ΕΝΑ ΠΕΖΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΜΑΞ ΖΑΚΟΜΠ

MAX JACOB (1876-1944)


Η ΖΗΤΙΑΝΑ ΤΗΣ ΝΑΠΟΛΗΣ

Όταν έμενα στη Νάπολη, υπήρχε στην πόρτα του μεγάρου μου μια ζητιάνα στην οποία έριχνα τίποτε νομίσματα πριν μπω στην άμαξα. Μια μέρα, όλος απορία που ποτέ δεν έλαβα ένα ευχαριστώ, κοίταξα τη ζητιάνα. Το λοιπόν, καθώς κοίταζα, είδα πως αυτό που είχα πάρει για ζητιάνα ήταν μια ξύλινη κάσα βαμμένη πράσινη που περιείχε κοκκινόχωμα και κάμποσες μπανάνες μισοχαλασμένες.



Μετάφραση: Αντώνης Ζέρβας.
Από το βιβλίο: Αντώνης Ζέρβας, «Εκ του γαλλικού, εκλογή μεταφράσεων», εκδόσεις μελάνι, Αθήνα 2003, σελ. 36.