16.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΛΑΟΥΝΤΙΟ ΒΙΛΛΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CLAUDIO VILLA


GUAPPARIA


Scetáteve, guagliune 'e malavita...
ca è 'ntussecosa assaje 'sta serenata:
Io sóngo 'o 'nnammurato 'e Margarita
Ch'è 'a femmena cchiù bella d''a 'Nfrascata!
Ll'aggio purtato 'o capo cuncertino,
p''o sfizio 'e mme fá sèntere 'e cantá...
Mm'aggio bevuto nu bicchiere 'e vino
pecché, stanotte, 'a voglio 'ntussecá...
Scetáteve guagliune 'e malavita!...

E' accumparuta 'a luna a ll'intrasatto,
pe' lle dá 'o sfizio 'e mme vedé distrutto...
Pe' chello che 'sta fémmena mm'ha fatto,
vurría ch''a luna se vestesse 'e lutto!...
Quanno se ne venette â parta mia,
ero 'o cchiù guappo 'e vascio â Sanitá...
Mo, ch'aggio perzo tutt''a guapparía,
cacciatemmenne 'a dint''a suggitá!...
Scetáteve guagliune 'e malavita!...

Sunate, giuvinò', vuttàte 'e mmane,
nun v'abbelite, ca stó' buono 'e voce!
I' mme fido 'e cantá fino a dimane...
e metto 'ncroce a chi...mm'ha miso 'ncroce...
Pecché nun va cchiù a tiempo 'o mandulino?
Pecché 'a chitarra nun se fa sentí?
Ma comme? chiagne tutt''o cuncertino,
addó' ch'avess''a chiagnere sul'i'...
Chiágnono sti guagliune 'e malavita!...



Στίχοι: Libero Bovio.
Μουσική: Rodolfo Falvo.

15.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΧΟΡΧΕ ΜΑΣΙΕΛ


Ο JORGE MACIEL ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ OSVALDO PUGLIESE


RECUERDO

Ayer cantaron poetas
y lloraron las orquestas
en las suaves noches del ambiente del placer.
Donde la bohemia y la frágil juventud
aprisionadas a un encanto de mujer
se marchitaron en el bar del barrio sud,
muriendo de ilusión
muriendo su canción.

Mujer
de mi poema mejor.
¡Mujer!
Yo nunca tuve un amor.
¡Perdón!
Si eres mi gloria ideal
Perdón,
serás mi verso inicial.

Y la voz en el bar
para siempre se apagó
su motivo sin par
nunca más se oyó.

Embriagada Mimí,
que llegó de París,
siguiendo tus pasos
la gloria se fue
de aquellos muchachos
del viejo café.

Quedó su nombre grabado
por la mano del pasado
en la vieja mesa del café del barrio sud,
donde anoche mismo una sombra de ayer,
por el recuerdo de su frágil juventud
y por la culpa de un olvido de mujer
durmióse sin querer
en el Café Concert.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΦΡΑΝΚΟ ΤΕΝΕΛΛΙ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο FRANCO TENELLI


A MARECHIARE


Quanno sponta la luna a Marechiare
pure li pisce nce fann' a l'ammore,
se revotano l'onne de lu mare,
pe la priezza cagneno culore
quanno sponta la luna a Marechiare.

A Marechiare nce sta na fenesta,
pe' la passione mia nce tuzzulea,
nu carofano adora int'a na testa,
passa l'acqua pe sotto e murmuléa,
A Marechiare nce sta na fenesta
Ah! Ah!
A Marechiare, a Marechiare,
nce sta na fenesta.

Chi dice ca li stelle so lucente
nun sape l'uocchie ca tu tiene nfronte.
Sti doje stelle li saccio io sulamente.
dint'a lu core ne tengo li ponte.
Chi dice ca li stelle so lucente?

Scetate, Carulì, ca l'aria è doce.
quanno maie tanto tiempo aggio aspettato?
P'accompagnà li suone cu la voce
stasera na chitarra aggio portato.
Scetate, Carulì, ca l'aria è doce.
Ah! Ah!
O scetate, o scetate,
scetate, Carulì, ca l'area è doce.



Στίχοι: Salvatore Di Giacomo.
Μουσική: Francesco Paolo Tosti.


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο BARBARITO DIEZ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ Η ORQUESTA ARAGON


MUJER PERJURA


Mentirosa Mujer que me engañaste
con los ojos ardientes que me clavaste,
brillando como estrellas para mi mal
y tenías tu un ojo de cristal.

Tu me hiciste soñar y mis anhelos
se enredaron obscenos en tu pelo
hoy que se la verdad perdí la calma
pues al fin descubrí
que eres calva.

Yo no se que voy a hacer para olvidarme
de tu piel hermosa, tersa y perfumada
me mentías, me mentías, me mentías
tu eres pura cirugía.

Como fuiste tan cruel mujer perjura
que también me engañaste con tu figura,
con tus hanchas caderas y con tus senos
que al final resultaron ser relleno.

Con tu boca sensual y tu sonrisa
se fueron mis amores como la brisa
en tus dientes perfectos murió el hechizo
pues al fin resultaron ser postizos

Yo podría perdonarte todo esto
pero hay algo que no puedo aunque quisiera
y es que con tu propio nombre me mintieras
seguiremos los dos por distintos caminos
llevando el corazón desierto
el destino es así, incierto
adiós, adiós...Roberto.

14.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΝΤΕ ΛΟΥΤΣΙΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο FERNANDO DE LUCIA


MARECHIARE


Quanno sponta la luna a Marechiare
pure li pisce nce fann' a l'ammore,
se revotano l'onne de lu mare,
pe la priezza cagneno culore
quanno sponta la luna a Marechiare.

A Marechiare nce sta na fenesta,
pe' la passione mia nce tuzzulea,
nu carofano adora int'a na testa,
passa l'acqua pe sotto e murmuléa,
A Marechiare nce sta na fenesta
Ah! Ah!
A Marechiare, a Marechiare,
nce sta na fenesta.

Chi dice ca li stelle so lucente
nun sape l'uocchie ca tu tiene nfronte.
Sti doje stelle li saccio io sulamente.
dint'a lu core ne tengo li ponte.
Chi dice ca li stelle so lucente?

Scetate, Carulì, ca l'aria è doce.
quanno maie tanto tiempo aggio aspettato?
P'accompagnà li suone cu la voce
stasera na chitarra aggio portato.
Scetate, Carulì, ca l'aria è doce.
Ah! Ah!
O scetate, o scetate,
scetate, Carulì, ca l'area è doce.



Στίχοι: Salvatore Di Giacomo.
Μουσική: Francesco Paolo Tosti.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΓΑΒΡΙΕΛΑ ΧΙΑΡΔΙΝΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η GABRIELA GIARDINO


MILONGA SENTIMENTAL


Milonga pa' recordarte.
Milonga sentimental.
Otros se quejan llorando
yo canto pa' no llorar.
Tu amor se seco de golpe
nunca dijiste por que.
Yo me consuelo pensando
que fue traición de mujer.

Varon, pa' quererte mucho,
varon, pa' desearte el bien,
varon, pa' olvidar agravios
porque ya te perdone.
Tal vez no lo sepas nunca,
tal vez no lo puedas creer,
tal vez te provoque risa
!verme tirao a tus pies!

Es facil pegar un tajo
pa' cobrar una traición
o jugar en una daga
la suerte de una pasión.
Pero no es facil cortarse
los tientos de un metejon
cuando estan bien amarrados
al palo del corazón.

Varon, pa' quererte mucho, etc.
Milonga que hizo tu ausencia.
Milonga de evocación.
Milonga para que nunca
la canten en tu balcon.
Pa' que vuelvas con la noche
y te vayas con el sol.
Pa' decirte que si, a veces,
o pa' gritarte que no.



Μουσική: Sebastian Piana.
Στίχοι: Homero Manzi.
Τραγούδι του 1932.

8.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Ο ΧΟΥΑΝ ΚΑΡΛΟΣ ΚΑΘΕΡΕΣ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Ο JUAN CARLOS CÁCERES ΚΑΙ ΧΟΡΕΥΟΥΝ Η DANIELA PUCCI ΚΑΙ Ο LUIS BIANCHI


TANGO NEGRO


Tango negro, tango negro,
te fuiste sin avisar,
los gringos fueron cambiando
tu manera de bailar.
Tango negro, tango negro,
el amo se fue por mar,
se acabaron los candombes
en el barrio ‘e Monserrat.

Más tarde fueron saliendo
en comparsas de carnaval
pero el rito se fue perdiendo
al morirse Baltasar.
Mandingas, Congos y Minas
repiten en el compás,
los toques de sus abuelos
borocotó, borocotó, chas, chas.

Borocotó, borocotó borocotó,
borocotó borocotó, borocotó, chas, chas.

Tango negro, tango negro,
la cosa se puso mal,
no hay más gauchos mazorqueros
y Manuelita que ya no está
Tango negro, tango negro,
los tambores no suenan más
los reyes están de luto
ya nadie los va a aclamar.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΛΑΟΥΝΤΙΟ ΒΙΛΛΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CLAUDIO VILLA


CANZONE APASSIUNATA


N'albero piccerillo aggiu piantato,
criscènnolo cu pena e cu sudore...
Na ventecata giá mme ll'ha spezzato
e tutt''e ffronne cágnano culore...
Cadute só' giá 'e frutte: e tuttuquante,
erano doce, e se só' fatte amare...
Ma 'o core dice: "Oje giuvinotto amante,
'e ccose amare, tiénele cchiù care..."
E amara comme si', te voglio bene!
Te voglio bene e tu mme faje murí...

Era comm''o canario 'nnammurato,
stu core che cantaje matina e sera...
"Scétate!" - io dico - e nun vò' stá scetato...
e mo, nun canta manco a primmavera!...
Chi voglio bene nun mme fa felice:
forse sta 'ncielo destinato e scritto.
Ma i' penzo ca nu ditto antico dice:
"Nun se cummanna a 'o core". E i' mme stó' zitto!...
E mme stó' zitto, sí...te voglio bene...
Te voglio bene e tu mme faje murí..

Chiagno p'ammore, e cade 'o chianto mio
dint'a 'sta testa: 'o chianto 'a sta arracquanno...
Schiòppa na bella rosa e i', pe' gulio,
a chi mm'ha fatto chiagnere nce 'a manno.
Lle dico: "Rosa mia tu mme perduone
si te scarpesarrá senza cuscienza..."
Ce sta nu ditto ca mme dá ragione:
"Fa' bene e scorda e si faje male penza..."
Pènzace buono sí...te voglio bene...
Te voglio bene e tu mme faje murí...


Στίχοι & Μουσική: E.A. Mario.

7.2.09

ΤΑ 100 ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΓΚΟΛ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ

αφιερωμένο στον φίλτατο Λάμπρο Τσουκνίδα



















ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΤΣΕΛΕΣΤΙΝΑ ΜΠΟΝΙΝΣΕΝΙΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η CELESTINA BONINSEGNA: CASTA DIVA (Bellini, Norma)

Ηχογράφηση του 1904.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΤΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MARIA CARTA: ANTONEDDU ANTONEDDU

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΛΙΒΕΡΤΑΔ ΛΑΜΑΡΚ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η LIBERTAD LAMARQUE


TANGO NEGRO

Miro pasar la vida y sus encantos
y ya no siento ninguna ilusión
yo sólo miro pasar las cosas negras
negra es la noche de mi corazón.

Ese querer tan hondo y arraigado
que no lo puedo de mi alma separar
es él la causa de todo mi quebranto
es él la sóla causa de todo mi penar.

Jugóme una negra traición
a otro querer se entregó
tan negra tenía su alma de hiel
que toda mi vida por siempre manchó.

Mi amor fué un infierno voraz
quemó la ilusión de mi ser
oh negro destino, tan largo camino,
que abismo se abre a mis pies.

En un café de céntrica avenida
bailaba el tango suspirando amor,
era de negro como ella se vestía
y resaltaba más su perdición.

Oh negra vida como te detesto
tú eres la causa de todo su baldón
Porque tú le pusiste el lodo en abundancia
Para que se pintara de negro el corazón.

Jugóme una negra traición
a otro querer se entregó
tan negra tenía su alma de hiel
que toda mi vida por siempre manchó.

Mi amor fué un infierno voraz
quemó la ilusión de mi ser
oh negro destino, tan largo camino,
que abismo se abre a mis píes.



Στίχοι και μουσική : Belisario de Jesús García .
Τραγούδι του 1927.

6.2.09

ΒΟΛΤΙΤΣΑ ΣΤΟ ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΪΡΕΣ

5.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο FRANCO TENELLI


A VUCCHELLA


Si, comm'a nu sciorillo
Tu tiene na vucchella
Nu poco pocorillo
Appassuiliatella.
Meh, dammillo, dammillo,

É comm'a na rusella
Dammillo nu vasillo,
Dammillo, cannetella!
Dammillo e pigliatillo.
Nu vaso piccerillo
Nu vaso piccerillo
Comm'a chesta vucchella.
Che pare na rusella
Nu poco pocorillo
Appassuliatella...



Στίχοι: Gabriele D'Annunzio.
Μουσική: Francesco Paolo Tosti.
Τραγούδι του 1892.

ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Η ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ΝΤΙ ΚΟΡΛΕΟΝΕ ΚΑΙ Ο ΦΡΑΝΚΟ ΤΕΝΕΛΛΙ




ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΠΡΩΤΑ Η APOLLONIA DI CORLEONE ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ Ο FRANCO TENELLI ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ NINO ROTA


BRUCIA LA TERRA


Brucia la luna n'cielu
E ju bruciu d'amuri
Focu ca si consuma
Comu lu me cori

L'anima chianci
Addulurata

Non si da paci
Ma cchi mala nuttata

Lu tempu passa
Ma non agghiorna
Non c'e mai suli
S'idda non torna

Brucia la terra mia
E abbrucia lu me cori
Cchi siti d'acqua idda
E ju siti d'amuri

Acu la cantu
La me canzuni

Si no c'e nuddu
Ca s'a affacia
A lu barcuni

Brucia la luna n'cielu
E ju bruciu d'amuri
Focu ca si consuma
Comu lu me cori

ΚΑΛΑΒΡΕΖΙΚΗ ΤΑΡΑΝΤΕΛΛΑ

TARANTELLA CALABRESE



Ηχογραφήθηκε στις 26 Ιουλίου 1954.
Τραγουδούν και παίζουν οι MICHELE BORGHESE, GIUSEPPE VELARDO και ROSARIO PIRELLO.

1.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΡΟΖΑΝΝΑ ΦΡΑΤΕΛΛΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ROSANNA FRATELLO


UN RAPIDO PER ROMA


Mentre il rapido per Roma
sta lasciando la stazione
della tua città,
io che ho voglia di sperare,
io che ho voglia di sognare,
chiudo gli occhi e vedo te.
Stai correndo fra la gente,
stai cercando il mio volto,
ma il treno se ne va.
Io ti lascio la mia vita,
io ti lascio i miei ricordi,
bagaglio non ne ho.
Ma gli alberi li porto via con me,
le nuvole le porto via con me.
Certo che non ti offenderai,
dato che l'amore resta a te.

Certo che non ti offenderai,
dato che l'amore resta a te.

Io che ho il posto prenotato,
io che mi potrei sedere,
a sedere non ci vado.
Ho già visto una signora,
che ha voglia di parlare.
Di parlare non mi va.
Mentre sfilano le case
mi ricordo d'improvviso
la tua casa in via del Re.
Quante storie per salire!
Quante storie per capire
che l'amore stava là.
La prima volta è stato insieme a te,
pioveva quella sera in via del Re,
ma uno che è un rimpianto non ce l'ho,
ritornerei ogni sera insieme a te.
Ma gli alberi li porto via con me,
le nuvole le porto via con me.
Certo che non ti offenderai,
dato che l'amore resta a te.



Τραγούδι του 1971.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΛΟΥΙΣ ΑΓΙΛΑΡ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο LUÍS AGUILAR: «MI VIEJO VALS»

Στίχοι και μουσική: Gabriel Ruiz.
Σκηνή από την ταινία: A toda máquina.

31.1.09

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΣΧΑΤΟΙ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΕΔΜΟΥΝΔΟ ΡΙΒΕΡΟ



Ο EDMUNDO RIVERO ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΟ «LAS QUARENTAS»

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΟΥΕΝΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η CATERINA BUENO


CADE L’ULIVA


Cade l'uliva e non cade la foglia
le tue bellezze non cadono mai
sei come il mare che cresce a onde
cresce per vento ma per acqua mai.

E tu sei come l'erbo tenerino
quanto più cresci più 'dventi bellino
e tu sei come l'erbo tenerello
quanto più cresci più doventi bello.

29.1.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΧΟΡΧΕ ΔΕ ΒΡΟΥΝ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο JORGE DE BRUN


REMEMBRANZAS


¡Cómo son largas las semanas
cuando no estás cerca de mí...!
No sé qué fuerza sobrehumana
me da valor lejos de ti.
Muerta la luz de mi esperanza,
soy como un náufrago en el mar;
sé que me pierdo en lontananza,
mas no me puedo resignar...

¡Ay, qué triste es recordar,
después de tanto amar,
esa dicha que pasó!.
¡Flor de una ilusión
nuestra pasión
se marchitó!
¡Ay, olvida mi desdén:
retorna dulce bien,
a nuestro amor!.
Y volverá a florecer
nuestro querer
como aquella flor.

En nuestro cuarto tibio y rosa
todo está igual, como otra vez;
en cada adorno, en cada cosa,
te sigo viendo como ayer...
Tu foto sobre la mesita
es credencial de nuestro amor,
y aquella hortensia, ya marchita,
que fue el canto de mi dolor...



Στίχοι: Mario Battistella.
Μουσική: Mario Melfi.

28.1.09

Η ΧΑΡΟΥΛΑ ΑΛΕΞΙΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΕΝΑ ΤΑΝΓΚΟ



Η LAURA FARIDA ΚΑΙ Ο RONIL CANETE ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΧΑΡΗΣ ΑΛΕΞΙΟΙΥ


ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΤΗΣ ΝΕΦΕΛΗΣ


Το χρυσό κουρέλι
που στα μαλλιά της φόραγε η Νεφέλη
να ξεχωρίζει απ' όλες μες στ' αμπέλι
ήρθανε δυό μικροί μικροί αγγέλοι
και της το κλέψανε.

Δυό μικροί αγγέλοι
που στα ονειρά τους θέλαν την Νεφέλη
να την ταΐζουνε ρόδι και μέλι
να μη θυμάται να ξεχνάει τί θέλει.
Την πλανέψανε.

Υάκινθοι και κρίνα
της κλέψαν τ' άρωμα και το φοράνε
κι οι έρωτες πετώντας σαϊτιές,
την περιγελούν.

Μα α καλός ο Δίας
της παίρνει το νερό της εφηβείας
την κάνει σύννεφο και την σκορπά
για να μην τη βρουν.

Δυό μικροί αγγέλοι
που στα ονειρά τους θέλαν την Νεφέλη
να την ταΐζουνε ρόδι και μέλι
να μη θυμάται να ξεχνάει τι θέλει.
Την πλανέψανε.


Μουσική: Loreena McKennit.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΕΝΤΣΟ ΓΙΑΝΝΑΤΣΙ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ENZO JANNACCI



HO VISTO UN RE


Dai dai, conta su...ah be, sì be....
- Ho visto un re.
- Sa l'ha vist cus'e`?
- Ha visto un re!
- Ah, beh; si`, beh.
- Un re che piangeva seduto sulla sella
piangeva tante lacrime, ma tante che
bagnava anche il cavallo!
- Povero re!
- E povero anche il cavallo!
- Ah, beh; si`, beh.
- è l'imperatore che gli ha portato via
un bel castello...
- Ohi che baloss!
- ...di trentadue che lui ne ha.
- Povero re!
- E povero anche il cavallo!
- Ah, beh; sì, beh.
- Ho visto un vesc...
- Sa l'ha vist cus'e`?
- Ha visto un vescovo!
- Ah, beh; si`, beh.
- Anche lui, lui, piangeva, faceva
un gran baccano, mordeva anche una mano.
- La mano di chi?
- La mano del sacrestano!
- Povero vescovo!
- E povero anche il sacrista!
- Ah, beh; si`, beh.
- e` il cardinale che gli ha portato via
un'abbazia...
- Oh poer crist!
- ...di trentadue che lui ce ne ha.
- Povero vescovo!
- E povero anche il sacrista!
- Ah, beh; si`, beh.
- Ho visto un ric...
- Sa l'ha vist cus'e`?
- Ha visto un ricco! Un sciur!
- S'...Ah, beh; si`, beh.
- Il tapino lacrimava su un calice di vino
ed ogni go, ed ogni goccia andava...
- Deren't al vin?
- Si`, che tutto l'annacquava!
- Pover tapin!
- E povero anche il vin!
- Ah, beh; si`, beh.
- Il vescovo, il re, l'imperatore
l'han mezzo rovinato
gli han portato via
tre case e un caseggiato
di trentadue che lui ce ne ha.
- Pover tapin!
- E povero anche il vin!
- Ah, beh; si`, beh.
- Ho vist un villan.
- Sa l'ha vist cus'e`?
- Un contadino!
- Ah, beh; si`, beh.
- Il vescovo, il re, il ricco, l'imperatore,
persino il cardinale, l'han mezzo rovinato
gli han portato via:
la casa
il cascinale
la mucca
il violino
la scatola di kaki
la radio a transistor
i dischi di Little Tony
la moglie!
- E po`, cus'e`?
- Un figlio militare
gli hanno ammazzato anche il maiale...
- Pover purscel!
- Nel senso del maiale...
- Ah, beh; si`, beh.
- Ma lui no, lui non piangeva, anzi: ridacchiava!
Ah! Ah! Ah!
- Ma sa l'e`, matt?
- No!
- Il fatto e` che noi villan...
Noi villan...
E sempre allegri bisogna stare
che il nostro piangere fa male al re
fa male al ricco e al cardinale
diventan tristi se noi piangiam,
e sempre allegri bisogna stare
che il nostro piangere fa male al re
fa male al ricco e al cardinale
diventan tristi se noi piangiam!

27.1.09

ΠΑΙΖΟΥΝ Ο ΧΑΒΙΕΡ ΚΑΣΑΓΙΑ ΚΑΙ Ο ΧΑΒΙΕΡ ΑΜΟΡΕΤΤΙ


ΒΙΟΛΙ Ο JAVIER CASALLA & ΚΙΘΑΡΑ Ο JAVIER AMORETTI, “20 LOCOS 20”

En vivo en Café de la Danse - Paris.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΒΙΡΧΙΝΙΑ ΤΟΛΑ

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η VIRGINIA TOLA


MELODÍA DE ARRABAL


Barrio plateado por la luna,
rumores de milonga
es toda su fortuna.
Hay un fueye que rezonga
en la cortada mistonga,
mientras que una pebeta,
linda como una flor,
espera coqueta
bajo la quieta
luz de un farol.

Barrio... barrio..
que tenés el alma inquieta
de un gorrión sentimental.
Penas...ruego...
¡esto todo el barrio malevo
melodía de arrabal!
Barrio... barrio...
perdoná si al evocarte
se me pianta un lagrimón,
que al rodar en tu empedrao
es un beso prolongao
que te da mi corazón.

Cuna de tauras y cantores,
de broncas y entreveros,
de todos mis amores.
En tus muros con mi acero
yo grabé nombres que quiero.
Rosa, "la milonguita",
era rubia Margot,
en la primer cita,
la paica Rita
me dio su amor.



Μουσική: Carlos Gardel.
Στίχοι: Alfredo Le Pera / Mario Battistella.
Τραγούδι του 1932.

26.1.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΑΡΙΑ ΕΟΥΧΕΝΙΑ ΡΟΣΙ ΓΚΑΓΙΟ



Η MARÍA EUGENIA ROSSI GALLO ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΕΝΑ ΤΑΝΓΚΟ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΤΗΣ AZUCENA MAIZANI «DECÍ QUE SÍ»

Κιθάρα: Rafael Varela.

Η ΔΑΝΑΗ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΤΟ «ΤΑΝΓΚΟ ΝΟΤΤΟΥΡΝΟ»


Η ΔΑΝΑΗ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΤΟ «ΤΑΝΓΚΟ ΝΟΤΤΟΥΡΝΟ»

25.1.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΟΔΡΙΓΟ ΦΛΟΡΕΣ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο RODRIGO FLORES


MI BUENOS AIRES QUERIDO


Mi Buenos Aires querido,
cuando yo te vuelva a ver
no habrá más pena ni olvido.

El farolito de la calle en que nací
fue el centinela de mis promesas de amor,
bajo su inquieta lucecita yo la vi
a mi pebeta luminosa como un sol.
Hoy que la suerte quiere que te vuelva a ver,
ciudad porteña de mi único querer,
y oigo la queja de un bandoneón
dentro del pecho pide rienda el corazón.

Mi Buenos Aires, tierra florida,
donde mi vida terminaré,
bajo tu amparo no hay desengaños,
vuelan los años, se olvida el dolor.
En caravana, los recuerdos pasan,
como una estela dulce de emoción.
Quiero que sepas que al evocarte
se van las penas del corazón.

La ventanita de mis calles de arrabal
donde sonríe una muchacha en flor;
quiero de nuevo hoy volver a contemplar
aquellos ojos que acarician al mirar.
En la cortada más maleva una canción
dice su ruego de coraje y pasión;
una promesa y un suspirar
borró una lágrima de pena aquel cantar.

Mi Buenos Aires querido,
cuando yo te vuelva a ver
no habrá más pena ni olvido.



Música: Carlos Gardel.
Letra: Alfredo Le Pera.
Τραγούδι του 1934.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ, ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΪΡΕΣ!




CARLOS LIBEDINSKY, MI BUENOS AIRES QUERIDO.