal vez te provoque risa
!verme tirao a tus pies!

Es facil pegar un tajo
pa' cobrar una traición
o jugar en una daga
la suerte de una pasión.
Pero no es facil cortarse
los tientos de un metejon
cuando estan bien amarrados
al palo del corazón.

Varon, pa' quererte mucho, etc.
Milonga que hizo tu ausencia.
Milonga de evocación.
Milonga para que nunca
la canten en tu balcon.
Pa' que vuelvas con la noche
y te vayas con el sol.
Pa' decirte que si, a veces,
o pa' gritarte que no.



Μουσική: Sebastian Piana.
Στίχοι: Homero Manzi.



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ΝΟΥΝΤΣΙΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η NUNZIA


CHESTA SERA


Chesta sera...
nun ci'a faccio a piglia'
a vita comme vene
me ne vaco dint''a notte
e nu bicchiere
p'addurmi' a verita'
chesta sera....
voglio sta' senza nisciune
chesta sera
a muri' senza nu dio
ca me vo' bene
e cerca'
o curaggio e nun te pensa'
accarezza'
a paura pe nun tremma'
pe te.....
ca nun staie male
comm''a mme.

addo staie....
addo' staie....
uocchie belle
ca si te ricorde
me faie male assaie
addo' staie
addo' staie
dint''a qual'ammore
t'annascunne
chesta sera ca ie vulesse
sul'a tte.

chesta sera
nun c'ha faccio
a piglia' 'a vita
comme vene
nun''a trovo na buscia
pe me fa' scemo
nun te saccio scurda'
chesta sera
assettato 'ncopp''e scale
d''o quartiere
parlo je sulo
sto' giuranne
e nun me crede
che ce sta'
dopp'e 'e te
ca fa' 'nnammura'
ma che ce sta'
doppo 'o tiempo
ca se ne va'
cu tte
ca nun staie male comm'a che

addo' staie...
addo' staie
uocchie belle
ca si te ricordo
me faie male assaie
addo'staie
addo' staie
dint''a qual'ammore
t'annascunne
chesta sera ca vulesse
sulo a tte.

addo' staie
addo' staie
dint''a quale ammore
t'annascunne
chesta sera
ca je vulesse sul'a tte.


25.4.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΑΡΛΟΣ ΓΑΡΔΕΛ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CARLOS GARDEL


YIRA YIRA

Cuando la suerte que es grela
Fallando y fallando
Te largue parao.
Cuando estés bien en la vía
Sin rumbo, desesperao.
Cuando no tengas ni fe
Ni yerba de ayer secándose al sol.
Cuando rajés los tamangos
Buscando ese mango
Que te haga morfar.
La indiferencia del mundo
Que es sordo y es mudo
Recién sentirás.
Verás que todo es mentira
Verás que nada es amor
Que al mundo nada le importa
Yira, yira...
Aunque te quiebre la vida
Aunque te muerda un dolor
No esperes nunca una mano
Ni una ayuda ni un favor.
Cuando estén secas las pilas
De todos los timbres
Que vos apretás
Buscando un pecho fraterno
Para morir abrazao.
Cuando te dejen tirao
Después de cinchar
Lo mismo que a mi.
Cuando manyés que a tu lao
Se prueban la ropa
Que vas a dejar.
Te acordarás de este otario
Que un día cansado se puso a ladrar.
Verás que todo es mentira
Verás que nada es amor
Que al mundo nada le importa
Yira, yira...
Aunque te quiebre la vida
Aunque te muerda un dolor
No esperes nunca una mano
Ni una ayuda ni un favor.
Cuando rajés los tamangos
Buscando ese mango
Que te haga morfar
La indiferencia del mundo
Que es sordo y es mudo
Recién sentirás.
Verás que todo es mentira
Verás que nada es amor
Que al mundo nada le importa
Yira, yira...
Aunque te quiebre la vida
Aunque te muerda un dolor
No esperes nunca una mano
Ni una ayuda ni un favor


Στίχοι και μουσική: Enrique Santos Discepolo.
Τραγούδι του 1930.



Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ "ΝΑΠΟΛΗΣ"


NAPOLI FORZA NAPOLI NAPOLIIIIIII!!!!!!!!

DALE BOCA! Η ΜΠΟΚΑ ΤΖΟΥΝΙΟΡΣ ΣΤΟΥΣ 16 ΤΟΥ ΚΟΠΑ ΛΙΜΠΕΡΤΑΔΟΡΕΣ


Boca Juniors - Unión Maracaibo 3-0 / Copa Libertadores 2008

24.4.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΓΙΟΖΕΦ ΣΜΙΤ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο JOSEPH SCHMIDT


MANDULINATA A NAPULE


Sera d'está! Pusilleco lucente
canta canzone e addora d'erba 'e mare...
Voglio 'e pparole cchiù d'ammore ardente,
voglio 'e pparole cchiù gentile e care
pe' dí "te voglio bene" a chi mme sente.

Ma d''e pparole cchiù carnale e doce,
ne sceglio sulo tre: "Te voglio bene..."
Bella, 'int''o core tujo sacc'io chi tiene...
chi sta int''o core mio saje pure tu...

P''o mare 'e Napule
quant'armunia!
Saglie 'ncielo e, 'ncielo, sentono,
tutt''e stelle, 'a voce mia:
voce, ca tènnera,
st'ammore fa.

Notte d'está! Se só' addurmute 'e ccase...
e 'o cielo, a mare, nu scenario ha stiso!
Staje 'mbracci'a me, 'nnucente só' sti vase...
Bella, stanotte, te só' frato e sposo...
Stanotte, Ammore e Dio, sóngo una cosa...

Canta: e da 'o suonno Napule se sceta...
ridono 'e vvocche ca se só' vasate...
tutt''e suspire 'e tutt''e 'nnammurate,
suspirano, stanotte, attuorno a te...

P''o mare 'e Napule
quant'armunia!
Saglie 'ncielo e, 'ncielo, sentono,
tutt''e stelle, 'a voce mia:
voce, ca tènnera,
st'ammore fa.


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΤΣΑΒΕΛΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η CHABELA


VIEJO TORTONI


Se me hace que el palco llovizna recuerdos,
que allá en la Avenida se asoman, tal vez,
bohemios de antaño y que están volviendo
aquellos baluartes del viejo Café.

Tortoni de ahora, te habita aquel tiempo.
Historia que vive en tu muda pared.
Y un eco cercano de voces que fueron
se acoda en las mesas, cordial habitué.

Viejo Tortoni.
Refugio fiel
de la amistad junto al pocillo de café.
En este sótano de hoy, la magia sigue igual
y un duende nos recibe en el umbral.

Viejo Tortoni. En tu color
están Quinquela y el poema de Tuñón.
Y el tango aquel de Filiberto,
como vos, no ha muerto,
vive sin decir adiós.

Se me hace que escucho la voz de Carlitos,
desde esta "Bodega" que vuelve a vivir.
Que están Baldomero y aquel infinito
fervor de la "Peña", llegando hasta aquí.

Tortoni de ahora, tan joven y antiguo,
con algo de templo, de posta y de Bar.
Azul, recalada, si el fuego es el mismo,
¿quién dijo que acaso no sirve soñar?


Μουσική: Eladia Blázquez.
Στίχοι: Héctor Negro.


23.4.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΦΑΜΠΡΙΤΣΙΟ ΝΤΕ ΑΝΤΡΕ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο FABRIZIO DE ANDRÈ


LA DOLCENERA


Amìala ch'â l'arìa amìa cum'â l'é
amiala cum'â l'aria ch'â l'è lê ch'â l'è lê
amiala cum'â l'aria amìa amia cum'â l'è
amiala ch'â l'arìa amia ch'â l'è lê ch'â l'è lê

Guardala che arriva guarda com'è com'è
guardala come arriva guarda che è lei che è lei
guardala come arriva guarda guarda com'è
guardala che arriva che è lei che è lei

nera che porta via che porta via la via
nera che non si vedeva da una vita intera così dolcenera nera
nera che picchia forte che butta giù le porte

nu l'è l'aegua ch'à fá baggiá
imbaggiâ imbaggiâ

Non è l'acqua che fa sbadigliare
(ma) chiudere porte e finestre chiudere porte e finestre

nera di malasorte che ammazza e passa oltre
nera come la sfortuna che si fa la tana dove non c'è luna luna
nera di falde amare che passano le bare

âtru da stramûâ
â nu n'á â nu n'á

Altro da traslocare
non ne ha non ne ha

ma la moglie di Anselmo non lo deve sapere
ché è venuta per me
è arrivata da un'ora
e l'amore ha l'amore come solo argomento

e il tumulto del cielo ha sbagliato momento
acqua che non si aspetta altro che benedetta
acqua che porta male sale dalle scale sale senza sale sale
acqua che spacca il monte che affonda terra e ponte

nu l'è l'aaegua de 'na rammâ
'n calabà 'n calabà

Non è l'acqua di un colpo di pioggia
(ma) un gran casino un gran casino

ma la moglie di Anselmo sta sognando del mare
quando ingorga gli anfratti si ritira e risale
e il lenzuolo si gonfia sul cavo dell'onda
e la lotta si fa scivolosa e profonda

amiala cum'â l'aria amìa cum'â l'è cum'â l'è
amiala cum'â l'aria amia ch'â l'è lê ch'â l'è lê

Guardala come arriva guarda com'è com'è
guardala come arriva guarda che è lei che è lei

acqua di spilli fitti dal cielo e dai soffitti
acqua per fotografie per cercare i complici da maledire
acqua che stringe i fianchi tonnara di passanti

âtru da camallâ
â nu n'à â nu n'à

Altro da mettersi in spalla
non ne ha non ne ha

oltre il muro dei vetri si risveglia la vita
che si prende per mano
a battaglia finita
come fa questo amore che dall'ansia di perdersi

ha avuto in un giorno la certezza di aversi
acqua che ha fatto sera che adesso si ritira
bassa sfila tra la gente come un innocente che non c'entra niente
fredda come un dolore Dolcenera senza cuore

atru de rebellâ
â nu n'à â nu n'à

Altro da trascinare
non ne ha non ne ha

e la moglie di Anselmo sente l'acqua che scende
dai vestiti incollati da ogni gelo di pelle
nel suo tram scollegato da ogni distanza
nel bel mezzo del tempo che adesso le avanza

così fu quell'amore dal mancato finale
così splendido e vero da potervi ingannare

Amìala ch'â l'arìa amìa cum'â l'é
amiala cum'â l'aria ch'â l'è lê ch'â l'è lê
amiala cum'â l'aria amìa amia cum'â l'è
amiala ch'â l'arìa amia ch'â l'è lê ch'â l'è lê

Guardala che arriva guarda com'è com'è
guardala come arriva guarda che è lei che è lei
guardala come arriva guarda guarda com'è
guardala che arriva che è lei che è lei

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΛΙΒΕΡΤΑΔ ΛΑΜΑΡΚ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η LIBERTAD LAMARQUE


LA CUMPARSITA


Si supieras
que aún dentro de mi alma
conservo aquel cariño que tuve para ti.
Quién sabe si supieras
que nunca te he olvidado
volviendo a tu pasado
te acordarás de mí.

Los amigos ya no vienen
ni siquiera a visitarme
nadie quiere consolarme
en mi aflicción.
Desde el día que te fuiste
siento angustias en mi pecho
decí percanta ¿qué has hecho
de mi pobre corazón?

Sin embargo
te llevo en el recuerdo
con el cariño santo
que tuve para amar.
Y sos en todas partes
pedazo de mi vida
una ilusión querida
que no podré olvidar.


Al cotorro abandonado
ya ni el sol de la mañana
asoma por la ventana
como cuando estabas vos.
Y aquel perrito compañero
que por tu ausencia no comía
al verme solo, el otro día, también me dejó



Στίχοι: Pascual Contursi & Enrique P. Maroni .
Μουσική G.H. Matos Rodríguez.



*********

H ΚΟΥΜΠΑΡΣΙΤΑ


Την αγάπη που ’χα για τα σένα
πώς την κρατώ, καλή μου,
βαθιά μες στην καρδιά!
Αν ήξερες –ποιός ξέρει!-
ποτέ πως δεν ξεχνώ σε!
Μια σκέψη σου έλα δώσε
για να με θυμηθείς…

Φίλοι πια δεν έρχονται να
δουν το φίλο που ’ναι μόνος –
παρηγόρια θέλει ο πόνος
που με πονά…
Την ημέρα που ’φυγες,
φόβος στην καρδιά μου μπήκε
και ποτέ δεν ξαναβγήκε,
και με τρώει, με ροκανά…

Κι αν φοβάμαι, σε θυμάμαι πάντα·
και εικόνα σ’ έχω άγια εγώ·
σε προσκυνάω πιστά…
Παντού είσαι γύρω μου εσύ,
κομμάτι μιας θλιβής ζωής·
κι εκείνα τα ματάκια που χαρά
μού δίναν ψάχνω πάντα, αλλά
δεν είναι πουθενά…

Στη γωνιά παρατημένος,
στο δωμάτιο μόνος μένω,
νά ’μπει ήλιος καρτεράω, σαν να
είσουν πάλι εσύ ξανά.
Το σκυλάκι που ’χα πάντα δίπλα,
σαν έφυγες, πικράθηκε,
και σα μονάχο μ’ είδε
από ’δώ εχάθηκε…



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Από το βιβλίο: Γιώργος Κεντρωτής, «Με απ’ όλα μέσα», Τυπωθήτω, Αθήνα 2006, σελ. 74-75.



22.4.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΟ ΓΚΟΥΤΣΙΝΙ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο FRANCESCO GUCCINI


ARGENTINA


Il treno, ah, un treno è sempre così banale se non è un treno della prateria
o non è un tuo "Orient Express" speciale, locomotiva di fantasia.
L' aereo, ah, l' aereo è invece alluminio lucente, l' aereo è davvero saltare il fosso,
l' aereo è sempre "The Spirit of Saint Louis" ,"Barone Rosso"
e allora ti prende quella voglia di volare che ti fa gridare in un giorno sfinito,
di quando vedi un jumbo decollare e sembra che s' innalzi all'infinito.

E allora, perchè non andare in Argentina? Mollare tutto e andare in Argentina,
per vedere com'è fatta l'Argentina...

Il tassista, ah, il tassista non perse un istante a dirci che era pure lui italiano,
gaucho di Sondrio o Varese, ghigna da emigrante, impantanato laggiù lontano.
Poi quelle strade di auto scarburate e quella gente anni '50 già veduta,
tuffato in una vita ritrovata, vera e vissuta,
come entrare a caso in un portone di fresco, scale e odori abituali,
posar la giacca, fare colazione e ritrovarsi in giorni e volti uguali,

perchè io ci ho già vissuto in Argentina, chissà come mi chiamavo in Argentina
e che vita facevo in Argentina?

Poi un giorno, disegnando un labirinto di passi tuoi per quei selciati alieni
ti accorgi con la forza dell' istinto che non son tuoi e tu non gli appartieni,
e tutto è invece la dimostrazione di quel poco che a vivere ci è dato
e l' Argentina è solo l' espressione di un' equazione senza risultato,
come i posti in cui non si vivrà, come la gente che non incontreremo,
tutta la gente che non ci amerà, quello che non facciamo e non faremo,
anche se prendi sempre delle cose, anche se qualche cosa lasci in giro,
non sai se è come un seme che dà fiore o polvere che vola ad un respiro.

L' Argentina, l' Argentina, che tensione! Quella Croce del Sud nel cielo terso,
la capovolta ambiguità d' Orione e l' orizzonte sembra perverso.
Ma quando ti entra quella nostalgia che prende a volte per il non provato
c'è la notte, ah, la notte, e tutto è via, allontanato.
E quella che ti aspetta è un' alba uguale che ti si offre come una visione,
la stessa del tuo cielo boreale, l'alba dolce che dà consolazione

e allora, com'è tutto uguale in Argentina! Oppure, chissà com'è fatta l' Argentina,
e allora... "Don't cry for me, Argentina"...



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΧΟΑΝ ΜΑΝΟΥΕΛ ΣΕΡΑΤ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο JOAN MANUEL SERRAT


MIGUEL HERNÁNDEZ

LLEGÓ CON TRES HERIDAS


Llegó con tres heridas
la del amor,
la de la muerte,
la de la vida.

Con tres heridas viene:
la de la vida,
la del amor,
la de la muerte.

Con tres heridas yo:
la de la vida,
la de la muerte,
la del amor.

21.4.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΦΡΑΝΘΙΣΚΟ ΑΡΑΪΘΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο FRANCISCO ARAIZA


A VUCCHELLA


Si, comm'a nu sciorillo
Tu tiene na vucchella
Nu poco pocorillo
Appassuiliatella.
Meh, dammillo, dammillo,

É comm'a na rusella
Dammillo nu vasillo,
Dammillo, cannetella!
Dammillo e pigliatillo.
Nu vaso piccerillo
Nu vaso piccerillo
Comm'a chesta vucchella.
Che pare na rusella
Nu poco pocorillo
Appassuliatella...



Στίχοι: Gabriele D'Annunzio.
Μουσική: Francesco Paolo Tosti.
Τραγούδι του 1892.


CESARIA EVORA ΚΑΙ COMPAY SEGUNDO!


ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ ΟΙ CESARIA EVORA & COMPAY SEGUNDO

MIGUEL MATAMOROS

LÁGRIMAS NEGRAS


Aunque tu
me has dejado en el abandono
aunque ya
se han muerto todas mis ilusiones.

En vez de despedirme
con Justo encono
en mis sueños te colmo
en mis sueños te colmo
de bendiciones.

Sufro la inmensa pena de tu extravio
lloro el dolor profundo
de tu partida
y lloro sin que sepas
que el llanto mio
tiene lagrimas negras
tiene lagrimas negras
como mi vida.

Tu me quieres dejar
yo no puedo vivir
contigo me voy mi negra
aunque me cueste el morir

Tu me quieres dejar
yo no quiero sufrir
contigo me voy mi santa
aunque me cueste el morir.



Στίχοι και μουσική: Miguel Matamoros.


*******************


ΜΑΥΡΑ ΔΑΚΡΥΑ


Μ’ έχεις, ναι,
μ’ έχεις πια κι εσύ εγκαταλείψει,
κι έχεις, ναι,
χώσει τα όνειρά μου στον τάφο.
Δεν σε
κατακρίνω καν με δίκαιη θλίψη
– στα όνειρά μου σε θυμάμαι,
στα όνειρά μου σε θυμάμαι
κι ευχές όλο σου γράφω.

Υποφέρω… πονώ
που ’χεις φύγει·
να με σκάβει νιώθω ένα νύχι
άγριο – τι νά ’βρει;…
Και κλαίω·
μα δεν ξέρεις πως θρήνος τυλίγει
με τα μαύρα μου δάκρυα
με τα μαύρα μου δάκρυα
τη ζωή μου τη μαύρη.

Να μ’ αφήσεις θες, να μην πονάω·
πώς θα γίνει εμείς μαζί οι δύο,
πές μου, νά ’μαστε – ρωτάω.
Να μ’ αφήσεις θες· να μην πονάω
θες, που μ’ άφησες πια μόνη μου
πίσω να σε καρτεράω.
Μόνη μου έχω μείνει, εγώ μόνη,
την ώρα της δύσης.


Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Από το βιβλίο: Γιώργος Κεντρωτής: «Με απ’ όλα μέσα», Τυπωθήτω, Αθήνα 2006, σελ. 94.


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΑΝΔΡΙΑΝΑ ΒΑΡΕΛΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ADRIANA VARELA


LOS MAREADOS


Rara
Como encendida
Te halle bebiendo
Linda y fatal.

Bebias
Y en el fragor del champagne
Loca reias
Por no llorar.

Pena
Me dio encontrarte
Pues al mirarte
Yo vi brillar tus ojos
Con un electrico ardor
Tus bellos ojos que tanto adore.

Esta noche
Amiga mia
El alcohol nos ha embriagado
Que me importa que se rian
Y nos llamen los mareados

Cada cual tiene sus penas
Y nosotros las tenemos
Esta noche beberemos
Porque ya no volveremos
A vernos mas.

Hoy vas a entrar en mi pasado
En el pasado de mi vida
Tres cosas lleva el alma herida
Amor, pesar, dolor.

Hoy vas a entrar en mi pasado
Hoy nuevas sendas tomaremos
Que grande ha sido nuestro amor
Y sin embargo, ay, mira lo que quedo.


Μουσική: Juan Carlos Cobián.
Στίχοι: Enrique Cadácamo.
Τραγούδι του 1942.


20.4.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΛΙΔΙΑ ΡΕΓΕΣ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η LIDIA REYES


MIGUEL MATAMOROS

LÁGRIMAS NEGRAS


Aunque tu
me has dejado en el abandono
aunque ya
se han muerto todas mis ilusiones.

En vez de despedirme
con Justo encono
en mis sueños te colmo
en mis sueños te colmo
de bendiciones.

Sufro la inmensa pena de tu extravio
lloro el dolor profundo
de tu partida
y lloro sin que sepas
que el llanto mio
tiene lagrimas negras
tiene lagrimas negras
como mi vida.

Tu me quieres dejar
yo no puedo vivir
contigo me voy mi negra
aunque me cueste el morir

Tu me quieres dejar
yo no quiero sufrir
contigo me voy mi santa
aunque me cueste el morir.



Στίχοι και μουσική: Miguel Matamoros.



*******************


ΜΑΥΡΑ ΔΑΚΡΥΑ


Μ’ έχεις, ναι,
μ’ έχεις πια κι εσύ εγκαταλείψει,
κι έχεις, ναι,
χώσει τα όνειρά μου στον τάφο.
Δεν σε
κατακρίνω καν με δίκαιη θλίψη
– στα όνειρά μου σε θυμάμαι,
στα όνειρά μου σε θυμάμαι
κι ευχές όλο σου γράφω.

Υποφέρω… πονώ
που ’χεις φύγει·
να με σκάβει νιώθω ένα νύχι
άγριο – τι νά ’βρει;…
Και κλαίω·
μα δεν ξέρεις πως θρήνος τυλίγει
με τα μαύρα μου δάκρυα
με τα μαύρα μου δάκρυα
τη ζωή μου τη μαύρη.

Να μ’ αφήσεις θες, να μην πονάω·
πώς θα γίνει εμείς μαζί οι δύο,
πές μου, νά ’μαστε – ρωτάω.
Να μ’ αφήσεις θες· να μην πονάω
θες, που μ’ άφησες πια μόνη μου
πίσω να σε καρτεράω.
Μόνη μου έχω μείνει, εγώ μόνη,
την ώρα της δύσης.


Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Από το βιβλίο: Γιώργος Κεντρωτής: «Με απ’ όλα μέσα», Τυπωθήτω, Αθήνα 2006, σελ. 94.



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΒΑΛΕΝΤΙΝΑ ΣΤΕΛΛΑ


Η VALENTINA STELLA ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΤΟ CHE PARL’À FFÀ.

Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΡΛΟΣ ΝΤΙ ΣΑΡΛΙ!


CARLOS DI SARLI: BAHIA BLANCA.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΝΟΥΝΤΣΙΟ ΓΚΑΛΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο NUNZIO GALLO

SCAPRICCIATIELLO



Scapricciatiellu mio, vatténne â casa
si nun vuó' jí 'ngalèra, 'int'a stu mese..."
Comme te ll'aggi''a dí ca nun è cosa?!
Chella nun è pe' te... chella è na 'mpesa!
Che vène a dí ch'è bella cchiù 'e na rosa
si po' te veco 'e chiagnere annascuso?
Lássala, siente a me, ca nun è cosa!
Tu, p''a bionda, si' troppo onesto:
chella è fatta pe' ll'ommo 'nzisto...
Alluntánate 'a 'sta "maésta"
ca te pierde, figlio 'e mammá...
Nun 'o vvide ca te repassa?
Te ciancéa cu ciento mosse...
T''o ffá credere e po' te lassa:
Te fa perdere 'a libertá!

Tutt''e mmatine, mamma, dint''a cchiesa,
prega, pe' te, 'a Madonna e nun repòsa...
Jett''o curtiello...nun fá 'o smaniuso,
si no tu vaje 'ngalèra e 'a bionda sposa!
curre add''a vecchia, va', cércale scusa!
Tu p''a bionda...
.................
"Scapricciatiellu mio, vatténne â casa
si nun vuó' jí 'ngalèra, 'int'a stu mese!


Στίχοι: Pacifico Vento.
Μουσική: Ferdinando Albano.
Κυκλοφόρησε το 1954.