31.10.07

ΣΤΑΦΥΛΙΑ, ΣΤΑΦΥΛΙΑ!



Σκηνές με τον Τοτό.

"MADRES CORAJE" ΣΤΗΝ PLAZA DE MAYO




Adriana Varela. Madres Coraje.

Για τον Λάμπρο Τσουκνίδα.

Ο ΦΑΟΥΣΤΟ ΤΣΙΛΙΑΝΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΗ "ΦΟΥΡΤΟΥΡΕΛΛΑ"




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο FAUSTO CIGLIANO


FURTURELLA


Tien’ ‘a vetella comm’ ‘a vucchella Furture’
peccerenella, peccerenella Furture’
Che dice, che faje, che pienze m’ ‘a daje’? Furture’
Io moro moro, io moro moro, io moro moro, io moro moro,
io moro moro, io moro moro, io moro moro, io moro moro pe’...

‘Sta bella scocca de rose scicche Furture’
ca tiene mmocca chi sa a chi attocca Furture’
Che dice, che faje, che pienze m’ ‘a daje? Furture’
Io moro moro, io moro moro, io moro moro, io moro moro,
io moro moro, io moro moro, io moro moro, io moro moro pe’...Te!

Eh-eh-eh-eh uh quant’è bello a ffa ammore cu tte
Ah, ah, ah, ah, ah; ah quante vote te voglio vasa’

Tien’ ‘a vetella comm’ ‘a vucchella Furture’
peccerenella, peccerenella Furture’
Che dice, che faje, che pienze m’ ‘a daje? Furture’
Io moro moro, io moro moro, io moro moro, io moro moro,
io moro moro, io moro moro, io moro moro, io moro moro pe’...

‘Sta bionda trezza chien’ ‘e bellezz’ Furture’
mme fa ascì pazzo, guarda’ nun pozzo Furture’
Che dice, che faje, che pienze m’ ‘a daje? Furture’
Io moro moro, io moro moro, io moro moro, io moro moro,
io moro moro, io moro moro, io moro moro, io moro moro pe’...


Στίχοι: Pasquale Cinquegrana.
Μουσική: Roberto Napoletano.
Γράφτηκε το 1894.

Στην εικόνα πορτραίτο της Φουρτουρέλλας.

30.10.07

ΚΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΣΕΒΙΛΛΗ: ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ΜΑΛΟΥ





Η MALÚ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΔΥΟ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ


A TU VERA


Y a tú vera, siempre a la verita tuya,
siempre a la verita tuya,
hasta que de amor me muera.
Que no mirase tus ojos,
que no llamase a tu puerta,
que no pisase de noche,
las piedras de tu calleja.
A tú vera, siempre a la verita tuya,
siempre a la verita tuya,
hasta que de amor me muera.
Mira que dicen y dicen,
mira que la tarde aquella,
mira que si fue y si vino,
de su casa a la alameda.
Y así mirando y mirando,
así empezó mi ceguera,
así empezó mi ceguera.
A tú vera, siempre a la verita tuya,
siempre a la verita tuya,
hasta que de amor me muera.
Que no bebiese en tu pozo,
que no jurase en la reja,
que no mirase contigo,
la luna de primavera.
A tú vera, siempre a la verita tuya,
siempre a la verita tuya,
hasta que de amor me muera.
Ya pueden clavar puñales,
ya pueden cruzar chiqueras,
ya pueden cubrir con sal,
los ladrillos de tu puerta.
Ayer, hoy, mañana y siempre
eternamente a tu vera,
eternamente a tu vera.
A tú vera, siempre a la verita tuya,
siempre a la verita tuya,
hasta el día que me muera.


Στίχοι – Μουσική: Rafael de León / Solano.




LA ZARZAMORA


En el café de Levante,
entre palmas y alegrías,
cantaba la Zarzamora.
Se lo pusieron de mote
porque dicen que tenía
los ojos como las moras.
Le habró primero un tratante y olé
y luego fué de un marqués.
Que la llenó de brillantes y olé
de la cabeza a los pies.
Decía la gente que si era de hielo,
que si de los hombres se andaba burlando,
hasta que una noche con rabia de celos,
a la Zarzamora pillaron llorando.
Que tiene la Zarzamora que a todas horas
llora que llora por los rincones.
Ella que siempre reía y presumía
de que partía los corazones.
Del querer hizo la prueba y un cariño conoció.
Que la trae y que la lleva por la calle del dolor.
Los flamencos del colmao
la vigilan a deshora,
porque se han empestillao
en saber del querer desgraciao
que embrujó a la Zarzamora.
Cuando sonaban las voces,
una copla de agonía
lloraba la Zarzamora.
Mas nadie daba razones
ni el intríngulis sabía
de aquella pena traidora.
Pero una noche al levante y olé
fué a buscarla una mujer.
Cuando la tuvo delante y olé
se dijeron no se qué.
De aquello que hablaron ninguno sabía
más la Zarzamora lo dijo llorando,
en una coplilla que pronto corrió
y que ya la gente la va publicando.
Que tiene la Zarzamora que a todas horas
llora que llora por los rincones.
Ella que siempre reía y presumía
de que partía los corazones.
Lleva anillo de casado, me vinieron a decir.
Pero ya le había besado y era tarde para mí.
Que publiquen mi pecao y el pesar que me devora.
Y que tos me den de lao
al saber del querer desgraciao
que embrujó a la Zarzamora.



Στίχοι – Μουσική: Quintero/Rafael de León/Quiroga.

MARADONA: El GOL DE SIGLO







El GOL DE SIGLO - Το γκολ του (20ού) αιώνα. Σήμερα ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα γίνεται 47 ετών. Γιορτάζουν και το Μπουένος Άιρες και η Ναπόλη. Και ο Πειραιάς. Και όλος ο κόσμος που αγαπάει το ποδόσφαιρο.

29.10.07

Ο ΛΟΥΤΣΙΑΝΟ ΠΑΒΑΡΟΤΤΙ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΕΝΑ ΘΡΥΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΝΑΠΟΛΗΣ



A MARECHIARE

Quanno spònta la luna a Marechiare,
pure li pisce nce fanno a ll'ammore...
Se revòtano ll'onne de lu mare:
pè la prièzza càgnano culore...
Quanno sponta la luna a Marechiare
A Marechiare ce sta na fenesta:
la passiona mia ce tuzzulèa...
Nu garofano addora 'int'a na testa,
passa ll'acqua pè sotto e murmulèa...
A Marechiare ce sta na fenesta....

Chi dice ca li stelle sò lucente,
nun sape st'uocchie ca tu tiene 'nfronte!
Sti ddoje stelle li ssaccio ì sulamente:
dint'a lu core ne tengo li ppònte...
Chi dice ca li stelle sò lucente?
Scètate, Carulì, ca ll'aria è doce...
quanno maje tantu tiempo aggìaspettato?!
P'accumpagnà li suone cu la voce,
stasera na chitarra aggio purtato...
Scètate, Carulì, ca ll'aria è doce!...



Στίχοι: Salvatore di Giacomo.
Μουσική: Paolo Tosti.
Γράφτηκε το 1885.



Η μπάρα του μενού έχει θησαυρούς!

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΒΙΛΛΗ: ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ΛΟΛΑ ΦΛΟΡΕΣ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η LOLA FLORES


AY PENA, PENITA, PENA


Si en el firmamento poder yo tuviera,
esta noche negra lo mismo que un pozo,
con un cuchillito de luna lunera,
cortaría los hierros de tu calabozo.
Si yo fuera reina de la luz del día,
del viento y del mar,
cordeles de esclava yo me ceñiría
pot tu libertad.

¡Ay, pena, penita, pena -pena-,
pena de mi corazón,
que me corre por las venas -pena-
con la fuerza de un ciclón!
Es lo mismo que un nublado
de tiniebla y pedernal.
Es un potro desbocado
que no sabe dónde va.
Es un desierto de arena -pena-,
es mi gloria en un penal.
¡Ay, penal! ¡Ay, penal!
¡Ay, pena, penita, pena!

Yo no quiero flores, dinero, ni palmas,
quiero que me dejen llorar tus pesares
y estar a tu vera, cariño del alma,
bebiéndome el llanto de tus soleares.
Me duelen los ojos de mirar sin verte,
reniego de mí,
que tienen la culpa de tu mala suerte
mis rosas de abril.



Σκηνική παρουσίαση: Antonio Quintero.
Στίχοι: Rafael de León.
Μουσική: Manuel Quiroga.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΜΙΡΡΑ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η MARILENA MIRRA


SANTA LUCIA


Sul mare luccica l’astro d’argento.
Placida è l’onda. Prospero è il vento.
Sul mare luccica, l’astro d’argento.
Placida è l’onda. Prospero è il vento.
Venite all’agile, barchetta mia,
Santa Lucia, Santa Lucia.
Venite all’agile, barchetta mia,
Santa Lucia, Santa Lucia.

Con questo zeffiro, così soave,
Oh, com’è bello star sulla nave!
Con questo zeffiro, così soave,
Oh, com’è bello star sulla nave!
Su passegieri! Venite via!
Santa Lucia! Santa Lucia!
Su passegieri! Venite via!
Santa Lucia! Santa Lucia!

In fra le tende, bandir la cena
In una sera così serena,
In fra le tende, bandir la cena
In una sera così serena,
Chi non dimanda, chi non desia.
Santa Lucia, Santa Lucia.
Chi non dimanda, chi non desia.
Santa Lucia, Santa Lucia.

Mare si placida, vento si caro,
Scordar fa i triboli al marinaro,
Mare si placida, vento si caro,
Scordar fa i triboli al marinaro,
E va gridando con allegria,
“Santa Lucia! Santa Lucia!”
E va gridando con allegria,
“Santa Lucia! Santa Lucia!”

O dolce Napoli, o suol beato,
Ove sorridere volle il creato,
O dolce Napoli, o suol beato,
Ove sorridere volle il creato,
Tu sei l'impero dell’armonia,
Santa Lucia, Santa Lucia.
Tu sei l'impero dell’armonia,
Santa Lucia, Santa Lucia.

Or che tardate? Bella è la sera.
Spira un’auretta fresca e leggiera.
Or che tardate? Bella è la sera.
Spira un’auretta fresca e leggiera.
Venite all’agile, barchetta mia,
Santa Lucia, Santa Lucia.
Venite all’agile, barchetta mia,
Santa Lucia, Santa Lucia.



Στίχοι: T. Cottrau.
Μουσική: A. Longo.
Γράφτηκε το 1848.

28.10.07

Ο ΕΝΡΙΚΟ ΚΑΡΟΥΖΟ ΣΤΟ "ΤΕΑΤΡΟ ΚΟΛΟΝ" ΤΟΥ ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΪΡΕΣ






O μέγας Enrico Caruso στο Teatro Colón του Μπουένος Άιρες.


Dueño de una acústica de referencia en el mundo, índice inequívoco de consagración y cita ineludible de quienes aman la música, el Colón ha sido desde siempre un teatro venerado por los públicos y por los más grandes artistas.

Depositario de una larga tradición musical argentina comenzada en el siglo XVIII, fue inaugurado el 25 de mayo de 1908 con "Aida", de Giuseppe Verdi, después de haber estado en construcción durante casi veinte años.

Los sucesivos arquitectos que tuvieron a su cargo la imponente obra (Francesco Tamburini, Vittorio Meano y Jules Dormal) conciliaron en su diseño estilos tan disímiles como el ático-griego, que predomina en el exterior, y -en palabras de Meano- "los caracteres generales del Renacimiento italiano, la buena distribución y la solidez propias de la arquitectura alemana, y la gracia, variedad y bizarría de ornamentación asociadas a la arquitectura francesa", hasta conformar un admirable ejemplar del estilo "ecléctico" del siglo XIX.

En rigor, el significado urbano del Colón excede el marco de una sala de espectáculos para figurar, junto con el Palacio de Congreso y la Casa Rosada, entre los monumentos históricos más representativos de la República Argentina.

ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΝΑΠΟΛΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΤΣΟ ΡΑΝΤΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΑΟΥΡΙΤΣΙΟ ΣΙΜΕΟΝΕ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΤΑΟΥΑΛΠΑ ΓΙΟΥΠΑΝΚΙ





ATAHUALPA YUPANQUI


EL ALAZÁN


Era una cinta de fuego,
galopando, galopando.
Crin revuelta en llamaradas,
mi alazán te estoy nombrando.

Trepo las sierras con luna,
cruzó los valles nevando.
Cien caminos anduvimos,
mi alazán te estoy nombrando.

¿ Qué oscuro lazo de nieve
te pialó junto al barranco ¿.
¿ Cómo fue que no lo viste ¿,
¿ Qué estrella andabas buscando ¿.

En el fondo del abismo,
ni una voz para nombrarlo.
Solito se fue muriendo,
mi caballo, mi caballo.

En una horqueta de un tala
hay un morral solitario,
y hay un corral sin relinchos,
mi alazán te estoy nombrando.

Si es como dicen algunos,
que hay cielos pal' buen caballo,
por ahí andará mi flete,
galopando, galopando.

Oscuro lazo de nieve
te pialó junto al barranco.
¿ Cómo fue que no lo viste ¿,
¿ Qué estrella andabas buscando ¿.

En el fondo del abismo,
ni una voz para nombrarlo.
Solito se fue muriendo,
mi caballo, mi caballo.



Μουσική: Atahualpa Yupanqui.
Στίχοι: Pablo del Cerro.

ΑΝΤΟΝΕΛΛΑ ΡΟΥΤΖΕΡΟ ΚΑΙ ΜΑΣΣΙΜΟ ΡΑΝΙΕΡΙ



ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Η ANTONELLA RUGGIERO ΚΑΙ Ο MASSIMO RANIERI


TE VOGLIO BENE ASSAJE


Pecché quanno me vide
te 'ngrife comm''a gatto?
Nenne' che t'aggio fatto?
ca no mme puo' vedé?
Io t''aggio amato tanto
si t'amo tu lo saie

Te voglio bene assaie
e tu nun pienze a me!

Nzomma, songo io lo fauzo?
Appila, sie' maesta:
Ca l'arta toia è chesta
lo dico mmeretà.
Lo jastemma' vuria
lo juorno ca t'amaie!

Te voglio bene assaie
e tu nun pienze a me!

La notte tutte dormeno,
e io che buo' durmì!
Penzanno a Nenna mia
me sent'ascevulì!
Li quarte d'ora sonano
a uno, a ddoje, a tre...

Te voglio bene assaie
e tu nun pienze a me!

Ricordate lo juorno
che stive a me becino,
e te scorreano nzino
le lacreme accossì.
Diciste a me: Non chiagnere
ca tu lu mio sarraje...

Te voglio bene assaie
e tu nun pienze a me!

Guardame nfaccia e bide
comme song'arredutto:
sicco, peliento e brutto
Nennella mia, pe' tte!
Cusuto a filo duppio
cu te me vedarraje...

Te voglio bene assaie
e tu nun pienze a me!

Saccio ca nun vuo' scennere
la gara quanno è scuro,
vatténne muro, muro,
appojete ncuollo a me...
Tu n'ommo comme a chisto
addó lo truvarraje?

Te voglio bene assaie
e tu nun pienze a me!

Quanno so fatto cennere
tanno me chiagnarraje,
sempe addimannarraje:
Nennillo mio addó è?
La fossa mia tu arape
E là me truvarraje...

Te voglio bene assaie
e tu nun pienze a me!



Στίχοι: Raffaele Sacco
Μουσική: Francesco Campanella
Γράφτηκε το 1839.

27.10.07

NAPOLI: CASTEL NUOVO ή κοινώς MASCHIO ANGIOINO







Castel Nuovo, meglio noto come Maschio Angioino, è uno dei simboli della città di Napoli. Domina la scenografica piazza Municipio.

Il castello è sede della Società napoletana di storia patria e del Comitato di Napoli dell' Istituto per la storia del Risorgimento italiano, ospitato nei locali della SNSP.

COPPA ITALIA NAPOLI - JUVENTUS 8 - 7

Ο ΛΟΥΤΣΙΑΝΟ ΤΑΓΙΟΛΙ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΤΟ "ΚΟΚΚΙΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ"




Ο ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ LUCIANO TAJOLI!

Ο ΤΟΜΑΖΟ ΜΑΓΙΟΝΕ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΤΟ "ΚΟΚΚΙΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ"



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο TOMMASO MAIONE


LUNA ROSSA


Vaco distrattamente abbandunato...
Ll'uocchie sott''o cappiello annascunnute,
mane 'int''a sacca e bαvero aizato...
Vaco siscanno e' stelle ca so'' asciute...

E 'a luna rossa mme parla 'e te,
Io lle domando si aspiette a me,
e mme risponne: "Si 'o vvuo' sape',
cca' nun ce sta nisciuna..."
E i' chiammo 'o nomme pe' te vede',
ma, tutt''a gente ca parla 'e te,
risponne: "E' tarde che vuo'' sape'?!
Cca' nun ce sta nisciuna!..."

Luna rossa,
chi mme sarra' sincera?
Luna rossa,
se n'e' ghiuta ll'ata sera
senza mme vede'...

E io dico ancora ch'aspetta a me,
for''o barcone stanott'e ttre,
e prega 'e Sante pe' mme vede'...
Ma nun ce sta nisciuna...

II

Mille e cchiu' appuntamente aggio tenuto...
Tante e cchiu' sigarette aggio appicciato...
Tanta tazze 'e cafe' mme so'' bevuto...
Mille vucchelle amare aggio vasato....


E 'a luna rossa mme parla 'e te...



Μουσική: Antonio Vian.
Στίχοι: Vincenzo De Crescenzo.
Κυκλοφόρησε το 1950.

Η ΜΕΡΣΕΔΕΣ ΣΟΣΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΑΝΓΚΟ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η MERCEDES SOSA


VUELVO AL SUR


Vuelvo al Sur,
como se vuelve siempre al amor,
vuelvo a vos,
con mi deseo, con mi temor.

Llevo el Sur,
como un destino del corazon,
soy del Sur,
como los aires del bandoneon.

Sueño el Sur,
inmensa luna, cielo al reves,
busco el Sur,
el tiempo abierto, y su despues.

Quiero al Sur,
su buena gente, su dignidad,
siento el Sur,
como tu cuerpo en la intimidad.

Te quiero Sur,
Sur, te quiero.

Vuelvo al Sur,
como se vuelve siempre al amor,
vuelvo a vos,
con mi deseo, con mi temor.

Quiero al Sur,
su buena gente, su dignidad,
siento el Sur,
como tu cuerpo en la intimidad.
Vuelvo al Sur,
llevo el Sur,
te quiero Sur,
te quiero Sur...



Μουσική: Astor Piazzola.
Στίχοι: Fernando "Pino" Solanas.
Κυκλοφόρησε το 1988.

26.10.07

RIVER PLATE - BOCA JUNIORS: ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΣΤΑ ΠΕΝΑΛΤΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΟΝΟΥΜΕΝΤΑΛ






OBSERVER, Sunday April 4, 2004

50 sporting things you must do before you die



To celebrate our 50th issue we asked some of the world's biggest stars to recommend their favourite sporting occasions. The result is our definitive list - in no particular order - comprising everything from World Cup finals and grand slam events to base jumping and bull running in India. There is something for everyone - even the laziest of sports fan Edited by Gordon Thomson. With Jack Nicholson, Richard Branson, Nick Faldo, Tim Henman, Murray Walker, Anthony Holden, Chris Evert, Martin Tyler, Bob Willis... and more



1 Watch Boca Juniors Play River Plate in Buenos Aires


Derby day in Buenos Aires makes the Old Firm game (Q Celtic – Rangers) look like a primary school kick-about - and it's only a couple of quid to get in
Recommended by: Gavin Hamilton


The rivalry between Boca and River Plate is the most intense in Argentine football and, perhaps, in the whole of Latin America: the game is a riot of colour, noise and energy. Buenos Aires has the highest concentration of football teams of any city in the world. River and Boca are the two leading clubs. Boca are originally from the dockland area so their support is traditionally more working class. River moved away from the area early on in the league's history to a more upmarket district, and they have a slightly more affluent fan base, hence their nickname, Los Millionarios. One side of Boca's ground, the Estadio Alberto J Armando, is very strange. It resembles nothing so much as boxes stacked on top of each other and packed very tightly together. Its nickname, La Bonbonera (the chocolate box), is appropriate. On the day of the derby it is packed with hard-core fans
Boca and River tend to produce the big names in Argentine football. Maradona was at Boca and a lot of star names have come from River Plate, such as Hernán Crespo. Even though they lose most of their best players to Europe, there is such passion for this match that it is unsurpassed anywhere in the world.
Gavin Hamilton is the editor of World Soccer magazine
Now go and do it:
Boca Juniors' stadium is at Brandsen 805, Capital Federal, Buenos Aires. Buses go there from all over the city but to avoid confusion a taxi might be advisable. Ticket prices range from 10-30 pesos (about £2-£6) depending on which part of the stadium you sit in and children get in for three pesos (about 60p). Tickets can be bought in advance from the ticket office or at the stadium on the day. Check the club's website, www.bocajuniors.com.ar, to see when the ticket offices open as times can vary. Tickets are sold online at www.ticketek.com.ar


DALE BOCA! DALE BOCA! - ΓΚΟΛΑΡΕΣ ΤΗΣ ΜΠΟΚΑ ΤΖΟΥΝΙΟΡΣ




Στην Μπόκα δεν χορεύουν τάνγκο μόνο στους δρόμους, αλλά και στο γήπεδο. Από μικρό παιδί είμαι υπερήφανος οπαδός της Μπόκα Τζούνιορς. Yo soy un bostero de corazón.

ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΤΑΝΓΚΟ ΣΤΗΝ ΜΠΟΚΑ




Στη Μπόκα, στη θρυλική συνοικία του Μπουένος Άιρες, χορεύον τάνγκο στο δρόμο...
Στη μπάρα με τα υπόλοιπα κλιπ υπάρχουν και άλλα δείγματα από το πώς χορεύεται το τάγνκο στη Μπόκα και στο λοιπό Μπουένος Άιρες.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΟΥ ΒΙΤΤΟΡΙΟ ΝΤΕ ΣΙΚΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο VITTORIO DE SICA


MUNASTERIO 'E SANTA CHIARA


Dimane?...Ma vurría partí stasera!
Luntano, no...nun ce resisto cchiù!
Dice che c'è rimasto sulo 'o mare,
che è 'o stesso 'e primma...chillu mare blu!

Munasterio 'e Santa Chiara...
tengo 'o core scuro scuro...
Ma pecché, pecché ogne sera,
penzo a Napule comm'era,
penzo a Napule comm'è?!

Funtanella 'e Capemonte,
chistu core mme se schianta,
quanno sento 'e dí da 'a gente
ca s'è fatto malamente
stu paese...ma pecché?
No...nun è overo...
no...nun ce créro...
E moro cu 'sta smania 'e turná a Napule...
Ma ch'aggi''a fá?...
Mme fa paura 'e ce turná!

Paura?...Sí...Si fosse tutto overo?
Si 'a gente avesse ditto 'a veritá?
Tutt''a ricchezza 'e Napule...era 'o core!
dice ch'ha perzo pure chillu llá!

Munasterio 'e Santa Chiara...
'Nchiuse dint'a quatto mura,
quanta femmene sincere,
si perdévano ll'ammore,
se spusavano a Gesù!

Funtanella 'e Capemonte...
mo, si pèrdono n'amante,
giá ne tènono ati ciento...
ca, na femmena 'nnucente,
dice 'a gente, nun c'è cchiù!
No...nun è overo...
No...nun ce crero...
E moro pe' 'sta smania 'e turná a Napule!
Ma ch'aggi''a fá...
Mme fa paura 'e ce turná!

Finale:

Munasterio 'e Santa Chiara...
Tengo 'o core scuro scuro...
Ma pecché, pecché ogne sera,
penzo a Napule comm'era
penzo a Napule comm'è?!...



Στίχοι: Alberto Barberi.
Μουσική: Michele Galdieri.
Γυρίστηκε το 1945.

Ο ΝΤΙΕΓΚΟ ΑΡΜΑΝΤΟ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ ΣΤΗ ΝΑΠΟΛΗ

Τα λόγια είναι περιττά, όταν βλέπουμε τα "έργα των ποδών αυτού".

25.10.07

ΘΛΙΜΜΕΝΟ ΤΑΝΓΚΟ ΣΤΟ ΠΑΛΚΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΓΕΦΥΡΑ


MILONGA TRISTE

Χορεύουν ο Luca Ferrari και η Antonella Langella την "Milonga Triste".

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΝΟΥΝΤΣΙΟ ΓΑΛΛΟ

Και ο Nunzio Gallo τραγουδάει το Scapricciatiello!

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΤΟΤΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΤΟΤÒ


MALAFEMMENA


Si avisse fatto a n'ato
chello ch'e fatto a mme
st'ommo t'avesse acciso,
tu vuò sapé pecché?

Pecché 'ncopp'a sta terra
femmene comme a te
non ce hanna sta pé n'ommo
onesto comme a me!...

Femmena
Tu si na malafemmena
Chist'uocchie 'e fatto chiagnere..
Lacreme e 'nfamità.

Femmena,
Si tu peggio 'e na vipera,
m'e 'ntussecata l'anema,
nun pozzo cchiù campà.

Femmena
Si ddoce comme 'o zucchero
però sta faccia d'angelo
te serve pe 'ngannà...

Femmena,
tu si 'a cchiù bella femmena,
te voglio bene e t'odio
nun te pozzo scurdà...

Te voglio ancora bene
Ma tu nun saie pecchè
pecchè l'unico ammore
si stata tu pe me...

E tu pe nu capriccio
tutto 'e distrutto,ojnè,
Ma Dio nun t'o perdone
chello ch'e fatto a mme!...



Στίχοι και μουσική Antonio De Curtis.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΙΟ ΜΑΛΙΟΝΕ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο MARIO MAGLIONE

SCAPRICCIATIELLO



Scapricciatiellu mio, vatténne â casa
si nun vuó' jí 'ngalèra, 'int'a stu mese..."
Comme te ll'aggi''a dí ca nun è cosa?!
Chella nun è pe' te... chella è na 'mpesa!
Che vène a dí ch'è bella cchiù 'e na rosa
si po' te veco 'e chiagnere annascuso?
Lássala, siente a me, ca nun è cosa!
Tu, p''a bionda, si' troppo onesto:
chella è fatta pe' ll'ommo 'nzisto...
Alluntánate 'a 'sta "maésta"
ca te pierde, figlio 'e mammá...
Nun 'o vvide ca te repassa?
Te ciancéa cu ciento mosse...
T''o ffá credere e po' te lassa:
Te fa perdere 'a libertá!

Tutt''e mmatine, mamma, dint''a cchiesa,
prega, pe' te, 'a Madonna e nun repòsa...
Jett''o curtiello...nun fá 'o smaniuso,
si no tu vaje 'ngalèra e 'a bionda sposa!
curre add''a vecchia, va', cércale scusa!
Tu p''a bionda...
.................
"Scapricciatiellu mio, vatténne â casa
si nun vuó' jí 'ngalèra, 'int'a stu mese!


Στίχοι: Pacifico Vento.
Μουσική: Ferdinando Albano.
Κυκλοφόρησε το 1954.

24.10.07

Η ΑΝΤΡΙΑΝΑ ΝΑΝΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΑΝΙΜΠΑΛ ΤΡΟΪΛΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ADRIANA NANO


BARRIO DE TANGO


Un pedazo de barrio, allá en Pompeya,
durmiéndose al costado del terraplén.
Un farol balanceando en la barrera
y el misterio de adiós que siembra el tren.
Un ladrido de perros a la luna.
El amor escondido en un portón.
Y los sapos redoblando en la laguna
y a lo lejos la voz del bandoneón.

Barrio de tango, luna y misterio,
calles lejanas, ¡cómo estarán!
Viejos amigos que hoy ni recuerdo,
¡qué se habrán hecho, dónde estarán!
Barrio de tango, qué fue de aquella,
Juana, la rubia, que tanto amé.
¡Sabrá que sufro, pensando en ella,
desde la tarde que la dejé!
Barrio de tango, luna y misterio,
¡desde el recuerdo te vuelvo a ver!

Un coro de silbidos allá en la esquina.
El codillo llenando el almacén.
Y el dramón de la pálida vecina
que ya nunca salió a mirar el tren.
Así evoco tus noches, barrio 'e tango,
con las chatas entrando al corralón
y la luna chapaleando sobre el fango
y a lo lejos la voz del bandoneón.



Μουσική: Aníbal Troilo.
Στίχοι: Homero Manzi.
Γράφτηκε το1942.

BUENOS AIRES: "FLORALIS GENERICA"





Floralis generica, κινητό μνημείο του Μπουένος Άιρες. Στην πρώτη εικόνα όπως είναι το πρωί. Στη δεύτερη εικόνα όπως είναι το βράδυ.

La floralis generica es una escultura metálica situada en la Plaza de las Naciones Unidas, Avenida Figueroa Alcorta y Austria, de la Ciudad Autónoma de Buenos Aires, obsequiada a dicha ciudad por el arquitecto argentino Eduardo Catalano.

La escultura se encuentra situada en el centro de un parque de cuatro hectáreas de límites arbolados, rodeada de sendas que se acercan y alejan brindando diferentes perspectivas del monumento y situada por sobre un espejo de agua, que aparte de cumplir su función estética, la protege. Representa una gran flor de acero inoxidable que mira en dirección al cielo, extendiendo hacia él sus seis pétalos.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η -ΡΟΜΑΝΑ- ΓΚΑΜΠΡΙΕΛΛΑ ΦΕΡΡΙ





ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η GABRIELLA FERRI


DOVE STA ZAZÀ


Era la festa di San Gennaro,
quanta folla per la via...
Con Zazá, compagna mia,
me ne andai a passeggiá.

C'era la banda di Pignataro
che suonava il "Parsifallo"
e il maestro, sul piedistallo,
ci faceva deliziá...

Nel momento culminante
del finale travolgente,
'mmiez'a tutta chella gente,
se fumarono a Zazá!...

Dove sta Zazá?!
Uh, Madonna mia...
Come fa Zazá,
senza Isaia?...
Pare, pare, Zazá,
che t'ho perduta, ahimé!
Chi ha truvato a Zazá
ca mm''a purtasse a me...
Jámmola a truvá...
sù, facciamo presto..
Jámmola a incontrá
con la banda in testa...
Uh, Zazá!
Uh, Zazá!
Uh, Zazá!
tuttuquante aîmm''a strillá:
Zazá, Zazá,
Isaia sta ccá!
Isaia sta ccá!
Isaia sta ccá!...
Zazá, Zazá,
za-za-za-za,
comm'aggi 'a fá pe' te truvá?!
I', senza te, nun pozzo stá...
Zazá, Zazá,
za-za-za-za....

Za-za-za-za-za-za-zá...

Era la festa di San Gennaro,
ll'anno appresso cante e suone...
bancarelle e prucessione...
chi se pò dimenticá!?

C'era la banda di Pignataro,
centinaia di bancarelle
di torrone e di nocelle
che facevano 'ncantá.

Come allora quel viavai,
ritornò per quella via...
Ritornò pure Isaia,
sempre in cerca di Zazá...

Dove sta Zazá?
Uh! Madonna mia...
Come fa Zazá,
senza Isaia?
Pare pare, Zazá
che t'ho perduta, ahimé!
Chi ha truvato a Zazá,
ca mm''a purtasse a me...
Se non troverò
lei, ch'è tanto bella,
mm'accontenterò
'e trová 'a sorella...
T'amerò,
t'amerò,
t'amerò,
pure a lei glielo dirò
che t'amerò:
T'amerò, Zazá!
T'amerò, Zazá!
T'amerò, Zazá!
Zazá, Zazá,
za-za-za-za...
che t'amerò ll'aggi''a cuntá...
Con tua sorella aggi''a sfugá...
Zazá, Zazá,
za-za-za-za...

Zazá, Zazá,
za-za-za-za...
comm'aggi''a fá pe' te truvá?!
I', senza te, nun pòzzo stá!
Zazá, Zazá,
za-za-za-za-za...

Za-za-za-za-za-za-zá...



Raffaele Cutolo
Giuseppe Cioffi
Κυκλοφόρησε το 1944.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ΣΟΥΣΑΝΑ ΡΙΝΑΛΔΙ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η SUSANA RINALDI


EL ÚLTIMO CAFÉ


Llega tu recuerdo en torbellino.
Vuelve en el otoño a atardecer...
Miro la garúa y mientras miro
gira la cuchara de café...

Del último café
que tus labios con frío
pidieron esa vez
con la voz de un suspiro...

Recuerdo tu desdén,
te evoco sin razón,
te escucho sin que estés:
"Lo nuestro terminó",
dijiste en un adiós
de azúcar y de hiel...

Lo mismo que el café,
que el amor, que el olvido,
que el vértigo final
de un rencor sin por qué...
Y allí con tu impiedad,
me vi morir de pie,
medí tu vanidad,
y entonces comprendí mi soledad
sin para qué...
Llovía, y te ofrecí el último café.



Στίχοι: Cátulo Castillo.
Μουσική: Héctor Stampone.
Κυκλοφόρησε το 1963.

23.10.07

NAPOLI - CASTEL SANT'ELMO





Θέα της Νάπολης προς το και από το Castel Sant'Elmo.



Castel Sant'Elmo è un castello medievale, oggi adibito a museo, sito sulla collina del Vomero, a Napoli. Un tempo era denominato Paturcium e sorge nel luogo dove vi era, a partire dal X secolo, una chiesa dedicata a Sant'Erasmo (da cui Ermo e poi Elmo). Oltre che come museo permanente, è anche sede di varie fiere e manifestazioni, tra cui il Napoli Comicon che vi si svolge ogni anno in primavera.

Questo possente edificio trae origine da una torre d'osservazione normanna chiamata Belforte. Per la sua importanza strategica, il castello è sempre stato un possedimento molto ambito: dalla sua posizione si può controllare tutta la città, il golfo, e le strade che dalle alture circostanti conducono alla città.

Ο ΤΖΟΥΖΕΠΠΕ ΝΤΙ ΣΤΕΦΑΝΟ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΜΙΑ ΔΙΑΣΗΜΗ ΚΑΝΤΣΟΝΕΤΤΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ GIUSEPPE DI STEFANO


CORE 'NGRATO


Catarí', Catarí'...
pecché mm''e ddice sti pparole amare?!
Pecché mme parle e 'o core mme turmiente Catarí'?!
Nun te scurdá ca t'aggio dato 'o core, Catarí'...
Nun te scurdá...
Catarí'...
Catarí', che vène a dicere
stu pparlá ca mme dá spáseme?
Tu nun ce pienze a stu dulore mio?!
Tu nun ce pienze, tu nun te ne cure...

Core, core 'ngrato...
T'hê pigliato 'a vita mia!
Tutto è passato...
e nun ce pienze cchiù.

II

Catarí', Catarí'...
tu nun 'o ssaje ca fino e 'int'a na chiesa
io só' trasuto e aggiu pregato a Dio, Catarí'...
E ll'aggio ditto pure a 'o cunfessore: "Io stó' a murí
pe' chella llá...
Stó' a suffrí,
stó' a suffrí nun se pò credere...
stó' a suffrí tutte li strazie..."
E 'o cunfessore, ch'è perzona santa,
mm'ha ditto: "Figliu mio lássala stá, lássala stá!..."

Core, core 'ngrato...
T'hê pigliato 'a vita mia!
Tutto è passato...
e nun ce pienze cchiù.



Μουσική: Salvatore Cardillo.
Στίχοι: Riccardo Cordiferro (ψευδώνυμο του Alessandro Sisca).
Πρώτη εκτέλεση: 1911.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ΙΜΠΕΡΙΟ ΑΡΧΕΝΤΙΝΑ



Η IMPERIO ARGENTINA ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΕΝΑ ΘΡΥΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ


LOS PICONEROS


Ya se ocultó la luna, luna lunera
ya abierto su ventana la piconera, madre,
y el piconero, va a la sierra cantando
con el lucero, con el lucero.

Ya viene el día, ya viene madre,
ya viene el día, ya viene madre,
alumbrando su clara los olivares
alumbrando su clara los olivares.
¡Ay! Que me diga que si,
¡Ay! Que me diga que no.
Como no lo a querío ninguna
le quiero yo,
mi piconero como el picón.
Por su culpa culpita yo tengo,
negro negrito mi corazón.
Por su culpa culpita yo tengo,
negro negrito mi corazón.
Fajares se la lleva mi piconero
y un mar se ha desbordao de terciopelo
de terciopelo, madre y en el sombrero
una cinta que dice por ti me muero,
por ti me muero.

Ya viene el día, ya viene madre,
ya viene el día, ya viene madre,
alumbrando su clara los olivares
alumbrando su clara los olivares.
¡Ay! que me diga que si,
¡Ay! que me diga que no.
Como no lo a querío ninguna
le quiero yo,
mi piconero como el picón.
Por su culpa culpita yo tengo,
negro negrito mi corazón.
Por su culpa culpita yo tengo,
negro negrito mi corazón.



Στίχοι: Ramón Perelló.
Mουσική: Juan Mostazo.
Η σκηνή είναι από την ταινία "La Nina de tus Ojos" του 1938.

Όλη σχεδόν τη μπάρα με τα φιλμάκια αξίζει να την δει κανείς. Η Ιμπέριο Αρχεντίνα, με το αξεπέραστο μπρίο της, τραγουδάει πασίγνωστα τραγούδια.

22.10.07

Ο ΡΕΝΑΤΟ ΚΑΡΟΖΟΝΕ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΗΝ ΜΑΡΟΥΤΣΕΛΛΑ



RENATO CAROSONE


MARUZZELLA


Maruzzella, Maruzzè'...
t'hê miso dint'a ll'uocchie 'o mare
e mm'hê miso 'mpiett'a me
nu dispiacere...Stu core mme faje sbattere
cchiù forte 'e ll'onne
quanno 'o cielo è scuro...
Primma me dice "sí",
po', doce doce, mme faje murí...
Maruzzella, Maruzzé'...

Ohé!
Chi sente?


Στίχοι : Enzo Bonagura.
Μουσική : Renato Carosone.
Κυκλοφόρησε : 1955.
Το τραγούδι είναι μεγαλύτερο σε διάρκεια. Εδώ παίζεται μόνο το πρώτο μέρος.

Η ΣΑΝΤΡΑ ΛΟΥΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΣΤΟ ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ ΕΝΑ ΘΡΥΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η SANDRA LUNA


QUE NADIE SEPA MI SUFRIR


No te asombres si te digo lo que fuiste
una ingrata con mi pobre corazón,
porque el fuego de tus lindos ojos negros
alumbraron el camino de otro amor.

Y pensar que te adoraba tiernamente
que a tu lado como nunca me sentí
y por esas cosas raras de la vida
sin el beso de tu boca yo me vi

Amor de mis amores
reina mía ¿qué me hiciste?
que no puedo conformarme
sin poderte contemplar.
Ya que pagaste mal
a mi cariño tan sincero
lo que conseguirás
que no te nombre nunca más.

Amor de mis amores
si dejaste de quererme
no hay cuidado, que la gente
de esto no se enterará.
¿Qué gano con decir
que una mujer cambió mi suerte?
Se burlarán de mi
que nadie sepa mi sufrir.


Στίχοι: Ángel Cabral.
Μουσική: Enrique Diezo.
Στύλ: Περουβιάνικο βαλς.

21.10.07

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΑΡΛΟΣ ΓΑΡΔΕΛ





MI BUENOS AIRES QUERIDO


Mi Buenos Aires querido,
cuando yo te vuelva a ver,
no habrá más penas ni olvido.

El farolito de la calle en que nací
fue el centinela de mis promesas de amor,
bajo su inquieta lucecita yo la vi
a mi pebeta luminosa como un sol.

Hoy que la suerte quiere que te vuelva a ver,
ciudad porteña de mi único querer,
oigo la queja de un bandoneón,
dentro del pecho pide rienda el corazón.

Mi Buenos Aires, tierra florida
donde mi vida terminará.

Bajo tu amparo no hay desengaño
vuelan los años, se olvida el dolor.

En caravana los recuerdos pasan
como una estela dulce de emoción,
quiero que sepas que al evocarte
se van las penas del corazón.

Las ventanitas de mis calles de Arrabal,
donde sonríe una muchachita en flor;
quiero de nuevo yo volver a contemplar
aquellos ojos que acarician al mirar.

En la cortada más maleva una canción,
dice su ruego de coraje y de pasión;
una promesa y un suspirar
borré una lágrima de pena aquel cantar.

Mi Buenos Aires querido....
cuando yo te vuelva a ver...
no habrá más penas ni olvido...



Μουσική: Carlos Gardel.
Στίχοι: Alfredo Le Pera.
Κυκλοφόρησε: 1934.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΜΟΥΡΟΛΟ




Ι’ ΤΕ VURRIA VASÀ

Ah! Che bell'aria fresca...
Ch'addore 'e malvarosa...
E tu durmenno staje,
'ncopp'a sti ffronne 'e rosa!
'O sole, a poco a poco,
pe' stu ciardino sponta...
'o viento passa e vasa
stu ricciulillo 'nfronte!
I' te vurría vasá...
I' te vurría vasá...
ma 'o core nun mm''o ddice
'e te scetá...
'e te scetá!...

I' mme vurría addurmí...
I' mme vurría addurmí...
vicino ô sciato tujo,
n'ora pur'i'...
n'ora pur'i'!...
Tu duorme oje Rosa mia...
e duorme a suonno chino,
mentr'io guardo, 'ncantato,
stu musso curallino...
E chesti ccarne fresche,
e chesti ttrezze nere,
mme mettono, 'int''o core,
mille male penziere!
I' te vurría vasá...


Sento stu core tujo
ca sbatte comm'a ll'onne!
Durmenno, angelo mio,
chisà tu a chi te suonne...
'A gelusia turmenta
stu core mio malato:
Te suonne a me?...Dimméllo!
O pure suonne a n'ato?
I' te vurría vasá...



Στίχοι : Vincenzo Russo
Μουσική : Eduardo Di Capua
Κυκλοφόρησε : 1900

NAPOLI E BUENOS AIRES / NAPOLES Y BUENOS AIRES





Το ιστολόγιο "Νάπολη και Μπουένος Άιρες" ξεκινάει. Με μουσική και με ποίηση. Είναι παράρτημα του ΑΛΩΝΑΚΙΟΥ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ.

Επάνω είναι η Νάπολη. Στη μέση το Μπουένος Άιρες. Στην τρίτη εικόνα είναι ένας κύριος (σε εικονοστάσι!) που ενώνει τις δύο πόλεις.