ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΟΡΑΣΙΟ ΜΟΛΙΝΑ

Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο HORACIO MOLINA 

MALENA

Malena canta el tango como ninguna
y cada verso pone su corazón.
A yuyo de suburbio su voz perfuma.
Malena tiene pena de bandoneón.
Tal vez allá, en la infancia, su voz de alondra
tomó ese tono oscuro de callejón;
o acaso aquel romance que sólo nombra
cuando se pone triste con el alcohol...
Malena canta el tango con voz de sombra;
Malena tiene pena de bandoneón.

Tu canción
tiene frío del último encuentro.
Tu canción
se hace amarga en la sal del recuerdo
Yo no sé
si tu voz es la flor de una pena,
solo sé
que al rumor de tus tangos, Malena,
te siento más buena,
más buena que yo.

Tus ojos son oscuros como el olvido;
tus labios, apretados como el rencor;
tus manos, dos palomas que tienen frío;
tus venas tienen sangre de bandoneón...
Tus tangos son criaturas abandonadas
que cruzan sobre el barro del callejón
cuando todas las puertas están cerradas
y ladran los fantasmas de la canción.
Malena canta el tango con voz quebrada;
Malena tiene pena de bandoneón.

Στίχοι: Homero Manzi.
Μουσική: Lucio Demare.
Τραγούδι του 1941.

***********

ΜΑΛΕΝΑ

Λέει η Μαλένα τα ταγκό της όπως καμιά άλλη
Και σε κάθε στίχο βάζει την καρδιά της
Στην άχρωμη συνοικία η φωνή της τέλεια.
Η Μαλένα έχει πόνο από μπαντονεόν.
Ίσως εκεί, παιδί όταν ήταν, η φωνή της του κορυδαλλού
πήρε αυτό το σκοτεινό τόνο του σοκακιού,
ή ίσως απ’ το ρομάντζο που γι αυτό μιλάει
όταν θλιμμένη γίνεται από το αλκοόλ…
Η Μαλένα λέει το ταγκό με φωνή από σκοτάδι.
Η Μαλένα έχει πόνο από μπαντονεόν.

Το τραγούδι σου

έχει κρύο τελευταίας συνάντησης.
Το τραγούδι σου

πικρό γίνεται στο αλάτι της θύμησης.
Εγώ δεν ξέρω
αν η φωνή σου άνθος είναι ενός πόνου
μόνο ξέρω
πως στον ήχο των ταγκό σου, Μαλένα,
σε νιώθω πιο καλή,
πιο καλή απ’ ότι εγώ.

Tα μάτια σου είναι σκοτεινά σαν λησμονιά.
Τα χείλη σφιγμένα σαν κάτι εχθρικό
Τα χέρια σου, δυο περιστέρια που κρυώνουν
Οι φλέβες σου έχουν αίμα από μπαντονεόν…
Είν’ τα ταγκό σου πλάσματα εγκαταλειμμένα

που διασταυρώνονται στου σοκακιού τη λάσπη
όταν κλειστές είναι όλες οι πόρτες
και αλυχτούν φαντάσματα των τραγουδιών.
Η Μαλένα λέει το ταγκό με φωνή σπασμένη

Η Μαλένα έχει πόνο από μπαντονεόν.

Μετάφραση: Γιώργος Μίχος.