31.10.12

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΧΟΡΧΕ ΒΑΛΔΕΣ




Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο JORGE VALDEZ


MILONGA SENTIMENTAL

Milonga pa' recordarte.
Milonga sentimental.
Otros se quejan llorando
yo canto pa' no llorar.
Tu amor se seco de golpe
nunca dijiste por que.
Yo me consuelo pensando
que fue traición de mujer.

Varon, pa' quererte mucho,
varon, pa' desearte el bien,
varon, pa' olvidar agravios
porque ya te perdone.
Tal vez no lo sepas nunca,
tal vez no lo puedas creer,
tal vez te provoque risa
!verme tirao a tus pies!

Es facil pegar un tajo
pa' cobrar una traición
o jugar en una daga
la suerte de una pasión.
Pero no es facil cortarse
los tientos de un metejon
cuando estan bien amarrados
al palo del corazón.

Varon, pa' quererte mucho, etc.
Milonga que hizo tu ausencia.
Milonga de evocación.
Milonga para que nunca
la canten en tu balcon.
Pa' que vuelvas con la noche
y te vayas con el sol.
Pa' decirte que si, a veces,
o pa' gritarte que no.



Μουσική: Sebastian Piana.
Στίχοι: Homero Manzi.
Τραγούδι του 1932.


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΤΖΟΥΖΕΠΠΕ ΝΤΙ ΣΤΕΦΑΝΟ




Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο GIUSEPPE DI STEFANO


NAPOLI CA SE NE VA

E só' sbarcate 'nterra Marechiaro
tre cumitive 'e vascio â Sanitá:
Só' doje coppie 'e 'nnammurate,
doje maeste 'ngannaccate
cu 'e marite e nu cumpare
viecchio "capo 'e suggitá"

E che tavula speciale:
'nterra 'o cato cu 'a frutta e 'o vino,
nu mellone dint''a cantina,
'o cumpare dint''a cucina
ca "discute" cu 'a "principale".

E 'a luna guarda e dice:
"Si fosse ancora overo!
Chisto è 'o popolo 'e na vota:
gente semplice e felice...
chist'è Napule sincero
ca pur'isso se ne va..."

Divotamente mo se fanno 'a croce,
comm'è ll'usanza, primma 'e accumminciá...
'O cumpare ch'è 'struito,
fa nu brínnese "in pulito"...
Lle risponne, a una voce,
tutt''a tavula: "Addó' va!"

'A sié Rosa ca se cunzòla
pe' sti "suone" ca só' venute...
pe' 'sta voce ch'è "fina e bella",
p''a canzone ch'è "Palummella"...
...Palummella ca zómpa e vola...

E 'a luna guarda e dice:
"Si fosse ancora overo!
Chisto è 'o popolo 'e na vota:
gente semplice e felice...
chist'è Napule sincero
ca pur'isso se ne va..."

'E ttre famiglie tornano vucanno,
nu poco fatte a vino tutt'e tre...
'A varchetta 'e ccunnuléa,
na maesta scapuzzéa...
'O cumpare parla 'e quanno...
quanno 'o guappo era nu rre...

'E ffigliole, pe' sottaviento,
mo se fanno na zuppetella
cu 'e taralle 'int'a ll'acqua 'e mare...
Ll'acqua smòppeta, fragne e pare
ca 'e mmanelle só' tutte 'argiento...

E 'a luna guarda e dice:
"Si fosse ancora overo!
Chisto è 'o popolo 'e na vota:
gente semplice e felice...
chist'è Napule sincero
ca pur'isso se ne va..."



Στίχοι: Ernesto Murolo.
Μουσική: Ernesto Tagliaferri.

29.10.12

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΟΒΕΡΤΟ ΜΕΔΙΝΑ




ΠΑΙΖΕΙ Η ORQUESTA JULIO DE CARO
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ROBERTO MEDINA


ESTA NOCHE DE LUNA

Acercate a mi
y oirás mi corazón
contento latir
como un brujo reloj.
La noche es azul,
convida a soñar,
ya el cielo ha encendido
su faro mejor.
Si un beso te doy,
pecado no ha de ser;
culpable es la noche
que incita a querer.
Me tienta el amor,
acércate ya,
que el credo de un sueño
nos revivirá.

Corre, corre barcarola,
por mi río de ilusión.
Que en el canto de las olas
surgirá mi confesión.

Soy una estrella en el mar
que hoy detiene su andar
para hundirse en tus ojos.
Y en el embrujo
de tus labios muy rojos,
por llegar a tu alma
mi destino daré.
Soy una estrella en el mar
que hoy se pierde al azar
sin amor ni fortuna.
Y en los abismos
de esta noche de luna,
sólo quiero vivir,
de rodilla a tus pies,
para amarte y morir.

Acércate a mi
y oirás mi corazón
contento latir
como un brujo reloj.
Mi voz te dirá
Palabras de miel
que harán de tu pecho
fuego encender.
El canto del mar
repite en su rumor
qué noche de luna,
qué noche de amor.
Dichoso de aquel
que pueda decir,
yo tengo un cariño
qué dulce es vivir.

Corre, corre barcarola,
que la luna se escondió.



Letra: Héctor Marcó.
Música: José García / Graciano Gómez.
Τάνγκο του 1943.

DALE BOCA!



DALE BOCA! DALE BOCA! DALE BOCA! DALE BOCA!

28.10.12

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΑΡΛΟΣ ΓΑΡΔΕΛ




Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο  CARLOS GARDEL

ADIÓS MUCHACHOS

Adiós, muchachos, compañeros de mi vida,
barra querida de aquellos tiempos.
Me toca a mí hoy emprender la retirada,
debo alejarme de mi buena muchachada.
Adiós, muchachos. Ya me voy y me resigno...
Contra el destino nadie la talla...
Se terminaron para mí todas las farras,
mi cuerpo enfermo no resiste más...

Acuden a mi mente
recuerdos de otros tiempos,
de los bellos momentos
que antaño disfruté
cerquita de mi madre,
santa viejita,
y de mi noviecita
que tanto idolatré...
¿Se acuerdan que era hermosa,
más bella que una diosa
y que ebrio yo de amor,
le di mi corazón,
mas el Señor, celoso
de sus encantos,
hundiéndome en el llanto
me la llevó?

Es Dios el juez supremo.
No hay quien se le resista.
Ya estoy acostumbrado
su ley a respetar,
pues mi vida deshizo
con sus mandatos
al robarme a mi madre
y a mi novia también.
Dos lágrimas sinceras
derramo en mi partida
por la barra querida
que nunca me olvidó
y al darles, mis amigos,
mi adiós postrero,
les doy con toda mi alma
mi bendición...



Στίχοι: César Vedani.
Μουσική: Julio César Sanders.

Τάνγκο 1927.


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΤΣΕΛΛΟ ΚΟΛΑΣΟΥΡΝΤΟ



 Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο MARCELLO COLASURDO: RITARANTELLA

Η ΤΕΜΠΑΛΝΤΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΒΕΡΝΤΙ




Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η RENATA TEBALDI

RITORNA VINCITOR

Ritorna vincitor!
E dal mio labbro uscì l'empia parola!
Vincitor del padre mio, di lui
Che impugna l'armi per me
Per ridonarmi una patria,
Una reggia e il nome illustre
Che qui celar m'è forza!

Vincitor de'miei fratelli ond'io lo vegga,
Tinto del sangue amato,
Trionfar nel plauso dell'Egizie coorti!
E dietro il carro,
Un Re, mio padre di catene avvinto!

L'insana parola o Numi sperdete!
Al seno d'un padre la figlia rendete,
Struggete le squadre dei nostri oppressor!

Ah! sventurata! Che dissi?
E l'amor mio?
Dunque scordar poss'io / questo fervido amore
Che, oppressa e schiava,
Come raggio di sol qui mi beava?
Imprecherò la morte a Radamès
a lui ch'amo pur tanto!
Ah! non fu interra mai da più crudeli
Angoscie un core affranto!

I sacri nomi di padre d'amante,
Nè profferir poss'io nè ricordar
Per l'un per l'altro confusa tremante
Io piangere vorrei pregar.
Ma la mia prece in bestemmia si muta
Delitto è il pianto a me colpa il sospir
In notte cupa la mente è perduta
E nell'ansia crudel vorrei morir.

Numi, pietà del mio soffrir!
Speme non v'ha pel mio dolor
Amor fatal tremendo amore
Spezzami il cor, fammi morir!



Στίχοι: Antonio Ghislanzoni.
Μουσική: Giuseppe Verdi.

Από την όπερα Aida (1871).


27.10.12

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΑΡΤΣΕΛΛΟ ΚΟΛΑΣΟΥΡΝΤΟ



Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο MARCELLO COLASURDO: CATARINA

16.10.12

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΕΡΣΕΔΕΣ ΣΙΜΟΝΕ




Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MERCEDES SIMONE

MILONGA TRISTE

Llegabas por el sendero,
delantal y trenzas sueltas,
brillaban tus ojos negros,
claridad de luna llena
Mis labios te hicieron daño
al besar tu boca fresca.
Castigo me dió tu mano,
pero más golpeó tu ausencia 
Aaaaaaaah…

Volví por caminos blancos,
volví sin poder llegar.
Triste con mi grito largo,
canté sin saber cantar.
Cerraste los ojos negros,
se volvió tu cara blanca
y llevamos tu silencio
al sonar de las campanas.
La luna cayó en el agua,
el dolor golpeó mi pecho.
Con cuerdas de cien guitarras
me trencé remordimiento.
Aaaaaaaah…

Volví por caminos viejos,
volví sin poder llegar.
Grité con tu nombre muerto
recé sin saber rezar.
Tristeza de haber querido
tu rubor en un sendero.
Tristeza de los caminos
que después ya no te vieron.
Silencio en el camposanto,
soledad de las estrellas,
recuerdos que duelen tanto,
delantal y trenzas negras.



Στίχοι: Homero Manzi.
Μουσική: Sebastian Piana.

Μιλόνγκα του 1936.


15.10.12

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΑΓΟΥΣΤΙΝ ΙΡΟΥΣΤΑ




ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο AGUSTÍN IRUSTA

UNA CANCIÓN

La copa del alcohol hasta el final
y en el final tu niebla, bodegon...
Monotono y fatal
me envuelve el acordeon
con un vapor de tango que hace mal...
A ver, mujer! Repite tu canción
con esa voz gangosa de metal
que tiene olor a ron
tu bata de percal
y tiene gusto a miel tu corazón...

Una canción
que me mate la tristeza;
que me duerma, que me aturda
y en el frio de esta mesa
vos y yo, los dos en curda...
Los dos en curda
y en la pena sensiblera
que me da la borrachera
yo te pido, cariñito,
que me cantes como antes,
despacito, despacito,
tu canción una vez mas...

La dura desventura de los dos
nos lleva al mismo rumbo, siempre igual,
y es loco vendaval
el viento de tu voz
que silba la tortura del final...
A ver, mujer! Un poco más de ron
y cierrate la bata de percal
que vi tu corazón
desnudo en el cristal,
temblando al escuchar
esta canción...



Στίχοι: Cátulo Castillo
Μουσική: Aníbal Carmelo Troilo
Τάνγκο του 1953.

ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΠΟΛΚΕΣ: ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΤΑΡΑΓΟ ΡΟΣ




ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο TARRAGÓ ROS

BARRILITO DE CERVEZA
EL CALAVERA
LA PAISANA
ESTE ES MI MENSAJE

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΒΑΛΕΡΙΑ ΜΟΥΝΑΡΡΙΣ




Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η VALERIA MUNARRIZ


EL TITERE

A un compadrito le canto
Que era el patrón y el ornato
De las casas menos santas
Del barrio de Triunvirato.

Atildado en el vestir
Medio mandón en el trato;
Negro el chambergo y la ropa,
Negro el charol del zapato.

Como luz para el manejo
Le firmaba un garabato
En la cara al más garifo,
de un solo brinco, a lo gato.

Bailarín y jugador,
No se si chino o mulato,
Lo mimaba el conventillo,
Que hoy se llama inquilinato.

A las pardas zaguaneras
No les resultaba ingrato
El amor de ese valiente,
Que les dio tan buenos ratos.

El hombre según se sabe,
Tiene firmado un contrato
Con la muerte. En cada esquina
Lo anda acechando el mal rato.

Ni la cuerpeada ni el grito
lo salvan al candidato
la muerte sabe señores
llegar con sumo recato.*

Un balazo lo tumbó
En Thames y Triunvirato;
Se mudó a un barrio vecino,
El de la Quinta del Ñato.



Στίχοι: Jorge Luis Borges.
Μουσική: Astor Piazzolla.

14.10.12

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΤΖΟΥΖΕΠΠΕ ΝΤΙ ΣΤΕΦΑΝΟ




Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο GIUSEPPE DI STEFANO


CORE ’NGRATO

Catarí', Catarí'...
pecché mm''e ddice sti pparole amare?!
Pecché mme parle e 'o core mme turmiente Catarí'?!
Nun te scurdá ca t'aggio dato 'o core, Catarí'...
Nun te scurdá...
Catarí'...
Catarí', che vène a dicere
stu pparlá ca mme dá spáseme?
Tu nun ce pienze a stu dulore mio?!
Tu nun ce pienze, tu nun te ne cure...

Core, core 'ngrato...
T'hê pigliato 'a vita mia!
Tutto è passato...
e nun ce pienze cchiù.

Catarí', Catarí'...
tu nun 'o ssaje ca fino e 'int'a na chiesa
io só' trasuto e aggiu pregato a Dio, Catarí'...
E ll'aggio ditto pure a 'o cunfessore: "Io stó' a murí
pe' chella llá...
Stó' a suffrí,
stó' a suffrí nun se pò credere...
stó' a suffrí tutte li strazie..."
E 'o cunfessore, ch'è perzona santa,
mm'ha ditto: "Figliu mio lássala stá, lássala stá!..."

Core, core 'ngrato...
T'hê pigliato 'a vita mia!
Tutto è passato...
e nun ce pienze cchiù.



Στίχοι: Riccardo Cordiferro.
Μουσική: Salvatore Cardillo.
Τραγούδι του 1911.

13.10.12

ΟΡΑΣΙΟ ΣΑΛΓΑΝ




Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ
 
HORACIO SALGÁN Y SU ORQUESTA TÍPICA: A FUEGO LENTO

12.10.12

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΑΡΛΟΣ ΓΑΡΔΕΛ




Ανάρτησή μου στο γιουτιούμπ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CARLOS GARDEL

 
MELODÍA DE ARRABAL

Barrio plateado por la luna
rumores de milonga
es toda tu fortuna;
hay un fuelle que rezonga
en la cortada mistonga.
Mientras que una pebeta,
linda como una flor,
espera, coqueta,
bajo la luz de un farol.

Barrio, barrio...
que tenés el alma inquieta
de un gorrión sentimental.
Penas, ruegos...
es todo el barrio malevo
melodía de arrabal
Viejo... Barrio...
Perdoná si al evocarte
se me planta un lagrimón
que al rodar en tu empedrado
es un beso prolongao
que te da mi corazón.

Cuna de tauras y cantores,
de broncas y entreveros,
de todos mis amores;
en tus muros con mi acero
yo grabé nombres que quiero:
Rosa, la “Milonguita”,
Era rubia Margot...
En la primera cita
la paica Rita
me dio su amor.

Barrio, barrio...
que tenés el alma inquieta
de un gorrión sentimental.
Penas, ruegos...
es todo el barrio malevo
melodía de arrabal
Viejo... Barrio...
Perdoná si al evocarte
se me planta un lagrimón
que al rodar en tu empedrado
es un beso prolongao
que te da mi corazón.



Στίχοι: Alfredo Le Pera / Mario Battistella.
Μουσική: Carlos Gardel.
Τάνγκο του 1932.