12.9.08

H ΤΣΑΡΑ ΛΕΑΝΤΕΡ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΣΤΑ ΣΟΥΗΔΙΚΑ ΤΗΝ ΚΑΝΤΣΟΝΕΤΤΑ "PARLAMI D’AMORE, MARIÙ"


Η ZARAH LEANDER ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΤΟ "PARLAMI D’AMORE, MARIÙ" ΣΤΑ ΣΟΥΗΔΙΚΑ

The song "Le chaland qui passe" was an enormous hit for French singer Lys Gauty in 1933. It was a translation of the Italian song "Parlami d'amore Mariu" (recorded by Tino Rossi and others). In 1934 Zarah Leander, accompanied by the orchestra of her husband to be, Arne Hülphers, recorded a Swedish version, which in translation means "Love is new every day".

Η ΛΥΣ ΓΚΩΤΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΜΙΑ ΚΑΝΤΣΟΝΕΤΤΑ ΣΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η LYS GAUTHY


LE CHALAND QUI PASSE (= PARLAMI D’AMORE, MARIÙ)


La nuit s'est faite, la berge
S'estompe et se perd...
Un bal musette, une auberge
Ouvrent leurs yeux pers.
Le chaland glisse sans trêve
Sur l'eau de satin,
Où s'en va-t-il ?... Vers quel rêve...
Vers quel incertain
Du destin ?...

Ne pensons à rien... le courant
Fait de nous toujours des errants;
Sur mon chaland, sautant d'un quai,
L'amour peut-être s'est embarqué...
*Aimons-nous ce soir sans songer
*A ce que demain peut changer,
*Au fil de l'eau point de serments:
Ce n'est que sur terre qu'on ment!

Ta bouche est triste et je pense
A ces fruits mûris
Loin du soleil qui dispense
Leurs chauds coloris,
Mais sous ma lèvre enfiévrée
Par l'onde et le vent,
Je veux la voir empourprée
Comme au jour levant
Les auvents...

Ne pensons à rien... le courant
Fait de nous toujours des errants;
Sur mon chaland, sautant d'un quai,
L'amour peut-être s'est embarqué...
*Aimons-nous ce soir sans songer
*A ce que demain peut changer,
*Au fil de l'eau point de serments:
Ce n'est que sur terre qu'on ment!



Μουσική: Cesare Andrea Bixio.
Στίχοι: André de Badet.
Τραγούδι του 1931. Ηχογράφηση του 1933.

11.9.08

Η ΛΙΝΑ ΣΑΣΤΡΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΕΝΤΟΥΑΡΔΝΤΟ ΝΤΕ ΦΙΛΙΠΠΟ


Η LINA SASTRI ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ EDUARDO DE FILIPPO


'O PAESE 'E PULICENELLA

Pulicenella sapite che dice?
Ca paese significa munno, sape sulo ca è largo e ca è tunno
e nun tene pariente ne amice
dice: "'O cunto purtatelo a mme..."
Pulicenella sapite chi è? Perepè perepè perepè

Pulicenella è padrone 'e paese
Pulicenella fa tutte cose isso
Pulicenella se arriva 'nu fisso ca vulesse che saccio... fa spese
dice: "'O cunto purtatelo a mme..."
Pulicenella sapite chi è? Perepè perepè perepè

Pulicenella 'o sapimmo ca tene tutt'e vizi d'a rosa marina
è pirciò ca se sceta 'a matina, vo sapè, se 'ntallea, se trattene...
dice: "'O cunto purtatelo a mme..."
Pulicenella sapite chi è? Perepè perepè perepè

Pulicenella addereto 'o spurtiello 'e 'll'ufficio domanda e risposta
te risponne: "Ma caro te costa... Ca pe cchesto, pe cchesto e pe chello..."
dice: "'O cunto purtatelo a mme..."
Pulicenella sapite chi è? Perepè perepè perepè

Pulicenella sta sempe stunato, puveriello, nun sape e nun sente
ma si appura ca povera gente s'a mettuto 'o soldo astipato
dice: "'O cunto purtatelo a mme..."
Pulicenella sapite chi è? Perepè perepè perepè

Pulicenella nun tene giudizio, nun ce pensa ca 'o tram è scassato
se 'o biglietto l'avite pavato... bene o male v'a fatto 'o servizio...
dice: "'O cunto purtatelo a mme..."
Pulicenella sapite chi è? Perepè perepè perepè

Pulicenella ha signato, ha guardato, dint'o vico di tale, di tale...
s'adda fa nu lavoro stradale s'adda fa... ma però s'è fermato...
dice: "'O cunto purtatelo a mme..."
Pulicenella sapite chi è? Perepè perepè perepè

Pulicenella te dice: "Firmate questa causa l'abbiamo vinciuta..."
sì sicuro che già l'he perduta... e cu tutto ca ha avuto 'e mazzate
dice: "'O cunto purtatelo a mme..."
Pulicenella sapite chi è? Perepè perepè perepè

Pulicenella le piaceno 'e ccarte, specialmente si songo signate...
chelle 'bbone se ttene stipate, 'e suggette t'e mmette dint 'e scarte...
dice: "'O cunto purtatelo a mme..."
Pulicenella sapite chi è? Perepè perepè perepè

Pulicenella è spassuso, se spassa quanno porta 'e cartelle arretrate,
sono imposte d'uscita e d'entrata, però isso nun pava 'na tassa...
dice: "'O cunto purtatelo a mme..."
Pulicenella sapite chi è? Perepè perepè perepè

Pulicenella fa mille mestiere, 'o barbiere, 'o stagnaro, 'o pittore, ll'architetto,
'o 'ngignere, 'o dottore, sape 'o munno e dimane e d'ajere...
dice: "'O cunto purtatelo a mme..."
Pulicenella sapite chi è? Perepè perepè perepè

Pulicenella fa pure 'o scrittore, e s'abbacca cu chisto e cu chillo...
tene 'a penna e 'nu core tantillo... e si joca 'a parola d'onore
dice: "'O cunto purtatelo a mme..."
Pulicenella sapite chi è? Perepè perepè perepè

Pulicenella è padrone 'e paese, sape vita, miracoli e morte
pe 'pprtose, pe 'ssenghe, pe 'pporte mette recchia... e se squaglia all'inglese...
dice: "'O cunto purtatelo a mme..."
Pulicenella sapite chi è? Perepè perepè perepè

Pulicenella se mena da 'o lietto, quanno trase 'o vapore dinto 'o puorto,
e nun have nè colpa nè tuorto quanno afferra 'o straniero pe pietto
dice: "'O cunto purtatelo a mme..."
Pulicenella sapite chi è? Perepè perepè perepè
Category: Entertainment
Tags:
eduardo de filippo roberto murolo lina sastri musica teatro spettacolo poesia napoli paese pulicenella pulcinella

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΕΔΜΟΥΝΔΟ ΡΙΒΕΡΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο EDMUNDO RIVERO


SUR


San Juan y Boedo antigua, y todo el cielo,
Pompeya y más allá la inundación.
Tu melena de novia en el recuerdo
y tu nombre florando en el adiós.
La esquina del herrero, barro y pampa,
tu casa, tu vereda y el zanjón,
y un perfume de yuyos y de alfalfa
que me llena de nuevo el corazón.

Sur,
paredón y después...
Sur,
una luz de almacén...
Ya nunca me verás como me vieras,
recostado en la vidriera
y esperándote.
Ya nunca alumbraré con las estrellas
nuestra marcha sin querellas
por las noches de Pompeya...
Las calles y las lunas suburbanas,
y mi amor y tu ventana
todo ha muerto, ya lo sé...

San Juan y Boedo antiguo, cielo perdido,
Pompeya y al llegar al terraplén,
tus veinte años temblando de cariño
bajo el beso que entonces te robé.
Nostalgias de las cosas que han pasado,
arena que la vida se llevó
pesadumbre de barrios que han cambiado
y amargura del sueño que murió.



Μουσική: Aníbal Troilo.
Στίχοι: Homero Manzi.
Τραγούδι του 1948.

10.9.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΦΡΑΝΣΙΣ ΑΝΤΡΕΟΥ


Η FRANCIS ANDREU ΤΡΑΓΟΥΔΑ CARLOS GARDEL


APOLOGÍA TANGUERA


Tango rante que tenés
el alma de un cachetazo,
que vas llevando un hachazo
en la frente y lo escondés;
de la cabeza a los pies,
vestido de luto entero,
sos un símbolo canero
que va taconeando fuerte;
sos la Risa y sos la Muerte,
vestidas de milonguero.

Sos entre el camandulaje
un cacho de mala suerte;
sos el barbijo de muerte
que rubrica el sabalaje;
sos el alma del chusmaje
metida en un bandoneón;
sos la furca, la traición
y sos una flor de yuyo,
el piropo y el chamuyo
que perfuma el corazón.

Sos el lamento tristón,
que, amarrocando sentidos,
te metés por los oídos
y escarbás el corazón.
Sos el réquiem compadrón,
el que gimió allá en París;
con tu canyengue, me oís?,
vos fuiste el fiero remache
qui hizo temblar al apache
y llorar a las Mimís.

Tango lindo que se estira
en un bandola atorrante
y que sale agonizante
mientras se baila y se aspira...
Tango! Sos como una tira
de prepotencia y de mal;
sos lágrima y delantal,
sos velorio y cocaína,
y sos tristeza de mina
que se clava en un puñal.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΙΟ ΝΤΕΛ ΜΟΝΑΚΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο MARIO DEL MONACO


O SOLE MIO


Che bella cosa na jurnata 'e sole,
n'aria serena doppo na tempesta!
Pe' ll'aria fresca pare gia' na festa
Che bella cosa na jurnata 'e sole.
Ma n'atu sole
cchiu' bello, oi ne'.
'O sole mio
sta 'nfronte a te!
'O sole, 'o sole mio
sta 'nfronte a te,
sta 'nfronte a te!
Lùcene 'e llastre d''a fenesta toia;
'na lavannara canta e se ne vanta
e pe' tramente torce, spanne e canta
lùcene 'e llastre d'a fenesta toia.

Ma n'atu sole
cchiu' bello, oi ne'.
'O sole mio
sta 'nfronte a te!
Quanno fa notte e 'o sole se ne scenne,
me vene quase 'na malincunia;
sotto 'a fenesta toia restarria
quanno fa notte e 'o sole se ne scenne.

Ma n'atu sole
cchiu' bello, oi ne'.
'O sole mio
sta 'nfronte a te!



Στίχοι: Giovanni Capurro.
Μουσική: Eduardo di Capua.
Τραγούδι του 1898.

Τόκυο, 1961.

9.9.08

ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΠΕΠΕ ΝΤ'ΑΝΤΟΝΙΟ ΚΑΙ ΠΑΟΛΟ ΚΑΝΟΛΑ


ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ PEPE D'ANTONIO ΚΑΙ PAOLO CANOLA


'A TΑΖΖΑ 'E CAFFÈ


Vurría sapé pecché si mme vedite,
facite sempe 'a faccia amariggiata...
Ma vuje, quanto cchiù brutta ve facite,
cchiù bella, a ll'uocchie mieje, v'appresentate...
I' mo nun saccio si ve n'accurgite!
Ma cu sti mode, oje Bríggeta,
tazza 'e café parite:
sotto tenite 'o zzuccaro,
e 'ncoppa, amara site...
Ma i' tanto ch'aggi''a vutá,
e tanto ch'aggi''a girá...
ca 'o ddoce 'e sott''a tazza,
fin'a 'mmocca mm'ha da arrivá!...

Cchiù tiempo passa e cchiù v'arrefreddate,
'mméce 'e ve riscaldá..."Caffè squisito!..."
'o bbello è ca, si pure ve gelate,
site 'a delizia d''o ccafé granito...
Facenno cuncurrenza â limunata...
Ma cu sti mode, oje Bríggeta,
tazza 'e café parite:
sotto tenite 'o zzuccaro,
e 'ncoppa, amara site...
Ma i' tanto ch'aggi''a vutá,
e tanto ch'aggi''a girá...
ca 'o ddoce 'e sott''a tazza,
fin'a 'mmocca mm'ha da arrivá!...

Vuje site 'a mamma d''e rrepassatore?...
E i', bellezza mia, figlio 'e cartaro!...
Si vuje ve divertite a cagná core,
i' faccio 'e ccarte pe' senza denare...
Bella pareglia fóssemo a fá 'ammore!
Ma cu sti mode, oje Bríggeta,
tazza 'e café parite:
sotto tenite 'o zzuccaro,
e 'ncoppa, amara site...
Ma i' tanto ch'aggi''a vutá,
e tanto ch'aggi''a girá...
ca 'o ddoce 'e sott''a tazza,
fin'a 'mmocca mm'ha da arrivá!...



Στίχοι: Giuseppe Capaldo.
Μουσική: Vittorio Fassone.

Παίζουν οι Peppe D'Antonio και Paolo Canola.
Κοντσέρτο στο Teatro della Memoria του Μιλάνου τον Ιούνιο του 2007.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΑΔΑ ΦΑΛΚΟΝ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ADA FALCÓN


ENVIDIA


Envidia, envidia siente el que sufre,
envidia siente el que espera
viendo que la vida entera
no es más que desilusión.

Envidia, envidia siente el cobarde,
envidia siente el que muere,
el que mata y el que hiere,
porque no tendrá perdón.

Envidia, envidia amarga y traidora,
envidia que grita y llora;
la que causa más dolor
es la envidia por amor.

Yo he nacido bueno,
yo he nacido honrado,
mi cabeza altiva
nunca se ha doblado.

Para el compañero
fue mi brazo amigo
y estreché la mano
del que fue enemigo.

Nunca el triunfo de otro
me trajo una pena,
ni sentí amargura
por la dicha ajena;
y hoy, ante el espejo
cruel de mi pasado,
veo que cambiado
me tiene el rencor.

Envidia, envidia tengo en mi seno;
envidia del que a tu lado
es feliz por ser amado
mientras muerdo mi pasión.

Envidia de mis desvelos
envidia como el vencido,
porque jamás ha tenido
en la vida una ilusión.

Envidia, envidia que me condena
a vivir con esta pena,
porque no hay mayor dolor
que la envidia por amor.



Μουσική: Francisco Canaro.
Στίχοι: José González Castillo & Luis César Amadori.
Τραγούδι του 1936.

8.9.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΠΙΕΤΡΑ ΜΟΝΤΕΚΟΡΒΙΝΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η PIETRA MONTECORVINO


GUAGLIONE


Staje sempe ccá, 'mpuntato ccá,
'mmiez'a 'sta via,
nun mange cchiù nun duorme cchiù
che pecundría!
Gué piccerí' che vène a dí
'sta gelusia?
Tu vuó' suffrí,
tu vuó' murí,
chi t''o ffá fá...

Curre 'mbraccio addu mammá,
nun fá 'o scemo piccerí'...
dille tutt''a veritá
ca mammá te pò capí...

E passe e spasse sott'a stu barcone,
ma tu si' guaglione...
Tu nun canusce 'e ffemmene,
si' ancora accussí giovane!
Tu si' guaglione!...
Che t'hê miso 'ncapa?
va' a ghiucá 'o pallone...
Che vònno dí sti llacreme?...
Vatté', nun mme fá ridere!

Curre 'mbraccio addu mammá,
nun fá 'o scemo piccerí'...
Dille tutta 'a veritá
ca mammá te pò capí...!

E passe e spasse sott'a stu barcone,
ma tu si' guaglione...
Tu nun canusce 'e ffemmene,
si' ancora accussí giovane!
Tu si' guaglione!...
Che t'hê miso 'ncapa?
va' a ghiucá 'o pallone...
Che vònno dí sti llacreme?...
Vatté', nun mme fá ridere!

Curre 'mbraccio addu mammá,
nun fá 'o scemo piccerí'...
Dille tutta 'a veritá
ca mammá te pò capí...!



Στίχοι Nisa (Nicola Salerno).
Μουσική: Giuseppe Fanciulli.

ΟΣΒΑΛΔΟ ΠΟΥΛΙΕΣΕ


OSVALDO PUGLIESE: LA YUMBA

RECITAL DE OSVALDO PUGLIESE EN EL TEATRO COLON DE BUENOS AIRES, ARGENTINA 26 DE DICIEMBRE 1985. INTERPRETA SU TANGO LA YUMBA, CON LOS MUSICOS QUE PASARON POR SU ORQUESTA DESDE 1939 A 1985.

7.9.08

"ΤΟ ΡΟΔΟ" ΤΟΥ ΜΠΟΡΧΕΣ (ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΤΑΛΙ)



JORGE LUÍS BORGES


LA ROSA


La rosa,
la inmarcesible rosa que no canto,
la que es peso y fragancia,
la del negro jardín de la alta noche,
la de cualquier jardín y cualquier tarde,
la rosa que resurge de la tenue
ceniza por el arte de la alquimia,
la rosa de los persas y de Ariosto,
la que siempre está sola,
la que siempre es la rosa de las rosas,
la joven flor platónica,
la ardiente y ciega rosa que no canto,
la rosa inalcanzable.


Buenos Aires, 1923


Πίνακας: Salvador Dalí, "Rosa Meditativa", 1958.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΝΤΑΝΙΕΛΕ ΣΕΡΡΑ


Ο DANIELE SERRA ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ TH "RAMONA"

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΛΒΕΡΤΟ ΚΑΣΤΙΓΙΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ALBERTO CASTILLO


ASI SE BAILA EL TANGO


Que saben los pitucos,
lamidos y soshetas,
que saben lo que es tango,
que saben de compas.
Aqui esta la elegancia,
que pinta, que silueta,
que porte, que arrogancia,
que clase pa'bailar.

Asi se baila el tango,
mientras dibujo el ocho,
parezco filigrana,
yo soy como un pintor.
Ahora una corrida,
una vuelta, una sentada.
Asi se baila el tango,
un tango de mi flor.

Asi se baila el tango,
sintiendo la cara,
la sangre que sube a cada compas,
mientras el brazo,
como una serpiente,
se enrosca en el talle,
que se va a quebrar.

Asi se baila el tango,
mezclando el aliento,
cerrando los ojos
para oir mejor,
como los violines le dicen al fuelle,
porque desde esta noche,
madera de cantor.

Asi se baila el tango,
mientras dibujo el ocho,
parezco filigrana,
yo soy como un pintor.
Ahora una corrida,
una vuelta, una sentada.
Asi se baila el tango,
un tango de mi flor.


Μουσική: Elías Randal.
Στίχοι: Marvil.

6.9.08

ΟΙ ΦΙΕΡΟ ΤΣΙΦΛΕ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΙΑ ΜΙΛΟΝΓΚΑ



FIERRO CHIFLE - NOCTURNA

Milonga de Julian Plaza grabada en vivo en el Teatro de Moron en julio del 2006 www.fierrochifle.com.ar Juan Manuel Sánchez, Pablo Vernieri, Gabriel Santamaría.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΟ ΓΚΡΟΥΠΟ ΛΙΜΠΕΡΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΟ GRUPPO LIBERO


SANTA LUCIA LUNTANA


Partono 'e bastimente
Pe terra assaje luntane
Cantano a buordo e sò napulitane
Cantano pe tremente
'O golfo già scumpare
'E a luna, in miezz'o mare
'Nu poco 'e Napule le fà vedè
Santa lucia luntano 'a te
Quanta malincunia!
E sognano mare 'n mane
Tremano 'ncoppa 'e corde
Quante ricorde, ahimè,
Quante ricorde!
E' o core nun 'o sace
Nemmeno cum'e canzone
Sentenno voce e suone
Se mette a chiagnere cà vò turnà!
Se gira 'o munno sanno
Se và a cercà fortuna
Ma quanno spunta' luna
Luntano 'e napule nun se può stà!
Santa Lucia tu tiene
Solo 'nu poco 'e mare
Ma cchiù luntano staje
Cchiù bella pare!

5.9.08

Η ΤΖΟΣΛΥΝ ΛΟΥΚΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΟΤΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η JOCELYNE LUCAS


MALAFEMMENA


Si avesse fatt' a nate
chillo ch' e fatt' a mme
st'ommo t'avesse acciso
e vuò sapè pecchè.
Pecche n'copp' a sta terra
femmene comm'a te nun c'hanno a sta
pe n'ommo onesto comm'a mme
Femmena
tu si na malafemmena
chist' occhi 'e fatto chiagnere
lacrime e 'nfamita.
Femmena, si tu peggio 'e na vipera
m' hai 'ntussicato l'anima
nun pozzo cchiu campà
Femmena si doce comme u zucchero
però sta faccia d'angelo,
te serve pe' 'ngannà.
Femmena si tu a cchiu bella femmena,
te voglio bene e t'odio
nun te pozzo scurda'
Te voglio ancora bene,
e tu nun sai pecche',
pecche' l'unico ammore,
si stato tu pe' mme,
e mo pe nu capriccio,
tutto è distrutto 'e me,
ma Dio nun to' perdona
chillo c' hai fatt'a mme
Femmena
tu si na malafemmena
chist' occhi 'e fatto chiagnere
lacrime e 'nfamita.
Femmena, si tu peggio 'e na vipera
m' hai 'ntussicato l'anima
nun pozzo cchiu campà
Femmena si doce comme u zucchero
però sta faccia d'angelo,
te serve pe' 'ngannà.
Femmena si tu a cchiu bella femmena,
te voglio bene e t'odio
nun te pozzo scurda'

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΣΑΡΑ ΜΟΝΤΙΕΛ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η SARA MONTIEL


ANTONIO VARGAS HEREDIA


Con un clavel grana sangrando en la boca,
con una varita de mimbre en la mano,
por una verea que llega hasta el río
iba Antonio Vargas Heredia, el gitano.

Entre los naranjos la luna lunera
ponia en su frente su luz de azahar
y cuando apuntaban las claras del día
llevaba reflejos del verde olivar, del verde olivar.

Antonio Vargas Heredia,
flor de la raza calé
cayó el mimbre de tu mano
y de tu boca el clavel,
y de tu boca el clavel.

De puente Geni a Lucena, de Loja a Benamejí,
de Puente Geni a Lucena, de Loja a Benamejí,
las mocitas de Sierra Morena
se mueren de pena llorando por ti.
Antonio Vargas Heredia
se mueren de pena llorando por ti.

Era Antonio Vargas Heredia el gitano
el más arrogante y el mejor plantao,
y por los contornos de Sierra Morena
no lo hubo más bueno, más guapo ni honrao.

Pero por curpita de una hembra gitana
su faca en el pecho de un hombre se hundió,
los celos marditos nublaron sus ojos
y preso en la trena de rabia lloró, de rabia lloró.

Antonio Vargas Heredia,
flor de la raza calé
cayó el mimbre de tu mano
y de tu boca el clavel,
y de tu boca el clavel.

De puente Geni a Lucena, de Loja a Benamejí,
de Puente Geni a Lucena, de Loja a Benamejí,
las mocitas de Sierra Morena
se mueren de pena llorando por ti.
Antonio Vargas Heredia
se mueren de pena llorando por ti.

4.9.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΝΤΙΝΟ ΒΑΛΛΕ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο DINO VALLE


FUNICULÌ, FUNICULÀ


Aieressera, oì nè, me ne sagliette,
tu saie addò?
Addò 'stu core 'ngrato cchiù dispietto farme nun pò!
Addò lo fuoco coce, ma si fuie
te lassa sta!
E nun te corre appriesso, nun te struie, 'ncielo a guardà!...
Jammo 'ncoppa, jammo jà,
funiculì, funiculà!

Nè... jammo da la terra a la montagna! no passo nc'è!
Se vede Francia, Proceta e la Spagna...
Io veco a tte!
Tirato co la fune, ditto 'nfatto,
'ncielo se va…
Se va comm' 'à lu viento a l'intrasatto, guè, saglie sà!
Jammo 'ncoppa, jammo jà,
funiculì, funiculà!

Se n' 'è sagliuta, oì nè, se n' 'è sagliuta la capa già!
È gghiuta, pò è turnata, pò è venuta...
sta sempe ccà!
La capa vota, vota, attuorno, attuorno,
attuorno a tte!
Sto core canta sempe
nu taluorno
Sposammo, oì nè!
Jammo 'ncoppa, jammo jà,
funiculì, funiculà!


Στίχοι: Peppino Turco.
Μουσική: Luigi Denza.
Τραγούδι του 1880.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΤΕΡΕΣΑ ΠΑΡΟΔΙ



Η TERESA PARODI ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΤΟ "POESIA EN EL LAUREL".

3.9.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΑΡΤΣΕΛΑ ΜΠΕΛΛΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MARCELLA BELLA


'NA SERA 'E MAGGIO


Quanno vien'a 'appuntamento
guarde 'o mare, guard''e ffronne,
si te parlo nun rispunne,staje distratta comm'a che.
Io te tengo dint''o core,
songo sempe 'nnammurato ma
tu, invece, pienze a n'ate
te staje scurdanno 'e me...
Quanno se dice: "Sí!" tiènelo a mente...
Nun s'ha da fá murí nu core amante...
Tu mme diciste: "Sí!" na sera 'e maggio...
e mo tiene 'o curaggio 'e mme lassá?
St'uocchie tuoje nun só' sincere
comm'a quanno mme 'ncuntraste,
comm'a quanno mme diciste:
"Voglio bene sulo a te..."
E tremmanno mme giuraste,
cu na mano 'ncopp''o core:
"Nun se scorda 'o primmo ammore!



Στίχοι: Gigi Pisano.
Μουσική: Giuseppe Cioffi.
Τραγούδι του 1937.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΔΑΝΙΕΛΑ ΡΟΜΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η DANIELA ROMO


CON LAS ALAS DEL ALMA


Con las alas del alma desplegadas al viento,
desentraño la esencia de mi propia existencia
sin desfallecimiento, y me digo que puedo
como en una constante
y me muero de miedo, pero sigo adelante.

Con las alas del alma desplegadas al viento,
porque aprecio la vida en su justa medida
al amor lo reinvento, y al vivir cada instante
y al gozar cada intento, sé que alcanzo lo grande,
con las alas del alma desplegadas al viento.

Con las alas del alma desplegadas al viento,
más allá del asombro me levanto entre escombros
sin perder el aliento
y me voy de las sombras con algún filamento
y me subo a la alfombra con la magia de un cuento.

Con las alas del alma desplegadas al viento,
atesoro lo humano cuando tiendo las manos
a favor del encuentro por la cosa más pura,
con la cual me alimento por mi pan de ternura,
con las alas del alma desplegadas al viento.

Con las alas del alma desplegadas al viento,
ante cada noticia de estupor, de injusticia,
me desangro por dentro
y me duele la gente, su dolor, sus heridas,
porque así solamente interpreto la vida.

Con las alas del alma desplegadas al viento,
más allá de la historia, de las vidas sin gloria, sin honor ni sustento
guardaré del que escribe su mejor pensamiento
quiero amar a quien vive con las alas del alma
desplegadas al viento, al viento, al viento...


Μουσική: Daniel García.
Στίχοι: Eladia Blázquez.

2.9.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΒΙΡΧΙΝΙΑ ΟΧΕΔΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η VIRGINIA OJEDA


EL QUEBRADEÑO


Quebradeño a mí me dicen
porque nací en la quebrada
carnavalito, de mi querer,
toda la rueda venga a bailar.

Porque soy como mis cerros
curtido por las heladas
carnavalito, de mi querer,
toda la rueda venga a bailar.


Ayes de un yaraví,
entre charangos se ha de olvidar.
Ecos de hondo sentir
bombos risueños alegrarán.
Carnavalito, de mi querer,
toda la rueda venga a bailar.

Los caminos de las cumbres
rumbeándoles po's me llevan
carnavalito, de mi querer,
toda la rueda venga a bailar.

Cuando me alcanza la noche
yo hago un fogón donde quiera
carnavalito, de mi querer,
toda la rueda venga a bailar.


Ayes de un yaraví,
entre charangos se ha de olvidar.
Ecos de hondo sentir
bombos risueños alegrarán.
Carnavalito, de mi querer,
toda la rueda venga a bailar.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΤΖΟΑΝ ΣΑΔΕΡΛΑΝΤ



JOAN SUTHERLAND


SERENATA


Vola, o serenata: La mia diletta è sola,
E, con la bella testa abbandonata,
Posa tra le lenzuola:
O serenata, vola. O serenata, vola.
Splende pura la luna,
L'ale il silenzio stende,
E dietro I veni dell'alcova
Bruna la lampada s'accende.
Pure la luna splende.
Pure la luna splende.
Vola, o serenata,
Vola, o serenata, vola.
Ah! là . Ah! là .

Vola, o serenata: La mia diletta è sola,
Ma sorridendo ancor mezzo assonnata,
Torna fra le lenzuola:
O serenata, vola. O serenata, vola.
L'onda sogna su ‘l lido,
E ‘l vento su la fronda;
E a' baci miei ricusa ancore un nido
La mia signora bionda.
Sogna su ‘l lido l'onda.
Sogna su ‘l lido l'onda.
Vola, o serenata,
Vola, o serenata, vola.
Ah! là . Ah! là .


Μουσική: Francesco Paolo Tosti.
Στίχοι: Giovanni Alfredo Cesareo.

Πιάνο: Richard Bonynge
Perth 1982.

1.9.08

ΕΝΑ ΒΑΛΣ ΤΟΥ 1933 ΜΕ ΤΟΝ ΙΝΙΑΣΙΟ ΚΟΡΣΙΝΙ



Ο IGNACIO CORSINI ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΟ ΒΑΛΣ "MI AZUCENA".

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΦΑΜΠΡΙΤΣΙΟ ΝΤΕ ΑΝΤΡΕ



FABRIZIO DE ANDRÈ


IL TESTAMENTO DI TITO


Quando la morte mi chiamerà
forse qualcuno protesterà
dopo aver letto nel testamento
quel che gli lascio in eredità
non maleditemi non serve a niente
tanto all'inferno ci sarò già

Ai protettori delle battone
lascio un impiego da ragioniere
perché provetti nel loro mestiere
rendano edotta la popolazione.
Ad ogni fine di settimana
sopra la rendita di una puttana
ad ogni fine di settimana
sopra la rendita di una puttana

Voglio lasciare a Bianca Maria
che se ne frega della decenza
un attestato di benemerenza
che al matrimonio le spiani la via.
Con tanti auguri per chi c'è caduto
di conservarsi felice e cornuto
con tanti auguri per chi c'è caduto
di conservarsi felice e cornuto.

Sorella morte lasciami il tempo
di terminare il mio testamento
lasciami il tempo di salutare
di riverire di ringraziare
tutti gli artefici del girotondo
intorno al letto di un moribondo.

Signor becchino mi ascolti un poco
il suo lavoro a tutti non piace
non lo consideran tanto un bel gioco
coprir di terra chi riposa in pace.
Ed è per questo che io mi onoro
nel consegnarle la vanga d'oro
ed è per questo che io mi onoro
nel consegnarle la vanga d'oro.

Rer quella candida vecchia contessa
che non si muove più dal mio letto
per estirparmi l'insana promessa
di riservarle i miei numeri al lotto.
Non vedo l'ora di andar fra i dannati
per rivelarglieli tutti sbagliati
non vedo l'ora di andar fra i dannati
per rivelarglieli tutti sbagliati.

Quando la morte mi chiederà
di restituirle la libertà
forse una lacrima forse una sola
sulla mia tomba si spenderà
forse un sorriso forse uno solo
dal mio ricordo germoglierà.

Se dalla carne mia già corrosa
dove il mio cuore ha battuto un tempo
dovesse nascere un giorno una rosa
la do alla donna che mi offrì il suo pianto.
Per ogni palpito del suo cuore
le rendo un petalo rosso d'amore
per ogni palpito del suo cuore
le rendo un petalo rosso d'amore.

A te che fosti la più contesa
la cortigiana che non si dà a tutti
ed ora all'angolo di quella chiesa
offri le immagini ai belli ed ai brutti.
Lascio le note di questa canzone
canto il dolore della tua illusione
a te che sei costretta per tirare avanti
costretta a vendere Cristo e i santi.

Quando la morte mi chiamerà
nessuno al mondo si accorgerà
che un uomo è morto senza parlare
senza sapere la verità
che un uomo è morto senza pregare
fuggendo il peso della pieta.

Cari fratelli dell'altra sponda
cantammo in coro già sulla terra
amammo tutti l'identica donna
partimmo in mille per la stessa Guerra.
Questo ricordo non vi consoli
quando si muore si muore si muore soli
questo ricordo non vi consoli
quando si muore si muore soli.

31.8.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΟΥΒΕΝ ΧΟΥΑΡΕΣ



ΤΡΑΓΟΥΔA Ο RUBEN JUAREZ


¿ QUE TANGO HAY QUE CANTAR ?


Decime bandoneón,
qué tango hay que cantar,
no ves que estoy muriéndome de pena.
Yo sé que en tus archivos se quedó
un tango que Gardel nunca cantó.

Permiso bandoneón,
talvez Discepolín
un verso te dejo para mi pena.
Yo sé que con tu aliento a soledad
mi angustia y mi dolor podes calmar.

¿Qué tango hay que cantar,
para poder seguir,
creyendo en el amor una vez más?
Y así disimular ante la gente
la pena de un amor que ya no está.

¿Qué tango hay que cantar,
decime bandoneón,
yo sé que vos también lloras de amor?
Tuviste un desengaño como el mío,
la noche en que Malena se marchó.

Hermano bandonéon
sabeme perdonar
si a todos deschavé, cuál es tu pena.
El beso que Malena no te dio
la noche en que amurado te dejó.

Querido bandoneón
prestame un tango más,
no ves que están azules mis ojeras.
Azules por el frío de un amor,
amor que entra las sombras se perdió.

¿Qué tango hay que cantar,
para poder seguir,
creyendo en el amor una vez más?
Y así disimular ante la gente
la pena de un amor que ya no está.

¿Qué tango hay que cantar,
querido bandoneón?
Busquemos ese tango entre los dos.
Tu pena con mi pena van del brazo,
qué lindo que se hicieran el amor.


Μουσική: Rubén Juárez.
Στίχοι: Cacho Castaña.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΤΙΤΟ ΣΚΙΠΑ!



O TITO SCHIPA ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ RICHARD BARTHÉLEMY


CHI SE NNE SCORDA CCHIÙ

30.8.08

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΒΑΛΕΡΙΑ ΛΙΜΑ


VALERIA LIMA


BALADA PARA UN LOCO


Las tardecitas de Buenos Aires tiene ese qué sé yo, ¿viste?
Salgo de casa por Arenales, lo de siempre en la calle y en mí,
cuando de repente, detrás de ese árbol, se aparece él,
mezcla rara de penúltimo linyera y de primer polizonte
en el viaje a Venus. Medio melón en la cabeza,
las rayas de la camisa pintadas en la piel,
dos medias suelas clavadas en los pies,
y una banderita de taxi libre en cada mano... Ja...ja...ja...ja...
Parece que sólo yo lo veo, porque él pasa entre la gente
y los maniquíes me guiñan, los semáforos me dan tres luces celestes
y las naranjas del frutero de la esquina me tiran azahares,
y así, medio bailando, medio volando,
se saca el melón, me saluda, me regala una banderita
y me dice adiós.

Ya sé que estoy piantao, piantao, piantao,
no ves que va la luna rodando por Callao
y un coro de astronautas y niños con un vals
me baila alrededor...
Ya sé que estoy piantao, piantao, piantao,
yo miro a Buenos Aires del nido de un gorrión;
y a vos te vi tan triste; vení, volá, sentí,
el loco berretín que tengo para vos.
Loco, loco, loco, cuando anochezca en tu porteña soledad,
por la ribera de tu sábana vendré, con un poema
y un trombón, a desvelar tu corazón.
Loco, loco, loco, como un acróbata demente saltaré,
sobre el abismo de tu escote hasta sentir
que enloquecí tu corazón de libertad, ya vas a ver.

Y así el loco me convida a andar
en su ilusión súper-sport,
y vamos a correr por las cornisas
con una golondrina por motor.
De Vieytes nos aplauden: Viva, viva...
los locos que inventaron el amor;
y un ángel y un soldado y una niña
nos dan un valsecito bailador.
Nos sale a saludar la gente linda
y el loco, pero tuyo, qué sé yo, loco mío,
provoca campanarios con su risa
y al fin, me mira y canta a media voz:

Quereme así, piantao, piantao, piantao...
trepate a esta ternura de loco que hay en mí,
ponete esta peluca de alondra y volá, volá conmigo ya:
vení, quereme así piantao, piantao, piantao,
abrite los amores que vamos a intentar
la trágica locura total de revivir,
vení, volá, vení, tra...lala...lara...



Στίχοι: Horacio Ferrer.
Μουσική: Astor Piazzolla.
Γράφτηκε το 1969.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΚΑΙ ΜΑΓΕΥΕΙ Η ΛΙΝΑ ΣΑΣΤΡΙ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η LINA SASTRI


MARUZZELLA


Ohé!
Chi sente?
E chi mo canta appriesso a me?
ohé,
pe' tramente
s'affaccia 'a luna pe' vedé!
Pe' tutta 'sta marina
'a Pròceda a Resína,
se dice: "Guarda llá,
na femmena che fa!"
Maruzzella, Maruzzè'...
t'hê miso dint'a ll'uocchie 'o mare
e mm'hê miso 'mpiett'a me
nu dispiacere...
Stu core mme faje sbattere
cchiù forte 'e ll'onne
quanno 'o cielo è scuro...
Primma me dice "sí",
po', doce doce, mme faje murí...
Maruzzella, Maruzzé'...
Ohé!
Chi mm'ajuta?
Si tu nun viene a mm'ajutá?
Ohé,
mm'è venuta
na voglia ardente 'e te vasá.
E vieneténne oje bella...
e damme 'sta vucchella
ca, pe' mm'avvelená,
'e zùccaro se fa...

Maruzzella, Maruzzè...

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΒΙΡΧΙΝΙΑ ΛΟΥΚΕ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η VIRGINIA LUQUE


MI CABALLO JEREZANO


Galopa mi caballo jerezano
por las tierras sevillanas
luciendo en su brillo y en su porte
su pujanza soberana;
galopa, y la tierra se estremece
a su paso vigoroso,
que rompe de la noche sevillana
el silencio misterioso.
Corre, corre mi caballo,
hacía el barrio de Triana,
que en la reja nos espera
la reina bonita
de todos las sevillanas.

Galopa mi caballo jerezano,
y a su paso por la arena
parece que su instinto adivinara
la traición de mi morena.
Galopa devorando la distancia
por llegar pronto a Triana,
pues sabe que en la reja hay otro hombre
que me roba mi serrana.
Corre, corre mi caballo,
que mi faca jerezana
hoy se ha de hundir en el pecho
de aquel que nos roba
mi reina sevillana.

Galopa mi caballo jerezano
y en su galope se aleja
del hombre que ha quedado malherido
junto al pie de aquella reja.
Galopa con su paso poderoso
por la sierra sevillana
dejando para siempre aquella calle
en el barrio de Triana.
Corre, corre mi caballo jerezano;
salva la vida de tu amo.
Ya a nadie tengo en el mundo
tan solo me queda
mi jaco jerezano.


Στίχοι και μουσική: Alejandro Gutiérrez del Barri.