Ο ΚΛΑΟΥΝΤΙΟ ΒΙΛΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΟΤΟ

O CLAUDIO VILLA ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ TOTÒ


MARIA ROSA

Dint' 'o vico Paraviso
sta nu sciore 'e giuventù,
ca se chiamma Maria Rosa,
si 'a vedite è nu bijou.
Na faccella 'e cera fina
cu nu pare d'uocchie bblu,
na vucchella curallina;
nè, vulite niente cchiù?

Maria Rosa, Maria Rosa, Maria Rosa,
tene belle, tene belle,
tene belle tutt' 'e ccose...
Tutt' 'e ccose 'e Maria Rosa,
songhe belle, songhe fresche,
songhe amabile e azzeccose...
'Mpont' 'o musso, ddoie cerase:
rosse rosse comm'a cchè
sò cerase 'e mille vase
ca me fanno stravedè!

Cu 'nu muorzo, mamma mia che bella cosa
me magnasse sti cerase 'e Maria Rosa.

Tengo pronto pure 'a casa
'nmiez' 'a piazza d' 'o Gesù,
Mo m'accatto 'o lietto 'e sposa,
tutt' 'e mobbil' 'e Cant&ugrave.
I' c' 'o ddico tutt' 'o juorno
quanno stammo a tu per tu:
Mariarò, aggio perzo 'o scuorno,
Mariarò, salveme tu!

Maria Rosa, Maria Rosa,
tene belle, tene belle tutt' 'e ccose,
tutt' 'e ccose 'e Maria Rosa
songhe belle, songhe fresche e sò addirose.
Cu stu pietto a manticetta...
sfugliatelle, ma cche ssò,
mo se schiatta 'a cammicetta,
io mo moro, Mariar&ograve.

Cu 'nu muorzo, mamma mia che bella cosa,
me magnasse 'e sfugliatelle 'e Maria Rosa.