12.11.08

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΟΝΙΟ ΝΤΕ ΚΟΥΡΤΙΣ Ή TOTO
















ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΔΡΙΑΝ ΓΚΙΔΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ADRIAN GUIDA


QUEDÉMONOS AQUÍ


¡Amor, la vida se nos va,
quedémonos aquí, ya es hora de llegar!
¡Amor, quedémonos aquí!
¿Por qué sin compasión rodar?
¡Amor, la flor se ha vuelto a abrir
y hay gusto a soledad, quedémonos aquí!
Nuestro cansancio es un poema sin final
que aquí podemos terminar.

¡Abre tu vida sin ventanas!
¡Mira lo lindo que está el río!
Se despierta la mañana y tengo ganas
de juntarte un ramillete de rocío.
¡Basta de noches y de olvidos,
basta de alcohol sin esperanzas,
deja todo lo que ha sido
desangrarse en ese ayer sin fe!

Tal vez
de tanto usar el gris
te ciegues con el sol...
¡pero eso tiene fin!
¡Después verás todo el color,
amor, quedémonos aquí!
¡Amor, asómate a la flor
y entiende la verdad que llaman corazón!
¡Deja el pasado acobardado en el fangal
que aquí podemos comenzar!



Μουσική: Héctor Stamponi.
Στίχοι: Homero Expósito.

9.11.08

TΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΝΤ' ΑΛΕΣΙΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ROBERTO D’ALESSIO: “MI PAR D’UDIR ANCOR”


Από το έργο του Georges Bizet – I Pescatori di perle, Ηχογράφηση του 1927.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΧΟΣΕ ΛΑΡΡΑΛΔΕ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο JOSÉ LARRALDE


SOBRE MI SOMBRA


Un moscardón azul teje la siesta
sobre los cuatro rumbos de la tarde
anda un cansancio de sol por los caminos
que se mete en los ríos de la sangre.

En el yunque del pasto las chicharras
van rompiendo pedazos de la tarde
y yo estoy parado aquí sobre mi sombra
con las venas abiertas en el aire.

Pasa su piel rosada en una nube
pinta un ceibo su boca de ansiedades
y su cabello se desfleca al viento
sobre el maremar de los trigales.

Cada aroma sutil es un deseo
en esta soledad de soledades.

Y yo estoy parado aquí sobre mi sombra
con las venas abiertas en el aire.

Un moscardón azul... teje la siesta
sobre los cuatro rumbos... de la tarde
anda un cansancio de sol por los caminos
que se mete en los ríos de la sangre.

Cada aroma sutil es un deseo
en esta soledad de soledades.

Y yo estoy parado aquí sobre mi sombra
con las venas abiertas... en el aire.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΛΑΟΥΝΤΙΟ ΒΙΛΛΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CLAUDIO VILLA


ERA DE MAGGIO


Era de maggio e te cadéano 'nzino,
a schiocche a schiocche, li ccerase rosse...
Fresca era ll'aria...e tutto lu ciardino
addurava de rose a ciento passe...
Era de maggio, io no, nun mme ne scordo,
na canzone cantávamo a doje voce...
Cchiù tiempo passa e cchiù mme n'allicordo,
fresca era ll'aria e la canzona doce...
E diceva: "Core, core!
core mio, luntano vaje,
tu mme lasse, io conto ll'ore...
chisà quanno turnarraje!"
Rispunnev'io: "Turnarraggio
quanno tornano li rrose...
si stu sciore torna a maggio,
pure a maggio io stóngo ccá...
Si stu sciore torna a maggio,
pure a maggio io stóngo ccá."

E só' turnato e mo, comm'a na vota,
cantammo 'nzieme lu mutivo antico;
passa lu tiempo e lu munno s'avota,
ma 'ammore vero no, nun vota vico...
De te, bellezza mia, mme 'nnammuraje,
si t'allicuorde, 'nnanz'a la funtana:
Ll'acqua, llá dinto, nun se sécca maje,
e ferita d'ammore nun se sana...

Nun se sana: ca sanata,
si se fosse, gioja mia,
'mmiez'a st'aria 'mbarzamata,
a guardarte io nun starría !
E te dico: "Core, core!
core mio, turnato io só...
Torna maggio e torna 'ammore:
fa' de me chello che vuó!
Torna maggio e torna 'ammore:
fa' de me chello che vuó "

8.11.08

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΝΑΠΟΛΗ































ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΪΡΕΣ







Η ΤΣΑΚΑΡΕΡΑ ΤΩΝ ΛΙΘΑΡΙΩΝ



Ο JORGE MÉNDEZ ΚΑΙ Ο VÍCTOR VELÁZQUEZ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ATAHUALPA YUPANQUI


CHACARERA DE LAS PIEDRAS


Aquí canta un caminante
Que muy mucho ha caminado
Y ahora vive tranquilo
Y en el Cerro Colorado.

Largo mis coplas al viento
Por donde quiera que voy
Soy árbol lleno de frutos
Como plantita 'e mistol.

Cuando ensillo mi caballo
Me largo por las arenas
Y en la mitad del camino
Ya me he olvidado de las penas.

Caminiaga, Santa Elena,
El Churqui, Rayo Cortado.
No hay pago como mi pago
Viva el Cerro Colorado.

A la sombra de unos talas
Yo 'y sentido de un repente
A una moza que decía:
Sosiegue, que viene gente.

Te voy a dar un remedio
Que es muy bueno pa' las penas
Grasitas de iguana macho
Mezclaíta con hierba buena.

Chacarera de las piedras
Criollita como ninguna
No te metas en los montes
Si no ha salido la luna.

Caminiaga, Santa Elena,
El Churqui, Rayo Cortado.
No hay pago como mi pago
Viva el Cerro Colorado.

MARECHIARE







ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Ο FERNANDO DE LUCIA, Ο BENIAMINO GIGLI ΚΑΙ Ο LUCIANO PAVAROTTI


MARECHIARE


Quanno sponta la luna a Marechiare
pure li pisce nce fann' a l'ammore,
se revotano l'onne de lu mare,
pe la priezza cagneno culore
quanno sponta la luna a Marechiare.

A Marechiare nce sta na fenesta,
pe' la passione mia nce tuzzulea,
nu carofano adora int'a na testa,
passa l'acqua pe sotto e murmuléa,
A Marechiare nce sta na fenesta
Ah! Ah!
A Marechiare, a Marechiare,
nce sta na fenesta.

Chi dice ca li stelle so lucente
nun sape l'uocchie ca tu tiene nfronte.
Sti doje stelle li saccio io sulamente.
dint'a lu core ne tengo li ponte.
Chi dice ca li stelle so lucente?

Scetate, Carulì, ca l'aria è doce.
quanno maie tanto tiempo aggio aspettato?
P'accompagnà li suone cu la voce
stasera na chitarra aggio portato.
Scetate, Carulì, ca l'aria è doce.
Ah! Ah!
O scetate, o scetate,
scetate, Carulì, ca l'area è doce.



Στίχοι: Salvatore Di Giacomo.
Μουσική: Francesco Paolo Tosti.

7.11.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΕΝΤΣΟ ΑΡΜΠΟΡΕ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο RENZO ARBORE ΚΑΙ ΠΑΙΖΕΙ Η ORCHESTRA ITALIANA


ERA DE MAGGIO


Era de maggio e te cadéano 'nzino,
a schiocche a schiocche, li ccerase rosse...
Fresca era ll'aria...e tutto lu ciardino
addurava de rose a ciento passe...
Era de maggio, io no, nun mme ne scordo,
na canzone cantávamo a doje voce...
Cchiù tiempo passa e cchiù mme n'allicordo,
fresca era ll'aria e la canzona doce...
E diceva: "Core, core!
core mio, luntano vaje,
tu mme lasse, io conto ll'ore...
chisà quanno turnarraje!"
Rispunnev'io: "Turnarraggio
quanno tornano li rrose...
si stu sciore torna a maggio,
pure a maggio io stóngo ccá...
Si stu sciore torna a maggio,
pure a maggio io stóngo ccá."

E só' turnato e mo, comm'a na vota,
cantammo 'nzieme lu mutivo antico;
passa lu tiempo e lu munno s'avota,
ma 'ammore vero no, nun vota vico...
De te, bellezza mia, mme 'nnammuraje,
si t'allicuorde, 'nnanz'a la funtana:
Ll'acqua, llá dinto, nun se sécca maje,
e ferita d'ammore nun se sana...

Nun se sana: ca sanata,
si se fosse, gioja mia,
'mmiez'a st'aria 'mbarzamata,
a guardarte io nun starría !
E te dico: "Core, core!
core mio, turnato io só...
Torna maggio e torna 'ammore:
fa' de me chello che vuó!
Torna maggio e torna 'ammore:
fa' de me chello che vuó "

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΕΚΤΩΡ ΠΑΛΑΣΙΟΣ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο HECTOR PALACIOS ΚΑΙ ΠΑΙΖΕΙ Η ORQUESTA MIGUEL CALO


Από την αργεντινοκουβανέζικη ταινία του 1951 "A La Habana me voy", με την Blanquita Amaro.

6.11.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΟΝΙΚΑ ΝΑΒΑΡΡΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MÓNICA NAVARRO


SUEÑO DE BARRILETE


ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΑΝΓΚΟ: ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΝΤΑΝΙΕΛΕ ΣΕΡΑ



Ο DANIELE SERA ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ «CARA MAMA»

3.11.08

ΜΑΡΙΟ ΒΕΝΕΔΕΤΤΙ!


MARIO BENEDETTI


[ES EVIDENTE]


Es evidente que Dios me concedió un destino oscuro.
Ni siquiera cruel... Simplemente oscuro.
Es evidente que me concedió, una tregua.

Al principio, me resistí a creer que eso pudiera ser la
felicidad... Me resistí con todas mis fuerzas, después
me dì por vencido, y lo creí.

Pero no era la felicidad, era sólo una tregua.
Ahora estoy otra vez metido en mi destino.
Y es más oscuro que antes... Mucho más.