
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΤΟ "ΝΑΠΟΛΙ ΚΑΙ ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΪΡΕΣ" ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΚΛΕΙΣΤΟ.
Θα σας κρατάει συντροφιά η εικονιζόμενη κ. Αλμουδένα Φερνάντες, παλιά και πιστή φίλη του ιστολογίου.
ΔΥΟ ΛΙΜΑΝΙΑ ΜΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ, ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΛΑΪΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΤΟΝΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η JOHANA JIMÉNEZ
LA ZARZAMORA
En en café de Levante entre palmas y alegrías,
cantaba la zarzamora;
se lo pusieron de mote porque dicen que tenia
los ojos como la mora.
Le hablo primero a un tratante, y olé,
y luego fue de un Marques
que la lleno de brillantes, y olé,
de la cabeza a los pies.
Decía la gente que si era de hielo,
que si de los hombres se estaba burlando,
hasta que una noche, con rabia de celos,
a la zarzamora pillaron llorando.
¿Que tiene la zarzamora
que a todas horas
llora que llora por los rincones,
ella que siempre reía
y presumía de que partía los corazones?
De un querer hizo la prueba
y un cariño conoció
que la trae y que la lleva
por la calle del dolor.
Los flamencos del colmado
la vigilan a deshora
porque se han empestillado
en saber del querer desgraciado
que embrujo a la zarzamora.
Cuando Sonaban las doce una copla de agonía
lloraba la zarzamora,
mas nadie daba razones ni el intríngulis sabia
de aquella pena traidora.
Pero una noche al levante, y olé,
fue a buscarla una mujer;
cuando la tuvo delante, y olé,
se dijeron no se que.
De aquello que hablaron ninguno ha sabido
mas la zarzamora lo dijo llorando
en una coplilla que pronto ha corrido
y que ya la gente la va publicando.
¿Que tiene la zarzamora
que a todas horas
llora que llora por los rincones,
ella que siempre reía
y presumía de que partía los corazones?
Lleva anillo de casado,
me vinieron a decir,
pero ya lo había besado
y era tarde para mi.
Que publiquen mi pecado
y el pesar que me devora
y que todos me den de lado
al saber del querer desgraciado
que embrujo a la zarzamora.
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η GICELA MÉNDEZ RIBEIRO
CORRENTINA DE LEY
Qué linda que estás Corrientes
Tierra roja y malezal
si no te besa la luna
te acaricia el paraná.
Orgullo de la Argentina
mi provincia litoral
mientras Brasil te requiebra
te festeja el Paraguay.
Que lindo fue
nacer en ti una vez
entre el dulzor
de un sentido chamamé.
Que líndo es
poder gritar
con un potente sapucay
soy correntina de ley.
Στίχοι και μουσική: Fermín Fierro.
********
Gicela nació el 16 de agosto de 1975 en Paso de los Libres (Corrientes, Argentina). Su pasión por el canto comenzó desde muy niña pero, fue en 1993, cuando descubrió sus verdaderas condiciones como cantante luego de ganar un concurso de canto en su ciudad.
A partir de entonces comenzó a transitar los caminos de la música como cantante profesional, sosteniendo siempre un repertorio que aborda los principales autores y compositores de toda la región litoraleña.
Formó un conjunto con su padre, Ricardo Méndez Ribeiro en acordeón y realizaron innumerables presentaciones por el Litoral argentino y el sur de Brasil. En este país tomó contacto con músicos de renombre, con quienes formó un grupo de chamamé.
En 1995 obtiene el Primer Premio como solista en la "Fiesta Nacional del Chamamé" en la ciudad de Corrientes.
En 1997 realizó presentaciones en distintas ciudades del sur de Brasil auspiciada por el canal RBS TV de Rí¬o Grande do Sul. En ese año El Concejo Deliberante de su ciudad, la distinguió por su destacada actuación en el Ámbito cultural.
Fue finalista en Cosquín en la categorí¬a Solista Vocal Femenina (1999).
Elegida como representante de su provincia, para una grabación organizada por la Sec. de Asuntos Institucionales de la Justicia de la Nación.
Durante el 2003 y el 2004, Gicela se radicó en París (Francia) y realizó varias presentaciones en ese paìs, en la ciudad de Toulouse, en la Costa Azul y en distintas salas parisinas: New Morning, la Maison de l' Amérique Latina, le théatre de la Vieille Grille, Radio France.
En el 2005 participó del 2º Acampamento da Nativa de Plano Alto, donde obtuvo el 3° premio por la canción inédita "Meu Chamamé" en portugués, con letra de Jaime Ribeiro y música de Gicela.
Durante el 2005 fue seleccionada por la Productora Alemana Fliegende-fische -filmproduktion, como la única protagonista mujer, para filmar el documental "Chamamé" sobre la cultura chamamecera, que finalizó en noviembre de 2005 y será estrenada internacionalmente en 2007.
En septiembre de 2005 fue nombrada Embajadora Cultural de la ciudad de Paso de los Libres, por su destacada actuación en el ámbito nacional e internacional.
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CICCIO CAPASSO
MUNASTERIO 'E SANTA CHIARA
Dimane?...Ma vurría partí stasera!
Luntano, no...nun ce resisto cchiù!
Dice che c'è rimasto sulo 'o mare,
che è 'o stesso 'e primma...chillu mare blu!
Munasterio 'e Santa Chiara...
tengo 'o core scuro scuro...
Ma pecché, pecché ogne sera,
penzo a Napule comm'era,
penzo a Napule comm'è?!
Funtanella 'e Capemonte,
chistu core mme se schianta,
quanno sento 'e dí da 'a gente
ca s'è fatto malamente
stu paese...ma pecché?
No...nun è overo...
no...nun ce créro...
E moro cu 'sta smania 'e turná a Napule...
Ma ch'aggi''a fá?...
Mme fa paura 'e ce turná!
Paura?...Sí...Si fosse tutto overo?
Si 'a gente avesse ditto 'a veritá?
Tutt''a ricchezza 'e Napule...era 'o core!
dice ch'ha perzo pure chillu llá!
Munasterio 'e Santa Chiara...
'Nchiuse dint'a quatto mura,
quanta femmene sincere,
si perdévano ll'ammore,
se spusavano a Gesù!
Funtanella 'e Capemonte...
mo, si pèrdono n'amante,
giá ne tènono ati ciento...
ca, na femmena 'nnucente,
dice 'a gente, nun c'è cchiù!
No...nun è overo...
No...nun ce crero...
E moro pe' 'sta smania 'e turná a Napule!
Ma ch'aggi''a fá...
Mme fa paura 'e ce turná!
Munasterio 'e Santa Chiara...
Tengo 'o core scuro scuro...
Ma pecché, pecché ogne sera,
penzo a Napule comm'era
penzo a Napule comm'è?!...
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΟΥΣΛΙΜ ΜΑΓΚΟΜΑΕΦ
'O MARENARIELLO
Oje né', fa' priesto viene!
nun mme fá spantecá...
ca pure 'a rezza vène
ch'a mare stó' a mená...
Méh, stienne sti bbraccelle,
ajutame a tirá...
ca stu marenariello
te vò' sempe abbracciá.
Vicin'ô mare,
facimmo 'ammore,
a core a core,
pe' nce spassá...
Só' marenaro
e tiro 'a rezza:
ma, p''allerezza,
stóngo a murí...
Vide ca sbatte ll'onna
comm'a stu core ccá;
de lacreme te 'nfonne
ca 'o faje annammurá...
Viene, 'nterr'a 'sta rena
nce avimm''a recrijá;
che scenne la serena...
io po' stóngo a cantá.
Vicin'ô mare,
facimmo 'ammore,
a core a core,
pe' nce spassá...
Só' marenaro
e tiro 'a rezza:
ma, p''allerezza,
stóngo a murí...
Oje né', io tiro 'a rezza
e tu statte a guardá...
li pisce, p''a prijezza,
comme stanno a zumpá!...
E vide, pure 'e stelle
tu faje annammurá...
ca stu marenariello,
tu faje suspirá...
Vicin'ô mare,
facimmo 'ammore,
a core a core,
pe' nce spassá...
Só' marenaro
e tiro 'a rezza:
ma, p''allerezza,
stóngo a murí...
Στίχοι: Gennaro Ottaviano.
Μουσική: Salvatore Gambardella.
Τραγούδι του 1893.
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο GENNARO PAPA
'O MARENARIELLO
Oje né', fa' priesto viene!
nun mme fá spantecá...
ca pure 'a rezza vène
ch'a mare stó' a mená...
Méh, stienne sti bbraccelle,
ajutame a tirá...
ca stu marenariello
te vò' sempe abbracciá.
Vicin'ô mare,
facimmo 'ammore,
a core a core,
pe' nce spassá...
Só' marenaro
e tiro 'a rezza:
ma, p''allerezza,
stóngo a murí...
Vide ca sbatte ll'onna
comm'a stu core ccá;
de lacreme te 'nfonne
ca 'o faje annammurá...
Viene, 'nterr'a 'sta rena
nce avimm''a recrijá;
che scenne la serena...
io po' stóngo a cantá.
Vicin'ô mare,
facimmo 'ammore,
a core a core,
pe' nce spassá...
Só' marenaro
e tiro 'a rezza:
ma, p''allerezza,
stóngo a murí...
Oje né', io tiro 'a rezza
e tu statte a guardá...
li pisce, p''a prijezza,
comme stanno a zumpá!...
E vide, pure 'e stelle
tu faje annammurá...
ca stu marenariello,
tu faje suspirá...
Vicin'ô mare,
facimmo 'ammore,
a core a core,
pe' nce spassá...
Só' marenaro
e tiro 'a rezza:
ma, p''allerezza,
stóngo a murí...
Στίχοι: Gennaro Ottaviano.
Μουσική: Salvatore Gambardella.
Τραγούδι του 1893.
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η JACQUELIN SIGAUT
TANGO Y MUGRE
Quiero un tango que cuente nuestra historia
sin la máscara idiota del consuelo,
sin miserias debajo de la alfombra
ni esa voz en la sombra de lamento ritual.
Quiero un tango con otra poesía
que se meta en las frágiles derrotas
que me hable de infiernos y de abismos,
poesía sin lirismo, despiadada y fatal.
Un tango que explote metiéndose en la mugre,
que me hable del hambre de un tiempo que se pudre.
De gente sin nada que duerme en la vereda,
de sueños que emigran y sueños que se quedan.
De bronca en las plazas, memoria en las heridas,
de historia que llama y se mete en la vida.
Un tango de palabra entrometida,
tormenta en la sonrisa por venir.
Cómo hacer nuevos tangos en la hora
en que todos perdimos la inocencia
cómo hallar esa justa melodía,
esa indócil poesía que se grabe en la piel.
Quiero un tango procaz y enamorado
con palabras que miren a los ojos,
cien preguntas y ninguna respuesta
y el dolor que nos resta como verso más cruel.
Μουσική: José Teixidó.
Στίχοι: Raimundo Rosales.
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η GRACIELA SIMAN
DE IGUAL A IGUAL
De tanto y tanto quererla
me ha entrado miedo,
miedo de perderla.
No puedo darme reposo,
estoy enamorado
y estoy celoso.
Mezcla de dulzura y de tormento
es este amor que en mi alma siento.
De tanto y tanto quererla
me ha entrado miedo
de no verla más.
A Dios le pido
que perdone mi egoísmo
pero quisiera
que sienta ella lo mismo,
que cuando esté lejos de mí
sienta un vacío
y necesite estar cerquita mío.
Que también sienta
en sus ansias de quererme
el mismo miedo,
el miedo de perderme;
que tenga celos
de mi amor...
Que no será para su mal,
así estaremos
de igual a igual.
Στίχοι και μουσική: Rodolfo Sciammarella.
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η LULA VALDIVIA
COMIENZA A AMANECER
Comienza a amanecer
sobre la espera del reloj
son casi las seis
tan tarde y tú sin volver
Los celos me hacen ver
el sucio cuarto de un hotel
los veo a los dos
desnudos haciendo el amor
La madrugada
llena mi alma de soledad
no quiero llorar
yo nunca he sabido porqué
me cambias por otra mujer
Comienza a amanecer
oigo tus pasos al llegar
borracho otra vez
muñeco de trapo y papel
Tendré que simular
que estoy dormida y esperar
en la oscuridad
tus torpes caricias quizás
Me das un beso
y hay en tu aliento alcohol y amor
quisiera gritar
quisiera correr y escapar
y veo que no soy capaz
Comienza a amanecer
escucho tu respiración
y huelo en tu piel
perfume barato y burdel
Mañana me dirás
que te quedaste a trabajar
y yo fingiré
y yo fingiré una vez mas
Y en la cocina
cuando esté sola podré llorar
me preguntarán
si puede aún mas bajo caer
el hombre que yo tanto amé
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ CLAUDIO VILLA
’NA GITA A LI CASTELLI
Guarda che sole
ch'è sortito Nannì
che profumo de rose
de garofani e pansè.
Come tutto un paradiso
li Castelli so' accosì.
Guarda Frascati
ch'è tutto un sorriso
'na delizia, n'amore,
'na bellezza da incanta'.
Lo vedi, ecco Marino
la sagra c'è dell'uva
fontane che danno vino
quant'abbondanza c'è.
Appresso vi è Genzano
cor pittoresco Albano
su viett'a diverti'
Nannì Nannì.
Là c'è l'Ariccia
più giù c'è Castello
ch'è davvero un goiello
co' quel lago da incanta'.
E de fravole 'n profumo
solo a Nemi poi senti'.
Sotto quel lago
un mistero ce sta
de Tibberio le navi
con l'antica civiltà.
So meyo de la sciampagna
li vini de 'ste vigne
ce fanno la cuccagna
dar tempo de Noè.
Li prati a tutto spiano
so' frutte, vigne e grano
s'annamo a mette lì
Nannì, Nannì.
È sera e già le stelle
te fanno un manto d'oro
e le velletranelle
se mettono a canta'
se sente 'no stornello
risponde un ritornello
che coro vie' a senti'
Nannì, Nannì.
Τραγούδι του 1958.
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CARLO BUTI
CHITARRA ROMANA
Sotto un manto di stelle
Roma bella mi appare
solitario il mio cuor
disilluso d'amor
va nell'ombra a cantar...
Una muta fontana
a un balcone lassu'
O chitarra romana
accompagnami tu
Suona suona mia chitarra
lascia piangere il mio cuore
senza casa e senza amore
mi rimani solo tu
Se la voce e' un po' velata
accompagnami in sordina
la mia bella fornarina
al balcone non c'e' piu'
Suona suona mia chitarra
lascia piangere il mio cuore
senza casa e senza amore
mi rimani solo tu
Se la voce e' un po' velata
accompagnami in sordina
la mia bella fornarina
al balcone non c'e' piu'
O chitarra romana
accompagnami tu…
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο LUCHO GATICA
LA BARCA
Dicen que la distancia es el olvido
pero yo no concibo esa razón,
porque yo seguiré siendo el cautivo
de los caprichos de tu corazón.
Supiste esclarecer mis pensamientos
me diste la verdad que yo soñé,
ahuyentaste de mi los sufrimientos
en la primera noche que te amé.
Hoy mi playa se viste de amargura
porque tu barca tiene que partir,
a cruzar otros mares de locura
cuida que no naufrague tu vivir.
Cuando la luz del sol se esté apagando
y te sientas cansada de vagar,
piensa que yo por ti estaré esperando
hasta que tú decidas regresar
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MARIELLA NAVA
SPALLE AL MURO
Spalle al muro,
Quando gli anni, son fucili contro,
Qualche piega, sulla pelle tua,
I pensieri tolgono, il posto alle parole,
Sguardi bassi alla paura, di ritrovarsi soli.
E la curva dei tuoi giorni, non è più in salita,
Scendi piano, dai ricordi in giù,
Lasceranno che i tuoi passi, sembrino più lenti,
Disperatamente al margine, di tutte le correnti.
Vecchio,
Diranno che sei vecchio,
Con tutta quella forza che c'è in te,
Vecchio
Quando non è finita, hai ancora tanta vita,
E l'anima la grida e tu lo sai che c'è.
Ma se Vecchio,
Ti chiameranno vecchio,
E tutta la tua rabbia viene su,
Vecchio, si,
Con quello che hai da dire,
Ma vali quattro lire, dovresti già morire,
Tempo non c'è ne più,
Non te ne danno più …!
E ogni male fa più male,
Tu risparmia il fiato,
Prendi presto, tutto quel che vuoi,
E faranno in modo, che il tuo viso, sembri stanco,
Inesorabilmente più appannato, per ogni pelo bianco.
Vecchio.
Vecchio.
…………..
Vecchio…!!!
Mentre ti scoppia il cuore, non devi far rumore,
Anche se hai tanto amore, da dare a chi vuoi tu!
Ma sei vecchio.
Insulteranno Vecchio
Con tutto quella smania che sai tu,
Vecchio, si…
E sei tagliato fuori,
Quelle tue convinzioni, le nuove sono migliori,
Le tue non vanno più,
Ragione non hai più.
…………………..
Vecchio si …
Con tanto che faresti,
adesso che potresti non cedi perché esisti,
perché respiri tu
Στίχοι & μουσική: Renato Zero.
Τραγούδι του 1991.
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η MORGANA SUPPO ME TO ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ CONJUNTO VIENTOS DEL PUEBLO.
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο LUCIANO TAJOLI
LA STRADA DEL BOSCO
Vieni
C'è una strada nel bosco
Il suo nome conosco
Vuoi conoscerlo tu
Vieni
È la strada del cuore
Dove nasce l'amore
Che non muore mai più
Laggiú tra gli alberi
Intrecciato coi rami in fior'
C'è un nido semplice
Come sogna il tuo cuor'
Vieni
C'è una strada nel bosco
Il suo nuome conosco
Vuoi conoscerlo tu
Un usignolo a sera sospirerà
Ed ogni fata in fronte ti bacierà
Canta il tuo cuore il bosco la ninna nanna
Mentre una culla bianca prepari tu
Laggiù tra gli alberi
Intrecciato coi rami in fior'
C'è un nido semplice
Come sogna il tuo cuor'
Vieni
C'è una strada nel bosco
Il suo nome conosco, vuoi conoscerlo tu
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙΝ Ο ATAHUALPA YUPANQUI
PREGUNTITAS SOBRE DIOS
Un dia yo pregunté:
Abuelo, donde esta Dios ?
Mi abuelo se puso triste,
y nada me respondió.
Mi abuelo murió en los campos,
sin rezo ni confesión.
Y lo enterraron los indios
flauta de caña y tambor.
Al tiempo yo pregunte:
Padre, que sabes de Dios ?
Mi padre se puso serio
y nada me respondió.
Mi padre murió en la mina
sin doctor ni protección.
Color de sangre minera
tiene el oro del patrón !
Mi hermano vive en los montes
y no conoce una flor.
Sudor, malaria, serpientes,
es la vida del leñador.
Y que nadie le pregunte
si sabe donde esta Dios.
Por su casa no ha pasado
tan importante señor.
Yo canto por los caminos,
y cuando estoy en prisión
oigo las voces del pueblo
que canta mejor que yo.
Hay un asunto en la tierra
más importante que Dios,
y es que nadie escupa sangre
para que otro viva mejor.
Que Dios vela por los pobres ?
Tal vez si, y tal vez no .
Pero es seguro que almuerza
en la mesa del patrón.
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MILVA
TANGO ITALIANO
2nd place in Sanremo Festival 1962, first Milva's song to reach 1# place in Hit Parade with a good international response too.
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η LUCIENNE BOYER
TANGO FRANÇAIS
Lucienne Boyer (1901-1983) is reproaching: „Ah, why do you lie ?!" , Lady-in-Blue, the most popular French lady singer in pre-war Poland. I find elegance and delicacy in her renditions, however, a little flame burning brightly underneath may be sensed, too (the present rendition !). Visited Warsaw in 1937 and gave concerts in the Great Theatre which happened 21 years later, again. Miss Boyer had a few tangos in her repertoire and it was not easy for me to make the final choice. A photo taken from "AS", 1937; was accompanying an interview given by the star for this popular Polish weekly magazine of those years.
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο VÍCTOR JARA
PLEGARIA A UN LABRADOR
Levántate y mira la montaña
de donde viene el viento, el sol y el agua,
tú que manejas el curso de los ríos
tú que sembraste el vuelo de tu alma.
Levántate y mírate las manos
para crecer estréchala a tu hermano,
juntos iremos unidos en la sangre
hoy es el tiempo que puede ser mañana.
Libranos de aquel que nos domina en la miseria
traenos tu reino de justicia e igualdad.
Sopla como el viento la flor de la quebrada
limpia como el fuego el cañón de tu fusil,
hágase por fin tu libertad aquí en la tierra
danos tu fuerza y tu valor al combatir,
Sopla como el viento la flor de la quebrada
limpia como el fuego el cañón de tu fusil.
Levántate y mírate las manos
para crecer estréchala a tu hermano,
juntos iremos unidos en la sangre
ahora y en la hora de nuestra muerte amén
a - a - mén, a - a - mén.
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο DINO VALLE
'O PAESE D' 'O SOLE
Ogge stò tanto allero
ca, quase quase me mettesse a chiagnere pe' sta felicità.
Ma è vero o nun è vero ca so' turnato a Napule?
Ma è vero ca sto ccà?
'O treno stava ancora int' 'a stazione
quanno aggio 'ntiso 'e primme manduline.
Chisto è 'o paese d' 'o sole,
chisto è 'o paese d' 'o mare,
chisto è 'o paese addò tutt' 'e pparole,
sò doce o sò amare,
sò sempre parole d'ammore.
Tutto, tutto è destino
Comme, putevo fà furtuna all'estero s'io voglio campà ccà?
Mettite a frisco 'o vino, tanto ne voglio vevere
ca m'aggia 'nbriacà.
Dint' a sti quatte mura io sto cuntento.
Mamma me sta vicino, e nenna canta.
Chisto è 'o paese d' 'o sole,
chisto è 'o paese d' 'o mare,
chisto è 'o paese addò tutt' 'e pparole,
sò doce o sò amare,
sò sempre parole d'ammore.
Στίχοι: Libero Bovio.
Μουσική: Vincenzo D'Annibale.
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο MARIO DEL MONACO
GIOACCHINO ROSSINI: IL BARBIERE DI SIVIGLIA
LARGO AL FACTOTUM DELLA CITTÀ
La ran la lera, la ran la la.
La ran la lera, la ran la la.
Largo al factotum
della città,
largo!
La ran la, la ran la,
la ran la, la!
Presto a bottega
che l'alba è già, presto!
La ran la, la ran la,
la ran la, la.
Ah, che bel vivere,
che bel piacere,
per un barbiere di qualità,
di qualità!
Ah, bravo, Figaro,
bravo, bravissimo; bravo!
La ran la, la ran la,
la ran la, la.
fortunatissimo per verità!
La ran la, la ran la,
la ran la, la.
Pronto a far tutto,
la notte, il giorno
sempre d'intorno in giro sta.
Miglior cuccagna per un barbiere,
vita più nobile, no, non si dà.
La, la ran la,
la ran la, la ran la.
Rasori e pettini,
lancette e forbici,
al mio comando tutto qui sta.
V'è la risorsa poi del mestiere
colla donnetta, col cavaliere.
Ah, che bel vivere,
che bel piacere
che bel piacere
per un barbiere di qualità,
di qualità
Tutti mi chiedono,
tutti mi vogliono,
donne, ragazzi,
vecchi, fanciulle.
Qua la parrucca...
Presto la barba...
Qua la sanguigna,
presto il biglietto!
Figaro, Figaro, Figaro, Figaro!
Ahimè!, ahimè! Che furia!
Ahimè!
Che folla!
Uno alla volta, per carità!
Figaro! Son qua
Ehi Figaro! Son qua.
Figaro qua, Figaro là,
Figaro qua, Figaro là,
Figaro su, Figaro giù,
Figaro su, Figaro giù!
Pronto prontissimo
son come il fulmine,
sono il factotum della città,
della città!
Ah, bravo Figaro,
bravo, bravissimo!
A te fortuna, a te fortuna,
a te fortuna
non mancherà.
La, la ran la, la ran la, la ran.
A te fortuna, a te fortuna,
a te fortuna
non mancherà!
Sono il factotum de la città!
Черные Глаза / Μαύρα μάτια
Μουσική: Όσκαρ Νταβίντοβιτς Στροκ.
Ερμηνεία: Γιούρη Σπυριντόνοβιτς Μορφέση.
Ηχογραφήθηκε το 1930 στο Βερολίνο για λογαριασμό της Odeon.
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο GIANNI PETTENATI
LA BANDIERA GIALLA
Sì questa sera è festa grande,
noi scendiamo in pista subito
e se vuoi divertirti vieni qua,
ti terremo fra di noi e ballerai...
Finché vedrai
sventolar bandiera gialla
tu saprai che qui si balla
ed il tempo volerà...
Saprai
quando c'è bandiera gialla
che la gioventù è bella
e il tuo cuore batterà.
Sai
quelli che non ci voglion bene
è perché non si ricordano
di esser stati ragazzi giovani
o di aver avuto già
la nostra età...
Finché vedrai
sventolar bandiera gialla
tu saprai che qui si balla
ed il tempo volerà...
Saprai
quando c'è bandiera gialla
che la gioventù è bella
e il tuo cuore batterà.
Finché vedrai
sventolar bandiera gialla
tu saprai che qui si balla
ed il tempo volerà...
Saprai
quando c'è bandiera gialla
che la gioventù è bella
e il tuo cuore batterà.
Siamo noi,
siamo noi,
bandiera gialla...
Vieni qui
che qui si balla...
Vieni qui
che qui si balla...
Siamo noi,
bandiera gialla...
Τραγούδι του 1966, από την ταινία "I Ragazzi di Bandiera Gialla".
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η LOLA FLORES
LA ZARZAMORA
En en café de Levante entre palmas y alegrías,
cantaba la zarzamora;
se lo pusieron de mote porque dicen que tenia
los ojos como la mora.
Le hablo primero a un tratante, y olé,
y luego fue de un Marques
que la lleno de brillantes, y olé,
de la cabeza a los pies.
Decía la gente que si era de hielo,
que si de los hombres se estaba burlando,
hasta que una noche, con rabia de celos,
a la zarzamora pillaron llorando.
¿Que tiene la zarzamora
que a todas horas
llora que llora por los rincones,
ella que siempre reía
y presumía de que partía los corazones?
De un querer hizo la prueba
y un cariño conoció
que la trae y que la lleva
por la calle del dolor.
Los flamencos del colmado
la vigilan a deshora
porque se han empestillado
en saber del querer desgraciado
que embrujo a la zarzamora.
Cuando Sonaban las doce una copla de agonía
lloraba la zarzamora,
mas nadie daba razones ni el intríngulis sabia
de aquella pena traidora.
Pero una noche al levante, y olé,
fue a buscarla una mujer;
cuando la tuvo delante, y olé,
se dijeron no se que.
De aquello que hablaron ninguno ha sabido
mas la zarzamora lo dijo llorando
en una coplilla que pronto ha corrido
y que ya la gente la va publicando.
¿Que tiene la zarzamora
que a todas horas
llora que llora por los rincones,
ella que siempre reía
y presumía de que partía los corazones?
Lleva anillo de casado,
me vinieron a decir,
pero ya lo había besado
y era tarde para mi.
Que publiquen mi pecado
y el pesar que me devora
y que todos me den de lado
al saber del querer desgraciado
que embrujo a la zarzamora.
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο GIORGIO GABER
LA RISPOSTA AL RAGAZZO DELLA VIA GLUCK
Questa è la storia di un ragazzo che abitava in una strada di
periferia e, in fondo in fondo un po' assomiglia al ragazzo di
via Gluck, anche se i suoi problemi sono un po' diversi
Era un ragazzo un po' come tanti che lavorava, tirava avanti
ed aspettava senza pretese il suo stipendio a fine mese
la madre a carico, in due locali, mobili usati, presi a cambiali
in un palazzo un po' malandato servizi di corte, fitto bloccato
Ma quella casa ma quella casa ora non c'è più
Ma quella casa ma quella casa l'han buttata giù
Morta la madre, rimasto solo, pensa alle nozze e alla morosa
che già prepara il velo da sposa ed il corredo per la sua casa
per quella casa, fitto bloccato, tre lire al mese, spese comprese
lui la guardava tutto contento ed aspirava l'odor di cemento
Ma quella casa…
Già tutto è pronto, le pubblicazioni il rito in chiesa e i testimoni
quand'ecco arriva un tipo astratto con barba e baffi e avviso
di sfratto
e quel palazzo un po' malandato va demolito per farci un prato
il nostro amico la casa perde per una legge del piano verde
Ma quella casa…
Persa la casa, fitto bloccato, la sua morosa l'ha abbandonato
l'amore è bello ma non è tutto e per sposarsi occorre un letto
Ora quel prato è frequentato da qualche cane e qualche coppietta
e lui ripensa con grande rimpianto a quella casa che amava tanto
Ma quella casa…
E' ora di finirla di buttar giù le case per fare i prati. Cosa ci
interessano a noi i prati? Guarda quello lì: doveva sposarsi, gli
han buttato giù la casa e non puo' più sposarsi. Roba da matti
Io non capisco perchè non buttano giù i palazzoni del centro: quelli
sì che disturbano, mica le case di periferia! Mah, i soliti
problemi… qui non si capisce mai niente
ΤΡΑΓΟΥΔΑ O ANTONIO CANIZARES
ΧΟΡΕΥΕΙ Η FARUCA ANDALUZA
ÉCHALE GUINDAS AL PAVO
Huyendo de los civiles,
Un gitano del Perchel,
Sin cálculo ni combina,
¡Que donde vino a caer!
En un corral de gallinas,
¿Y qué es lo que allí encontró?,
Pues una pavita fina
Que a un pavo le hacía el amor.
Saltó la tapia el gitano,
Con muchísimo talento
Y cuando se vino a dar cuenta,
Con un saco estaba dentro.
A los dos los cogió,
Con los dos se najó,
Y el gitano a su gitana
De esta manera le habló:
Échale guindas al pavo,
Échale guindas al pavo,
Que yo le echaré a la pava,
Azúcar, canela y clavo,
Que yo le echaré a la pava,
Azúcar, canela y clavo.
Estaba ya el pavo asao,
La pava en el asador
Y llamaron a la puerta,
Verá usted lo que pasó
Entró un civil con bigote,
¡Ozú, que miedo, chavo!
Se echó el fusil a la cara
Y de esta manera habló:
A ver donde está ese pavo,
a ver donde está esa pava
porque tiene mucha guasa
Que yo no pruebe ni un ala.
Con los dos se sentó,
Con los dos trajeló
Y el gitano a la gitana
De esta manera le habló:
Échale guindas al pavo,
Échale guindas al pavo,
Que yo le echaré a la pava,
Azúcar, canela y clavo,
Que yo le echaré a la pava,
Azúcar, canela y clavo.
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η VIRGINIA LUQUE
REBELDÍA
Con las manos rojas de apretar el corazón,
ahogando un grito sordo de rencor...
Rebelde como el agua frente al fuego,
como el mar frente a las rocas
hoy me rebelo...
con tu amor tirano que no sabe de razón.
Rebelde con mi propio corazón,
te pido que te vayas, que me dejes,
que te alejes de una vez... será mejor!
Sé
que lloraré después...
que
jamás te olvidaré...
Sé que cada noche sin tu risa, sin tu voz
cuánto extrañaré tu amor!
Pero es preferible más perderte
a seguir siendo un fantoche
sólo por verte...
No
Déjame por favor!
Hoy
se rebeló mi amor.
Sin pedirte nada te entregué mi corazón
a cambio de migajas de tu amor.
Gasté mi corazón y mi fortuna
entregado a la locura
de amarte tanto...
Pero ha sido inútil... recibí por tanto amor
desprecio, falsedad y humillación...
por eso es que te pido que te vayas,
que te alejes de una vez... será mejor!
Στίχοι και μουσική: Oscar Rubéns και Roberto Nievas Blanco.
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ANNA IDENTICI
ERA BELLO IL MIO RAGAZZO
Era bello il mio ragazzo
Era bello il mio ragazzo sempre pieno di speranze
Mi diceva: "Mamma mia un giorno sai ti porto via
Via da tutta sta miseria in una casa da signora
Via da questo faticare potrai infine riposare".
Era bravo il mio ragazzo; mori' il babbo che era bimbo
ma mi disse: "Non temere. Vado io ora in cantiere
Sono grande ormai lo vedi prendo il posto di mio padre,
son capace a lavorare, non ti devi preoccupare
Era stanco il mio ragazzo in quel letto di ospedale
ma mi disse: "Non fa niente, solo un piccolo incidente
Quando si lavora sodo non c'e' soldi da buttare
Non puoi metter troppa cura per far su l'impalcatura"
Era bello il mio ragazzo col vestito della festa
L'ho sentito tutto mio, mentre gli dicevo addio
E poi quando l'ho baciato gli ho strappato una promessa
e gli ho detto anima mia presto sai portami via
Era bello il mio ragazzo...
Τραγούδι του 1972. Φεστιβάλ Σαν Ρέμο.
ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η VIRGINIA LUQUE
DESENCANTO
¡Qué desencanto más hondo,
qué desencanto brutal!
¡Qué ganas de hecharse en el suelo
y ponerse a llorar!
Cansao de ver la vida,
que siempre se burla
y hace pedazos
mi canto y mi fe.
La vida es tumba de ensueños
con cruces que, abiertas,
preguntan... ¿pa' qué?
Y pensar que en mi niñez
tanto ambicioné, que al soñar
forjé tanta ilusión;
oigo a mi madre aún,
la oigo engañándome,
porque la vida me negó
las esperanzas que en la cuna
me cantó.
De lo ansia, sólo
alcancé su amor,
y, cuando lo alcancé,
me traicionó.
Yo hubiera dado la vida
para salvar la ilusión.
Fue el único sol de esperanza
que tuvo mi fe, mi amor.
Dulce consuelo
del que nada alcanza.
Sueño bendito
que me hizo traición.
Yo vivo muerto hace mucho,
no siento ni escucho
ni a mi corazón.
Στίχοι και μουσική: Enrique Santos Discépolo και Luis César Amadori.
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο FAUSTO AMODEI
PER I MORTI DI REGGIO EMILIA
Compagno cittadino fratello partigiano
teniamoci per mano in questi giorni tristi
Di nuovo a Reggio Emilia di nuovo là in Sicilia
son morti dei compagni per mano dei fascisti
Di nuovo come un tempo sopra l'Italia intera
Fischia il vento infuria la bufera
A diciannove anni è morto Ovidio Franchi
per quelli che son stanchi o sono ancora incerti
Lauro Farioli è morto per riparare al torto
di chi si è già scordato di Duccio Galimberti
Son morti sui vent'anni per il nostro domani
Son morti come vecchi partigiani
Marino Serri è morto è morto Afro Tondelli
ma gli occhi dei fratelli si son tenuti asciutti
Compagni sia ben chiaro che questo sangue amaro
versato a Reggio Emilia è sangue di noi tutti
Sangue del nostro sangue nervi dei nostri nervi
Come fu quello dei Fratelli Cervi
Il solo vero amico che abbiamo al fianco adesso
e` sempre quello stesso che fu con noi in montagna
Ed il nemico attuale è sempre ancora eguale
a quel che combattemmo sui nostri monti e in Spagna
Uguale la canzone che abbiamo da cantare
Scarpe rotte eppur bisogna andare
Compagno Ovidio Franchi compagno Afro Tondelli
e voi Marino Serri, Reverberi e Farioli
Dovremo tutti quanti aver d'ora in avanti
voi altri al nostro fianco per non sentirci soli
Morti di Reggio Emilia uscite dalla fossa
fuori a cantar con noi Bandiera Rossa!
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο VITTORIO DE SICA
MUNASTERIO 'E SANTA CHIARA
Dimane?...Ma vurría partí stasera!
Luntano, no...nun ce resisto cchiù!
Dice che c'è rimasto sulo 'o mare,
che è 'o stesso 'e primma...chillu mare blu!
Munasterio 'e Santa Chiara...
tengo 'o core scuro scuro...
Ma pecché, pecché ogne sera,
penzo a Napule comm'era,
penzo a Napule comm'è?!
Funtanella 'e Capemonte,
chistu core mme se schianta,
quanno sento 'e dí da 'a gente
ca s'è fatto malamente
stu paese...ma pecché?
No...nun è overo...
no...nun ce créro...
E moro cu 'sta smania 'e turná a Napule...
Ma ch'aggi''a fá?...
Mme fa paura 'e ce turná!
Paura?...Sí...Si fosse tutto overo?
Si 'a gente avesse ditto 'a veritá?
Tutt''a ricchezza 'e Napule...era 'o core!
dice ch'ha perzo pure chillu llá!
Munasterio 'e Santa Chiara...
'Nchiuse dint'a quatto mura,
quanta femmene sincere,
si perdévano ll'ammore,
se spusavano a Gesù!
Funtanella 'e Capemonte...
mo, si pèrdono n'amante,
giá ne tènono ati ciento...
ca, na femmena 'nnucente,
dice 'a gente, nun c'è cchiù!
No...nun è overo...
No...nun ce crero...
E moro pe' 'sta smania 'e turná a Napule!
Ma ch'aggi''a fá...
Mme fa paura 'e ce turná!
Munasterio 'e Santa Chiara...
Tengo 'o core scuro scuro...
Ma pecché, pecché ogne sera,
penzo a Napule comm'era
penzo a Napule comm'è?!...
ALFREDO ZITARROSA
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο OSCAR DEL CERRO
MILONGA PARA UNA NIÑA
El que ha vivido penando
por causa de un mal amor
no encuentra nada mejor
que cantar e ir pensando
y si anduvo calculando
que culpas pudo tener
cuando ve que la mujer
no conoce obligaciones
se consuela con canciones
y se olvida de querer
Por eso niña te pido
que no me guardes rencor
yo no puedo darte amor
ni vos podes darme olvido
yo se que en cualquier descuido
me iva a boliar contra el suelo
y aunque me ofrezcas consuelo
yo no lo puedo aceptar
puedo ensenarte a volar
pero no a seguirte el vuelo.
Yo no te puedo entregar
un corazon apagado
cuando falla el del costado
no hay nada que conversar.
hay una forma de amar
que es un modo de conciencia.
hay un amor que es paciencia
y otro que es solo aromas.
cual amor te podria dar
quien amara tu inocencia.
Cuando te vuelva a encontrar
nos podremos sonreir
prefiero verte partir
como te he visto llegar.
Cuando vuelvas a pensar
que una ves te conocí
y que no más porque sí
te compuse una canción
Cantara en tu corazón
lo poquito que te di.
Στίχοι και μουσική: Alfredo Zitarrosa.
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ÁNGEL VARGAS
CUARTITO AZUL
Cuartito azul, dulce morada de mi vida,
Stanzetta blu, dolce riparo della vita,
fiel testigo de mi tierna juventud,
testimone della mia gioventù,
llegó la hora de la triste despedida,
è giunta l’ora della triste dipartita,
ya lo ves, todo en el mundo es inquietud.
lo vedi ormai, tutto nel mondo è insicurezza.
Ya no soy más aquel muchacho oscuro;
Io non sono più quel ragazzo opaco,
todo un señor desde esta tarde soy.
questa sera sono un vero signore.
Sin embargo, cuartito, te lo juro,
Eppure, stanzetta, te lo giuro,
nunca estuve tan triste como hoy.
non sono mai stato triste come oggi.
Cuartito azul
Stanzetta blu
de mi primera pasión,
della mia prima passione,
vos guardarás todo mi corazón.
tu conserverai tutto il mio cuore.
Si alguna vez
Se una volta
volviera la que amé
tornasse colei che ho amato
vos le dirás
tu le dirai
que nunca la olvidé.
che non l’ho mai dimenticata.
Cuartito azul,
Stanzetta blu,
hoy te canto mi adiós.
oggi ti canto il mio addio.
Ya no abriré
Non aprirò più
tu puerta y tu balcón.
la tua porta ed il tuo balcone.
Aquí viví toda mi ardiente fantasia
Qui ho vissuto la mia ardente fantasia
y al amor con alegria le canté;
e all’amore ho cantato con fantasia;
aquí fue donde sollozó la amada mía
qui ha singhiozzato la mia amata
recitándome los versos de Chénier.
recitandomi i versi di Chénier.
Quizá tendré para enorgullecerme
Anche se un giorno meritassi
gloria y honor como nadie alcanzó,
gloria e onori come nessun altro,
pero nada podrá ya parecerme
ma nulla potrà sembrarmi
tan lindo y tan sincero como vos.
così bello e sincero come te.
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CARLO BUTI
MUNASTERIO 'Ε SANTA CHIARA
Dimane?...Ma vurría partí stasera!
Luntano, no...nun ce resisto cchiù!
Dice che c'è rimasto sulo 'o mare,
che è 'o stesso 'e primma...chillu mare blu!
Munasterio 'e Santa Chiara...
tengo 'o core scuro scuro...
Ma pecché, pecché ogne sera,
penzo a Napule comm'era,
penzo a Napule comm'è?!
Funtanella 'e Capemonte,
chistu core mme se schianta,
quanno sento 'e dí da 'a gente
ca s'è fatto malamente
stu paese...ma pecché?
No...nun è overo...
no...nun ce créro...
E moro cu 'sta smania 'e turná a Napule...
Ma ch'aggi''a fá?...
Mme fa paura 'e ce turná!
Paura?...Sí...Si fosse tutto overo?
Si 'a gente avesse ditto 'a veritá?
Tutt''a ricchezza 'e Napule...era 'o core!
dice ch'ha perzo pure chillu llá!
Munasterio 'e Santa Chiara...
'Nchiuse dint'a quatto mura,
quanta femmene sincere,
si perdévano ll'ammore,
se spusavano a Gesù!
Funtanella 'e Capemonte...
mo, si pèrdono n'amante,
giá ne tènono ati ciento...
ca, na femmena 'nnucente,
dice 'a gente, nun c'è cchiù!
No...nun è overo...
No...nun ce crero...
E moro pe' 'sta smania 'e turná a Napule!
Ma ch'aggi''a fá...
Mme fa paura 'e ce turná!
Munasterio 'e Santa Chiara...
Tengo 'o core scuro scuro...
Ma pecché, pecché ogne sera,
penzo a Napule comm'era
penzo a Napule comm'è?!...
EL GATO MONTÉS
Musica: Manuel Penella.
Tenor: Carlos Aponte.
Piano: Gabirela Castro.
EL GATO MONTÉS
EL PASODOBLE TAURINO MAS INTERNACIONAL,INTERPRETADO POR LA BANDA DE MUSICA DE LA CRUZ ROJA DE VALENCIA,LA BANDA TAURINA MAS ANTIGUA DE ESPAÑA.
Танго Соловья
Taisa Savva (art whistle) and orchestra of Ferdinand Krish.
Gramplastrest, 1940.