28.2.09

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΝΑΠΟΛΗ

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΤΕΡΕΖΑ ΝΤΕ ΣΙΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η TERESA DE SIO


VOGLIO 'E TURNÀ


Voglia 'e turnà
e voglia 'e verè
comme 'o tiempo po' arrubbà
tutte e culure int'a via.
E giro p'a città
e vago a cercà
uocchie comme aulive nere
che guardano senza parlà.
Terra che nun vò durmì
e nun vò cagnare,
terra addò abbruciano 'e parole,
viento che nun e po' stutà.
Voglia 'e turnà
dint'e vicoli e sta città,
guarda e ride e te vò tuccà,
nun se ferma mai,
voglia 'e verè
notte e juorno te fa cantà,
chest'è Napule do cafè,
nun te può sbaglià.
E che sarà
che nun vò fernì,
comme a na malincunia
a voce me fa tremmà.
Forte se fa sentì
e doce accussì
pe chi vene e vò truvà
na scusa pecchè vò restà,
e mo chi o ssape cumm'è
ma io nun me scordo mai
sole che abbrucia 'o malamente,
acqua che scende pè lavà.
Voglia 'e turnà
dint'e vicoli e sta città,
guarda e ride e te vò tuccà
nun se ferma mai,
voglia 'e verè
notte e juorno te fa cantà
chest'è Napule do cafè
nun te può sbaglià

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΡΟΖΑ ΠΟΝΣΕΛ




ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ROSA PONSELLE (1897-1981)


A VUCCHELLA



Si, comm'a nu sciorillo
Tu tiene na vucchella
Nu poco pocorillo
Appassuiliatella.
Meh, dammillo, dammillo,
É comm'a na rusella
Dammillo nu vasillo,
Dammillo, cannetella!
Dammillo e pigliatillo.
Nu vaso piccerillo
Nu vaso piccerillo
Comm'a chesta vucchella.
Che pare na rusella
Nu poco pocorillo
Appassuliatella...



Στίχοι: Gabriele D'Annunzio.
Μουσική: Francesco Paolo Tosti.

26.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΟΙ ANTIDOTUM TARANTULAE



ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΟΙ ANTIDOTUM TARANTULAE: RITORNELLO DELLE LAVANDAIE DEL VOMERO

25.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΙΜΠΕΡΙΟ ΑΡΧΕΝΤΙΝΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η IMPERIO ARGENTINA: DESCONOCIDA

24.2.09

ΤΑΝΓΚΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΣΣΔ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο MIECZYSŁAW FOGG


OSTATNIA NIEDZIELA


Teraz nie pora szukać wymówek,
Fakt, że skończyło się,
Dziś przyszedł drugi, bogatszy
l lepszy ode mnie,
l wraz z tobą skradł szczęście me!
Jedną mam prośbę, może ostatnią
Pierwszą od wielu lat:
Daj mi tę jedną niedzielę, ostatnią niedzielę,
A potem niech wali się świat!

To ostatnia niedziela,
Dzisiaj się rozstaniemy,
Dzisiaj się rozejdziemy
Na wieczny czas.
To ostatnia niedziela,
Więc nie żałuj jej dla mnie,
Spojrzyj czule dziś na mnie
Ostatni raz.
Będziesz jeszcze dość tych niedziel miała,
A co ze mną będzie, któż to wie?
To ostatnia niedziela,
Moje sny wymarzone,
Szczęście tak upragnione
Skończyło się!

Pytasz co zrobię i dokąd pójdę.
Dokąd mam iść? Ja wiem!
Dziś dla mnie jedno jest wyjście,
Ja nie znam innego,
Tym wyjściem jest... no, mniejsza z tem.
Jedno jest ważne, masz być szczęśliwa,
O mnie już nie troszcz się.
Lecz zanim wszystko się skończy,
Nim los nas rozłączy,
Tę jedną niedzielę daj mnie.

To ostatnia niedziela,
Dzisiaj się rozstaniemy,
Dzisiaj się rozejdziemy
Na wieczny czas.
To ostatnia niedziela,
Więc nie żałuj jej dla mnie,
Spojrzyj czule dziś na mnie
Ostatni raz.
Będziesz jeszcze dość tych niedziel miała,
A co ze mną będzie, któż to wie?
To ostatnia niedziela,
Moje sny wymarzone,
Szczęście tak upragnione
Skończyło się!



******************************




Ο АЛЕКСАНТР ЦФАСМАН ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΟ Утомлённое солнце

*****************************

THIS IS OUR LAST SUNDAY


This is our last Sunday, today we will part,
Today we will go our own ways, forever
This is our last Sunday, so give it only to me
Look tenderly in my eyes for the eternal while.

Now it's not the time for excuses, everything has been said,
Today a richer and better than me came
And with you, stole my happiness.

I have a last wish, this one and only in many years.
Give me this last hope,
And then let the world collapse

You ask me what will I do and where will I go
Where should I go - do I know ?
Today there's only one ending which is
- well, never mind

One thing is important, you must be happy
and don't worry about me.
But before everything ends,
Before the fate will us part
Give me this one last hope

This is our last Sunday, today we will part,
Today we will go our own ways, forever
This is our last Sunday, so give it only to me
Look tenderly in my eyes for the eternal while.



Μουσική: Jerzy Petersburski.
Στίχοι: Zenon Friedwald.
Τραγούδι του 1936.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΑΝΤΖΕΛΙΚΑ ΣΕΠΕ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ANGELICA SEPE: TERRA MIA

23.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΦΑΜΠΡΙΤΣΙΟ ΝΤΕ ΑΝΤΡΕ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο FABRIZIO DE ANDRÈ


LA CITTÀ VECCHIA


Nei quartieri dove il sole del buon Dio non dà i suoi raggi
ha già troppi impegni per scaldar la gente d'altri paraggi
una bimba canta la canzone antica della donnaccia
quel che ancor non sai tu lo imparerai solo qui fra
le mie braccia.
e se alla sua età le difetterà la competenza
presto affinerà le capacità con l'esperienza
dove sono andati i tempi d'una volta, per Giunone,
quando ci voleva per fare il mestiere anche un po'
di vocazione?
Una gamba qua, una gamba là, gonfi di vino
quattro pensionati mezzo avvelenati al tavolino
li troverai là col tempo che fa estate e inverno
a stratracannare, a stramaledir le donne, il tempo
ed il governo.
Loro cercan là la felicità dentro al bicchiere
per dimenticare d'esser stati presi per il sedere
ci sarà allegria anche in agonia col vino forte
porteran sul viso l'ombra d'un sorriso tra le braccia
della morte.
vecchio professore, cosa vai cercando in quel portone
forse quella che sola ti può dare una lezione
quella che di giorno chiami con disprezzo pubblica moglie
quella che di notte stabilisce in prezzo alle tue voglie.
Tu la cercherai, tu la invocherai più di una notte,
ti alzerai disfatto rimandando tutto al ventisette
quando incasserai e delapiderai mezza pensione
diecimila lire per sentirsti dire micio bello e bamboccione.
Se t'inoltrerai lungo le calate dei vecchi moli
in quell'aria spessa carica di sale gonfia di odori
lì ci troverai i ladri gli assassini e il tipo strano
quello che ha venduto per tremila lire sua madre a un nano.
Se tu penserai e giudicherai da buon borghese
li condannerai a cinquemila anni più le spese
ma se capirai, se li cercherai fino in fondo
se non sono gigli son pur sempre figli
vittime di questo mondo.

22.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΑΡΙΝΑ ΕΡΕΔΙΑ


Η MARINA HEREDIA ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΤΟ TANGO DE LAS MADRES LOCAS

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΑΡΛΟΣ ΓΑΡΔΕΛ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CARLOS GARDEL


RECUERDO MALEVO


Era mi pebeta una flora maleva
más linda que un día dorado de sol.
Trenzas renegridas, mirada que ruega,
boca palpitante de fuego y de amor.
Para conquistarla yo me jugué entero,
no valía la pena sin ella vivir,
peleando con taitas en un entrevero
pensé que era lindo por ella morir.

Tiempo viejo,
caravana
fugitiva
¿donde estás?

Florido tiempo que añoro
por tus caminos de olvido
viajan visiones que lloro,
sueño querido que te alejas.

Tiempo viejo,
caravana
fugitiva
¿donde estás?

Cinco años pasaron de la primer cita,
burlón el destino me obligó a volver.
Qué viejos los ojos de la muchachita,
que un día riendo me enseñó a querer.
Fuimos sin pensarlo como dos extraños,
su boca marchita y mi suspirar.
Habiendo cenizas de los desengaños
el recuerdo, amigo, es mejor borrar.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΜΕΓΑΣ ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΜΟΥΡΟΛΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ROBERTO MUROLO


'A TAZZA 'E CAFFÈ


Vurría sapé pecché si mme vedite,
facite sempe 'a faccia amariggiata...
Ma vuje, quanto cchiù brutta ve facite,
cchiù bella, a ll'uocchie mieje, v'appresentate...
I' mo nun saccio si ve n'accurgite!
Ma cu sti mode, oje Bríggeta,
tazza 'e café parite:
sotto tenite 'o zzuccaro,
e 'ncoppa, amara site...
Ma i' tanto ch'aggi''a vutá,
e tanto ch'aggi''a girá...
ca 'o ddoce 'e sott''a tazza,
fin'a 'mmocca mm'ha da arrivá!...

Cchiù tiempo passa e cchiù v'arrefreddate,
'mméce 'e ve riscaldá..."Caffè squisito!..."
'o bbello è ca, si pure ve gelate,
site 'a delizia d''o ccafé granito...
Facenno cuncurrenza â limunata...
Ma cu sti mode, oje Bríggeta,
tazza 'e café parite:
sotto tenite 'o zzuccaro,
e 'ncoppa, amara site...
Ma i' tanto ch'aggi''a vutá,
e tanto ch'aggi''a girá...
ca 'o ddoce 'e sott''a tazza,
fin'a 'mmocca mm'ha da arrivá!...

Vuje site 'a mamma d''e rrepassatore?...
E i', bellezza mia, figlio 'e cartaro!...
Si vuje ve divertite a cagná core,
i' faccio 'e ccarte pe' senza denare...
Bella pareglia fóssemo a fá 'ammore!
Ma cu sti mode, oje Bríggeta,
tazza 'e café parite:
sotto tenite 'o zzuccaro,
e 'ncoppa, amara site...
Ma i' tanto ch'aggi''a vutá,
e tanto ch'aggi''a girá...
ca 'o ddoce 'e sott''a tazza,
fin'a 'mmocca mm'ha da arrivá!...



******************************

Napoli, 19 gennaio 1912 -- Napoli, 13 marzo 2003
The large double--door entrance to via Cimarosa 25 in the Vomero section of Naples was half--closed this morning, as is customary when someone in the household passes away. And—as is customary—a small white card was affixed to the door. It was written by hand and read, succintly, "For the death of Roberto Murolo". He was 92. It was, perhaps, the only non--violent thing that could have happened in Naples yesterday to push today's visit to the city by the ex--royal family of Italy, the Savoys, out of the headlines. And it did.
There are three main reasons why one--thousand miles of Italians—from the Alps to Sicily—know something about the culture and language of Naples. The first reason is the great playwright Eduardo de Filippo, on many a literary critic's "short list" of Those Who Should Have Got a Nobel Prize But Didn't." The second reason—on a more popular (and more vital) level—is Italy's greatest film comic, Antonio de Curtis, known simply as "Totò". The third reason is Roberto Murolo, the gentle and erudite chronicler of Neapolitan music and the best--known singer in the twentieth century of the "Neapolitan Song"
If Murolo had simply been content to remain a guitarist and singer, he certainly would have done very well, but he was born to more than that. His father was the highly--regarded dialect poet Ernesto Murolo, part of the long tradition of dialect literature that included his own contemporary, Salvatore di Giacomo, and reached back through the 18th--century libretti of the Neapolitan Comic Opera to the 16th--century Pentamarone by Giambattista Basile, and beyond. Thus, Roberto Murolo was very aware of being part of that tradtion, and his great contribution to the music of Naples is a scholarly one. He dedicated years of his life to researching, collecting and documenting Neapolitan music and in 1963 published what amounted to a musical encyclopedia of the music of Naples, a 12 LP set containing songs from 1200 to 1962, all carefully documented and explained and all immaculately sung by Murolo, himself. He sang in the precise pronunciation of a literary language, quite different from the uneducated "street sound" that one often associates with the term "dialect".
Murolo is not the reason that Neaplitan songs such as 'o sole mio and Funiculì--Funilulà are known abroad. That goes back to yet an earlier generation, the years at the turn of the century when so many Neapolitans emigrated and took their music with them. Interestingly, however, Murolo was part of the post--WW2 generation of Neapolitan singers who resisted the onslaught of American popular music and helped keep the traditional music of his native culture from becoming passé.
Although he became less active with advanced age, Murolo never really retired. He took part in the 1993 version of the annual Festival of Italian Popular Music in San Remo with a song entitled "L'Italia è bella," a song against racism and xenophobia. And while "cross cultural" music is run of the mill today, Murolo was doing that as long ago as 1974, when he sought out and sang with the great Portughese performer of Fado, Amalia Rodriguez. Murolo was an inspiration to the "friendly rivals" of his own generation such as Sergio Bruni and to the younger generation of singers such as Massimo Ranieri and Pino Daniele, both of whom published tributes to Murolo in the paper this morning. As with the passing of Eduardo de Filippo in 1984 and Totò in 1967, there is a very real sense of loss in Naples today.

21.2.09

ΤΣΙΓΚΑΝΑ ΚΑΡΔΙΑ - ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ΝΑΝΤΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η NADA


IL CUORE È UNO ZINGARO


Avevo una ferita in fondo al cuore, soffrivo, soffrivo…
Le dissi non è niente ma mentivo, piangevo, piangevo.
Per te si è fatto tardi è già notte,
non mi tenere lasciami giù
mi disse non guardarmi negli occhi,
e mi lasciò cantando così:

"Che colpa ne ho se il cuore è uno zingaro e va
catene non ha, il cuore è uno zingaro e va.
Finché troverà, il prato più verde che c’è
raccoglierà le stelle su di se
e si fermerà chissà… e si fermerà".

L' ho vista un anno dopo l'altra sera, rideva, rideva.
Mi strinse, lo sapeva che il mio cuore, batteva, batteva.
Mi disse stiamo insieme stasera
che voglia di rispondere sì…
ma senza mai guardarla negli occhi
io la lasciai cantando così:

"Che colpa ne ho se il cuore è uno zingaro e va
catene non ha, il cuore è uno zingaro e va.
Finché troverà, il prato più verde che c’è
raccoglierà le stelle su di se
e si fermerà chissà… e si fermerà".



San Remo 1971.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΡΟΖΑΝΝΑ ΦΡΑΤΕΛΛΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ROSANNA FRATELLO


AMSTERDAM


Vieni un giorno ad Amsterdam
tra i gelsomini di Amsterdam
soli soli, cuore a cure
nel mulino del nostro amore

c'? una strada ad Amsterdam
per chi si ama ad Amsterdam
noi andremo soli
io e te soli
io e te ad Amsterdam

Soli soli ad Amsterdam
fra i gelsomini ed i lill?
questa musica la porta il vento
tu mi sfiori ed io ti sento
questa notte ed Amsterdam
la luna muore ad Amsterdam
com'? bello sognare
io e te soli
io e te ad Amsterdam



San Remo 1971.

20.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΤΖΙΛΙΟΛΑ ΤΣΙΝΚΟΥΕΤΤΙ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η GIGLIOLA CINQUETTI


GIRA L’AMORE


Il grillo canta solo per amore
la pioggia cade quando un fiore muore
è bello il fiume quando l'acqua è pura
ma questo l'uomo non lo pensa mai.

Sapete perchè il mondo va?
Perchè intorno al mondo gira l'amore
e allora com'è, oh mamma dimmi tu,
che avevo un bel biondino e ora non l'ho più?
Caro bè bè, tu non lo sai
chi non ha soldi non naviga mai
caro bè bè, la verità
è una farfalla che viene e che va.

Col cuore tu non spegni una candela
ma puoi buttare all'aria un grande amore
la guerra fa suonare le campane
ma questo l'uomo non lo pensa mai.

Sapete perchè il mondo va?
Perchè intorno al mondo gira l'amore
e allora com'è, oh mamma dimmi tu,
che avevo un bel biondino e ora non l'ho più?
Caro bè bè, tu non lo sai
chi non ha soldi non naviga mai
caro bè bè, la verità
è una farfalla che viene e che va.

Mi disse: "Non pensarci, bambina.
La vita è una speranza che cammina
nel cuore ti ho lasciato una stella
cammina che la strada si fa bella!"

Sapete perchè il mondo va?
Perchè intorno al mondo gira l'amore
e allora com'è, oh mamma dimmi tu,
che il grillo del mio cuore per me non canta più?
Caro bè bè, tu non lo sai
chi non ha soldi non naviga mai
caro bè bè, la verità
è una farfalla che viene e che va.
Caro bè bè, tu non lo sai
chi non ha soldi non naviga mai
caro bè bè, la verità
è una farfalla che viene e che va.
Caro bè bè, tu non lo sai
chi non ha soldi non naviga mai
caro bè bè, la verità
è una farfalla che viene e che va.
Caro bè bè, tu non lo sai
chi non ha soldi non naviga mai
caro bè bè, la verità
è una farfalla che viene e che va


Sanremo 1972.

ΧΟΥΑΝ ΚΑΡΛΟΣ ΚΑΣΕΡΕΣ!


JUAN CARLOS CÁCERES, TANGO NEGRO

19.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΑΔΡΙΑΝΑ ΒΑΡΕΛΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ADRIANA VARELA


LOS MAREADOS


Rara
Como encendida
Te halle bebiendo
Linda y fatal.

Bebias
Y en el fragor del champagne
Loca reias
Por no llorar.

Pena
Me dio encontrarte
Pues al mirarte
Yo vi brillar tus ojos
Con un electrico ardor
Tus bellos ojos que tanto adore.

Esta noche
Amiga mia
El alcohol nos ha embriagado
Que me importa que se rian
Y nos llamen los mareados

Cada cual tiene sus penas
Y nosotros las tenemos
Esta noche beberemos
Porque ya no volveremos
A vernos mas.

Hoy vas a entrar en mi pasado
En el pasado de mi vida
Tres cosas lleva el alma herida
Amor, pesar, dolor.

Hoy vas a entrar en mi pasado
Hoy nuevas sendas tomaremos
Que grande ha sido nuestro amor
Y sin embargo, ay, mira lo que quedo.

18.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΟΙ ANTIDOTUM TARANTULAE


ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΟΙ ANTIDOTUM TARANTULAE: VESUVIO
Στον "Ιανό" της Αθήνας, 29 Ιανουαρίου 2009.

ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ "TANGO NEGRO"



ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΠΡΩΤΑ Η ROSAURA DEPETRIS ΚΑΙ Ο RICARDO SCHOUA ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ Η AISHA ΚΑΙ Ο VICTOR ΤΟ TANGO NEGRO ΤΟΥ JUAN CARLOS CÁCERES

ΕΝΑ ΘΡΥΛΙΚΟ ΤΑΝΓΚΟ


ORQUESTA TÍPICA VICTOR, EL CHOCLO (1929)

17.2.09

ΓΚΙΓΙΕΡΜΟ ΒΑΡΡΟΣ ΣΤΣΕΛΟΤΤΟ - Ο ΜΕΓΑΣ!







LOS 100 GOLES DE GUILLERMO BARROS SCHELOTTO

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΜΟΥΡΟΛΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ROBERTO MUROLO


GUAPPARIA


Scetáteve, guagliune 'e malavita...
ca è 'ntussecosa assaje 'sta serenata:
Io sóngo 'o 'nnammurato 'e Margarita
Ch'è 'a femmena cchiù bella d''a 'Nfrascata!
Ll'aggio purtato 'o capo cuncertino,
p''o sfizio 'e mme fá sèntere 'e cantá...
Mm'aggio bevuto nu bicchiere 'e vino
pecché, stanotte, 'a voglio 'ntussecá...
Scetáteve guagliune 'e malavita!...

E' accumparuta 'a luna a ll'intrasatto,
pe' lle dá 'o sfizio 'e mme vedé distrutto...
Pe' chello che 'sta fémmena mm'ha fatto,
vurría ch''a luna se vestesse 'e lutto!...
Quanno se ne venette â parta mia,
ero 'o cchiù guappo 'e vascio â Sanitá...
Mo, ch'aggio perzo tutt''a guapparía,
cacciatemmenne 'a dint''a suggitá!...
Scetáteve guagliune 'e malavita!...

Sunate, giuvinò', vuttàte 'e mmane,
nun v'abbelite, ca stó' buono 'e voce!
I' mme fido 'e cantá fino a dimane...
e metto 'ncroce a chi...mm'ha miso 'ncroce...
Pecché nun va cchiù a tiempo 'o mandulino?
Pecché 'a chitarra nun se fa sentí?
Ma comme? chiagne tutt''o cuncertino,
addó' ch'avess''a chiagnere sul'i'...
Chiágnono sti guagliune 'e malavita!...



Στίχοι: Libero Bovio.
Μουσική: Rodolfo Falvo.

16.2.09

ΦΟΡΤΣΑ ΡΟΜΑ!


Ο CLAUDIO VILLA ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΟΝ ΥΜΝΟ ΤΗΣ ΡΟΜΑ: FORZA ROMA

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΛΑΟΥΝΤΙΟ ΒΙΛΛΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CLAUDIO VILLA


GUAPPARIA


Scetáteve, guagliune 'e malavita...
ca è 'ntussecosa assaje 'sta serenata:
Io sóngo 'o 'nnammurato 'e Margarita
Ch'è 'a femmena cchiù bella d''a 'Nfrascata!
Ll'aggio purtato 'o capo cuncertino,
p''o sfizio 'e mme fá sèntere 'e cantá...
Mm'aggio bevuto nu bicchiere 'e vino
pecché, stanotte, 'a voglio 'ntussecá...
Scetáteve guagliune 'e malavita!...

E' accumparuta 'a luna a ll'intrasatto,
pe' lle dá 'o sfizio 'e mme vedé distrutto...
Pe' chello che 'sta fémmena mm'ha fatto,
vurría ch''a luna se vestesse 'e lutto!...
Quanno se ne venette â parta mia,
ero 'o cchiù guappo 'e vascio â Sanitá...
Mo, ch'aggio perzo tutt''a guapparía,
cacciatemmenne 'a dint''a suggitá!...
Scetáteve guagliune 'e malavita!...

Sunate, giuvinò', vuttàte 'e mmane,
nun v'abbelite, ca stó' buono 'e voce!
I' mme fido 'e cantá fino a dimane...
e metto 'ncroce a chi...mm'ha miso 'ncroce...
Pecché nun va cchiù a tiempo 'o mandulino?
Pecché 'a chitarra nun se fa sentí?
Ma comme? chiagne tutt''o cuncertino,
addó' ch'avess''a chiagnere sul'i'...
Chiágnono sti guagliune 'e malavita!...



Στίχοι: Libero Bovio.
Μουσική: Rodolfo Falvo.

15.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΧΟΡΧΕ ΜΑΣΙΕΛ


Ο JORGE MACIEL ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ OSVALDO PUGLIESE


RECUERDO

Ayer cantaron poetas
y lloraron las orquestas
en las suaves noches del ambiente del placer.
Donde la bohemia y la frágil juventud
aprisionadas a un encanto de mujer
se marchitaron en el bar del barrio sud,
muriendo de ilusión
muriendo su canción.

Mujer
de mi poema mejor.
¡Mujer!
Yo nunca tuve un amor.
¡Perdón!
Si eres mi gloria ideal
Perdón,
serás mi verso inicial.

Y la voz en el bar
para siempre se apagó
su motivo sin par
nunca más se oyó.

Embriagada Mimí,
que llegó de París,
siguiendo tus pasos
la gloria se fue
de aquellos muchachos
del viejo café.

Quedó su nombre grabado
por la mano del pasado
en la vieja mesa del café del barrio sud,
donde anoche mismo una sombra de ayer,
por el recuerdo de su frágil juventud
y por la culpa de un olvido de mujer
durmióse sin querer
en el Café Concert.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΦΡΑΝΚΟ ΤΕΝΕΛΛΙ


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο FRANCO TENELLI


A MARECHIARE


Quanno sponta la luna a Marechiare
pure li pisce nce fann' a l'ammore,
se revotano l'onne de lu mare,
pe la priezza cagneno culore
quanno sponta la luna a Marechiare.

A Marechiare nce sta na fenesta,
pe' la passione mia nce tuzzulea,
nu carofano adora int'a na testa,
passa l'acqua pe sotto e murmuléa,
A Marechiare nce sta na fenesta
Ah! Ah!
A Marechiare, a Marechiare,
nce sta na fenesta.

Chi dice ca li stelle so lucente
nun sape l'uocchie ca tu tiene nfronte.
Sti doje stelle li saccio io sulamente.
dint'a lu core ne tengo li ponte.
Chi dice ca li stelle so lucente?

Scetate, Carulì, ca l'aria è doce.
quanno maie tanto tiempo aggio aspettato?
P'accompagnà li suone cu la voce
stasera na chitarra aggio portato.
Scetate, Carulì, ca l'aria è doce.
Ah! Ah!
O scetate, o scetate,
scetate, Carulì, ca l'area è doce.



Στίχοι: Salvatore Di Giacomo.
Μουσική: Francesco Paolo Tosti.


ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο BARBARITO DIEZ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ Η ORQUESTA ARAGON


MUJER PERJURA


Mentirosa Mujer que me engañaste
con los ojos ardientes que me clavaste,
brillando como estrellas para mi mal
y tenías tu un ojo de cristal.

Tu me hiciste soñar y mis anhelos
se enredaron obscenos en tu pelo
hoy que se la verdad perdí la calma
pues al fin descubrí
que eres calva.

Yo no se que voy a hacer para olvidarme
de tu piel hermosa, tersa y perfumada
me mentías, me mentías, me mentías
tu eres pura cirugía.

Como fuiste tan cruel mujer perjura
que también me engañaste con tu figura,
con tus hanchas caderas y con tus senos
que al final resultaron ser relleno.

Con tu boca sensual y tu sonrisa
se fueron mis amores como la brisa
en tus dientes perfectos murió el hechizo
pues al fin resultaron ser postizos

Yo podría perdonarte todo esto
pero hay algo que no puedo aunque quisiera
y es que con tu propio nombre me mintieras
seguiremos los dos por distintos caminos
llevando el corazón desierto
el destino es así, incierto
adiós, adiós...Roberto.

14.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΝΤΕ ΛΟΥΤΣΙΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο FERNANDO DE LUCIA


MARECHIARE


Quanno sponta la luna a Marechiare
pure li pisce nce fann' a l'ammore,
se revotano l'onne de lu mare,
pe la priezza cagneno culore
quanno sponta la luna a Marechiare.

A Marechiare nce sta na fenesta,
pe' la passione mia nce tuzzulea,
nu carofano adora int'a na testa,
passa l'acqua pe sotto e murmuléa,
A Marechiare nce sta na fenesta
Ah! Ah!
A Marechiare, a Marechiare,
nce sta na fenesta.

Chi dice ca li stelle so lucente
nun sape l'uocchie ca tu tiene nfronte.
Sti doje stelle li saccio io sulamente.
dint'a lu core ne tengo li ponte.
Chi dice ca li stelle so lucente?

Scetate, Carulì, ca l'aria è doce.
quanno maie tanto tiempo aggio aspettato?
P'accompagnà li suone cu la voce
stasera na chitarra aggio portato.
Scetate, Carulì, ca l'aria è doce.
Ah! Ah!
O scetate, o scetate,
scetate, Carulì, ca l'area è doce.



Στίχοι: Salvatore Di Giacomo.
Μουσική: Francesco Paolo Tosti.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΓΑΒΡΙΕΛΑ ΧΙΑΡΔΙΝΟ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η GABRIELA GIARDINO


MILONGA SENTIMENTAL


Milonga pa' recordarte.
Milonga sentimental.
Otros se quejan llorando
yo canto pa' no llorar.
Tu amor se seco de golpe
nunca dijiste por que.
Yo me consuelo pensando
que fue traición de mujer.

Varon, pa' quererte mucho,
varon, pa' desearte el bien,
varon, pa' olvidar agravios
porque ya te perdone.
Tal vez no lo sepas nunca,
tal vez no lo puedas creer,
tal vez te provoque risa
!verme tirao a tus pies!

Es facil pegar un tajo
pa' cobrar una traición
o jugar en una daga
la suerte de una pasión.
Pero no es facil cortarse
los tientos de un metejon
cuando estan bien amarrados
al palo del corazón.

Varon, pa' quererte mucho, etc.
Milonga que hizo tu ausencia.
Milonga de evocación.
Milonga para que nunca
la canten en tu balcon.
Pa' que vuelvas con la noche
y te vayas con el sol.
Pa' decirte que si, a veces,
o pa' gritarte que no.



Μουσική: Sebastian Piana.
Στίχοι: Homero Manzi.
Τραγούδι του 1932.

8.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Ο ΧΟΥΑΝ ΚΑΡΛΟΣ ΚΑΘΕΡΕΣ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Ο JUAN CARLOS CÁCERES ΚΑΙ ΧΟΡΕΥΟΥΝ Η DANIELA PUCCI ΚΑΙ Ο LUIS BIANCHI


TANGO NEGRO


Tango negro, tango negro,
te fuiste sin avisar,
los gringos fueron cambiando
tu manera de bailar.
Tango negro, tango negro,
el amo se fue por mar,
se acabaron los candombes
en el barrio ‘e Monserrat.

Más tarde fueron saliendo
en comparsas de carnaval
pero el rito se fue perdiendo
al morirse Baltasar.
Mandingas, Congos y Minas
repiten en el compás,
los toques de sus abuelos
borocotó, borocotó, chas, chas.

Borocotó, borocotó borocotó,
borocotó borocotó, borocotó, chas, chas.

Tango negro, tango negro,
la cosa se puso mal,
no hay más gauchos mazorqueros
y Manuelita que ya no está
Tango negro, tango negro,
los tambores no suenan más
los reyes están de luto
ya nadie los va a aclamar.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΛΑΟΥΝΤΙΟ ΒΙΛΛΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο CLAUDIO VILLA


CANZONE APASSIUNATA


N'albero piccerillo aggiu piantato,
criscènnolo cu pena e cu sudore...
Na ventecata giá mme ll'ha spezzato
e tutt''e ffronne cágnano culore...
Cadute só' giá 'e frutte: e tuttuquante,
erano doce, e se só' fatte amare...
Ma 'o core dice: "Oje giuvinotto amante,
'e ccose amare, tiénele cchiù care..."
E amara comme si', te voglio bene!
Te voglio bene e tu mme faje murí...

Era comm''o canario 'nnammurato,
stu core che cantaje matina e sera...
"Scétate!" - io dico - e nun vò' stá scetato...
e mo, nun canta manco a primmavera!...
Chi voglio bene nun mme fa felice:
forse sta 'ncielo destinato e scritto.
Ma i' penzo ca nu ditto antico dice:
"Nun se cummanna a 'o core". E i' mme stó' zitto!...
E mme stó' zitto, sí...te voglio bene...
Te voglio bene e tu mme faje murí..

Chiagno p'ammore, e cade 'o chianto mio
dint'a 'sta testa: 'o chianto 'a sta arracquanno...
Schiòppa na bella rosa e i', pe' gulio,
a chi mm'ha fatto chiagnere nce 'a manno.
Lle dico: "Rosa mia tu mme perduone
si te scarpesarrá senza cuscienza..."
Ce sta nu ditto ca mme dá ragione:
"Fa' bene e scorda e si faje male penza..."
Pènzace buono sí...te voglio bene...
Te voglio bene e tu mme faje murí...


Στίχοι & Μουσική: E.A. Mario.

7.2.09

ΤΑ 100 ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΓΚΟΛ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ

αφιερωμένο στον φίλτατο Λάμπρο Τσουκνίδα



















ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΤΣΕΛΕΣΤΙΝΑ ΜΠΟΝΙΝΣΕΝΙΑ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η CELESTINA BONINSEGNA: CASTA DIVA (Bellini, Norma)

Ηχογράφηση του 1904.

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΤΑ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η MARIA CARTA: ANTONEDDU ANTONEDDU

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΛΙΒΕΡΤΑΔ ΛΑΜΑΡΚ


ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η LIBERTAD LAMARQUE


TANGO NEGRO

Miro pasar la vida y sus encantos
y ya no siento ninguna ilusión
yo sólo miro pasar las cosas negras
negra es la noche de mi corazón.

Ese querer tan hondo y arraigado
que no lo puedo de mi alma separar
es él la causa de todo mi quebranto
es él la sóla causa de todo mi penar.

Jugóme una negra traición
a otro querer se entregó
tan negra tenía su alma de hiel
que toda mi vida por siempre manchó.

Mi amor fué un infierno voraz
quemó la ilusión de mi ser
oh negro destino, tan largo camino,
que abismo se abre a mis pies.

En un café de céntrica avenida
bailaba el tango suspirando amor,
era de negro como ella se vestía
y resaltaba más su perdición.

Oh negra vida como te detesto
tú eres la causa de todo su baldón
Porque tú le pusiste el lodo en abundancia
Para que se pintara de negro el corazón.

Jugóme una negra traición
a otro querer se entregó
tan negra tenía su alma de hiel
que toda mi vida por siempre manchó.

Mi amor fué un infierno voraz
quemó la ilusión de mi ser
oh negro destino, tan largo camino,
que abismo se abre a mis píes.



Στίχοι και μουσική : Belisario de Jesús García .
Τραγούδι του 1927.

6.2.09

ΒΟΛΤΙΤΣΑ ΣΤΟ ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΑΪΡΕΣ

5.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο FRANCO TENELLI


A VUCCHELLA


Si, comm'a nu sciorillo
Tu tiene na vucchella
Nu poco pocorillo
Appassuiliatella.
Meh, dammillo, dammillo,

É comm'a na rusella
Dammillo nu vasillo,
Dammillo, cannetella!
Dammillo e pigliatillo.
Nu vaso piccerillo
Nu vaso piccerillo
Comm'a chesta vucchella.
Che pare na rusella
Nu poco pocorillo
Appassuliatella...



Στίχοι: Gabriele D'Annunzio.
Μουσική: Francesco Paolo Tosti.
Τραγούδι του 1892.

ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ Η ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ΝΤΙ ΚΟΡΛΕΟΝΕ ΚΑΙ Ο ΦΡΑΝΚΟ ΤΕΝΕΛΛΙ




ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΠΡΩΤΑ Η APOLLONIA DI CORLEONE ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ Ο FRANCO TENELLI ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ NINO ROTA


BRUCIA LA TERRA


Brucia la luna n'cielu
E ju bruciu d'amuri
Focu ca si consuma
Comu lu me cori

L'anima chianci
Addulurata

Non si da paci
Ma cchi mala nuttata

Lu tempu passa
Ma non agghiorna
Non c'e mai suli
S'idda non torna

Brucia la terra mia
E abbrucia lu me cori
Cchi siti d'acqua idda
E ju siti d'amuri

Acu la cantu
La me canzuni

Si no c'e nuddu
Ca s'a affacia
A lu barcuni

Brucia la luna n'cielu
E ju bruciu d'amuri
Focu ca si consuma
Comu lu me cori

ΚΑΛΑΒΡΕΖΙΚΗ ΤΑΡΑΝΤΕΛΛΑ

TARANTELLA CALABRESE



Ηχογραφήθηκε στις 26 Ιουλίου 1954.
Τραγουδούν και παίζουν οι MICHELE BORGHESE, GIUSEPPE VELARDO και ROSARIO PIRELLO.

1.2.09

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΡΟΖΑΝΝΑ ΦΡΑΤΕΛΛΟ



ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ROSANNA FRATELLO


UN RAPIDO PER ROMA


Mentre il rapido per Roma
sta lasciando la stazione
della tua città,
io che ho voglia di sperare,
io che ho voglia di sognare,
chiudo gli occhi e vedo te.
Stai correndo fra la gente,
stai cercando il mio volto,
ma il treno se ne va.
Io ti lascio la mia vita,
io ti lascio i miei ricordi,
bagaglio non ne ho.
Ma gli alberi li porto via con me,
le nuvole le porto via con me.
Certo che non ti offenderai,
dato che l'amore resta a te.

Certo che non ti offenderai,
dato che l'amore resta a te.

Io che ho il posto prenotato,
io che mi potrei sedere,
a sedere non ci vado.
Ho già visto una signora,
che ha voglia di parlare.
Di parlare non mi va.
Mentre sfilano le case
mi ricordo d'improvviso
la tua casa in via del Re.
Quante storie per salire!
Quante storie per capire
che l'amore stava là.
La prima volta è stato insieme a te,
pioveva quella sera in via del Re,
ma uno che è un rimpianto non ce l'ho,
ritornerei ogni sera insieme a te.
Ma gli alberi li porto via con me,
le nuvole le porto via con me.
Certo che non ti offenderai,
dato che l'amore resta a te.



Τραγούδι του 1971.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΛΟΥΙΣ ΑΓΙΛΑΡ



ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο LUÍS AGUILAR: «MI VIEJO VALS»

Στίχοι και μουσική: Gabriel Ruiz.
Σκηνή από την ταινία: A toda máquina.