Η ΜΑΡΙΑ ΧΟΣΕ ΟΡΤΙΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΜΠΟΡΧΕΣ ΚΑΙ ΠΙΑΣΣΟΛΑ

 
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MARIA JOSÉ ORTIZ


JORGE LUIS BORGES

JACINTO CHICLANA

Me acuerdo, fue en balvanera,
En una noche lejana,
Que alguien dejó caer el nombre
De un tal Jjacinto Chiclana.
Algo se dijo también
De una esquina y un cuchillo.
Los años no dejan ver
El entrevero y el brillo.

¡quién sabe por qué razón
Me anda buscando ese nombre!
Me gustaría saber
Cómo habrá sido aquel hombre.
Alto lo veo y cabal,
Con el alma comedida;
Capaz de no alzar la voz
Y de jugarse la vida.

Nadie con paso más firme
Habrá pisado la tierra.
Nadie habrá habido como él
En el amor y en la guerra.
Sobre la huerta y el patio
Las torres de balvanera
Y aquella muerte casual
En una esquina cualquiera.

Sólo dios puede saber
La laya fiel de aquel hombre.
Señores, yo estoy cantando
Lo que se cifra en el nombre.
Siempre el coraje es mejor.
La esperanza nunca es vana.
Vaya, pues, esta milonga
Para Jacinto Chiclana.


**************************


ΧΑΘΙΝΤΟ ΤΣΙΚΛΑΝΑ

Θυμάμαι, ήταν στην Μπαλβανέρα,
μια νύχτα ψυχρή, πλάνα,
που κάποιος να πέσει άφησε
κάποιον Χαθίντο Τσικλάνα.
Κάποιοι μιλούν ψιθυριστά
για μια γωνιά κι ένα μαχαίρι,
μα με τα χρόνια μόνο φαίνεται
η λάμψη απ’ ένα χέρι.

Ποιος ξέρει νά βρει το γιατί
που τ’ όνομα εκείνου ψάχνω.
Ας ήξερα πώς ήτανε
και τίνος ήταν σπλάχνο.
Ψηλό εμπρός μου τον θωρώ,
έντιμο και μετρημένο,
ατρόμητο πάντα στη ζωή
και ποτέ του νικημένο.

Όπως αυτός άλλος κανείς
τη γη τόσο γερά πατούσε.
Σε πόλεμο και σ’ έρωτα
κανείς όπως αυτός νικούσε.
Πάνω στις πλάκες μιας αυλής,
στις πύλες της Μπαλβανέρα,
ο χάρος πρόσμενε θρασύς
τη νύχτα κι όχι μέρα.

Μόνο ο Θεός να πει μπορεί
τη φύση την πιστή αυτού του άντρα,
γι’ αυτό κι εγώ δεν τραγουδώ
παρά για τη χρυσή αυτή χάντρα.
Το θάρρος πάντα βοηθά
μα και η ελπίδα η πλάνα,
μόνο που χάθηκαν τα δυό
για το σοφό Τσικλάνα.


Μετάφραση: Έλενα Σταγκουράκη.


Μουσική: ASTOR PIAZZOLA.
Στίχοι: JORGE LUIS BORGES.
Κιθάρα: KAY SLEKING, GERARD SPLINT, ELLIOTT MUUSSES.
Φωνή: MARIA JOSÉ ORTIZ.