30.4.10

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΜΠΑΤΕ ΡΙΝΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ABBATE RINO: FERMATA OBBLIGATORIA

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΑΡΛΟΣ ΔΑΝΤΕ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CARLOS DANTE


REMEMBRANZA


Cómo son largas las semanas
cuando no estás cerca de mí
no sé qué fuerzas sobrehumanas
me dan valor lejos de ti.
Muerta la luz de mi esperanza
soy como un náufrago en el mar,
sé que me pierdo en lontananza
mas no me puedo resignar.
¡Ah
¡qué triste es recordar
después de tanto amar,
esa dicha que pasó...
Flor de una ilusión
nuestra pasión se marchitó.
¡Ah
¡olvida mi desdén,
retorna dulce bien,
a nuestro amor,
y volverá a florecer
nuestro querer
como aquella flor.

En nuestro cuarto tibio y rosa
todo quedó como otra vez
y en cada adorno, en cada cosa
te sigo viendo como ayer.
Tu foto sobre la mesita
que es credencial de mi dolor,
y aquella hortensia ya marchita
que fue el cantar de nuestro amor.




Μουσική: Mario Melfi.
Στίχοι: Mario Battistella.
Τραγούδι του 1934.

29.4.10

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΚΑΡΜΕΝ ΒΙΒΙΑΝΙ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η CARMEN VIVIANI: 'A LATTARA

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΛΦΡΕΔΟ ΔΕ ΑΝΧΕΛΙΣ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ALFREDO DE ANGELIS


TUS BESOS FUERON MIOS


Hoy pasas a mi lado con fría indiferencia;
tus ojos ni siquiera detienes sobre mí...
Y sin embargo vives unida a mi existencia
y tuyas son las horas mejores que viví.
Fui dueño de tu encanto; tus besos fueron míos,
soñé y calmé mis penas junto a tu corazón.
Tus manos, en mis locos y ardientes desvaríos
pasaron por mi frente como una bendición.

Y yo he perdido por torpe inconstancia
la dulce dicha que tu me trajiste
y no respiro más la fragancia
de tus palabras...¡Y estoy tan triste!
Nada en el mundo mi duelo consuela,
estoy a solas con mi ingratitud.
Se fue contigo, de mi novela,
la última risa de la juventud.

Después se irán borrando, perdida en los reflejos
confusos que el olvido pondrá a mi alrededor,
tu imagen se hará pálida, tu amor estará lejos
y yo erraré por todas las playas del dolor.
Pero hoy que tu recuerdo con encendidos bríos
ocupa enteramente mi pobre corazón,
murmuro amargamente: "¡Tus besos fueron míos...
tus besos de consuelo, tus besos de pasión!".



Μουσική: Anselmo Aieta.
Στίχοι: Francisco García Jiménez.

28.4.10

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΑΝΤΖΕΛΑ ΛΟΥΤΣΕ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ANGELA LUCE: IPOCRISIA

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΧΟΥΛΙΟ ΜΑΡΤΕΛ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Ο JULIO MARTEL


DE IGUAL A IGUAL


De tanto y tanto quererla
me ha entrado miedo,
miedo de perderla.
No puedo darme reposo,
estoy enamorado
y estoy celoso.
Mezcla de dulzura y de tormento
es este amor que en mi alma siento.
De tanto y tanto quererla
me ha entrado miedo
de no verla más.

A Dios le pido
que perdone mi egoísmo
pero quisiera
que sienta ella lo mismo,
que cuando esté lejos de mí
sienta un vacío
y necesite estar cerquita mío.
Que también sienta
en sus ansias de quererme
el mismo miedo,
el miedo de perderme;
que tenga celos
de mi amor...
Que no será para su mal,
así estaremos
de igual a igual.



Στίχοι και μουσική: Rodolfo Sciammarella.

27.4.10

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΝΙΝΟ ΝΤ' ΑΝΤΖΕΛΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο NINO D'ANGELO


LA STORIA È NISCIUNO


Io song figlio a' 'o mare,
nato int' 'a terra 'e nisciuno
addò se campa 'e famma e sete
tengo ddoie mane e sette dete
tre l'aggio perze pe' sparà
Ero guaglione a diciott'anne
tutto pe' colpa 'ell'ignoranza
mettetto incinta Maddalena
una puttana del quartiere
e m' 'a facetteno spusà
tenive 'o mare, pe ghì a parlà ogni sera
tenive 'o mare, e 'o mare te steva a sentì
tenive 'o mare, 'o mare p'alluccà cchiù forte
tenive 'o mare, 'o mare pe' fuì d' 'a morte
Disoccupato per mestiere
ma me piaceva 'e fa carriera
currenno appriesso a 'na buscia
me so truvato nmiez'a via
cu 'e senza legge e l'omertà
E aggiu visto 'a galera
la' dint' 'a notte è cchiù nera
è stata 'na combinazione
detto duie schiaffe a nu buffone
e fuie mpruvvisamente 'o rre
Tenive 'o mare pe' ghì a parlà ogni sera...
Mo' cu' sei figli e tre mugliere
vaco fuienno iuorno e sera
cantato 'a chi nun canta maie
lassate sulo a guardà 'e guaie
a nun penzà pe' nun capì
e mo' me trovo vecchio e stanco
dint'a sta vita vacanta
sulo a campà chino 'e penziere
ca nun me ponno purtà areto
e 'o mare ca nun è cchiu 'o mio
tenive 'o mare pe' ghì a parlà ogni sera...
Va, nun guardà a me
nun fa comm' 'a me
sient' 'a coscienza
'e chi ha perduto 'a sempe
e s'è bruciato 'a vita
pe' sunnà 'e fa 'o rre

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΛΙΒΕΡΤΑΔ ΛΑΜΑΡΚ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η LIBERTAD LAMARQUE


Y TODAVÍA TE QUIERO


Cada vez que te tengo en mis brazos,
que miro tus ojos, que escucho tu voz,
y que pienso en mi vida en pedazos
el pago de todo lo que hago por vos,
me pregunto: ¿ por qué no termino
con tanta amargura, con tanto dolor?...
Si a tu lado no tengo destino...
¿Por qué no me arranco del pecho este amor?

¿Por qué...
si mentís una vez,
si mentís otra vez
y volvés a mentir?...

¿Por qué...
yo te vuelvo a abrazar,
yo te vuelvo a besar
aunque me hagas sufrir?

Yo sé
que es tu amor una herida,
que es la cruz de mi vida,
y mi perdición...

¿Por qué
me atormento por vos
y mi angustia por vos
es peor cada vez?...

¿Y por qué,
con el alma en pedazos,
me abrazo a tus brazos,
si no me querés?

Yo no puedo vivir como vivo...
Lo sé, lo comprendo con toda razón,
si a tu lado tan sólo recibo
la amarga caricia de tu compasión...

Sin embargo... ¿Por qué yo no grito
que es toda mentira, mentira tu amor
y por qué de tu amor necesito,
si en él sólo encuentro martirio y dolor?


Μουσική: Luciano Leocata.
Στίχοι: Abel Aznar.

26.4.10

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΡΑΦΦΑΕΛΛΑ ΝΤΕ ΣΙΜΟΝΕ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η RAFFAELLA DE SIMONE: NISCIUNO

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΤΙΤΑ ΜΕΡΕΓΙΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η TITA MERELLO: SOLEDAD LA DE BARRACAS

25.4.10

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΣΙΜΟ ΡΑΝΙΕΡΙ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο MASSIMO RANIERI


REGINELLA


Te si' fatta na vesta scullata,
nu cappiello cu 'e nastre e cu 'e rrose...
stive 'mmiez'a tre o quatto sciantose
e parlave francese...è accussí?

Fuje ll'autriere ca t'aggio 'ncuntrata
fuje ll'autriere a Tuleto, 'gnorsí...

T'aggio vuluto bene a te!
Tu mm'hê vuluto bene a me!
Mo nun ce amammo cchiù,
ma ê vvote tu,
distrattamente,
pienze a me!...

Reginè', quanno stive cu mico,
nun magnave ca pane e cerase...
Nuje campávamo 'e vase, e che vase!
Tu cantave e chiagnive pe' me!

E 'o cardillo cantava cu tico:
"Reginella 'o vò' bene a stu rre!"

T'aggio vuluto bene a te!
Tu mm'hê vuluto bene a me!
Mo nun ce amammo cchiù,
ma ê vvote tu,
distrattamente,
pienze a me!...

Oje cardillo, a chi aspiette stasera?
nun 'o vvide? aggio aperta 'a cajóla!
Reginella è vulata? e tu vola!
vola e canta...nun chiagnere ccá:

T'hê 'a truvá na padrona sincera
ch'è cchiù degna 'e sentirte 'e cantá...

T'aggio vuluto bene a te!
Tu mm'hê vuluto bene a me!
Mo nun ce amammo cchiù,
ma ê vvote tu,
distrattamente,
pienze a me!...


Στίχοι: Libero Bovio.
Μουσική: Gaetano Lama.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΤΙΤΑ ΜΕΡΕΓΙΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η TITA MERELLO: DONDE HAY UN MANGO?

24.4.10

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΣΕΡΤΖΙΟ ΜΠΡΟΥΝΙ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο SERGIO BRUNI


CARMELA


Stu vico niro nun fernesce maje
e pure 'o sole passa e se ne fuje,
ma tu stai llà,tu rosa, preta 'e stella,
Carmela, Carmè!

Tu chiagne sulo si nisciuno vede
e strille sulo si nisciuno sente,
ma nun' è acqua 'o sanghe dint'e vvene.
Carmela, Carmè!

Si ll' ammore è 'o cuntrario d'a morte,
e tu 'o ssaje,
si dimane è surtanto speranza,
e tu 'o ssaje,
nun me può fà aspettà fin'a dimane,
astrigneme dint'e braccia
pe' stasera.
Carmela, Carmè!

Ma tu stai llà,tu rosa, preta e stella.
Carmela, Carmè!

Ma nun' è acqua 'o sanghe dint'e vvene.
Carmela, Carmè!

Si ll' ammore è 'o cuntrario d'a morte,
e tu 'o ssaje,
si dimane è surtanto speranza,
e tu 'o ssaje,
nun me può fà aspettà fin'a dimane,
astrigneme dint'e braccia
pe' stasera.
Carmela, Carmè!

Carmela, Carmè

Ο ΜΟΥΡΟΛΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΑ "ΝΑΠΟΛΙΤΑΝΙΚΑ ΔΑΚΡΥΑ"


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Ο ROBERTO MUROLO


LACREME NAPULITANE


Mia cara madre
sta pe' trasi' natale
e a sta' luntano chiu'
me sape amaro
comme vurria appiccia'
duje tre biancal
comme vurria senti' nu zampugnaro
'e ninne mie facitele 'o presepio
e a tavola mettite 'o piatto mio
facite quanno e' a sera da' vigilia
comme si' mmiezo a vuje
stesse pur' io
e 'nce ne costa lacreme st' america
a nuje napulitane
pe' nuie ca 'nce chiagnimmo
o cielo e napule
comme e' amaro stu' pane
mia cara madre che sso'
che sso' 'e denare ?
pe' chi se chiagne a patria
nun so' niente
mo tengo quacche dollaro e me pare
ca nun so' stato maie tanto pezzente
me sonno tutt 'e notte a casa mia
e d''e criature meie ne sento 'a voce
ma a vuie ve sonno comm 'a na' maria
cu 'e spade 'mpietto
'nnanz 'o figlio 'ncroce
e 'nce ne costa lacreme st' america
a nuje napulitane
pe' nuje ca 'nce chiagnimmo
'o cielo e napule
comm' e' amaro stu' pane
m'avite scritto
che assuntulella chiamma
chi l'ha lassata
sta' luntana ancora
che v'aggia di'
si 'e figlie vonno 'a mamma
facitela turna' a chella signora
io no nun torno me ne resto fore
e resto a fatica' pe tutte quante
jo c'aggio perzo a casa patria e onore
io so' carne 'e maciello so' emigrante
e 'nce ne costa lacreme st' america
a nuje napulitane
pe' nuje ca 'nce chiagnimmo
'o cielo e napule
comme e' amaro stu pane

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΑΡΧΑ ΜΙΤΣΕΛ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MARGA MITCHELL


BANDONEON ARRABALERO


Bandoneon arrabalero, viejo fuelle desinflado,
Te encontre como a un pebete que la madre abandono
En la puerta de un convento sin reboque en las paredes,
A la luz de un farolito que de noche te alumbro.

Bandoneon, porque ves que estoy triste y cantar ya no puedo,
Vos sabes que yo llevo en el alma marcao un dolor.

Te lleve a mi pieza, te acune en mi pecho frio,
Yo tambin abandonado me encontraba en el bulin;
Has querido consolarme con tu voz enronquecida
Y tus notas doloridas aumento mi berretin.

23.4.10

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΟΥΡΕΛΙΟ ΦΙΕΡΡΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο AURELIO FIERRO: GIUVANNE SIMPATIA

ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Ο ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΜΟΥΡΟΛΟ ΚΑΙ Η ΜΙΑ ΜΑΡΤΙΝΙ


ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Ο ROBERTO MUROLO ΚΑΙ Η MIA MARTINI: CU'MME

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΟΒΕΡΤΟ ΠΟΛΑΚΟ ΓΚΟΓΕΝΕΤΣΕ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ROBERTO POLACO GOYENECHE


MALENA


Malena canta el tango como ninguna
y cada verso pone su corazón.
A yuyo de suburbio su voz perfuma.
Malena tiene pena de bandoneón.
Tal vez allá, en la infancia, su voz de alondra
tomó ese tono oscuro de callejón;
o acaso aquel romance que sólo nombra
cuando se pone triste con el alcohol...
Malena canta el tango con voz de sombra;
Malena tiene pena de bandoneón.

Tu canción
tiene frío del último encuentro.
Tu canción
se hace amarga en la sal del recuerdo
Yo no sé
si tu voz es la flor de una pena,
solo sé
que al rumor de tus tangos, Malena,
te siento más buena,
más buena que yo.

Tus ojos son oscuros como el olvido;
tus labios, apretados como el rencor;
tus manos, dos palomas que tienen frío;
tus venas tienen sangre de bandoneón...
Tus tangos son criaturas abandonadas
que cruzan sobre el barro del callejón
cuando todas las puertas están cerradas
y ladran los fantasmas de la canción.
Malena canta el tango con voz quebrada;
Malena tiene pena de bandoneón.


Στίχοι: Homero Manzi.
Μουσική: Lucio Demare.
Τραγούδι του 1941.

22.4.10

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΙΟ ΜΕΡΟΛΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο MARIO MEROLA: 'O MASTO

ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Η ΜΑΡΙΦΕ ΛΑ ΤΡΙΑΝΑ ΚΑΙ Η ΕΣΤΡΕΓΙΤΑ ΚΑΣΤΡΟ





Η MARIFÉ LA TRIANA ΚΑΙ Η ESTRELLITA CASTRO ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ


LIMÓN LIMONERO

A los pies de un limonero florecio
una noche que en mi vida olvidaré
aun mocito pinturero y presumido
temblorosa mis quereres le entregué.

Yo creí en su juramento, yo crei en su falsedad
y ahoga la tormenta de mirarme abandoná.

Y a la sombra de aquel limonero
que un día dichosa me vió sonreir,
desojando una a una mis penas
igual que una rosa le canto yo asi:

Limonero,
¡Ay limón, limonero!
A tu vera me dijo un mocito,
falso y embustero
'Como a nadie en el mundo he querío,
Serrana te quiero',

¡Ten piedad de mi, Calma mi dolor!
¡Ay limón, limonero!,
Limonero mío de mi corazón.

Por caminos sembraitos de esas sales
con la cruz de mi dolor me heche a rodar,
y ahogaita por la hiel de mis pesares
no consigo yo olvidar su charramá.

Pero al cabo de los años
lo ha castigaito Dios
que otra hembra lo traicionara
como a mi me traicionó.

Y a la sombra de aquel limonero
que fue florecío y el viento secó,
hoy le he visto llorando a mi vera
por un desengaño, lo mismo que yo.

Limonero,
¡Ay limón, limonero!
A tu vera me dijo un mocito,
falso y embustero
'Como a nadie en el mundo he querío,
Serrana te quiero',

¡Ten piedad de mi, Calma mi dolor!
¡Ay limón, limonero!,
Limonero mío de mi corazón.

ΝΑΠΟΛΙΤΑΝΙΚΟ ΠΟΤ-ΠΟΥΡΙ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΝΟ ΝΤ' ΑΝΤΖΕΛΟ


ΝΑΠΟΛΙΤΑΝΙΚΟ ΠΟΤ-ΠΟΥΡΙ ΜΕ ΤΟΝ NINO D'ANDELO

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΡΧΕΝΤΙΝΟ ΛΕΔΕΣΜΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ARGENTINO LEDESMA


SILUETA PORTEÑA


Cuando tú pasas caminando por las tardes
repiqueteando yu taquito en la vereda
marcas compases de cadencias melodiosas
de una milonga juguetona y callejera.
Y en tus vaivenes pareciera la bailaras,
así te miren y te miren los que quieran
porque tú llevas en tu cuerpo la arrogancia
y el majestuoso ondular de las porteñas.

Tardecita criolla, de limpido cielo
bordado de nubes, llevas en tu pelo.
Vinchita argentina que es todo tu orgullo.
Y cuanto sol tienen esos ojos tuyos.

Y los piropos que te dicen los muchachos
como florcitas que a tu paso te ofrecieran
Que las recoges y que enriedas en tu pelo
junto a la vincha con que adornas tu cabeza.
Dice tu cuerpo, tu arrogancia y tu cadencia
y tus taquitos provocando en la vereda:
"Soy el espíritu criollo hecho silueta"
y te coronan la más guapa y más porteña.

21.4.10

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΕΝΤΣΟ ΡΙΠΠΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ENZO RIPPA: SI STATA TU

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΧΟΥΑΝΙΤΑ ΡΕΪΝΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η JUANITA REINA: CORAZÓN, DILE A LA BOCA

ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Ο ΡΕΝΑΤΟ ΚΑΡΟΖΟΝΕ ΚΑΙ Ο ΤΖΕΤΖΕ ΝΤΙ ΤΖΑΚΟΜΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Ο RENATO CAROSONE ΚΑΙ Ο GEGÈ DI GIACOMO


SERENATELLA SCIUÈ SCIUÈ


Ha ditto 'o core mio:"Fa' 'o tentativo,
a mezanotte va' sott''o barcone,
chella ll'ha fatto sulo pe' currivo
ma se fa 'ntennerí cu na canzone".

E i' só' turnato ccá,
e i' só' turnato ccá,
cu 'sta chitarra mia
pe' t''a cantá.

Ma 'sta serenatella
ca i' porto a te
è na serenatella
sciué sciué.

Pecché, si nun mme siente,
io resto indifferente,
'a mille vocche ardente
mme voglio fá vasá.

Perciò 'sta canzuncella
ca i' canto a te
è na serenatella
sciué sciué.

Tu nun mm'hê dato pace nu mumento
e mme ll'hê fatta perdere 'a pacienza.
Si mo, cantanno, metto 'o sentimento,
'o ffaccio cchiù pe' scrupolo 'e cuscienza.

'O core ha ditto: "Va'"
'O core ha ditto: "Va'"
E nun mme só'
pututo rifiutá.

Ma 'sta serenatella
ca i' porto a te
è na serenatella
sciué sciué.

Pecché, si nun mme siente,
io resto indifferente,
'a mille vocche ardente
mme voglio fá vasá.

Perciò 'sta canzuncella
ca i' canto a te
è na serenatella
sciué sciué.

Pecché, si nun mme siente,
io resto indifferente,
'a mille vocche ardente
mme voglio fá vasá.

Perciò 'sta canzuncella
ca i' canto a te
è na serenatella
sciué sciué.

ΟΣΒΑΛΔΟ ΠΟΥΛΙΕΣΕ!


OSVALDO PUGLIESE: LA YUMBA

RECITAL DE OSVALDO PUGLIESE EN EL TEATRO COLON DE BUENOS AIRES, ARGENTINA 26 DE DICIEMBRE 1985. INTERPRETA SU TANGO LA YUMBA, CON LOS MUSICOS QUE PASARON POR SU ORQUESTA DESDE 1939 A 1985.
LOS BANDONEONISTAS SON DE IZQUIERDA A DERECHA: PREVIGNIANO, ALVAREZ, LA PINTA, SPITALNIK, CASTANIARO, RUGGERO, PENON, PLAZA, LAVALLEN Y BINELLI; CONTRBAJOS: ROSSI, TOLOSA; VIOLINES: RIVAS, LERENDEGUI, HERRERO, MONTERDE, BRUSKI, RODRIGUEZ, VIOLAS: BERNASCONI, BRAIN, CHELOS: PUCCI, LANNO. PIANO OSVALDO PUGLIESE.


QUE ES "LA YUMBA" ?
La palabra "yumba", es una voz onomatopeyica creada por el autor, Osvaldo Pugliese, para denominar la marcación ritmica de su orquesta. Pugliese, comenzo a difundir este tango hacia 1943. Sin embargo, lo llevo al disco recien el 21 de agosto de 1946, luego volvio a grabarla con mejor calidad de sonido en diciembre de 1952, en vivo en el teatro Colon en Diciembre de 1986 y en Asterdam con Piazzolla en Junio de 1989. cuando escribio "La yumba", ya era el autor de "Recuerdo" (1924) -uno de los tangos más originales que se hayan escrito jamás- y también de "Negracha" (1942) (su tango mas vanguardista). Tal vez "La yumba" no haya sido más que una travesura, un compendio informal y divertido del compas de su orquesta, caracterizado por la caida del acento sobre el primero y tercero de los cuatro tiempos. Si solo quiso hacer una broma musical, nunca se sabra. Muchas veces el artista, el creador, comienza por un camino, se desvia por otro y llega a la cumbre: Dante se propuso un panfleto contra los guelfos y llego a la "Divina Comedia"; Hernández se propuso un libelo contra el ministro Gainza y llego al "Martin Fierro". Pugliese, más alla de sus propositos, o de sus calculos, llego con "La yumba" a la vanguardia en la mitad de la decada del Cuarenta. Natalio Etchegaray, uno de los hombre que más proximos estuvieron a Pugliese, ha escrito que la expresión tanguistica del gran maestro era milonguera, sincopada, polirritmica y canyengue, y recordo lo dicho por Raúl Garello: "No es facil encontrar (en las versiones de Pugliese), la melodia: esta vive oculta o detras de su tejido ritmico y armonico". En "La yumba", Pugliese separo el ritmo de la melodia. Se trata de la repetición obsesiva de un diseño ritmico de dos compases en el que se intercalan trozos melodicos. Lo que importa señalar es que esta estructura musical seria empleada por Piazzolla en muchas de sus composiciones. De alli que se diga entonces que "La yumba" prefigura a Piazzolla, y podriamos agregar que también a Horacio Salgan. La arquitectura musical de muchas obras de Piazzolla reproduce la de "La yumba", como la arquitectura literaria de casi todos los tangos para cantar es la misma de "Milonguita" (1920).

20.4.10

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Ο ΟΤΤΑΒΙΟ ΜΠΟΥΟΝΟΜΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο OTTAVIO BUONOMO: 'CALIPPESE NAPULITANO

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΑΝΤΟΝΙΑ ΓΚΟΜΕΘ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ANTONIA GOMEZ


SOMBRA DE MI SOMBRA


Eras mi delirio, eras mi pasión,
y te camelaba por las cuatro esquinas
de mi corazón.
Me olia tu cuerpo a trigo y clavel
y en tu boca roja como una granada
saciaba mi sed.
Primeros de mayo, últimos de abril,
con otra persona, que más te gustaba,
te fuiste de mí, te fuiste de mí.

Sombra de mi sombra,
pena de mi pena,
como echo de menos,
cuando estoy a solas,
tus carnes morenas,
tus brazos de hombre,
tus muslos de trigo,
que en la noche negra de mi desventura,
ya no están conmigo,
ya no están conmigo.
Paso por tu culpa fatigas de muerte,
ay, ay, ay, fatigas de muerte,
porque tengo en vilo
la raíz del alma.
Sombra de mi sombra,
pena de mi pena,
de tanto quererte,
de tanto quererte.

Dentro de mi casa vivo sin vivir,
y cuando recuerdo tus ojos de luto,
me quiero morir,
y a los cuatro vientos,
grito mi verdad,
y al ver que no vienes,
como una chiquilla,
me pongo a llorar.
Me duelen las venas,
la sangre al correr,
y se me deshace la cal de mis huesos
de tanto querer, de tanto querer.

Sombra de mi sombra,
pena de mi pena,
como echo de menos,
cuando estoy a solas,
tus carnes morenas,
tus brazos de hombre,
tus muslos de trigo,
que en la noche negra de mi desventura,
ya no están conmigo,
ya no están conmigo.
Paso por tu culpa fatigas de muerte,
ay, ay, ay, fatigas de muerte,
porque tengo en vilo
la raíz del alma.
Sombra de mi sombra,
pena de mi pena,
de tanto quererte,
de tanto quererte.

Tus brazos de hombre,
tus muslos de trigo,
que en la noche negra de mi desventura,
ya no están conmigo,
ya no están conmigo.
Paso por tu culpa fatigas de muerte,
ay, ay, ay, fatigas de muerte,
porque tengo en vilo
la raíz del alma.
Sombra de mi sombra,
pena de mi pena,
de tanto quererte,
de tanto quererte.



Παρμένο από το ιστολόγιο La poesia de la copla.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΕΝΑΤΟ ΚΑΡΟΖΟΝΕ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο RENATO CAROSONE


IL PERICOLO NUMERO UNO


La donna affascinante
ti colpisce al primo istante
la donna che ti piace
ti fa perdere la pace
amico ricordalo ancora
per chi si innamora
più scampo non c'è
attento a te...
attento a te...

Il pericolo numero uno
la donna
l'incantesimo numero uno
la donna
chi viene vinto
da quell'incanto
sospira mentre soffre tanto
che ci vuoi far
siamo nati per amar.
E perciò tutti gli uomini innamorati
fortunati o sfortunati
non si stancano di cantar.

Il pericolo numero uno
la donna
l'incantesimo numero uno,
due, tre, quattro, cinque, sei e sette
chi è?
la donna
la donna.

Le donne nella vita
son la cosa più gradita
eppure un po' spinose
sempre sono come rose,
purtroppo qualcuna sorride
si scusa ti dice
amarti non so
non posso no
no, proprio no.

Il pericolo numero uno
la donna
l'incantesimo numero uno
la donna
chi viene vinto
da quell'incanto
sospira mentre soffre tanto
che ci vuoi far
siamo nati per amar.
E perciò tutti gli uomini innamorati
fortunati o sfortunati
non si stancano di cantar.

Il pericolo numero uno
la donna
l'incantesimo numero uno,
due, tre, quattro, cinque, sei e sette
chi è?
La donna
la donna.

Il gusto del pericolo
l'amor che brucia l'anima
la gioia che fa vivere
diciamolo chi è
chi è?
La donna
la donna

Ο ΜΙΓΕΛ ΜΟΝΤΕΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΡΙΑ ΤΑΝΓΚΟ


Ο MIGUEL MONTERO ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΡΙΑ ΤΑΝΓΚΟ:
QUE TE PASA BUENOS AIRES
SILUETA PORTEÑA
POR UNA MUÑECA

19.4.10

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΦΛΟΡΕΑΛ ΡΟΥΙΣ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο FLOREAL RUÍZ


VIEJA AMIGA


¿Ves? He tratado inútilmente
de alejarme y olvidar...
Hoy que hay arrugas en mi frente
siento más la soledad...
Tal vez, al notarme avejentado,
pensarás que vengo a verte
porque estoy desesperado...
¡No! Ya los años me enseñaron
a templar mi corazón...

No he venido a suplicarte
ni un poquito de cariño
ni a que expliques tu silencio,
tus mentiras o tu olvido...
No es posible, vieja amiga,
nuestras vidas acercar...
Solo vine para verte,
para verte, nada más...

Ya poco falta para irme
con mi cruz a otro rincón...
Sé que al dejarte voy a hundirme
en la desesperación.
¿Será la emoción de mi partida,
que quisiera darte un beso
aunque deje en él mi vida?
¡Es que tus lágrimas me invitan
a besarte y a llorar!

No he venido a suplicarte
ni un poquito de cariño
ni a que expliques tu silencio,
tus mentiras o tu olvido...
No es posible, vieja amiga,
nuestras vidas acercar...
Ya me voy... y aquí te dejo
toda mi felicidad...



Μουσική: Pedro Laurenz.
Στίχοι: José María Contursi.
Τραγούδι του 1938.

18.4.10

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΑΡΛΟΣ ΓΑΡΔΕΛ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CARLOS GARDEL


VENTANITA DEL ARRABAL


En el barrio Caferata
en un viejo conventillo,
con los pisos de ladrillo,
minga de puerta cancel,
donde van los organitos
su lamento rezongando,
está la piba esperando
que pase el muchacho aquel.

Aquel que solito
entró al conventillo,
echao a los ojos el
funyi marrón;
botín enterizo,
el cuello con brillo,
pidió una guitarra
y pa'ella cantó.

Aquel que, un domingo,
bailaron un tango;
aquel que le dijo:
"Me muero por vos";
aquel que su almita
arrastró por el fango,
aquel que a la reja
más nunca volvió.

Ventanita del cotorro
donde sólo hay flores secas,
vos también abandonada
de aquel día... se quedó.

El rocío de sus hojas,
las garúas de la ausencia,
con el dolor de un suspiro
tu tronquito destrozó.



Μουσική: Antonio Scatasso.
Στίχοι: Pascual Contursi.
Τραγούδι του 1927.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΙΟ ΝΤΕΛ ΜΟΝΑΚΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο MARIO DEL MONACO


VESTI LA GIUBBA


Recitar! Mentre preso dal delirio,
non so più quel che dico,
e quel che faccio!
Eppur è d'uopo, sforzati! Bah! sei tu forse un uom? Tu se' Pagliaccio!
Vesti la giubba,
e la faccia in farina.
La gente paga, e rider vuole qua.
E se Arlecchin t'invola Colombina,
ridi, Pagliaccio, e ognun applaudirà!
Tramuta in lazzi lo spasmo ed il pianto;
in una smorfia il singhiozzo il dolor, Ah!
Ridi, Pagliaccio,
sul tuo amore infranto!
Ridi del duol, che t'avvelena il cor!



Από την όπερα "Pagliacci" του Ruggero Leoncavallo.

ΓΡΑΝΑΔΑ


VILLANCICOS POPULARES DE GRANADA

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΣΑΛ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο SAL DA VINCI: ‘O SURDATO ‘NNAMMURATO, QUESTO È NAPOLI

11.4.10

Ο ΚΑΡΟΥΖΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΝΤΟΝΙΤΣΕΤΤΙ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ENRICO CARUSO


UNA FURTIVA LACRIMA

Una furtiva lagrima
Negli occhi suoi spuntò...
Quelle festose giovani invidiar sembrò...
Che più cercando io vo?
M'ama, lo vedo.
Un solo istante i palpiti
Del suo bel cor sentir!..
Co' suoi sospir
Confondere per poco i miei sospir!...
Cielo, si può morir;
Di più non chiedo.



Από την όπερα του Gaetano Donizetti «L’elisir d’amore».

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΡΟΖΑ ΠΟΝΣΕΛ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ROSA PONSELLE


DICITENCELLO VUJE


Dicitencello a 'sta cumpagna vosta
ch'aggio perduto 'o suonno e 'a fantasia
ca 'a penzo sempre.
Che é tutta 'a vita
mia i' nce 'o vvulesse dicere,
ma nun nce 'o ssaccio di!

A' voglio bbene,
A' voglio bbene assaie,
Dicitencello, vuie ca nun m' 'a scordo maie!
E''na passiona...
cchiù forte 'e 'na catena,
ca me turmenta ll'anema
e nun me fa campá.

Dicitencello ch' è na rosa 'e maggio.
ch'è assaje cchiù bella 'e 'na jurnata 'e sole...
D''a vocca soia, cchiù fresca d''e vviole...
I' già vulesse sentere
ch' è nnammurata 'e me!

'Na lacrema lucente v' è caduta...
Diciteme 'nu poco a che penzate...
Cu' st'uocchie doce
vuie sola me guardate...
Levámmece 'sta maschera,
dicimmo 'a veritá.

Te voglio bbene, te voglio bbene assaie
si' ttu chesta catena
ca nun se spezza maie!
Suonno gentile, suspiro mio carnale
te cerco comm'all'aria
e nun me fa campá!



Στίχοι: Enzo Fusco.
Μουσική: Rodolfo Falvo.

10.4.10

TANGO ROJO!





Ο Πάμπλο και η Ανχέλικα χορεύουν το Libertango του Astor Piazzolla.

9.4.10

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΛΒΕΡΤΟ ΑΡΕΝΑΣ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ALBERTO ARENAS: ESTA NOCHE

7.4.10

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΜΟΥΡΟΛΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ROBERTO MUROLO: IL COLLETTIVISTA