29.12.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΜΟΥΡΟΛΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ROBERTO MUROLO


'O ZAMPUGNARO 'NNAMMURATO


Nu bellu figliulillo zampugnaro,
che a Napule nun c'era stato ancora,
comme chiagneva, 'nnante a lu pagliaro,
quanno lassaje la 'nnammurata fora...
E a mezanotte, 'ncopp'a nu traino,
pe' Napule partette da Avellino...

Ullero - ullero...
buono e sincero...
Da lu paese, a Napule arrevato,
nce cammenava comm'a nu stunato...

E succedette ca, na bella sera,
jette a sunia la casa 'e na signora:
Tapp?te, luce, pavimente a cera...
ricchezze maje nun viste anfin'a allora!
Ma se 'ncantaje, cchi? assaje de sti rricchezze,
'e ll'uocchie d''a signora e de li ttrezze...

Ullero - ullero...
fuje nu mistero:
Quanno jette pe' vasa ? signora 'e mmane:
"Zitto, - sentette 'e d? - viene dimane!..."

Cielo, e comme fuje doce 'sta nuvena
ca ll'attaccaje cu n'ata passione!...
E se scurdaje 'e ll'ammore 'e Filumena
ch'era fatecatora e bona bona...
Ma ll'urdema jurnata ca turnaje,
chella signora, a casa, 'un ce 'a truvaje...

Ullero - ullero...
sturduto overo,
Avette ciento lire e 'sta 'mmasciata:
"Scurdatavella, chella ? mmaretata..."

Na casarella 'mmiez'a li mmuntagne,
nu fucularo cu nu cippo 'e pigne...
'A neve sciocca e na figliola chiagne:
Chis? stu lietto 'e sposa si se 'ncigna...
P''a strada sulitaria d'Avellino
nun sta passanno manco nu tra?no...

Ullero - ullero...
"Cagna penziero!..."
Sta sotto a nu barcone appuntunato...
Poveru zampugnaro 'nnammurato!...

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΝΑΠΟΛΗΣ












































NAPOLETANI DI OGNI GIORNO

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΡΟΘΙΟ ΚΟΡΤΕΣ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ROCÍO CORTÉS


LA ZARZAMORA


En en café de Levante entre palmas y alegrías,
cantaba la zarzamora;
se lo pusieron de mote porque dicen que tenia
los ojos como la mora.
Le hablo primero a un tratante, y olé,
y luego fue de un Marques
que la lleno de brillantes, y olé,
de la cabeza a los pies.
Decía la gente que si era de hielo,
que si de los hombres se estaba burlando,
hasta que una noche, con rabia de celos,
a la zarzamora pillaron llorando.

¿Que tiene la zarzamora
que a todas horas
llora que llora por los rincones,
ella que siempre reía
y presumía de que partía los corazones?
De un querer hizo la prueba
y un cariño conoció
que la trae y que la lleva
por la calle del dolor.
Los flamencos del colmado
la vigilan a deshora
porque se han empestillado
en saber del querer desgraciado
que embrujo a la zarzamora.

Cuando Sonaban las doce una copla de agonía
lloraba la zarzamora,
mas nadie daba razones ni el intríngulis sabia
de aquella pena traidora.
Pero una noche al levante, y olé,
fue a buscarla una mujer;
cuando la tuvo delante, y olé,
se dijeron no se que.
De aquello que hablaron ninguno ha sabido
mas la zarzamora lo dijo llorando
en una coplilla que pronto ha corrido
y que ya la gente la va publicando.

¿Que tiene la zarzamora
que a todas horas
llora que llora por los rincones,
ella que siempre reía
y presumía de que partía los corazones?
Lleva anillo de casado,
me vinieron a decir,
pero ya lo había besado
y era tarde para mi.
Que publiquen mi pecado
y el pesar que me devora
y que todos me den de lado
al saber del querer desgraciado.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΑΝΝΑ ΓΑΒΡΙΕΛ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ANA GABRIEL


HISTORIA DE UN AMOR


Ya no estás más a mi lado corazón,
y en el alma solo tengo soledad,
y si ya no puedo verte,
porque Dios me hizo quererte,
para hacerme sufrir más.

Siempre fuiste la razón de mi existir,
adorarte para mi fue religión,
en tus labios encontraba,
el amor que me brindabas,
el calor y tu pasión.

Es la historia de un amor,
como no hay otro igual,
que me hizo comprender,
todo el bien, todo el mal.
que le dio luz a mi vida,
apagandola despues.
ay! que noche tan obscura,
sin tu amor no viviré.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΔΙΕΓΟ ΕΛ ΘΙΓΑΛΑ


DIEGO EL CIGALA: HISTORIA DE UN AMOR

ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ!



BEBO VALDÉS Y DIEGO EL CIGALA: LÁGRIMAS NEGRAS

27.12.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΤΑΟΥΑΛΠΑ ΓΙΟΥΠΑΝΚΙ



ATAHUALPA YUPANQUI


EL CARRERO


Carrero dicen por ahi
como quien dice carreta,
carrero dicen por ahi
como quien dice carreta,
cosa que en el mundo
va de arrastro y a onde la llevan,
cosa que en el mundo
va de arrastro y a onde la llevan.


Hombre que a paso de buey
se recorre la existencia,
hombre que a paso de buey
se recorre la existencia,
y al mismo paso tardido
quiere, sufre, vive y piensa,
y al mismo paso tardido
quiere, sufre, vive y piensa.


Y güeno,que se va a hacer
quedense con sus creencias,
y güeno,que se va a hacer
quedense con sus creencias,
de eso no enseñan los libros
la vida tiene otras letras,
de eso no enseñan los libros
la vida tiene otras letras,
hay leña que arde sin humo
cada cual quema su leña.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΕΡΣΕΔΕΣ ΣΟΣΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MERCEDES SOSA


SOLO LE PIDO A DIOS


Solo le pido a Dios
Que el dolor no me sea indiferente
Que la reseca muerte no me encuentre
Vacio y solo sin haber echo lo suficiente

Solo le pido a Dios
Que lo injusto no me sea indiferente
Que no me abofeteen la otra mejia
Despues que una garra me arane esta frente

Solo le pido a Dios
Que la guerra no me sea indiferente
Es un monstro grande y pisa fuerte
Toda la pobre inocencia de la gente
Es un monstro grande y pisa fuerte
Toda la pobre inocencia de la gente

Solo le pido a Dios
Que el engano no me sea indiferente
Si un traidor puede mas que unos quantos
Que esos quantos no lo olviden facilmente

Solo le pido a Dios
Que el futuro no me sea indiferente
Deshauciado esta el que tiene que marchar
A vivir una cultura diferente

Solo le pido a Dios
Que la guerra no me sea indiferente
Es un monstro grande y pisa fuerte
Toda la pobre inocencia de la gente
Es un monstro grande y pisa fuerte
Toda la pobre inocencia de la gente

26.12.09

Ο ΑΓΟΥΣΤΙΝ ΙΡΟΥΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΑΤΑΟΥΑΛΠΑ ΓΙΟΥΠΑΝΚΙ


Ο AGUSTÍN IRUSTA ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ATAHUALPA YUPANQUI


LOS EJES DE MI CARRETA


Porque no engraso los ejes
me llaman abandonao...
Si a mí me gusta que suenen,
¿pa' qué los quiero engrasaos?

Es demasiado aburrido
seguir y seguir la huella,
demasiao largo el camino
sin nada que me entretenga.

No necesito silencio,
yo no tengo en qué pensar.
Tenía, pero hace tiempo,
ahura ya no pienso más.

Los ejes de mi carreta
nunca los voy a engrasar...


***************************


ΤΟΥ ΚΑΡΟΤΣΙΟΥ ΜΟΥ ΤΑ ΑΞΟΝΙΑ


Που δε γρασάρω τ’ αξόνια,
με λένε όλοι ξεχασιάρη…
Σ’ εμένα αρέσει που τρίζουν·
κανείς μη μου τα γρασάρει!

Κι αλήθεια, τί βαρεμάρα –
στα χνάρια μένω τα ίδια
πάντα, στην πλήξη του δρόμου,
που μου τσακίζει τα παΐδια.

Να κάνω τί τη γαλήνη
που μου σκοτώνει τη σκέψη;!
Όσο τρίζουν ωραία τ’ αξόνια
ποιός το μυαλό θα μου κλέψει;!

Του καροτσιού μου τ’ αξόνια
ποτέ δεν θαν τα γρασάρω…


Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΧΟΥΣΤΙΝ ΙΡΟΥΣΤΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο AGUSTÍN IRUSTA


QUE NADIE SEPA MI SUFRIR


No te asombres si te digo lo que fuiste
Un ingrato con mi pobre corazón,
Porque el fuego de tus lindos ojos negros
Alumbraron el camino de otro amor.

Y pensar que te adoraba tiernamente
Que a tu lado como nunca me sentí,
Y por esas cosas raras de la vida,
Sin el beso de tu boca yo me vi.

Amor de mis amores!
Vida mía...
Que me hiciste
Que no puedo
Consolarme
Sin poderte contemplar?
Ya que pagaste mal a mi cariño tan sincero,
Lo que conseguirás
Que no te nombre nunca más...

Amor de mis amores!...
Si dejaste
De quererme,
No hay cuidado
Que la gente
De esto no se enterará...
Qué gano con decir que un gran amor cambió mi suerte?
Se burlarán de mí.

Que nadie sepa mi sufrir...

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΕΛΕΝΙΤΑ ΒΑΡΓΑΣ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο HELENITA VARGAS


QUE NADIE SEPA MI SUFRIR


No te asombres si te digo lo que fuiste
Un ingrato con mi pobre corazón,
Porque el fuego de tus lindos ojos negros
Alumbraron el camino de otro amor.

Y pensar que te adoraba tiernamente
Que a tu lado como nunca me sentí,
Y por esas cosas raras de la vida,
Sin el beso de tu boca yo me vi.

Amor de mis amores!
Vida mía...
Que me hiciste
Que no puedo
Consolarme
Sin poderte contemplar?
Ya que pagaste mal a mi cariño tan sincero,
Lo que conseguirás
Que no te nombre nunca más...

Amor de mis amores!...
Si dejaste
De quererme,
No hay cuidado
Que la gente
De esto no se enterará...
Qué gano con decir que un gran amor cambió mi suerte?
Se burlarán de mí.

Que nadie sepa mi sufrir...

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΝΧΕΛ ΚΑΒΡΑΛ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ÁNGEL CABRAL


QUE NADIE SEPA MI SUFRIR


No te asombres si te digo lo que fuiste
Un ingrato con mi pobre corazón,
Porque el fuego de tus lindos ojos negros
Alumbraron el camino de otro amor.

Y pensar que te adoraba tiernamente
Que a tu lado como nunca me sentí,
Y por esas cosas raras de la vida,
Sin el beso de tu boca yo me vi.

Amor de mis amores!
Vida mía...
Que me hiciste
Que no puedo
Consolarme
Sin poderte contemplar?
Ya que pagaste mal a mi cariño tan sincero,
Lo que conseguirás
Que no te nombre nunca más...

Amor de mis amores!...
Si dejaste
De quererme,
No hay cuidado
Que la gente
De esto no se enterará...
Qué gano con decir que un gran amor cambió mi suerte?
Se burlarán de mí.

Que nadie sepa mi sufrir...

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΓΛΟΡΙΑ ΕΣΤΕΦΑΝ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η GLORIA ESTEFAN


CON LOS AÑOS QUE ME QUEDAN


Se que aun me queda una oportunidad
Se que qun no es tarde para recapacitar
Qe que nuestro amor es verdadero
Y con los anos que me quedan por vivir
Demostrare cuanto te quiero

Con los anos que me quedan
Yo vivire por darte amor
Borrando cada dolor
Con besos llenos de pasion
Como te ame por vez primera

Con los anos que me quedan
Te hare olvidar cualquier error
No quise herite mi amor
Sabes que eres mi adoracion
Y lo seras mi vida entera

No puedo imaginar vivir sin ti
No quiero recordar como te perdi
Quizas fue inmadurez de me parte
No te supe querer
Y te aseguro que los anos que me quedan

Los voy a dedicar a ti
Hacerte tan feliz
Que te enamores mas de mi
Yo te amare hasta que muera

Como comprobar que no soy quien fui
El tiempo te dira si tienes fe en mi
Que como yo te ame
Mas nadie
Te podra amar jamas
Dime que no es el final

Se que aun me queda una oportunidad
Se que aun no es tarde para recapaciitar
Se que nuestro amor es verdadero
Y con los anos que me quedan por vivir
Demostrare, cuanto te quiero
Cuanto te quiero

25.12.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΠΑΜΕΛΑ ΡΟΔΡΙΓΕΣ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η PAMELA RODRIGUEZ: TU SONRISA

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΧΟΡΧΕ ΒΙΔΑΛ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο JORGE VIDAL


QUÉ VIEJO ESTOY


En mi cuartito de sombras cubierto
Donde antes soñaba venturas sin fin,
Añoro las cosas de tiempo que han muerto
Y lloro mis años envuelto en esplín.
En medio del tedio de mis horas mustias
En el viejo espejo contemplo mi faz,
Y al ver en mi cara, señales de angustia
Sollozo las dichas que no vuelven más...

¡Qué viejo estoy...!
Y qué cambios tan extraños
Van produciendo los años
Con su eterno machacar...
¡Qué viejo estoy...!
Hoy me siento triste, inerme...
¡Soy como un cóndor que duerme
soñando que va a volar...!

Por la “Vía Crucis” del mundo bravío
Nostálgico marcho, sin un bienestar,
Lo mismo que un barco, sin rumbo y vacío
Que ya en puerto alguno lo dejan anclar...
¡Adiós magias dulces de mis fantasías!
¡Adiós, tiempos bellos, que no han de volver!
Mi lira está muda... ¡No vibra armonías...!
Porque atan sus cuerdas, un hondo querer...



Letra : Juan Miguel Velich.
Música : Francisco de Rose y Ramón Audón López.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΙΜΜΟ ΑΝΓΚΡΙΖΑΝΟ



MIMMO ANGRISANO: PREGHIERA E MARENARO

24.12.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΝΤΕ ΣΙΜΟΝΕ


ROBERTO DE SIMONE


CANTO SUL TAMBURO. TAMMURRIATA


Uh cielo quant'è àveto stu palazzo
uh cielo quant'è àveto stu palazzo
ué comme so' ariose
ué comme so' ariose
ué comme so' ariose sti ffeneste

ce sta na nenna ca sempe s'affaccia
ce sta na nenna ca sempe s'affaccia
e c' 'e ccoglie li garuofene
e c' 'e ccoglie li garuofene
e c' 'e ccoglie li garuofene 'a copp' 'a testa

ce ne ricette - vuttamìnne uno -
ce ne ricette - vuttamìnne uno -
ué chella me ne menava
ué chella me ne menava
ué chella me ne menava na schiocc'a ssette

na schiocc'a ssette a mme nun me n'avasta
na schiocc'a ssette a mme nun me n'avasta
ué i' voglio a nenna mia
ué i voglio a nenna mia
ué i' voglio a nenna mia cu tutt' 'a testa

Ammore mio t' 'o facci' 'o rispietto
ammore mio t' 'o facci' 'o rispietto
ue' e 'a primma sera ue'
e 'a primma sera ue'
e 'a primma sera ue' nun me ce cocco

i' me ne vaco intorno intorn' 'o letto
i' me ne vaco intorno intorn' 'o letto
ue' primm' 'o faccio addurmi'
ue' primm' 'o faccio addurmi'
ue' primm' 'o faccio addurmi' e po' me ce cocco

Quanta pertose tene chistu crivo
quanta pertose tene chistu crivo
ue' tanta n'hadda fa'
ue' tanta n'hadda fa'
ue' tanta n'hadda fa' sòcrem' 'o còre

m' 'o prommettette 'o figlio piccerillo
m' 'o prommettette 'o figlio piccerillo
ue' mò che s'è fatto 'ruosso
ue' mò che s'è fatto 'ruosso
ue' mò che s'è fatto 'ruosso nun m' 'o vo' dare


Ue' angelo r' 'o cielo e pigliatillo
ue' angelo r' 'o cielo e pigliatillo
ue' nun me ce fa' cala'
ue' nun me ce fa' cala'
ue' nun me ce fa' cala cchiù passiona

la passiona mia è troppa 'ròssa
la passiona mia è troppa 'ròssa
ue' chella me po' dura'
ue' chella me po' dura'
ue' chella me po' dura' vintiquatt'ore

Vulesse sagli' 'ncielo e si putesse
vulesse sagli' 'ncielo e si putesse
ue' cu na scalella re
ue' cu na scalella re
ue' cu na scalella re treciento 'rare

sagliesse 'a cemmulella e se rumpesse
sagliesse 'a cemmulella e se rumpesse
ue' 'mbracci'a nennillu mio
ue' 'mbracci'a nennillu mio
ue' 'mbracci'a nennillu mio mi ce menasse

Verite ch'é succieso a Uttaiano neh
verite ch'é succieso a Uttaiano neh
ue' nu monaco ha vasato
ue' nu monaco ha vasato
ue' nu monaco ha vasato a na figliola

ha fatto a mmente ca la cunfessava
e ha fatto a mmente ca la cunfessava
ue' e 'a pietto ce ha tirato
ue' e 'a pietto ce ha tirato
ue' e 'a pietto ce ha tirat' 'o spingulone

Luvi' Luvi' Luvi' core re mamma
Luvi' Luvi' Luvi' core re mamma
ue' nun te lava' cchiù 'a faccia
ue' nun te lava' cchiù 'a faccia
ue' nun te lava' cchiù 'a faccia c' 'o ssapone

tu me n'ha strutto ddoi' funtane r'acqua
tu me n'ha strutto ddoi' funtane r'acqua
ue' tu sì' cchiù nniro tu
ue' tu sì' cchiù nniro tu
ue' tu si' cchiù nniro tu ca nu ggravone

22.12.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΑΔΡΙΑΝΑ ΒΑΡΕΛΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ADRIANA VARELA


CORRIENTES Y ESMERALDA

Amainaron guapos junto a tus ochavas
cuando un cajetilla los calzó de cross
y te dieron lustre las patotas bravas
allá por el año... novecientos dos...

Esquina porteña, tu rante canguela
se hace una melange de caña, gin fitz,
pase inglés y monte, bacará y quiniela,
curdelas de grappa y locas de pris.

El Odeón se manda la Real Academia
rebotando en tangos el viejo Pigall,
y se juega el resto la doliente anemia
que espera el tranvía para su arrabal.

De Esmeralda al norte, del lao de Retiro,
franchutas papusas caen en la oración
a ligarse un viaje, si se pone a tiro,
gambeteando el lente que tira el botón.

En tu esquina un día, Milonguita, aquella
papirusa criolla que Linnig mentó,
llevando un atado de ropa plebeya
al hombre tragedia tal vez encontró...

Te glosa en poemas Carlos de la Púa
y el pobre Contursi fue tu amigo fiel...
En tu esquina rea, cualquier cacatúa
sueña con la pinta de Carlos Gardel.

Esquina porteña, este milonguero
te ofrece su afecto más hondo y cordial.
Cuando con la vida esté cero a cero
te prometo el verso más rante y canero
para hacer el tango que te haga inmortal.



Μουσική: Francisco Pracánico.
Στίχοι: Celedonio Flores.
Τραγούδι του 1933.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΓΚΑΜΠΥ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η GABY


CORRIENTES Y ESMERALDA


Amainaron guapos junto a tus ochavas
cuando un cajetilla los calzó de cross
y te dieron lustre las patotas bravas
allá por el año... novecientos dos...

Esquina porteña, tu rante canguela
se hace una melange de caña, gin fitz,
pase inglés y monte, bacará y quiniela,
curdelas de grappa y locas de pris.

El Odeón se manda la Real Academia
rebotando en tangos el viejo Pigall,
y se juega el resto la doliente anemia
que espera el tranvía para su arrabal.

De Esmeralda al norte, del lao de Retiro,
franchutas papusas caen en la oración
a ligarse un viaje, si se pone a tiro,
gambeteando el lente que tira el botón.

En tu esquina un día, Milonguita, aquella
papirusa criolla que Linnig mentó,
llevando un atado de ropa plebeya
al hombre tragedia tal vez encontró...

Te glosa en poemas Carlos de la Púa
y el pobre Contursi fue tu amigo fiel...
En tu esquina rea, cualquier cacatúa
sueña con la pinta de Carlos Gardel.

Esquina porteña, este milonguero
te ofrece su afecto más hondo y cordial.
Cuando con la vida esté cero a cero
te prometo el verso más rante y canero
para hacer el tango que te haga inmortal.



Μουσική: Francisco Pracánico.
Στίχοι: Celedonio Flores.
Τραγούδι του 1933.

ΤΟ "ΤΑΝΓΚΟ" ΤΟΥ ΜΠΟΡΧΕΣ


Poema en audio: El tango de Jorge Luis Borges por Jorge Luis Borges
ΦΩΝΗ: JORGE LUÍS BORGES


ΦΩΝΗ: H. EDUARDO ROMAN


ΦΩΝΗ: ASTOR PIAZZOLLA



JORGE LUÍS BORGES


EL TANGO


¿Dónde estarán?, pregunta la elegía
de quienes ya no son, como si hubiera
una región en que el Ayer pudiera
ser el Hoy, el Aún y el Todavía.

¿Dónde estará (repito) el malevaje
que fundó, en polvorientos callejones
de tierra o en perdidas poblaciones,
la secta del cuchillo y del coraje?

¿Dónde estarán aquellos que pasaron,
dejando a la epopeya un episodio,
una fábula al tiempo, y que sin odio,
lucro o pasión de amor se acuchillaron?

Los busco en su leyenda, en la postrera
brasa que, a modo de una vaga rosa,
guarda algo de esa chusma valerosa
de los Corrales y de Balvanera.

¿Qué oscuros callejones o qué yermo
del otro mundo habitará la dura
sombra de aquel que era una sombra oscura,
Muraña, ese cuchillo de Palermo?

¿Y ese Iberra fatal (de quien los santos
se apiaden) que en un puente de la vía,
mató a su hermano el Ñato, que debía
más muertes que él, y así igualó los tantos?

Una mitología de puñales
lentamente se anula en el olvido;
una canción de gesta se ha perdido
en sórdidas noticias policiales.

Hay otra brasa, otra candente rosa
de la ceniza que los guarda enteros;
ahí están los soberbios cuchilleros
y el peso de la daga silenciosa.

Aunque la daga hostil o esa otra daga,
el tiempo, los perdieron en el fango,
hoy, más allá del tiempo y de la aciaga
muerte, esos muertos viven en el tango.

En la música están, en el cordaje
de la terca guitarra trabajosa,
que trama en la milonga venturosa
la fiesta y la inocencia del coraje.

Gira en el hueco la amarilla rueda
de caballos y leones, y oigo el eco
de esos tangos de Arolas y de Greco
que yo he visto bailar en la vereda,

en un instante que hoy emerge aislado,
sin antes ni después, contra el olvido,
y que tiene el sabor de lo perdido,
de lo perdido y lo recuperado.

En los acordes hay antiguas cosas:
el otro patio y la entrevista parra.
(Detrás de las paredes recelosas
el Sur guarda un puñal y una guitarra.)

Esa ráfaga, el tango, esa diablura,
los atareados años desafía;
hecho de polvo y tiempo, el hombre dura
menos que la liviana melodía,

que sólo es tiempo. El tango crea un turbio
pasado irreal que de algún modo es cierto,
un recuerdo imposible de haber muerto
peleando, en una esquina del suburbio.

21.12.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΠΙΝΟ ΜΑΟΥΡΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο PINO MAURO


QUI FU NAPOLI

Va cu te stu core amato
pe' 'sta via ca porta a mare...
Llá sta Napule allummato...
Mo ca scinne chesti ggrare
vide 'o mare accumparé...

Spanne ll'aria nu sapore
d'erba 'e scoglie e de magná'...
Na cantina 'e piscatore
tene 'o lume pronto giá...

Fuoco e zuccaro 'o mellone:
ce stennimmo 'nterr'â rena...
Neve 'e 'sprinia 'int''o giarrone,
'ncielo 'e stelle e 'a luna chiena...

E io canto: Qui fu Napoli!...
Nisciuno è meglio 'e me...
Dimane penzo ê diebbete
stasera só' nu rre!

Sentarraje 'ncopp'a la rena
voce a stesa 'e marenare:
"Tira, ohé...ch''a rezza vène..."
"forza ohé...ch'aónna 'o mare..."
"Tira...arranca...venga a me!"

Cu chitarre e lume a giorno
na varchetta passa e va...
rossa e verde è ll'acqua, attuorno...
tu nun mange, pe' guardá...

E i' te vaso 'sta vucchella
cu cchiù sfizio e passione...
'sta vucchella sciuliarella
'nfosa 'e vino e de mellone...

E io canto: Qui fu Napoli!...
Nisciuno è meglio 'e me...
Dimane penzo ê diebbete
stasera só' nu rre!

Vintun'ore...ccá vicino,
nu rilorgio, ll'ora sona...
Forse è 'ammore, forse è 'o vino...
'sta faccella s'abbandona:
tu t'adduorme 'mbracci'a me...

Pe' cuperta tiene 'e stelle,
pe' cuscino chistu core...
Nonna - nonna a st'uocchie belle
só' sti vvoce 'e piscatore...

Dint''o suonno, smaniosa,
mo mme vuó'...mo mme ne cacce...
Po' te scite e, vrucculosa,
t'annascunne 'int'a sti bbracce...

E io canto: Qui fu Napoli!...
Nisciuno è meglio 'e me...
Dimane penzo ê diebbete
stasera só' nu rre!



Στίχοι: E. Murolo.
Μουσική: E. Tagliaferri.

20.12.09

ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Η ΜΑΡΙΑ ΔΟΛΟΡΕΣ ΠΡΑΔΕΡΑ ΚΑΙ Ο ΧΟΑΚΙΝ ΣΑΒΙΝΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Η MARIA DOLORES PRADERA ΚΑΙ Ο JOAQUIN SABINA


JUGAR POR JUGAR


Sugiero que el más triste de los presos
tenga derecho a sábanas de seda;
bendita sea la boca que da besos
y no traga monedas.

Propongo corromper al puritano,
espiar en la ducha a las vecinas,
ir a quitarle al dios de los cristianos
su corona de espinas.

Nada de margaritas a los cuerdos,
hay que correr más que la policía
para bailar el vals de los recuerdos
llorando de alegría.

La vida no es un block cuadriculado
sino una golondrina en movimiento
que no vuelve a los nidos del pasado
porque no quiere el viento.

Se aconseja dormir a pierna suelta
lejos de tentaciones de diseño,
que no pase de largo por tu puerta
el hombre de tus sueños.

La rana esconde un príncipe encantado,
tu boca un agridulce de membrillo
¡qué ganas de un cursillo acelerado
de besos de tornillo!

Y jugar por jugar
sin tener que morir o matar,
y vivir al revés
que bailar es soñar con los pies.

Conviene entrar penúltimo en la meta
de la vuelta a la infancia en patinete
y fusilar al rey de los poetas
con balas de juguete.

Por qué no doctorarse en cremalleras
como hace la hormiguita por tu espalda
e hilvanar con jirones de banderas
braguitas rojigualdas.

Hacen falta cosquillas para serios,
pensar despacio para andar deprisa,
dar serenatas en los cementerio
muriéndose de risa.

19.12.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΕΡΣΕΔΕΣ ΣΙΜΟΝΕ




ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MERCEDES SIMONE


CANTANDO


Ya no tengo la dulzura de sus besos,
vago sola por el mundo sin amor.
Otra boca mas feliz sera la duenia
de sus besos que eran toda mi pasion.

Hay momentos que no se lo que me pasa...
Tengo ganas de reir y llorar.
Tengo celos, tengo miedo que no vuelva.
Y lo quiero, no lo puedo remediar.

Cantando yo le di
mi corazon, mi amor,
y desde que se fue
yo canto mi dolor.
Cantando lo encontre,
cantando lo perdi...
Porque no se llorar
cantando he de morir.

Virgencita milagrosa, perdoname
si cantando esta canción que vive en mi,
yo te pido que me traigas lo que es mio,
que tan pronto y sin motivos lo perdi.

Si es pecado querer tanto en esta vida
yo te pido, de rodilla, tu perdon...
Yo lo quiero tanto y tanto que me muero
si me faltan las caricias de su amor.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΛΙΝΑ ΣΑΣΤΡΙ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η LINA SASTRI


TORNA MAGGIO


Rose! Che belli rrose!...Torna maggio!
Sentite 'addore 'e chisti sciure belle!
Sentite, comme cantano ll'aucielle...
e vuje durmite ancora!?...
'I' che curaggio!

Aprite 'sta fenesta, oje bella fata,
ché ll'aria mo s'è fatta 'mbarzamata:
Ma vuje durmite ancora, 'i' che curaggio!
Rose! Che belli rrose!...
Torna maggio!

Rose che belli rrose!... 'A n'anno sano,
stóngo strujenno 'e pprete 'e chesta via!
Ma vuje nun v'affacciate...uh, mamma mia!
I' nun mme fido 'e stá da vuje luntano...

E si ve stó' luntano quacche ghiuorno,
pare ca vuje mme state sempe attuorno...
ca mme parlate e mm'astrignite 'a mano...
Rose! Che belli rrose!
E' n'anno sano...

18.12.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΦΑΜΠΡΙΤΣΙΟ ΝΤΕ ΑΝΤΡΕ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο FABRIZIO DE ANDRÈ


LE PASSANTI


Io dedico questa canzone
ad ogni donna pensata come amore
in un attimo di libertà
a quella conosciuta appena
non c'era tempo e valeva la pena
di perderci un secolo in più.

A quella quasi da immaginare
tanto di fretta l'hai vista passare
dal balcone a un segreto più in là
e ti piace ricordarne il sorriso
che non ti ha fatto e che tu le hai deciso
in un vuoto di felicità.

Alla compagna di viaggio
i suoi occhi il più bel paesaggio
fan sembrare più corto il cammino
e magari sei l'unico a capirla
e la fai scendere senza seguirla
senza averle sfiorato la mano.

A quelle che sono già prese
e che vivendo delle ore deluse
con un uomo ormai troppo cambiato
ti hanno lasciato, inutile pazzia,
vedere il fondo della malinconia
di un avvenire disperato.

Immagini care per qualche istante
sarete presto una folla distante
scavalcate da un ricordo più vicino
per poco che la felicità ritorni
è molto raro che ci si ricordi
degli episodi del cammino.

Ma se la vita smette di aiutarti
è più difficile dimenticarti
di quelle felicità intraviste
dei baci che non si è osato dare
delle occasioni lasciate ad aspettare
degli occhi mai più rivisti.

Allora nei momenti di solitudine
quando il rimpianto diventa abitudine,
una maniera di viversi insieme,
si piangono le labbra assenti
di tutte le belle passanti
che non siamo riusciti a trattenere.

13.12.09

ΜΕΡΚΑΝΤΑΝΤΕ!

SAVERIO MERCADANTE


CONCERTO PER FLAUTO in e min, op. 57.



1st mvt Allegro Maestoso


2nd mvt Largo


3rd mvt Rondo Allegretto


Flute: Jean-Pierre Rampal
Bamburg Symphony Orchestra

12.12.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΕΝΡΙΚΟ ΚΑΡΟΥΖΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ENRICO CARUSO


UNA FURTIVA LACRIMA


Una furtiva lagrima
Negli occhi suoi spunto:
Quelle festosee giovani
Invidiar sembro.
Che piu cercando io vo?
M'ama, lo vedo.
Un solo instante i palpiti
Del suo bel cor sentir!
I miei sospir, confondere
Per poco a' suoi sospir!
Cielo, si puo morir!
Di piu non chiedo.


Από την όπερα του Gaetano Donizetti «L’elisir d’amore».

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΡΟΣΙΤΑ ΚΙΡΟΓΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ROSITA QUIROGA: DE MI BARRIO
Τάνγκο του 1952.

ΤΖΙΝΓΚΑΡΕΛΛΙ: ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΑΕΣΤΡΟΣ ΤΗΣ ΝΑΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΝΤΖΑΡΟΥ



NICCOLÒ ANTONIO ZINGARELLI (1752-1837)


INES DE CASTRO
(Το Quartetto από το τέλος της πρώτης πράξης: Anima mia, deh cedi)


Ines de Castro: Marilyn Hill Smith
Alfonso: Ian Caley
Pietro: Della Jones
Fernando: Russell Smythe
Orchestra: Philharmonia Orchestra
Conductor: David Parry

Έργο του 1798, πρωτοπαρουσιάστηκε στο Μιλάνο το 1803.

9.12.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΣΙΛΒΑ ΠΙΣΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η SILVA PISA


NACÍ EN ALAMO


No tengo lugar
No tengo paisaje
Yo me no tengo patria

Con mi dedo, hago el fuego
y con mi corazón te canto
la cuerda de mi corazón llora

Nací en Álamo
Nací en Álamo

No tengo lugar
No tengo paisaje
Yo me no tengo patria

No tengo lugar
No tengo paisaje
Yo me no tengo patria

Con mi dedo, hago el fuego
y con mi corazón te canto
la cuerda de mi corazón llora

Nací en Álamo
Nací en Álamo

No tengo lugar
No tengo paisaje
Yo me no tengo patria

Nací en Álamo
Nací en Álamo

No tengo lugar
No tengo paisaje
Yo me no tengo patria

No tengo lugar
No tengo paisaje
Yo me no tengo patria

Nací en Álamo
Nací en Álamo

No tengo lugar
No tengo paisaje
Yo me no tengo patria

ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Ο ΡΕΝΤΣΟ ΑΡΜΠΟΡΕ ΚΑΙ Η ΟΡΚΕΣΤΡΑ ΙΤΑΛΙΑΝΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Ο RENZO ARBORE KAI H ORCHESTRA ITALIANA


LUNA ROSSA


Vaco distrattamente abbandunato,
l'uocchie sotto 'o cappiello annascunnute,
mane int'a sacca e bavero aizato,
vaco fiscann'a 'e stelle ca so' asciute.
E 'a luna rossa me parla 'e te...
Io le domando si aspiette a me
e me risponne: "si 'o vvuò sapè...
cca nun ce sta nisciuna!"
E io chiammo 'o nomme pe te vedè,
ma tutt'a gente ca parla 'e te
risponne: "è tarde, che vvuò sapè!?
Cca nun ce sta nisciuna!"
Luna rossa... chi me sarrà sincera?
Luna rossa... se n'è gghiuta ll'ata sera senza me vedè!
E io dico ancora ca aspetta a me
fore 'o balcone stanotte 'e tre
e prega 'e sante pe me vedè
...ma nun ce sta nisciuna!
E io chiammo 'o nomme pe te vedè
ma tutta 'a gente ca parla 'e te
risponne: "è tarde, che vvuò sapè!?
Cca nun ce sta nisciuna!"
E 'a luna rossa me parla 'e te...
io le domando si aspiette a me
e me risponne: "si 'o vvuò sapè...
cca nun ce sta nisciuna!"
Cca nun ce sta nisciuna!
Cca nun ce sta nisciuna!



Στίχοι: Vincenzo de Crescenzo.
Μουσική: Antonio Vian.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΜΟΥΡΟΛΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ROBERTO MUROLO


A MARECHIARE


Quanno sponta la luna a Marechiare
pure li pisce nce fann' a l'ammore,
se revotano l'onne de lu mare,
pe la priezza cagneno culore
quanno sponta la luna a Marechiare.

A Marechiare nce sta na fenesta,
pe' la passione mia nce tuzzulea,
nu carofano adora int'a na testa,
passa l'acqua pe sotto e murmuléa,
A Marechiare nce sta na fenesta
Ah! Ah!
A Marechiare, a Marechiare,
nce sta na fenesta.

Chi dice ca li stelle so lucente
nun sape l'uocchie ca tu tiene nfronte.
Sti doje stelle li saccio io sulamente.
dint'a lu core ne tengo li ponte.
Chi dice ca li stelle so lucente?

Scetate, Carulì, ca l'aria è doce.
quanno maie tanto tiempo aggio aspettato?
P'accompagnà li suone cu la voce
stasera na chitarra aggio portato.
Scetate, Carulì, ca l'aria è doce.
Ah! Ah!
O scetate, o scetate,
scetate, Carulì, ca l'area è doce.



Στίχοι: Salvatore Di Giacomo.
Μουσική: Francesco Paolo Tosti.

7.12.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΤΣΕΛΕΣΤΙΝΑ ΜΠΟΝΙΝΣΕΝΙΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η CELESTINA BONINSEGNA


CASTA DIVA


Casta diva che inargenti
Queste sacre antiche piante
A noi volgi il bel sembiante
Senza nube e senza vel
[ Find more Lyrics on http://mp3lyrics.org/AKYm ]
Casta diva...
Tempra o diva
Tempra tu de' cori ardenti
Tempra ancoralo zelo audace
Casta diva...
E senza vel



Από την όπερα «Norma» του Vincenzo Bellini.