ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ROSA PONSELLE
MARIA MARÍ
A rapete fenesta
Fam m'afficia Maria
Ca stong mie-z'a via
Sperato p'a vede
Nun trove n'o rae pace
Anot-t'a faccio journo
Sempe staccaatuorno
Spe ranno c'ce par la
Oh Mari, oh Mari
Quanta suon-no, che perso pete
Fam m'addurmi
Una nocha abbracciato cuté
Oh Mari, oh Mari
Quanta suan-no che perso pete
Fam m'addurmi
Oh Mari, oh Mari
Nun trove n'o rae pace
Anot-t'a faccio journo
Sempe staccaatuorno
Spe ranno c'ce par la
Oh Mari, oh Mari
Quanta suon-no, che perso pete
Fam m'addurmi
Una nocha abbracciato cuté
Oh Mari, oh Mari
Quanta suan-no che perso pete
Fam m'addurmi
Oh Mari, oh Mari
Oh Mari, oh Mari
Quanta suon-no, che perso pete
Fam m'addurmi
Una nocha abbracciato cuté
Oh Mari, oh Mari
Quanta suan-no che perso pete
Fam m'addurmi
Oh Mari, oh Mari.
25.9.09
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΡΟΖΑ ΠΟΝΣΕΛ
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
12:48 μ.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΚΑΝΤΣΟΝΕΤΤΑ, MARIA MARÍ, PONSELLE (ROSA)
23.9.09
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΛΒΕΡΤΟ ΜΑΡΙΝΟ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ALBERTO MARINO: NECESITO QUERER
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
12:29 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΤΑΝΓΚΟ, MARINO (ALBERTO), NECESITO QUERER
22.9.09
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΧΟΥΛΙΟ ΣΟΣΑ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο JULIO SOSA
EN ESTA TARDE GRIS
Qué ganas de llorar
en esta tarde gris,
en su repiquetear
la lluvia habla de ti.
Remordimiento de saber
que, por mi culpa, nunca,
vida, nunca te veré.
Mis ojos al cerrar
te ven igual que ayer,
temblando al implorar
de nuevo mi querer.
Y hoy es tu voz que vuelve a mí,
en esta tarde gris.
Ven,
triste me decías,
que en esta soledad
no puede más el alma mía...
Ven,
y, apiadate de mi dolor,
que estoy cansada de llorar,
de sufrir y esperar
y de hablar siempre a solas
con mi corazón.
Ven,
que te quiero tanto,
que si no vienes hoy
voy a quedar ahogada en llanto...
No,
no puede ser que siga así,
con este amor clavado en mí
como una maldición.
No supe comprender
tu desesperación
y alegre me alejé
en alas de otro amor.
Qué solo y triste me encontré
cuando me vi tan lejos
y mi engaño comprobé.
Mis ojos al cerrar
te ven igual que ayer
temblando al implorar
de nuevo mi querer
y hoy es tu voz que sangra en mí
en esta tarde gris.
Μουσική: Mariano Mores.
Στίχοι: José M. Contursi.
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
1:50 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΤΑΝΓΚΟ, EN ESTA TARDE GRIS, SOSA (JULIO)
21.9.09
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΙΟ ΑΜΠΑΤΕ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο MARIO ABBATE
I TE VURRÍA VASÀ
Ah ! che bell'aria fresca
ch'addora e malvarosa.
E tu durmenno staje
ncopp'a sti ffronne 'e rosa.
'O sole a poco a poco
pe 'stu ciardino sponta;
'o viento passa e vasa
'stu ricciulillo 'nfronta.
'I te vurria vasa'...
'I te vurria vasa'...
Ma 'o core nun m' 'o
ddice 'e te sceta'.
'I me vurria addurmi'
'I me vurria addurmi'
vicino 'o sciato tujo
n'ora pur'i'!
Sento 'stu core tujo
che sbatte comm' 'a ll'onne.
Durmenno, angelo mio,
chi sa tu a chi te suonne!
'A gelusia turmenta
'stu core mio malato;
te suonne a me? Dimmello...
O pure suonne a n'ato?
'I te vurria vasa'...
'I te vurria vasa'...
Ma 'o core nun m' 'o
ddice 'e te sceta'.
'I me vurria addurmi'
'I me vurria addurmi'
vicino 'o sciato tujo
n'ora pur'i'!
Στίχοι: Vicenzo Russo.
Μουσική: Eduardo Di Capua.
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
10:06 μ.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΚΑΝΤΣΟΝΕΤΤΑ, ABBATE (MARIO), I TE VURRÍA VASÀ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΧΟΡΧΕ ΦΑΛΚΟΝ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο JORGE FALCON
Y TODAVIA TE QUIERO
Cada vez que te tengo en mis brazos,
que miro tus ojos, que escucho tu voz,
y que pienso en mi vida en pedazos
el pago de todo lo que hago por vos,
me pregunto: ¿ por qué no termino
con tanta amargura, con tanto dolor?...
Si a tu lado no tengo destino...
¿Por qué no me arranco del pecho este amor?
¿Por qué...
si mentís una vez,
si mentís otra vez
y volvés a mentir?...
¿Por qué...
yo te vuelvo a abrazar,
yo te vuelvo a besar
aunque me hagas sufrir?
Yo sé
que es tu amor una herida,
que es la cruz de mi vida,
y mi perdición...
¿Por qué
me atormento por vos
y mi angustia por vos
es peor cada vez?...
¿Y por qué,
con el alma en pedazos,
me abrazo a tus brazos,
si no me querés?
Yo no puedo vivir como vivo...
Lo sé, lo comprendo con toda razón,
si a tu lado tan sólo recibo
la amarga caricia de tu compasión...
Sin embargo... ¿Por qué yo no grito
que es toda mentira, mentira tu amor
y por qué de tu amor necesito,
si en él sólo encuentro martirio y dolor?
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
12:17 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΤΑΝΓΚΟ, FALCON (JORGE), Y TODAVIA TE QUIERO
10.9.09
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΡΧΕΝΤΙΝΟ ΛΕΔΕΣΜΑ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ARGENTINO LEDESMA
SILUETA PORTEÑA
Cuando tú pasas caminando por las tardes,
repiqueteando tu taquito en la vereda,
marcas compases de cadencias melodiosas
de una milonga juguetona y callejera.
Y en tus vaivenes pareciera la bailaras,
así te miren y te miren los que quieran,
porque tú llevas en tu cuerpo la arrogancia
y el majestuoso ondular de las porteñas.
Tardecita criolla, de límpido cielo
bordado de nubes, llevas en tu pelo.
Vinchita argentina que es todo tu orgullo...
¡Y cuánto sol tienen esos ojos tuyos!
Y los piropos que te dicen los muchachos,
como florcitas que a tu paso te ofrecieran
que las recoges y que enriedas en tu pelo,
junto a la vincha con que adornas tu cabeza.
Dice tu cuerpo tu arrogancia y tu cadencia
y tus taquitos provocando en la vereda:
Soy el espíritu criollo hecho silueta
y te coronan la más guapa y más porteña.
Μουσική: Nicolás Luis Cuccaro / Juan Ventura Cuccaro.
Στίχοι: Ernesto Nolli / Orlando D'Aniello.
Τραγούδι του 1946.
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
12:09 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΤΑΝΓΚΟ, LEDESMA (ARGENTINO), SILUETA PORTEÑA
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΤΖΑΚΟΜΟ ΡΟΝΤΙΝΕΛΛΑ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο GIACOMO RONDINELLA: TUTTA PE' MME
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
12:00 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΚΑΝΤΣΟΝΕΤΤΑ, RONDINELLA (GIACOMO), TUTTA PE' MME
8.9.09
Η ΑΝΑ ΒΕΛΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΛΟΡΚΑ
Η ANA BELÉN ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ FEDERICO GARCÍA LORCA
ZORONGO GITANO
Las manos de mi cariño
te están bordando una capa
con agremán de alhelies
y con esclavinas de agua.
Cuando fuiste novio mío
por la primavera blanca,
los cascos de tu caballo
cuatro sollozos de plata.
La luna es un pozo chico
las flores no valen nada;
lo que valen son tus brazos
cuando de noche me abrazas.
Tengo los ojos azules,
y el corazoncito igual
que la cresta de la lumbre.
De noche me salgo al campo
y me harto de llorar
de ver que te quiero tanto
y tú no me quieres ná.
La luna es un pozo chico
las flores no valen nada;
lo que valen son tus brazos
cuando de noche me abrazas.
Veinticuatro horas del día,
veinticuatro horas que tiene;
si tuviera veintisiete,
tres horas más te querria.
Este gitano está loco,
loco que le van a atar;
que lo que sueña de noche
quiere que sea verdad.
La luna es un pozo chico
las flores no valen nada;
lo que valen son tus brazos
cuando de noche me abrazas.
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
12:47 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, BELÉN (ANA), LORCA (FEDERICO GARCÍA)
7.9.09
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΛΒΕΡΤΟ ΜΑΡΙΝΟ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ALBERTO MARINO
TRES AMIGOS
De mis páginas vividas, siempre llevo un gran recuerdo
mi emoción no las olvida, pasa el tiempo y más me acuerdo.
Tres amigos siempre fuimos
en aquella juventud...
Era el trío más mentado
que pudo haber caminado
por esas calles del sur.
¿Dónde andarás, Pancho Alsina?
¿Dónde andarás, Balmaceda?
Yo los espero en la esquina
de Suárez y Necochea...
Hoy... ninguno acude a mi cita.
Ya... mi vida toma el desvío.
Hoy... la guardia vieja me grita:
"¿Quién... ha dispersado aquel trío?"
Pero yo igual los recuerdo
mis dos amigos de ayer...
Una vez, allá en Portones, me salvaron de la muerte.
Nunca faltan encontrones cuando un pobre se divierte.
Y otra vez, allá en Barracas,
esa deuda les pagué...
Siempre juntos nos veían...
Esa amistad nos tenía
atados siempre a los tres.
Στίχοι και μουσική: Enrique Cadícamo.
Τάνγκο του 1944.
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
8:16 μ.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΤΑΝΓΚΟ, MARINO (ALBERTO), TRES AMIGOS
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΑΡΛΟΣ ΓΑΡΔΕΛ
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Ο CARLOS GARDEL
TEMPOS VIEJOS
¿Te acordás, hermano? ¡Qué tiempos aquéllos!
Eran otros hombres más hombres los nuestros.
No se conocían cocó ni morfina,
los muchachos de antes no usaban gomina.
¿Te acordás, hermano? ¡Qué tiempos aquéllos!
¡Veinticinco abriles que no volverán!
Veinticinco abriles, volver a tenerlos,
si cuando me acuerdo me pongo a llorar.
¿Dónde están los muchachos de entonces?
Barra antigua de ayer ¿dónde está?
Yo y vos solos quedamos, hermano,
yo y vos solos para recordar...
¿Dónde están las mujeres aquéllas,
minas fieles, de gran corazón,
que en los bailes de Laura peleaban
cada cual defendiendo su amor?
¿Te acordás, hermano, la rubia Mireya,
que quité en lo de Hansen al loco Cepeda?
Casi me suicido una noche por ella
y hoy es una pobre mendiga harapienta.
¿Te acordás, hermano, lo linda que era?
Se formaba rueda pa' verla bailar...
Cuando por la calle la veo tan vieja
doy vuelta la cara y me pongo a llorar.
Μουσική: Francisco Canaro.
Στίχοι: Manuel Romero.
Τραγούδι του 1926.
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
1:01 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΤΑΝΓΚΟ, GARDEL (CARLOS), TEMPOS VIEJOS
6.9.09
ΜΙΑ ΡΟΜΑΝΑ ΣΤΗ ΝΑΠΟΛΗ, 3
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η GABRIELLA FERRI
LUNA ROSSA
Vaco distrattamente abbandunato,
l'uocchie sotto 'o cappiello annascunnute,
mane int'a sacca e bavero aizato,
vaco fiscann'a 'e stelle ca so' asciute.
E 'a luna rossa me parla 'e te...
Io le domando si aspiette a me
e me risponne: "si 'o vvuò sapè...
cca nun ce sta nisciuna!"
E io chiammo 'o nomme pe te vedè,
ma tutt'a gente ca parla 'e te
risponne: "è tarde, che vvuò sapè!?
Cca nun ce sta nisciuna!"
Luna rossa... chi me sarrà sincera?
Luna rossa... se n'è gghiuta ll'ata sera senza me vedè!
E io dico ancora ca aspetta a me
fore 'o balcone stanotte 'e tre
e prega 'e sante pe me vedè
...ma nun ce sta nisciuna!
E io chiammo 'o nomme pe te vedè
ma tutta 'a gente ca parla 'e te
risponne: "è tarde, che vvuò sapè!?
Cca nun ce sta nisciuna!"
E 'a luna rossa me parla 'e te...
io le domando si aspiette a me
e me risponne: "si 'o vvuò sapè...
cca nun ce sta nisciuna!"
Cca nun ce sta nisciuna!
Cca nun ce sta nisciuna!
Στίχοι: Vincenzo de Crescenzo.
Μουσική: Antonio Vian.
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
12:17 μ.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΚΑΝΤΣΟΝΕΤΤΑ, FERRI (GABRIELLA), LUNA ROSSA
5.9.09
Ο ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ ΣΤΗ ΝΑΠΟΛΗ
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
7:21 μ.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες NAPOLI, POUND (EZRA)
ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΪΡΕΣ
... με τη μουσική του Carlos Libedinsky.
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
8:46 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΤΑΝΓΚΟ, BUENOS AIRES CIUDAD, LIBEDINSKY (CARLOS)
ΜΙΑ ΡΟΜΑΝΑ ΣΤΗ ΝΑΠΟΛΗ, 2
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η GABRIELLA FERRI
TAMMURRIATA NERA
Io nun capisco, ê vvote, che succede...
e chello ca se vede,
nun se crede! nun se crede!
E' nato nu criaturo niro, niro...
e 'a mamma 'o chiamma Giro,
sissignore, 'o chiamma Giro...
Séh! gira e vota, séh...
Séh! vota e gira, séh...
Ca tu 'o chiamme Ciccio o 'Ntuono,
ca tu 'o chiamme Peppe o Giro,
chillo, o fatto, è niro, niro,
niro, niro comm'a che!...
'O contano 'e ccummare chist'affare:
"Sti fatte nun só' rare,
se ne contano a migliara!
A 'e vvote basta sulo na guardata,
e 'a femmena è restata,
sott''a botta, 'mpressiunata..."
Séh! na guardata, séh...
Séh! na 'mpressione, séh...
Va' truvanno mo chi è stato
ch'ha cugliuto buono 'o tiro:
chillo, 'o fatto, è niro, niro,
niro, niro comm'a che!...
Ha ditto 'o parulano: "Embè parlammo,
pecché, si raggiunammo,
chistu fatto nce 'o spiegammo!
Addó' pastíne 'o ggrano, 'o ggrano cresce...
riesce o nun riesce,
sempe è grano chello ch'esce!"
Mé', dillo a mamma, mé'...
Mé', dillo pure a me...
Ca tu 'o chiamme Ciccio o 'Ntuono,
ca tu 'o chiamme Peppe o Giro,
chillo...'o ninno, è niro, niro,
niro, niro comm'a che!...
Στίχοι: Edoardo Nicolardi.
Μουσική: E.A.Mario.
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
12:22 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΚΑΝΤΣΟΝΕΤΤΑ, FERRI (GABRIELLA), TAMMURRIATA NERA
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΜΟΥΡΟΛΟ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ROBERTO MUROLO: LA CIOCIARA
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
12:05 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΚΑΝΤΣΟΝΕΤΤΑ, LA CIOCIARA, MUROLO (ROBERTO)
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΒΑΛΕΝΤΙΝΑ
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η LA VALENTINA
TEMPOS VIEJOS
¿Te acordás, hermano? ¡Qué tiempos aquéllos!
Eran otros hombres más hombres los nuestros.
No se conocían cocó ni morfina,
los muchachos de antes no usaban gomina.
¿Te acordás, hermano? ¡Qué tiempos aquéllos!
¡Veinticinco abriles que no volverán!
Veinticinco abriles, volver a tenerlos,
si cuando me acuerdo me pongo a llorar.
¿Dónde están los muchachos de entonces?
Barra antigua de ayer ¿dónde está?
Yo y vos solos quedamos, hermano,
yo y vos solos para recordar...
¿Dónde están las mujeres aquéllas,
minas fieles, de gran corazón,
que en los bailes de Laura peleaban
cada cual defendiendo su amor?
¿Te acordás, hermano, la rubia Mireya,
que quité en lo de Hansen al loco Cepeda?
Casi me suicido una noche por ella
y hoy es una pobre mendiga harapienta.
¿Te acordás, hermano, lo linda que era?
Se formaba rueda pa' verla bailar...
Cuando por la calle la veo tan vieja
doy vuelta la cara y me pongo a llorar.
Μουσική: Francisco Canaro.
Στίχοι: Manuel Romero.
Τραγούδι του 1926.
Στο πιάνο: Gato Goldberg.
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
12:02 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΤΑΝΓΚΟ, LA VALENTINA, TEMPOS VIEJOS
4.9.09
ΜΙΑ ΡΟΜΑΝΑ ΣΤΗ ΝΑΠΟΛΗ, 1
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η GABRIELLA FERRI
DOVE STA ZAZÁ
Era la festa di San Gennaro,
quanta folla per la via...
Con Zazá, compagna mia,
me ne andai a passeggiá.
C'era la banda di Pignataro
che suonava il "Parsifallo"
e il maestro, sul piedistallo,
ci faceva deliziá...
Nel momento culminante
del finale travolgente,
'mmiez'a tutta chella gente,
se fumarono a Zazá!...
Dove sta Zazá?!
Uh, Madonna mia...
Come fa Zazá,
senza Isaia?...
Pare, pare, Zazá,
che t'ho perduta, ahimé!
Chi ha truvato a Zazá
ca mm''a purtasse a me...
Jámmola a truvá...
sù, facciamo presto..
Jámmola a incontrá
con la banda in testa...
Uh, Zazá!
Uh, Zazá!
Uh, Zazá!
tuttuquante aîmm''a strillá:
Zazá, Zazá,
Isaia sta ccá!
Isaia sta ccá!
Isaia sta ccá!...
Zazá, Zazá,
za-za-za-za,
comm'aggi 'a fá pe' te truvá?!
I', senza te, nun pozzo stá...
Zazá, Zazá,
za-za-za-za....
Za-za-za-za-za-za-zá...
Era la festa di San Gennaro,
ll'anno appresso cante e suone...
bancarelle e prucessione...
chi se pò dimenticá!?
C'era la banda di Pignataro,
centinaia di bancarelle
di torrone e di nocelle
che facevano 'ncantá.
Come allora quel viavai,
ritornò per quella via...
Ritornò pure Isaia,
sempre in cerca di Zazá...
Dove sta Zazá?
Uh! Madonna mia...
Come fa Zazá,
senza Isaia?
Pare pare, Zazá
che t'ho perduta, ahimé!
Chi ha truvato a Zazá,
ca mm''a purtasse a me...
Se non troverò
lei, ch'è tanto bella,
mm'accontenterò
'e trová 'a sorella...
T'amerò,
t'amerò,
t'amerò,
pure a lei glielo dirò
che t'amerò:
T'amerò, Zazá!
T'amerò, Zazá!
T'amerò, Zazá!
Zazá, Zazá,
za-za-za-za...
che t'amerò ll'aggi''a cuntá...
Con tua sorella aggi''a sfugá...
Zazá, Zazá,
za-za-za-za...
Zazá, Zazá,
za-za-za-za...
comm'aggi''a fá pe' te truvá?!
I', senza te, nun pòzzo stá!
Zazá, Zazá,
za-za-za-za-za...
Za-za-za-za-za-za-zá...
Στίχοι: Raffaele Cutolo.
Μουσική: Giuseppe Cioffi.
Τραγούδι του 1946.
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
12:21 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΚΑΝΤΣΟΝΕΤΤΑ, DOVE STA ZAZÁ, FERRI (GABRIELLA)
3.9.09
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΒΑΛΕΝΤΙΝΑ ΛΟΥΠΙ
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η VALENTINA LUPI: ER ZELLETTA
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
10:27 μ.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ER ZELLETTA, LUPI (VALENTINA)
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΛΟΥΤΣΟ ΓΑΤΙΚΑ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο LUCHO GATICA
ENCADENADOS
Tal vez seria mejor que no volvieras
Quizás seria mejor que me olvidaras
Volver es empezar a atormentarnos
A querernos para odiarnos sin principio ni final.
Nos hemos hecho tanto, tanto daño
Que amar entre nosotros es un martíiacute;rio
Jamás quizo llegar el desengaño
Ni el olvido ni el delirio, seguiremos siempre igual.
Cariño como el nuestro es un castigo
Que se lleva en el alma hasta la muerte
Mi suerte necesita de tu suerte
Y tu me necesitas mucho mas.
Por eso no habrá nunca despedida
Ni paz alguna habrá de consolarnos
El paso del dolor ha de encontrarnos
De rodillas en la vida frente a frente y nada mas.
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
10:18 μ.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ENCADENADOS, GATICA (LUCHO)
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΜΟΥΡΟΛΟ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ROBERTO MUROLO
ERA DE MAGGIO
Era de maggio e te cadéano 'nzino,
a schiocche a schiocche, li ccerase rosse...
Fresca era ll'aria...e tutto lu ciardino
addurava de rose a ciento passe...
Era de maggio, io no, nun mme ne scordo,
na canzone cantávamo a doje voce...
Cchiù tiempo passa e cchiù mme n'allicordo,
fresca era ll'aria e la canzona doce...
E diceva: "Core, core!
core mio, luntano vaje,
tu mme lasse, io conto ll'ore...
chisà quanno turnarraje!"
Rispunnev'io: "Turnarraggio
quanno tornano li rrose...
si stu sciore torna a maggio,
pure a maggio io stóngo ccá...
Si stu sciore torna a maggio,
pure a maggio io stóngo ccá."
E só' turnato e mo, comm'a na vota,
cantammo 'nzieme lu mutivo antico;
passa lu tiempo e lu munno s'avota,
ma 'ammore vero no, nun vota vico...
De te, bellezza mia, mme 'nnammuraje,
si t'allicuorde, 'nnanz'a la funtana:
Ll'acqua, llá dinto, nun se sécca maje,
e ferita d'ammore nun se sana...
Nun se sana: ca sanata,
si se fosse, gioja mia,
'mmiez'a st'aria 'mbarzamata,
a guardarte io nun starría !
E te dico: "Core, core!
core mio, turnato io só...
Torna maggio e torna 'ammore:
fa' de me chello che vuó!
Torna maggio e torna 'ammore:
fa' de me chello che vuó "
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
12:24 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΚΑΝΤΣΟΝΕΤΤΑ, ERA DE MAGGIO, MUROLO (ROBERTO)
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΒΙΟΛΕΤΑ ΠΑΡΡΑ
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η VIOLETA PARRA
GRACIAS A LA VIDA
Gracias a la Vida que me ha dado tanto
me dio dos luceros que cuando los abro
perfecto distingo lo negro del blanco
y en el alto cielo su fondo estrellado
y en las multitudes el hombre que yo amo.
Gracias a la vida, que me ha dado tanto
me ha dado el oido que en todo su ancho
graba noche y dia grillos y canarios
martillos, turbinas, ladridos, chubascos
y la voz tan tierna de mi bien amado.
Gracias a la Vida que me ha dado tanto
me ha dado el sonido y el abedecedario
con él las palabras que pienso y declaro
madre amigo hermano y luz alumbrando,
la ruta del alma del que estoy amando.
Gracias a la Vida que me ha dado tanto
me ha dado la marcha de mis pies cansados
con ellos anduve ciudades y charcos,
playas y desiertos montañas y llanos
y la casa tuya, tu calle y tu patio.
Gracias a la Vida que me ha dado tanto
me dio el corazón que agita su marco
cuando miro el fruto del cerebro humano,
cuando miro el bueno tan lejos del malo,
cuando miro el fondo de tus ojos claros.
Gracias a la Vida que me ha dado tanto
me ha dado la risa y me ha dado el llanto,
asi yo distingo dicha de quebranto
los dos materiales que forman mi canto
y el canto de ustedes que es el mismo canto
y el canto de todos que es mi propio canto.
Gracias a la Vida
Gracias a la Vida
Gracias a la Vida
Gracias a la Vida.
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
12:22 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, GRACIAS A LA VIDA, PARRA (VIOLETA)
1.9.09
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΜΟΥΡΟΛΟ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ROBERTO MUROLO
CORE 'NGRATO
Catari, Catari…
pecché me dici sti
parole amare,
pecché me parle
e 'o core me turmiente, Catari?
Nun te scurdà ca
t'aggio dato 'o core,
Catari, nun te scurdà!
Catari, Catari, ché vene a dicere
stu parlà ca me dà spaseme?
Tu nun'nce pienze a stu dulore mio,
tu nun'nce pienze,
tu nun te ne cure
Core, core 'ngrato,
t'aie pigliato 'a vita mia,
tutt'è passato e
nun'nce pienze chiù.
Catari, Catari...
tu nun 'o ssaje ca
fino e 'int'a na chiesa
io só' trasuto e aggiu pregato a Dio,
Catari.
E ll'aggio ditto pure a 'o cunfessore:
"Stó' a suffri pe' chella lla...
Stó' a suffri,
stó' a suffri nun se pò credere...
stó' a suffri tutte li strazie!"
E 'o cunfessore, ch'è perzona santa,
mm'ha ditto: "Figliu mio
lassala sta, lassala sta!..."
Core, core 'ngrato,
t'aie pigliato 'a vita mia,
tutt'è passato e
nun'nce pienze chiù.
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
11:29 μ.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΚΑΝΤΣΟΝΕΤΤΑ, CORE 'NGRATO, MUROLO (ROBERTO)
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΑΝΟΥΕΛΑ ΜΠΡΑΒΟ
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MANUELA BRAVO: PORQUE SOY TU AMOR
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
11:22 μ.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, BRAVO (MANUELA), PORQUE SOY TU AMOR
27.8.09
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΑΡΙΑ ΔΟΛΟΡΕΣ ΠΡΑΔΕΡΑ
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MARIA DOLORES PRADERA
LIMEÑA
Limeña que tienes alma de tradición,
Repican las castañuelas de tu tacón
pasito a paso vas caminando, por la vereda
que va entonando, como si fuera un bordón
compases de Marínera con tu tacón,
Boquita de caramelo cutiz de seda
Magnolia que se ha escapado de la alameda
En tu sonrisa hay un pañuelo que enamorado llega hasta el cielo
Perfumado de Jazmin, para bailar Marínera con San Martín.
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
11:41 μ.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, LIMEÑA, PRADERA (MARIA DOLORES)
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΟΥΡΟ ΚΑΠΟΥΤΟ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο MAURO CAPUTO: ASTRINGNEME CCHIÙ FFORTE
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
11:40 μ.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΚΑΝΤΣΟΝΕΤΤΑ, ASTRINGNEME CCHIÙ FFORTE, CAPUTO (SERGIO)
26.8.09
ΜΑΡΙΑ ΔΟΛΟΡΕΣ ΚΑΙ ΑΤΑΟΥΑΛΠΑ
Η MARÍA DOLORES PRADERA ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ATAHUALPA YUPANQUI ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ Ο ΙΔΙΟΣ Ο YUPANQUI
LUNA TUCUMANA
Yo no le canto a la luna porque alumbra y nada mas,
le canto porque ella sabe
de mi largo caminar.
Ay lunita tucumana
tamborcito calchaquí,
compañera de los gauchos
en las noches de Tafí.
Perdida en las cerrazones
quien sabe vidita
por donde andaré
mas, cuando salga la luna,
cantaré, cantaré.
A mi Tucumán querido
cantaré, cantaré, cantaré.
Con esperanza o con pena
en los campos de Acheral
yo he visto la luna llena
besando el cañaveral.
Si en algo nos parecemos
es en triste soledad
yo no le canto'i cantando
que es mi modo de alumbrar.
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
12:38 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, LUNA TUCUMANA, PRADERA (MARIA DOLORES), YUPANQUI (ATAHUALPA)
25.8.09
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΕΝΑΤΟ ΚΑΡΟΖΟΝΕ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο RENATO CAROSONE
GUAGLIONE
Staje sempe cca, 'mpuntato cca,
'mmiez'a 'sta via,
nun mange cchiù nun duorme cchiù
che pecundria!
Gué picceri' che vène a di
'sta gelusia?
Tu vuó' suffri,
tu vuó' muri,
chi t''o ffa fa...
Curre 'mbraccio addu mamma,
nun fa 'o scemo picceri'...
dille tutt''a verita
ca mamma te pò capi...
E passe e spasse sott'a stu barcone,
ma tu si' guaglione...
Tu nun canusce 'e ffemmene,
si' ancora accussi giovane!
Tu si' guaglione!...
Che t'he miso 'ncapa?
va' a ghiuca 'o pallone...
Che vònno di sti llacreme?...
Vatté', nun mme fa ridere!
Curre 'mbraccio addu mamma,
nun fa 'o scemo picceri'...
Dille tutta 'a verita
ca mamma te pò capi...!
E passe e spasse sott'a stu barcone,
ma tu si' guaglione...
Tu nun canusce 'e ffemmene,
si' ancora accussi giovane!
Tu si' guaglione!...
Che t'he miso 'ncapa?
va' a ghiuca 'o pallone...
Che vònno di sti llacreme?...
Vatté', nun mme fa ridere!
Curre 'mbraccio addu mamma,
nun fa 'o scemo picceri'...
Dille tutta 'a verita
ca mamma te pò capi...!
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
8:15 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΚΑΝΤΣΟΝΕΤΤΑ, CAROSONE (RENATO), GUAGLIONE
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΦΑΜΠΡΙΤΣΙΟ ΝΤΕ ΑΝΤΡΕ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο FABRIZIO DE ANDRÈ
VIA DEL CAMPO
Via del Campo c’è una graziosa
gli occhi grandi color di foglia
tutta notte sta sulla soglia
vende a tutti la stessa rosa.
Via del Campo c’è una bambina
con le labbra color rugiada
gli occhi grigi come la strada
nascon fiori dove cammina.
Via del Campo c’è una puttana
gli occhi grandi color di foglia
se di amarla ti vien la voglia
basta prenderla per la mano
e ti sembra di andar lontano
lei ti guarda con un sorriso
non credevi che il paradiso
fosse solo lì al primo piano.
Via del Campo ci va un illuso
a pregarla di maritare
a vederla salir le scale
fino a quando il balcone è chiuso.
Ama e ridi se amor risponde
pingi forte se non ti sente
dai diamanti non nasce niente
dal letame nascono i fior...
dai diamanti non nasce niente
dal letame nascono i fior...
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
8:14 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, DE ANDRÈ (FABRIZIO), VIA DEL CAMPO
24.8.09
Η ΧΙΛΙΟΣΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ! - Η ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΛΟΣ ΓΑΡΔΕΛ
CARLOS GARDEL
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
12:24 π.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΤΑΝΓΚΟ, GARDEL (CARLOS)
23.8.09
ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΠΕΠΠΑ
Αναρτήθηκε από
Γιωργος Κεντρωτης
στις
6:06 μ.μ.
0
σχόλια
Ετικέτες NAPOLI, NAPOLI CITY