ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΕΝΡΙΚΟ ΚΑΡΟΥΖΟ

Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ENRICO CARUSO


I' M'ARRICORDO 'E NAPULE

I' m'arricordo 'e Napule 'e matina,
quando schiarava juorno a ppoco, a ppoco,
'nu ventariello doce e 'n'aria fina,
spuntava 'o sole 'ncielo comme foco.

'A tutte 'e fronne cantevam aucielle
e salutava a tutte nenne belle,
e 'a 'nu guaglione 'm maneche cammisa
senteva chesta voce 'e paraviso:

Rose, rose de maggio,
rose pennammurate,
cu 'st'aria 'nbarzamata
vuje dinto lietto state?

I' m'arricordo 'e Napule 'e cuntrore,
'o sole ca cuceva 'e sentimente,
'na coppia 'e nnammurate a 'na cert'ora
se deva a Margellina appuntamento.

E lu Vesuvio visto da luntano,
'o mare ca sbatteva chiano, chiano,
mentre de' scoglie respirav' addore,
senteva 'n'ata voce 'e cantatore:

I' tengo 'a nnammurata ch'è bella,
e sto geloso,
e tengo 'e persiane
apposta pe' dischiude.

I' m'arricordo 'e Napule 'e nuttata,
ncoppa ll' onne, Pusilleco addurmeva,
e po' menava 'n'aria profumata,
comm' a ll'argiento 'a luna le spanneva.

E quanno 'e chillo cielo m'arricordo,
me vene all'uocchie 'e lagreme 'nu velo,
pare ca veco 'e stelle na curona
e sento ancora l'eco 'e 'sta canzona:

Oj varca lenta e stracqua,
i' penzo 'a nenna mia,
ca voglio bene ancora,
e moro 'e gelusia.


Στίχοι: Pasquale Esposito.
Μουσική: Giuseppe Gioè.
Τραγούδι του 1920.