21.10.07

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΑΡΛΟΣ ΓΑΡΔΕΛ





MI BUENOS AIRES QUERIDO


Mi Buenos Aires querido,
cuando yo te vuelva a ver,
no habrá más penas ni olvido.

El farolito de la calle en que nací
fue el centinela de mis promesas de amor,
bajo su inquieta lucecita yo la vi
a mi pebeta luminosa como un sol.

Hoy que la suerte quiere que te vuelva a ver,
ciudad porteña de mi único querer,
oigo la queja de un bandoneón,
dentro del pecho pide rienda el corazón.

Mi Buenos Aires, tierra florida
donde mi vida terminará.

Bajo tu amparo no hay desengaño
vuelan los años, se olvida el dolor.

En caravana los recuerdos pasan
como una estela dulce de emoción,
quiero que sepas que al evocarte
se van las penas del corazón.

Las ventanitas de mis calles de Arrabal,
donde sonríe una muchachita en flor;
quiero de nuevo yo volver a contemplar
aquellos ojos que acarician al mirar.

En la cortada más maleva una canción,
dice su ruego de coraje y de pasión;
una promesa y un suspirar
borré una lágrima de pena aquel cantar.

Mi Buenos Aires querido....
cuando yo te vuelva a ver...
no habrá más penas ni olvido...



Μουσική: Carlos Gardel.
Στίχοι: Alfredo Le Pera.
Κυκλοφόρησε: 1934.

4 σχόλια:

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

Καλησπέρα σας!
Υποθέτω ότι θα άπαλλαγεί το αλωνάκι από την εικόνα και θα διατηρηθεί η αυθεντικότητα του;

Γιωργος Κεντρωτης είπε...

@ AXI: Γιατί; Τί έχει η εικόνα; Δεν νομίζω ότι βλάπτει. Χαίρε!

ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΥΛΟΥ είπε...

Ξανά καλησπέρα!
Εδώ στο βίντεο δεν απαγγέλουν αλλά τραγουδάνε. Ανεξάρτητα αν το κάνουν σωστά ή όχι. Συγχωρήστε με αλλά δεν είχα καταλάβει τι διαπραγματεύται το αλωνάκι. Ή μάλλον ναι, την ποίηση.
Σας χαιρετώ.

Γιωργος Κεντρωτης είπε...

@ AXI: Οι στίχοι δεν είναι ποίηση; Ανέκαθεν δεν "τραγουδιόταν" η ποίηση; "Άσματα" και "Carmina" δεν λέγονταν ανέκαθεν τα ποιήματα, και αοιδοί οι "ποιητές"; Εν πάση περιπτώσει, είναι καθαρώς θέμα γούστου, φίλτατε.